Hallo, Ik ben op zoek naar dames die ervaring hebben met werken in de kinderopvang, terwijl ze zelf net een (eerste) kindje hebben gekregen en dus ook de zorg hebben voor een baby thuis. Ik vraag mij af of dit soort werk zwaar is, als je thuis ook voornamelijk bezig bent met zorgen voor een heel kleintje. Het kan fysiek toch best zwaar zijn en ook hebben baby's en peuters uiteraard veel aandacht nodig. Ik heb onlangs een diploma voor de kinderopvang gehaald, maar twijfel of ik na de geboorte van de baby wel op een groep (baby en/of peuter) wil staan. Het diploma was bedoeld voor ander soort werk in de kinderopvang (kantoor) en ik ben nog aan het oriënteren welke kant ik op wil gaan. Echt ervaring op een baby- of peutergroep heb ik nog niet. Wel op een BSO, maar dat is niets voor mij. Ben benieuwd naar ervaringen!
Ik vond het in het begin erg dubbel! Ik bracht mijn eigen baby weg om voor andere baby’s te zorgen... dat en de hormonen zorgde ervoor dat ik het vooral mentaal zwaar vond. Fysiek eigenlijk niet zo. Ook had ik dat als ik thuis kwam ik soms het gevoel had dat ik nog aan het werk was.... maar alles went en na een paar maanden wist ik niet beter.
Fysiek vond ik het niet heel zwaar, maar wat hierboven ook word gezegd voelde het een beetje gek om mijn eigen kind weg te brengen om voor andere kinderen te zorgen. Ik vond overigens juist dat ik ineens echte praktijkervaring had met een eigen kind en dit dus ook kon toepassen in het werk of in gesprek met ouders. Wel ben ik na mijn verlof van 4 naar 2 dagen gegaan omdat het zulk lange dagen waren en ik niet meer van huis wilde zijn dan nodig was zeg maar. Dit kon ook financieel prima gelukkig. Wel merkte ik aan mijn zoontje datie het als baby best lastig vond soms. Als ik terug kwam uit mijn werk wild hij direct bij me drinken ongeacht hoe lang geleden hij nog had gedronken bij de opvang/opa&oma. En hij was op woensdag vaak onrustig (werkte ma+die) alsof die weer even moest landen ofzo. Maar dat zal ook wel er kind verschillen Kolven vond ik waardeloos op mijn werk, dus dat hielp mentaal ook niet echt mee soms Maar ook dat is weer per werkplek verschillend gok ik. Door diverse omstandigheden binnen de organisatie zelf heb ik wel, toen mijn zoontje net 1 was, besloten ontslag te nemen en als gastouder aan het werk te gaan. Maar zou zo weer de kinderopvang ingaan denk ik!
Bedankt voor jullie reacties. Het lijkt mij inderdaad ook heel dubbel om mijn baby weg te brengen om vervolgens voor andere kinderen te zorgen. Net als jij @Tylmare overweeg ik om als gastouder in eigen huis te beginnen. Dat lijkt me het fijnst, maar helaas ziet mijn partner het niet zo zitten. Ik was voorheen al gastouder bij gezinnen thuis, maar in ons eigen huis is toch een ander verhaal... Doe jij dit werk nu nog steeds? Ik kan me wel voorstellen dat je de keuze gemaakt hebt, vooral als je aan je kindje merkt dat het behoefte heeft aan jouw nabijheid. Maar inderdaad @elliepellie het zal uiteindelijk wel wennen. Ik ga in eerste instantie kijken of ik toch nog iets kan vinden waarbij ik meer achter de schermen bezig ben (bijvoorbeeld bemiddelingsmedewerker; dit heb ik voorheen ook gedaan) en als ik dat niet kan vinden toch maar op de groep. Ik heb nog even de tijd tot juni om er over na te denken, als ik daar de kans voor krijg
Ja ik werk nu een ruim jaartje als gastouder, nog niet zo lang dus Zolang het lekker loopt blijf ik dit ook wel doen, maar anders kan ik altijd nog terug naar de kinderopvang. Het is inderdaad wel belangrijk dat je partner er ook 100% achter staat. Mijn vriend is eigenlijk zelden tijdens opvanguren aanwezig dus die merkt er niet veel van, speelgoed heb je toch wel in de woonkamer met eigen kinderen. Alleen nu ietsje meer en wat extra kinderstoelen en wipstoelen.