Stress tijdens de zwangerschap!

Hoi allemaal,

de eerste maanden waren voor mij niet bepaald relaxed en dus ging ik op zoek naar info over de invloed van stress op je ongeboren kindje.

Dit artikel vond ik op de site van 'kindje op komst'.
Ik denk zelf dat we een beetje zijn doorgeslagen. Natuurlijk zijn we niet van porselein omdat we zwanger zijn, en natuurlijk kunnen we nog van alles doen maar tegenwoordigwordt er wel heel makkelijk gedaan.
Alsof een zwangerschap niks voorstelt. 'Stel je niet aan! Je bent niet ziek maar zwanger'.
Als ik lees hoeveel vrouwen waaronder ikzelf het zwaar vinden maar gewoon niet durven om zich ziek te melden omdat men dan bang is om aanstellerig of zwak gevonden te worden.

Ik heb ook pas een artikel gelezen over een onderzoek dat gedaan is naar de gevolgen van stress voor het geboortegewicht en er is gebleken dat stress dezelfde gevolgen heeft als roken!!!!!

Ik zou zeggen lees dit even!


Hoe was het in de baarmoeder......

Hoewel het moeilijk is om antwoord te geven op de vraag hoe het verblijf in de baarmoeder was - we herinneren ons die negen maanden niet - is het onderwerp prenatale ntwikkelingspychologie blijkbaar relevant genoeg om er volgende week een congres aan te wijden. De organisatoren willen dat er meer aandacht komt voor mensen, wiens moeder veel stress ervaarde tijdens de zwangerschap, en daar mogelijk op latere leeftijd de negatieve gevolgen van ondervindt.

Organisatoren Hans en Inge Krens, beiden psycholoog, vinden het onterecht dat mensen die over het verleden nadenken niet verder terug gaan dan tot de geboorte. ,,Uit steeds meer onderzoeken blijkt dat overmatige stress tijdens de zwangerschap belemmerend kan werken op de psychische en motorische ontwikkeling'', aldus Hans Krens.

,,Je leert in de baarmoeder voor het eerst hoe de wereld in elkaar zit'', zegt Inge Krens. ,,Die kennis zit in je lijf opgeslagen. Wanneer mensen voor hun geboorte al veel stress hebben ervaren, zijn zij gevoelsmatig en onbewust vooral bezig met overleven en kunnen zij zich vaak niet goed ontspannen.''

Hans Krens vult aan: ,,Wanneer we overmatig stress ervaren produceert het lichaam simpel gezegd veel van het stresshormoon cortisol. Het lichaam is dan niet goed in staat het hormoon oxytocine aan te maken, wat nodig is om je goed te voelen. Wanneer iemand een baby vasthoudt of lekker in de zon zit, stijgt normaal gesproken de oxytocinespiegel. Maar wanneer mensen al voor de geboorte veel stress hebben gehad, is dit soms niet het geval.''

Sinds zij zich in deze prenatale stresstheorie verdiepen, schenken zij tijdens de therapie ook aandacht aan de tijd voor de geboorte. Sommige cliënten reageren wat verbaasd als hen wordt gevraagd hoe het was in de baarmoeder. ,,Maar als ze dan nadenken over wat zij weten van verhalen en hun gevoel gebruiken, kunnen zij daar intuïtief best een voorstelling van maken'', zegt Inge Krens. ,,Laatst nog vertelde een vrouw dat haar moeder heel veel verdriet had tijdens de zwangerschap, omdat haar dochtertje van drie net was overleden. De periode stond dus in het teken van verdriet én angst om ook dit kindje te verliezen.''

Is het niet wat gemakkelijk om bij problemen de oorsprong te zoeken in de prenatale fase, een fase waar we ons helemaal niet van bewust zijn? Inge Krens: ,,Het is goed om naar de oorzaak van bepaalde problemen te zoeken. En het is heus niet zo dat we meteen naar de prenatale fase kijken. Ik praat met de patiënt over gebeurtenissen in het verleden die traumatisch kunnen zijn geweest. De periode van voor de geboorte sla ik daarbij niet over.''

Prenatale stress kan volgens het echtpaar tot verschillende gedragsproblemen leiden. ,,Een kind dat is verwekt tijdens een verkrachting draagt de haat die de moeder tijdens de zwangerschap voelt, mee'', stelt Inge Krens. ,,Dit gevoel kan overgaan in zelfhaat. De mensen hebben geen gevoel van eigenwaarde.'' Haar man voegt eraan toe: ,,Je merkt het in de manier waarop ze met anderen omgaan. Mensen die haat als primair gevoel hebben meegekregen, hebben moeite met liefhebben, met gevoelens van kameraadschap en verbondenheid.''

Hans en Inge Krens geven aan dat ook kinderen die zijn geboren nadat hun moeder enkele miskramen heeft gehad, negatieve gevolgen kunnen ondervinden. Er was tijdens de zwangerschap immers sprake van stress: angst om weer een kindje te verliezen.

Juist doordat prenatale stress tot velerlei klachten zou leiden, behandelen de psychologen veel verschillende mensen. Mensen die angstig, verdrietig of depressief zijn, mensen met rugklachten, maar ook managers die de stress niet aankunnen. Hans Krens geeft toe dat het voor mensen soms ook gewoon fijn is als zij horen dat de oorzaak van hun problemen ligt in de periode vóór hun geboorte. ,,Het heeft wel iets magisch om over de prenatale fase na te denken. Dat problemen hun oorsprong in die periode hebben, geeft mensen vaak een goed gevoel. Ze voelen zich begrepen. Zij zijn geen aanstellers. Er is een oorzaak; nu kunnen problemen ook worden opgelost.''

Patiënten worden behandeld met psychodynamische lichaamstherapie, waarbij wordt gepraat én aangeraakt omdat het uitgangspunt is dat lichaam en geest elkaar beïnvloeden. ,,Mensen in het algemeen en baby's in het bijzonder hebben lichaamscontact nodig. Het is bewezen dat kinderen die niet of nauwelijks worden aangeraakt of liefde krijgen, zich emotioneel slecht ontwikkelen of zelfs doodgaan'', zegt Hans Krens.

Zijn vrouw voegt hieraan toe: ,,De relatie tussen moeder en kind, baarmoeder en kind eigenlijk, kan verstoord zijn geweest. Door de stress was de baarmoeder waarschijnlijk hard en heeft het kind een zachte aanraking van de baarmoeder gemist. Aanraking speelt hierin een grote factor, door bijvoorbeeld reiki-behandelingen of massage, therapie gericht op aanraking en geestelijke heling, te ondergaan kun je het lichaam laten ontstressen.

De psychologen maken zich zorgen over het groeiend aantal vrouwen dat volgens hen stress ervaart tijdens de zwangerschap. Hans Krens: ,,De stressfactoren in de maatschappij nemen toe. Vrouwen werken onder druk van zichzelf en hun omgeving aan hun carrière em dus gaan zij tijdens hun zwangerschap nog zo lang mogelijk door. Dat getuigt immers van sterkte. Anderzijds horen zij ook een goede moeder te zijn en liefst ook nog te voldoen aan het seksueel ideaalbeeld van de slanke vrouw. Ontspannen zijn tijdens een zwangerschap? Het lijkt in deze tijd steeds minder mogelijk.''