Als ik Dewi de borst geef kan ze heel harde geluiden maken, zo hard dat ik me zou schamen om buitenshuis te voeden . Het is denk ik dat ze zo gulzig drinkt, zo klinkt het altans. Als ik haar net aanleg maakt ze die geluiden niet. Als ik haar laat boeren en haar weer wil aanleggen begint het gekreun en gesteun (echt erg). Het is ook net of ze niet goed toehapt dan wordt ze (lijkt erop) een beetje boos. Is dit normaal of kan ik proberen dat ze niet zo gulzig drinkt? Misschien dat dat helpt! Gr. Kat
Hier vooral de eerste maanden veel gesteun en gekreun... vond het juist wel lief. Ging hier vanzelf over...
hihi, ja, hier ook een kreunertje, af en toe nog steeds. Kan me wel voorstellen dat je het genant vindt in het openbaar maar je kunt er weinig aan doen denk ik, blijf vooral rustig dan schiet de melk eerder toe en is ze misschien minder onrustig.
Vond het juist wel lachen... zat ik ff in een paskamer te voeden, mn dochter druk kreunen en dan ben je klaar, gordijntje open taadaa en dan komt er een moeder en dochter uit Hun fout dus ze meteen denken dat er 2 een spannend moment hebben in de v&d...
haha, dat is wel grappig ja! mijn vriend vraagt af en toe verbaasd wat Jo doet als ie zo ligt/zit te kreunen
het gekreun valt hier wel mee.... maar stilliggen... ho maar! continu frummelen aan mijn kleren/de bank/zijn voeten/hydrofiel/mijn bril.... onder het genot van af en toe een wind.... heerlijk BV
Hier ook hele schattige geluidjes tijdens het drinken. Maar heb eigenlijk hetzelfde als kat weet namelijk niet of ik me erg prettig zou voelen met allemaal vreemden erbij, bij bekende heb ik hier geen last van. Ennuh, stil liggen, dat doen ze hier toch redelijk hoor! Maar ze zijn nog niet zou oud natuurlijk.
Hier is het echt geen stilliggen meer hoor... overal aan zitten pielen (haar, koordjes, knoopjes, kraag, bh enz.), loslaten omdat hij zn zus voorbij ziet lopen. Z'n lengte begint nu ook een beetje in de weg te zitten... heb echt een boel baby nu op mn schoot en in stoelen voeden met wat hogere armsteunen is nu een hele tour want waar laat ik dan zn voeten... Misschien dat je er uiteindelijk wel om kan lachen... de eerste keer buitenshuis voeden zijn altijd spannend maar al doende leert men he.
haha ja... die nieuwsgierigheid.... wij kunnen geen gesprek meer voeren, er kan niemand langs komen lopen (ook niet op de gang als ik op zijn kamertje aan het voeden ben met de deur op een kier) alles moet gezien worden... op zich niet erg, maar hij heeft nog steeds niet door dat hij EERST zijn mond open moet doen en DAARNA zijn hoofd moet draaien... auw en het voeden duurt natuurlijk een eeuwigheid... De krant lezen of iets dergelijks vindt hij ook niet goed meer.. dan blijft hij steeds loslaten en naar mij kijken. Als ik dan kijk, dan begint hij weer te drinken... maar als ik weer weg kijk... hoezo aandacht vragen ach gelukkig kan ik uren naar mijn mannetje blijven kijken
vind het ook schattig die kleine van mij doet het ook..en krijgt daarna altijd de hik door het gulzig eten..
Als het nog schattig gekreun was vondt ik het echt niet erg hihi! Maar dit is gewoon niet leuk meer, echt geloof me niks schattigs aan. Nu moeten jullie je voorstellen dat als jullie iets voor de mond wordt gehouden en jullie kunnen niks zeggen alleen maar hard kreunen, zo doet Dewi dat ook (alleen dan zoals een baby dat doet ) ! Moet wel zeggen dat het minder wordt nu, denk dat ze niet genoeg melk uit de borst krijgt waarna ik de andere aanbied (nadat ze al een tijdje gedronken heeft). Gr. Kat
nou bedoel ik dat gekreun natuurlijk wat niet schattig is, ik kan ook uren blijven kijken naar mijn kleintje. Alleen dan vraag ik me steeds af of ik het wel goed doe en dat is niet leuk.
Heel af en toe van die kreungeluidjes en die vind ik wel schattig. Wat ze wel heel erg doet is van die smak geluiden. En niet te zachtjes ook.
Die van mij piepte en kraakte als een deur.... nu de spruw grotendeels weg is, is het geluid minder. Maar de eerste 2 weken heeft mijn man op een andere kamer geslapen, want 4 nachtvoedingen ging hem (net een nieuwe baan begonnen) zwaar opbreken...