Ik ben gewoon nieuwsgierig naar hoe jullie denken dat de toekomst er uit ziet. Sommige mensen zijn heel panisch nu en sommigen doen wat ze altijd deden. Ik ga echt niet zomaar met een mondkapje de deur uit nl, maak ik net zoveel schoon als voorheen, geen handschoenen aan bij t boodschappen doen etc. Als ik sommige mensen hoor en lees dan vraag ik me af hoeveel mensen er smetvrees overhouden.
Wat een herkenning! Onze oudste zoon is in februari versneld naar groep 8 gegaan waardoor de schoolsluiting bij hem heel heftig is aangekomen. Hij maakte zich zorgen over van alles en nog wat. Gelukkig is hij nu wat bijgedraaid maar hij vindt het enorm lastig om op z'n manier afscheid van zijn basisschooltijd te moeten nemen. De oplossing hier was om hem dagelijks met zijn vrienden te laten afspreken, dat pakte enorm positief uit. Ook ik vind dat wij het als gezin uiteindelijk in deze omstandigheden best goed hebben gedaan maar dat heeft wel weer een groot impact om mijn man die dus nog herstellende is, thuis moet werken en de kinderen moet helpen met van alles en nog wat als ik er niet ben. Veel sterkte, ik duim heel hard dat kinderen straks normaal kunnen starten op de middelbare school.
Denk wel dat je nu echt bagatelliseerd. Dit is de grootste crisis na de 2e wereldoorlog. Niet vergelijkbaar maar het wordt wel als zeker ernstig bestempeld en gaat nog lang zn gevolgen tonen.
Volgens mij heb je het antwoord op je laatste vraag nu wel. Smetvrees is een vorm van obsessief compulsieve stoornis (ocd/ocs) / dwang. Dus niet iets wat je ineens hierdoor krijgt. Je moet er wel een zekere vorm van ‘aanleg’ voor hebben. Daarbij heeft veel handen wassen nu (zoals Rutte zei: we wassen onze handen stuk) niks te maken met smetvrees, maar met gezond verstand. En dat sommige mensen nu met mondkapjes en handschoenen lopen, is volgens mij een gevolg van verschillende inzichten over wat wel/niet helpt om besmetting te voorkomen. Dat is geen smetvrees maar de (toch wel reeële) angst om ziek te worden/besmet te raken. Ik word vaak door mensen overdreven ‘schoon’ gevonden, tot op het hysterische af. Maar ik loop niet met handschoenen of mondkapje. Ik houd gewoon die anderhalve meter afstand en was vaak en goed mijn handen. Dat is geen smetvrees.
Doe ik helemaal niet en mijn reactie ging over de jeugd en hoe die er doorgaans in staat. Ik geloof eerlijk gezegd niet dat een 3 jarig kind hier iets aan over houdt.
Nou inderdaad. We hebben internet, tv, digitale communicatie mogelijkheden, eten, drinken, een warm huis en mogen naar buiten. Als we emotionele schade oplopen door een aantal weken/maanden afstand te houden van anderen dan is het wel erg slecht met ons gesteld hoor.
Nee hoor, is helemaal niet schadelijk als je je moeder die je nog elke dag bezocht nu met een koffertje voor de deur van een verpleeghuis moet afzetten. "Dag mam". Gewoon een beetje afstand houden, toch? Alleen mensen waar het slecht mee gesteld is, houden daar emotuonele schade aan over. En het zal vast voor die oude dame helemáál niet schadelijk zijn, dat ze uit haar vertrouwde huisje wordt weggehaald en in een onbekend verpleeghuis wordt achtergelaten, niet begrijpend waarom haar kinderen niet meer op bezoek komen. Kinderen overigens die hun moeder noodgedwongen naar een verpleeghuis brengen, omdat ze al maanden op de wachtlijst staat en de afgelopen weken steeds meer een gevaar vormt voor zichzelf. Maar die zich ook realiseren dat hun oude demente moeder van de stress en het heimwee alleen al zal kunnen verslechteren en overlijden. Maar als dat straks gebeurd, zal het vast geen gevolgen hebbem voor hun rouwproces dat ze hun moeder in de laatste levensfase amper konden bezoeken. Nee, dat is maar een beetje overdreven gedoe van mensen die niks gewend zijn. Schei toch uit. Dat je zelf in je directe omgeving niet geconfronteerd wordt met schrijnende situaties, betekent niet dat anderen die dat wel meemaken maar een stelletje aanstellerige mietjes zijn.
