Zoals iemand al zei, het is meer een gelukje dan een ongelukje. Als het niet lukt is het een ongeluk. Dat vond ik wel een mooie. Persoonlijk vind ik een ongeluk als je er 0,0 intentie bij had om zwanger te raken en er dan ook nog vreselijk van baalt, het dus niet wil. De middelen niet hebt om ervoor te zorgen of een situatie die niet goed is voor kinderen. Wat lastig is om te keren, dan vind ik het wel een ongeluk. Is namelijk een ongelukkige situatie.
Niemand zit in de verdomhoek hoor, vind ik niet. Mensen menen idd dat ze alles kunnen plannen, maar als je een kindje krijgt vind ik dat persoonlijk altijd een gift. Het is een wonder. Nu er in mijn buik een kindje groeit, kan ik me iedere keer alleen maar verwonderen over het feit dat er een echt mensje ontstaat. Met alles erop en eraan. Hoe kan zoiets nou een foutje zijn. Als we het zelf moesten maken met onze handen, zouden we nooit zoiets bijzonders neer kunnen zetten.
Ik ken 2 ongelukjes... mijn eerst zoontje, die was niet gepland en ik slikte de pil.. en de kleine uk waar ik nu zwanger van ben.. ook weer door de pil heen.. we waren wel bezig om er aan te gaan beginnen zeg maar.. ik was gestopt met de prik pil en overgegaan naar de gewonen pil.. zodat alles weer op gang kon komen.. en we wilde begin dit jaar gaan voor het echte werk.. maar 3 maanden nadat ik gestopt ben met de prik pil ben ik zwanger geraakt.. Ik vind ongelukjes altijd zo raar klinken.. want je kiest zelf voor je kleine.. tenminste ik wel..
Ik vind niet dat er met een wijzend vingertje gewezen word.. het is gewoon niets wat haar op is gevallen.. Mijn zoontje en de nieuwe baby zijn ONGEPLAND maar o zo welkom hier.. Ik heb 4 jaar lang voor mijn zoontje gezorgd omdat de verwekker niks met zijn kind te maken wilde hebben.. Ik heb heel bewust voor hem gekozen en heb er heel bewust voor gekozen om het alleen te doen.. nu deel ik de zorg al 2 jaar met mijn nieuwe partner, maar het is nog steeds een beetje vreemd.. Ik ben het wel met je eens dat wij met net zoveel passie voor onze kinderen zorgen als 2 ouders.. Ook ben ik er trots op dat ik mijn zoontje alleen heb groot gebracht, hij heeft geen last van ruzieen de ouders gehad en ik heb altijd alles voor hem kunnen den.. Ik voel me ook echt niet in een verdom hoekje zitten.. Ik ben er supper trots op. En dat zal ik ook altijd blijven, ook al heb ik nu wel een stabile relatie en een 2e uk op komst..
Ik zeg niet dat er bij ongepland ook automatische ongewenst van toepassing is. Maar het mag iemand toch wel opvallen dat het steeds vaker ongepland is? Dat is mij ook opgevallen.
een ding is zeker het ligt blijkbaar niet aan de vruchtbare grond.. in deze plaatselijke omgeving ...
Ik kan me alleen maar aansluiten bij prrrsam, SYRV en suenne.. Een kindje is nooit een 'ongelukje'. Het allergrootste geluk wat er bestaat, of dat nou gepland was of niet. Belachelijk topic overigens, ook ik snap niet wat voor waarde het nou heeft om te weten hoeveel mensen de mensen hier kennen waarbij een kindje ongepland was of niet
Sorry maar zoals ik het beschreef zo denk ik erover.. En dan scheer ik niet iedereen over 1 kam! Dat meisje waar ik het over heb die ken ik persoonlijk want dat is mijn nichtje! Het kind is welkom bij haar ouders maar bij haar niet want ze neemt het het kindje kwalijk dat ze haar vrijheid niet meer heeft! En natuurlijk zijn er meiden van 15 of 16 die perongeluk zwanger raken maar waar het wel welkom is daar heb ik ook niks tegen, ik heb er iets tegen als je net als mijn nichtje je door iedereen laat nemen je zwanger wordt en vervolgens niet weet wie de vader van je kind is en het kind niet wil opvoeden. Dus dames voel je niet aangesproken als jullie per ongeluk zijn zwanger geraakt en het kindje is welkom en jullie zorgen er goed voor is er toch niks aan de hand? Ik uit gewoon mijn mening zoals ik het vind of dat nu hard aankomt of niet
Ik raakte zelf op mijn 18e zwanger, door de pil heen. Ik slikte hem altijd elke dag trouw, en ben ook niet ziek geweest oid. Ik zie het niet als een ongeluk, maar als een geschenk! Ondakns dat ik jong was, vond ik het helemaal geweldig! Daarnaast en ik van mening dat je een zwangerschap nooit kan plannen!
