Ik zoek naar ervaringen van mama's die een baby hadden (nog voor het eerste jaar) en weer zwanger zijn geworden (gewild of ongewild). hoe is het jullie bevallen? mee of tegen gevallen? wat vond je moeilijk? wat zijn de negatieve kanten? wat zijn de positieve kanten ?
Ik was een half jaar na de geboorte van mijn zoon weer zwanger. Het is me op zich meegevallen omdat mijn dochter een makkelijke baby is. Dat vind ik overigens ook wel eens lastig, juist doordat zij zo tevreden is en zichzelf goed kan bezighouden moet ik echt oppassen dat de oudste niet alle aandacht opeist. Negatief: - hoogzwanger nog telkens een zware dreumes moeten tillen - niet één, maar twee nachtbrakers - het is gewoon loeidruk met twee onzelfstandige kleintjes, veel georganiseer, vooral met uitjes, met slaapjes en eten Positief: - oudste is nog jong en went daarom heel snel aan het nieuwe gezinslid - over een tijdje kunnen ze leuk samen spelen (hopen we ) omdat er weinig leeftijdsverschil is - je bent misschien nog gewend aan gebroken nachten
Dankje voor je reactie! ik heb het idee dat mijn zoon van nu 8 maanden niet een heel makkelijk kind is (geweest) nou vind ik dit moeilijk te zeggen omdat ik niet echt vergelijkingsmateriaal heb. Mijn zoon heeft van dag 1 tot 3 maanden heel weinig geslapen, hij sliep overdag niet en snachts niet, de nachten dat hij pas om half 5 sochtends sliep (voor 2 uurtjes) waren eerder regel dan uitzondering, uiteindelijk kwam hij met 3 maanden in het ziekenhuis te liggen omdat ik hem blauw aantrof, bleek dat hij erge A-typische reflux te hebben (melk stroomt terug, hij spuugt het niet uit maar kwam in zijn luchtpijp terecht zodat hij er in stikte, vandaar het ook blauw worden) toen hij na een week uit het ziekenhuis kwam, en ik instructies kreeg om hiermee om te gaan ging het een stuk beter. eten is nog steeds wel een drama maar we zetten stug door! mijn zoon was 5 weken te vroeg (ze hebben ons wel de volgende dag laten gaan) kon niet goed drinken, niet goed warm houden, en was erg suf vanwege alle medicatie die ik heb gekregen vanwege nierfalen. (complicatie zwangerschap) maar misschien is dit niet eens moeilijk!
toen onze dochter 7 maanden was besloten we voor een 2e kindje te gaan, 4 dagen voor haar 1e verjaardag testte ik positief. ik kan niet echt iets negatiefs bedenken....mijn dochter loopt nog niet en is inmiddels ruim 10 kilo, het tillen valt me reuze mee. toen ik zwanger was van de 1e een goede kinderwagen van ruim 900 euro gekocht, nu toch de phil and teds besteld (kan ook wel een goedkope duo maar is zwaar met drukken, stoepje op ect) de 1e kinderwagen verkopen we. dat die weg gaat vind ik jammer. nog een kinderkamer nodig, dochter vind ik nog te klein voor een peuterbedje. wat ik echt als positief ervaar is dat zij smiddags nog slaapt, zo kan ik zelf ook bijtanken. heb ik ook echt nodig Je zit er nog middenin hopelijk hebben ze straks veel aan elkaar.
Ik had een maand voor de eerste verjaardag van mijn zoon een positieve test in handen. Inmiddels is mijn dochter nu bijna vier maanden. Hier gaat het allemaal prima. Mijn zoon is echt een makkelijk mannetje maar hij heeft nu wel zijn peuter driftbuien en ontdekkingstochten waardoor je soms wel eens handen te kort komt. Mijn dochter is ook een super makkelijk meisje, dat goed slaapt, dat scheelt al veel. Groot voordeel is dat mijn zoon ook nog slaapt tussen de middag, dus dan kan je zelf ook even bijtanken. Naar mijn idee zitten er niet meer nadelen aan, als ze kort op elkaar zitten. Mijn oudste kon zelf al trap lopen en gewoon lopen, dus weinig met hem rondgesjouwd.