Ik had mijn post al aangepast en erbij gezet dat ik daarmee doelde op de persoon die het allemaal maar 'overdreven' vond. Dan vind ik wel dat je het een beetje belachelijk maakt. Maar ook jou post dat het allemaal dik meevalt, kan behoorlijk kwetsend zijn voor mensen waarbij het dus nìet meevalt. Fijn dat het bij jullie gezin zo goed gaat. Maar het is dus niet zo dat het overal zo is. En dat mensen bij wie het dus niet meevalt overdrijven of iets verkeerd doen. Dezelfde crisis heeft niet op iedereen hetzelfde effect. Mijn oma woonde tijdens WO2 in Amsterdam. Dat is niet compleet platgebombardeerd zoals Rotterdam. Ze is niet Joods. Haar oom was bakker en nam voor hun geregeld wat extra's mee. En ze hadden een inwonende Duitse soldaat. Waar ze een rothekel aan had, maar die wel melk regelde voor haar jongere zusje. In haar directe familie is er niemand omgekomen. Er was schaarste, maar echte honger of ernstige ondervoeding hebben ze niet meegemaakt. Maar ik geloof toch dat je de geschiedenis èrnstig te kort doet als je op basis van één gezin gaat roeptoeteren dat het toch allemaal dik meeviel, tijdens die 2e wereldoorlog. Ja, er zijn Nederlanders geweest die er relatief makkelijk doorheen kwamen. En in sommige delen van het landen waren de angsten en zorgen minder groot dan elders. Maar er was echt wel een hoop ellende. En dat is nu ook zo. Mensen die hun baan kwijt zijn en bang zijn hun huis te verliezen is wel anders dan 'beetje afstand houden en gelukkig hebben we Whatsapp nog.' Of een thuiswonende oudere met een demente partner in een verpleeghuis die elkaar al tijden niet hebben gezien. Dat is wel degelijk echt emotioneel belastend en kan zeker gevolgen hebben op lange termijn.
Voor ons gezin is het wel een aandachtpunt. Zelf was ik als kind al heel erg met handen wassen. Ik waste vaak mijn handen omdat ik bang was dat er ziektes op mijn handen zouden zitten. De piek was rond mijn 8e jaar. Dat is langzaam wel minder geworden. Tot ik zwanger werd. Toen begon ik weer. En dat is wel weer langzaam weggegaan. Mijn dochter had op de basisschool altijd al een flesje handzeep mee. En waste haar handen elke keer voor het eten. Die heeft dus ook wel wat een tik. Nu ook naar de middelbare heeft ze altijd handzeep mee. Onze zoon heeft net als ik ziektevrees ( net als mijn broertje en zusje). Ik wil hem wel in de gaten gaan houden. Ergens is deze tijd van corona juist heel erg prettig...want iedereen is ineens ook allert op handen wassen. Dus ik voel me zeg maar in mijn comfortzone. Gisteren zouden we misschien een broode halen bij de Subway. Ik durf dat dus niet meer. Het wordt niet warm dus dan vind ik het niet prettig. Mijn man vond dit wel wat overdreven....maar ja...
Ik vind dat ook heel moeilijk. Ik geloof wel dat dit na wo|| het meeste impact heeft op het hele land, denk alleen al aan alle Maatregelen. Maar ik durf dit ook echt niet daarnaast te leggen. Er is geen oorlog, er klinken geen schoten, niemand hoeft onder te duiken en er vliegen geen bommenwerpers over. Die angsten toen zijn echt niet te vergelijken.
Volledig eens. En al de rest . Niets van uw familie horen . Bonnetjes krijgen om eten af te halen Weken van huis. Weken te voet op de vlucht. Geen idee wat er gaat gebeuren of wat er nog komt.