mijn dochtertje is niet gepland maar bij mij wel zeer gewenst toen ik erachter kwam dat ik zwanger was. mn vriend (nu gelukkig mn ex) was er niet blij mee. we kenden elkaar net paar weken. nu ben ik weer zwanger en weer is het een verrassing. mn nieuwe vriend en ik zijn 1,5 mnd samen toen ik zwanger bleek te zijn. we zijn er super blij mee. mn nieuwe vriend en ik kennen elkaar al 7,5 jr en vonden elkaar stiekem toen al leuk. 1e keer was door microgynon heen en 2e keer door cerazette heen. en beide keren goed ingenomen en geen rare dingen gehad/gedaan
Dit moeten jullie niet verkeerd opvatten, het is gewoon een nieuwsgierige vraag. Maar ik zie hier heel veel meiden die zeggen door de anticonceptie heen zwanger te zijn geraakt maar er toch heel blij mee zijn. Hoe kan dat dan? Je was toch niet voor niks aan de pil, spiraal of whatever. Die neem of heb je toch om juist NIET zwanger te raken?
Ik ken er ook een hoop.. Sommige zelfs die expres "per ongeluk" zwanger zijn geraakt om urgentie te krijgen of iets. En inderdaad, sommige ook met meerdere.. En dan denk ik, hoe kan zoiets nou 2 of 3 x achter elkaar gebeuren? Terwijl er zat mensen zijn die ervoor moeten knokken.
Ik ken een aantal waarbij het echt niet gepland was en 1 waarvan het door hem alleen niet gepland was. Zij heeft hem verteld dat als je stopt met de pil, dat het eerste jaar er nog niks kan gebeuren, dat je dan absoluut niet zwanger kan worden. En hij gelooft dat tot op de dag van vandaag. ik stond werkelijk met mijn oren te klapperen toen ze hier kwamen om te vertellen dat ze zwanger was, en de reden erbij. Ik heb toen mijn mond gehouden, maar ik vind het heel erg. Vooral omdat in de maanden daarvoor hij meerdere malen had verteld dat zij graag wilde maar hij er echt niet aan toe was, en dat pas over een jaar, of 2 jaar wilde. Toen heeft ze het dus maar zo aangepakt.
als ik even voor mezelf spreek..... Ik ben gewoon gestopt met de pil om zwanger te worden.... Maaaaaaaar als ik een half jaar daarvoor door de pil heen zwanger was geworden, waren wij er beide ook echt heel erg blij mee geweest. Alleen ben ik niet eerder gestopt met de pil omdat we toen andere prioriteiten hadden tot de laatste pil heb ik 'm ook trouw en op uur en tijd geslikt, maar omdat we beide een sterke kinderwens hebben, was het absoluut geen ramp geweest als ik door de pil heen zwanger was geworden....dan hadden we gewoon even een tijdje moeten passen en meten met een kleine erbij
Goh dit was ook de redenatie van de verwekker van mijn kindje... je gebruikte anticonceptie DUS het kind is niet welkom, zullen we maar ff langs de abortuskliniek gaan? Vind het nogal boerenlogica en bovendien nergens op slaan (is geen aanval op jou hoor) Nee, mijn kindje is niet gepland (mijn ideaalbeeld was en is toch echt gewoon een gezinnetje mét een leuke man ) MAAR dat betekent niet dat mijn kindje niet gewenst is... ik heb altijd een grote kinderwens gehad, alleen wilde ik dat altijd met mijn grote liefde en niet alleen.. Ik heb geen seconde getwijfeld om voor dit kindje te gaan... mijn zoontje is bij mij net zo welkom als ieder ander gepland kindje. Vanaf de seconde dat ik de positieve zwangerschapstest in mijn handen had, wist ik dat ik moeder ging worden en bereid was mijn hele leven om te gooien voor dit mannetje.... Niet gepland dus maar daarom niet minder blij!
Omdat soms de kinderwens er wel is, maar die nog even moet wachten.. Ik had zelf bijvoorbeeld nog willen wachten totdat ik mijn studie af had gehad, maar dat maakt niet dat ik er niet blij mee was. Ik was ( en ben ) juist hartstikke blij en trots, dat ons dit zomaar gegunt is!!
ik denk dat "ongelukjes" vooral ook daarmee te maken hebben dat vrouwen eerder tijdens hun eisprong naar bed met iemand gaan en onachtzamer zijn dan anders... maar dat is mijn theorie...