mijn zoon was 8 maanden toen ik weer (bewust) zwanger ben geworden van de 2e, dit is helaas met ruim 7 weken een miskraam geworden, daarna was ik toen hij 10 maand was weer zwanger, dit ging goed, onze zoon was tot zijn 6/7 maanden geen makkelijke jongen, een echte huilbaby hele dagen in de draagdoek en bij je op de arm. maar daarna werd hij echt een heel makkelijk meegaang jongetje onze dochter is geboren toen onze zoon precies 1,5 was voordelen ( mijn ervaring) ze spelen leuk met elkaar ze zijn echt dikke vriendjes, 2 handen op 1 buik, en tuurlijk hebben ze weleens "ruzie" maar dat is zelden, 9.9 van de 10 keer spelen ze echt leuk samen en je kunt zien dat ze stapelgek op elkaar zijn, ze verschillen als dag en nacht van elkaar en ik denk dat juist dat elkaar aantrekt bij hun, nog meer voordelen vind ik dat onze dochter nu ook bijna zindelijk is en dus we iets sneller uit de luiers zijn ze zitten in dezelfde leeftijdscategorie en we kunnen dus samen naar het zwembad/achtbaan, wij hebben altijd de theorie gehad dat als we er bij 4 of 5 jaar tussen zouden hebben dat papa met de 1 naar het diepe zwembad gaat en mama met de baby in het pierenbadje of andersom... en zo zijn we niet echt als gezin aan het zwemmen, ( hoe dat in de praktijk werkt weet ik natuurlijk niet maar zo speelde het in ons hoofd) nadeel: ik kan er echt werkelijkwaar niet 1 op noemen, ik lees weleens dat het soms extra zwaar kan zijn... maar dat heb ik zelf zo niet ervaren, ik vond het juist makkelijker worden, onze dochter was heel makkelijk ik ging gewoon overal heen en ze sliep wel, ik kon gewoon boodschappen doen met 2 kinderen of naar het dorp gaan met 2 kinderen, er speelde vanaf het begin af aan al geen jaloezie van de oudste naar de jongste, hij was meteen gek met haar, en zij met hem, we hebben weken lang onze dochter proberen te laten lachen ( van 8 tot 12 weken) maar ze lachte maar niet, en dan ga ik samen met onze zoon op een dag onze dochter uit bed halen... onze zoon loopt voorop.. ze ziet hem.... en ze begint al bijna te schaterlachen * heeft natuurlijk niets met je vraag te maken maar moest er opeens weer aan denken iig ik heb het nooit als moeilijker of zwaarder ervaren, juist omdat ze zo gek met elkaar zijn hebben ze enorm veel aan elkaar en vervelen ze zich niet gauw, zeker nu ze ouders worden gaan ze steeds meer "plannetjes "met elkaar bedenken. ik kan je echt geen 1 negatief ding noemen.
Oh wauw dat lijkt me super, zo'n lachreactie van je ene kind op het andere . Nog even en ik kan mijn ervaringen ook neertypen.
Oh ik zie dat het bij jou elk moment kan gebeuren ! Wat spannend ! Succes ! En laat je niet bang maken door mensen dat 2 kinderen niet altijd goed gaat samen of dat er altijd veel jaloezie is Als ik naar het dorp ga met 1 van de kinderen krijg ik regelmatig te horen ja 1 kindje is nog leuk Masr 2.... Zou ik niet doen hoor krijg je ruzie en jaloezie van tussen de kjnderen ehhh mevrouw ... Ik heb al 2 kinderen ! Haha
Ik niet zelf (ze schelen 2 jaar, ik was dus zwanger toen zoon 1 jaar en 3 maanden was), maar voor ons was dit toch wel het minimale verschil, we waren er gewoon nog niet eerder aan toe. Ik ervaar de zorg overigens wel als zwaar, dat is natuurlijk per persoon verschillend. Maar ik scheel zelf 13 maanden met mijn broertje, en als het aan mijn moeder gelegen had, had daar tussen 2 en 3 ook zoiets tussen gezeten. Zij vond het heerlijk zo kort op elkaar. Maar ik ging/ga net zo goed (zo niet beter) om met mijn zusje waar mee ik 4,5 jaar scheel, dus wat dat betreft maakt het leeftijdsverschil niet uit hoor. Het ligt ook aan de karakters. En 2 is hartstikke leuk! En ondanks dat ik het erg pittig vind, zou ik over een jaartje of 2 graag nog een kindje erbij verwelkomen.