Dat doet Tupp toch ook helemaal niet? Ze zegt dat een crisis voor iedereen anders uit kan pakken, afhankelijk van jouw persoonlijke situatie op dat moment.. en als het dan toevallig voor jou goed uitpakt mag je niet generaliserend zeggen dat “het allemaal wel meevalt”. Er zijn mensen best okee door oorlogen heen gekomen en er zijn mensen die volledig vastlopen in de corona crisis...
Ja na de tweede WO heeft dit zeker de meeste impact maar het is niet met elkaar te vergelijken. We zijn in wezen ook helemaal niks gewend. Kijk eens naar andere landen waar het altijd oorlog is en je altijd in angst moet leven, moet vechten voor je eten en als je het ergens niet mee eens bent zonder pardon overhoop wordt geschoten. Ik ga de Corona dus nooit vergelijken met oorlog.
In mijn post zeg ik dat het voor de nieuwe generatie allemaal wel dik zal meevallen met wat voor schade zij overhouden aan de Corona crisis. Je kan mij niet gaan vertellen dat een kind van drie jaar een levenslang trauma zal overhouden aan de Corona crisis evenals zoveel andere kinderen die er weinig tot geen last van zullen ondervinden. Ik zeg niet dat het voor de hele bevolking allemaal wel dik zal meevallen maar voor een bepaalde groep van de bevolking.
Precies, ik zeg nergens dat ik dit net zo erg vind als oorlog. Ik zit 10x liever hier mèt corona en alle maatregelen, dan in Syrië of Jemen zonder corona. En denk je de ellende eens in van die landen terwijl corona daar ook toeslaat. Mijn punt is inderdaad dat het kwetsend is als je op basis van je eigen persoonlijke ervaringen voor anderen gaat bepalen dat het 'overdreven' is of 'allemaal dik meevalt'. Onze kinderen hebben het bij tijden even lastig. Ze missen hun vrienden en vooral de oudste hecht nogal aan 'normaal' en routine. Zelf heb ik ook af en toe slechtere momenten gehad met de combinatie werk, huishouden en thuisjuf. Maar verder valt het bij ons tot nu toe mee. We hebben nog geen zieken in onze omgeving, geen financiële zorgen. Maar ik vind het niet kunnen dat ik dan maar op basis daarvan maar zou moeten bepalen dat een ander niet mag klagen. Sterker nog, als je de afgelopen weken een beetje hebt opgelet en verhalen in de media hebt gevolgd, dan zou je toch genoeg schrijnende situaties gehoord moeten hebben om te beseffen dat het voor een heleboel mensen nìet meevalt. En van mensen die zo fanatiek op een forum meelezen en meeschrijven over dit onderwerp, verwacht ik dat ze dit wel degelijk gelezen hebben. Ik vind dan bepaalde reacties ook behoorlijk ongevoelig.
Dat bedoelde ik met mijn post ook. De kinderen. En dan is er een groep die het thuis al slecht hadden en het nu extra zwaar hebben maar het grootste deel van de kinderen zal hier (denk ik) geen trauma aan overhouden. Vergeten zullen ze het misschien niet maar een trauma vind ik wel erg zwaar. De meesten hebben internet, telefoontjes, beeldschermen, speelgoed, een tuin, eten, drinken en lieve ouders. Dat het niet leuk is om minder met vriendjes en vriendinnetjes te kunnen spelen ben ik het mee eens maar dat ze hier iets aan over zullen houden, nee zeker niet.
Ik doelde op de kinderen. Daar haakte Amdaa op in omdat degene voor haar het had over de geestelijke gezondheid van haar kinderen. En ik haakte daarover weer op Amdaa in. En er zijn zeker kinderen die het thuis zwaar hebben en vergeten zullen velen dit ook niet maar die paar maanden niet af kunnen spreken of niet naar school kunnen, daarvan geloof ik niet dat het gezonde kinderen (in een normale thuis situatie) geestelijk zal schaden of dat ze daar trauma's aan over zullen houden. Is dat wel het geval dan denk ik dat er al wat speelde voor de crisis. Maar ik kan het ook fout hebben.