ken er 1 van mn oude werk. zij had een vriend maar die was al 4x bij haar weggegaan en toen vertelde ze keer in de pauze op het werk dat ze een kindje wilde zodat hij bij haar zou blijven. 'plots' 2maanden later kwam ze vrolijk vertellen dat ze zwanger was maar volgens haar was het 'een ongelukje' niet geplanned. nou geloof er helemaal niks van. kort erna hoorde ik dat ze gestopt was met de pil zonder het haar vriend te vertellen. vriend kwam erachter en heeft haar alsnog verlaten, nu voorgoed. heb voor dit mens geen goed woord over. heb medelijden met het kindje dat ze nu heeft want die heeft geen fijn leventje. moeder is letterlijk eet-verslaafd. ze was 18(toen al ruime 120 kilo) toen ze was bevallen en woonde nog thuis bij een familie die vaker achter de tralies zaten dan thuis op de bank. andere meid die ik ken, was goeie vriendin van me. zij was aan de pil + condoom en toch zwanger. nu is ze paar weken geleden bevallen van een (geplande)2de dochtertje en ze zijn ziels gelukkig. zoals velen hier al zeggen vidn ik het onwijs knap hoe je meerdere keren 'perongeluk' zwanger kan worden...
Gewoon nieuwsgierig hoor, hoezo zie je het niet als anticonceptie? Wat is het dan wel in jou ogen? Want ik kan het niet rijmen dat het een vorm van abortus zou zijn, volgens mij doet het ongeveer hetzelfde als de pil toch? Nee ok, niet gepland in die zin, maar eigenlijk is dat ook een illusie, vind ik. Want wat kán je er eigenlijk aan plannen? Ik vind het altijd een wonder als zoiets gewoon lukt. We denken dat wij de controle hebben, maar zelf zie ik dat helemaal niet zo. Als je het de kans geeft, dan heb je geluk als het gewoon lukt. En als je het niet de kans geeft, lukt het soms ook. Dus wat hebben we nog eigenlijk te plannen? (andere discussie)
Ja het is ook niet op feiten gebaseerd wat ik vind, het is puur het gevoel. Vanaf het moment dat het 'misging' (of eigenlijk goed ging ) was t mijn gevoel die ingaf niet voor een map te kiezen, maar voor foliumzuur. Maar anticonceptie zie ik meer als een maatregel die je vooraf neemt/over nadenkt, en niet achteraf. Misschien is mijn mening gekleurd door een kennis die de map regelmatig als anticonceptie gebruikte omdat ze geen zin had om met een jasje aan te vrijen . En uiteraard is een kind niet te plannen, maar deze vraag heb ik opgevat als: wie waren nog niet bezig met proberen een kindje te krijgen en raakte toch zwanger?
ok, was niet bedoeld als vervelend hoor, gewoon nieuwsgierig. Zelf kom ik namelijk uit een christelijke hoek en daar willen ze nog wel eens beweren dat het dan een vorm van abortus zou zijn. In dat geval zou ik dat dus ooit wel gedaan hebben, maar ik had me er nog nooit in verdiept. Sommige dingen wil ik gewoon niet weten (kop in het zand). Op dat moment had ik écht zoiets van 'no way', ik was er ook niet blij mee geweest als het toen zover was geweest. Ging toen ook om een condoom wat zijn werk niet goed deed. Krijg er nog kippevel van... je weet altijd dat zoiets kan als je aan seks doet, maar toch he....
Oh ik heb het ook helemaal niet zo opgevat hoor. Ik weet dat het geen abortuspil is, het vertraagt als het goed is de eisprong. En ik kan me heel goed voorstellen dat dat soms de beste oplossing is. Zelfs over abortus kan ik dat zeggen. Voor mij zal abortus nooit een oplossing zijn, maar misschien voor iemand anders wel. Ik kan daar niet over oordelen. Maar mijn vriend en ik waren 7 jaar bij elkaar, mijn studie had ik afgerond, we hadden beiden werk, we waren op dat moment de koop van ons eerste huisje aan het afronden, dus best een redelijke basis. En geen reden voor mij/ons om de gok niet te nemen.