Aaf Brandt Corstius heeft er een erg leuk boek over geschreven. bol.com | Het Jaar Dat Ik (2X) Moeder Werd, Aaf Brandt Corstius | Nederlandse boeken...
Gewelige positieve verhalen. Ik ben 31 weken zwanger en denk nu al na over weer zwanger worden. Mijn man denkt er het zelfde over, er mag direct een derde komen. Of t voor ons weggelegd is weet ik niet. Deze zwangerschap is al een wonder..... Ik ga niet aan de pil ofzo, het is gods wil. Zou zo graag een klein jongentje willen Haha
Ik was weer zwanger toen mijn dochter net 1 werd en vind het heerlijk. Idd de reactie van de kindjes op elkaar is erg leuk. Mijn zoontje moet ook altijd zo vreselijk lachen om zijn grote zus en zij is echt zijn mini moedertje. Vanmorgen nog met wassen (ze zit er altijd bovenop ) wilde zij hem insmeren. Zit dat jochie onder de klodders bodylotion en maar lachen! Dat is echt heerlijk, maar vind het toch ook zwaar! Mijn dochter was tot 9mnd een huilbaby en heeft altijd erg slecht geslapen. Dat betekend gebroken nachten tijdens de zwangerschap en nu dus dubbel. Ook vraagt ze erg veel aandacht en hoewel mijn zoontje erg makkelijk is heeft hij hulp nodig met inslapen. Dat betekend dus dat er of 1 beneden de boel sloopt of er boven 1 ligt te huilen, dat vind ik nog wel erg lastig!
De oudste is nu anderhalf dus niet echt een baby meer. Het moeilijkst vind ik dat hij zich soms keihard op me kan storten en ik kan me niet echt snel meer uit de voeten maken dus ik ben dan gewoon de pino en heb pijn . Het makkelijkst vind ik dat hij al (lang) kan lopen en dat hij nog jong genoeg is om meestal gewoon te doen wat ik van hem vraag. Hij zit nog niet in de 'Nee!' fase. Toen ik opnieuw zwanger raakte was hij tien-elf maanden en dat was eigenlijk helemaal geen probleem. Op de dag dat wij het bekend maakten (mijn verjaardag) zette hij zijn aller aller eerste stapjes . Ik heb best veel hulp van mijn man en nu in mijn verlof gaat hij nog steeds twee dagen naar de opvang. Enerzijds om mij wat extra rust te gunnen maar vooral omdat we hem zijn ritme niet af willen pakken. Dus die twee dagen heb ik helemaal voor mezelf en dan poets ik het hele huis zodat ik, op de dagen dat hij thuis is en mijn man aan het werk is, alle tijd voor hem heb. Nog een paar dagen / weken en dan is de kleine er. Spannend .
D was 9maanden toen ik weer zwanger was. Is mij reuze meegevallen, was wel moe maar niet zo kotsmisselijk als bij D. Scheelt ook wel dat D makkelijk kind is, met 11maanden al los liep en zelf trap kon klimmen, scheelt hoop tillen. Enige nadeel vond ik dat hij smiddags niet meer ging slapen toen ik 35weken zwanger was en ik dus wel wilde en nu gaat ook alles goed, L is ook een makkelijk kindje en ze gaan steeds meer echt spelen met elkaar
Na precies 1 jaar raakte ik zwanger van de 2e Minder leuke dingen: - zware zwangerschap: ik had bekkeninstabiliteit en een dreumes die nog compleet afhankelijk was - slapenloze nachten - het 1e jaar is druk, druk, druk? Weinig tijd voor jezelf..... onze dochter sliep al met 2 jaar 3 mnd niet meer overdag, dus ik was de hele dag in touw Leuke dingen: - de oudste "accepteerde" haar broertje heel makkelijk, hij was een grote levende pop - de kids kunnen nu echt leuk samen spelen. Ze zijn stapelgek op elkaar, trekken constant naar elkaar toe... Samen in bad, een groot feest!
Mijn dochter was 6 maanden toen ik zwanger raakte van de 2e. Ze schelen dus 14 maanden. Ik vond het op het einde van de zwangerschap wel wat zwaarder worden ivm al dat getil van mijn dochter. Mijn zoontje heeft toen hij klein was vreselijk veel gehuild en mijn dochter raakte daar erg van overstuur, waardoor ik met de regelmaat van de klok met 2 hysterisch huilende kinderen zat. De eerste paar maanden vond ik heel erg zwaar en ik heb me regelmatig afgevraagd waar ik in godsnaam aan was begonnen. Inmiddels is mijn dochter 26 maanden en mijn zoontje 12 maanden en is het vreselijk leuk om ze samen te zien spelen . Buiten dat het geweldig is om ze samen te zien en ze erg gek op elkaar zijn vind ik het best ook nog wel pittig. Daar moet ik wel bij zeggen dat dat denk ik vooral komt omdat mijn dochter een fikse ontwikkelings- en spraaktaalachterstand heeft en daarom dus niet functioneert op het niveau van een kind van 26 maanden. Hm, het klinkt zo misschien alsof ik alles als heel zwaar beschouw, maar dat is niet zo hoor. Ik geniet intens van de kinderen en als ik ze samen zie schaterlachen dan telt dan vele malen zwaarder dan de momenten dat ik het wél even "moeilijk" heb.
Hier na 9 maanden weer zwanger. Er zit dus 1,5 jaar tussen mijn kids. Ik vind het erg leuk en ben heel blij! Maar ja, het is wel eens pittig. Vooral de eerst week. Mijn zoontje is erg grenzen aan het verkennen, wij hadden weinig energie en dan ook nog eens een baby erbij. Heel zwaar vonden we het. Maar ik denk dat het in het begin altijd zwaar is, een tweede. Want je moet gewoon je aandacht delen en dat moeten je kinderen ook. Je moet een nieuw ritme zien te vinden en dat kost tijd. In mijn omgeving ken ik ook iemand die bijna 3 jaar tussen de kids heeft en dat soms net zo goed als zwaar ervaart. De tweede zwangerschap viel me niet tegen, ook al kon ons zoontje pas 'laat' lopen. Aan de hand ging wel en trap lopen leerde hij snel. Dus tillen probeerde ik erg te minderen. Maar als ik hem nu bij zijn zusje zie vind ik het geweldig. Hij is zo lief met haar, ook al is hij heel lomp. Maar dat ligt gewoon aan zijn leeftijd. Nog een voordeel: hier hebben we geen jaloezie..! En nog een voordeel: de jongste hoeft niet steeds uit bed geplukt te worden om de oudste naar school te brengen. Nadeel is financieel: wij hebben (tweedehands) een tweede babykamer met ledikant, commode en kast gekocht. Was een goede keuze. Al slaapt de jongste nog naast ons in de wieg. Ook zijn we een beetje zoekende geweest naar een duowagen en zijn voor een tweedehandse phil en teds gegaan. Hydrofiele luiers gebruiken we nog steeds voor de oudste om af te drogen (scheelt was omdat ze dunner zijn). Dus die hebben we ook dubbel nodig. En straks hebben we twee autostoelen nodig. Ze kunnen elkaar niet opvolgen omdat ze beiden nog in zon stoel moeten. En zo zijn er vast meer financiële dingen die ik alweer vergeten ben. Maar toch vonden we het financiële gedeelte geen zwaarwegend nadeel. Maar hier begint het allemaal steeds meer een plekje te krijgen. Het lijkt me erg leuk dat ze straks veel aan elkaar hebben..! Tja, het is een gevoel. Je weet niet hoe je zwangerschap verloopt, hoe de eerste reageert en wat de tweede voor een kindje zal zijn, dus geen idee hoe het gaat lopen. En ondanks dat het soms best pittig is, en ik de hele dag door bezig ben met de kids en het huishouden, het is gewoon ook erg leuk!