Hoi, Onze dreumes is nu 22 maanden en heeft nog steeds erg behoefte aan een speentje. Ook overdag thuis. Op de opvang doet ze overdag zonder. Nu voel ik toch wel druk om dit af te bouwen (omdat iedereen dat vindt....), maar ik weet niet hoe en eigenlijk vind ik het ook niet eerlijk tegenover haar. Ik probeer altijd goed naar haar behoeften te luisteren. Als ze honger heeft, mag ze eten. Dorst, drinken. Zie ik dat ze moe is, gaat ze naar bed. Maar als ze vraagt om haar speentje, wil ik weigeren? Maar ze heeft er duidelijk behoefte aan. Hoe bouw ik de speen nu af? Moet ik volhouden en de speen niet geven zodra ze erom vraagt? Staat me nogal tegen.... Iemand enig idee wat de aanpak hiervoor is binnen de UP methode? Bedankt!
De UP methode ken ik niet... Hier zo gedaan. De speen blijft alleen op de slaapkamer en kwam er bij uitzondering af (ziek zijn). Toen mijn zoon 3 werd heb ik hem voorbereid dat de spenenfee langs zou komen. Toen het gebeurde heeft de spenenfee een mooie brief voor hem achter gelaten en een kado. Mijn zoon vond de brief fantastisch en heeft het niet meer over zijn speen gehad. Hij liet iedreeen heel trots zijn brief zien. Echt mooi zo!
Pfoe moeilijk! Bij mijn weten is daar bij up niet e cht een techniek van? Hier vanaf 9 maanden alleen maar bij slapen en toen was het niet zo'n issue. Ik heb er een soort verhaaltje met hem van gemaakt. Zijn knuffel en speentje hebben een vaste plek (bakje) op zijn kamer, waar hij bij kan. Daar wonen en slapen ze. hij legt ze daar zelf neer en zwaait ze gedag tot de avond. Als hij er heel zelden wel eens om vraagt vertel ik dat zij in hun huisje zijn en nu lekker slapen. Mijn tip is dus; maak er een soort avontuur/verhaaltje van
Heb me er zo druk om gemaakt, eef was al ruim twee en onafscheidelijk met hasr speen.. Mijn man was er klaar mee en heeft hem doormidden geknipt en gezegd dat het slecht voor haar tandjes was. Ik vond het zo zielig.. Ze heeft er die avond 5 minuten om gezeurt, daarna echt nooit meer! Had er zelf een groter probleem van gemaakt dan dat het echt was..
Even off topic: Moontje: leuke naam: Fiene! Zo heet mijn middelste ook. Hoor je niet vaak he? Fien wel, maar Fiene is toch wel mooier hoor! Mijn Fiene is trouwens ook verslaafd aan haar speen. Ze wordt in November 3 en zijn nu al zover dat ze m alleen in bed krijgt. Er schijnt ook een boek te zijn over de spenenfee...Even googlen misschien?
Wij hebben op een gegeven momemt toen ze.zelf haar speen weg deed en zei dat hij niet mee mocht naar het kdv hem wel meegegeven maar dat zij het niet zag.. En zijn toen gaan doorzetten, als ze erom vroeg zeiden we: tutje is met vakantie en komt pas terug als je broertje er is en dan is ie voor hem... Ze.vond het prima... Overigens is ze er net na haar tweede verjaardag vanaf gegaan... Misschien proberen eerst alleen tijdens slapen en overdag niet meer geven en dan naar een week s nachts ook weg??
Ik geloof dat dit boek van difrax is, als je de speen naar de "difrax spenenfee" stuurt krijgt je kind een leuk cadeautje of zoiets, ik had er laatst een mail over
Mijn neefje en nichtje hebben hun speen symbolisch op de post gedaan voor een andere baby die de speen echt nodig had. Mijn neefje vertelde dat laatst nog (hij is nu bijna 2,5, met 2 jaar heeft hij de speen 'afgestaan'); mijn dochtertje heeft nu een speentje en mijn neefje zei dat zij 'm echt nodig heeft en heeft gekregen van een groot kindje. Zowel mijn neefje als nichtje hebben de speen op die manier zelfstandig afgestaan, als ze er 's avonds naar vroegen en aan het verhaal herinnerd werden, dan was het weer oké; geen drama's ofzo.
Tja, als je echt up volgt dan voorzie je ook in deze behoefte volgens mij. Dan wacht je je kind af tot ze hem niet meer nodig heeft. Is wel heel moeilijk denk ik. Zal ook denk ik wel commentaar van je omgeving op komen.
Ja, sturen, je kan natuurlijk wel proberen uit te leggen, maar volgens mij is het toch vooral je kind volgen in zijn/haar behoeftes. En blijkbaar is die behoefte nu de speen?
Uk is hier dan wel jonger..maar ook wij leven naar up.. Maar hier is de speen uit het zicht tot hij het aangeeft echg nodig te hebben Of wanneer hij op bed gaat.. Zo is de speen heel relaxed naar 24 uur per dag naar ongeveer 16 uur per dag.. In zijn slaap houd hij hem in zn handje tot hij hem nodig heeft .. 16 uur is dus de tijd dat hij de beschikking heeft tot zijn speentje
Wat hier werkt, al volg ik met de meeste dingen dezelfde lijn als jij, is toch de speen boven laten. Heeft even voor wat gemiep gezorgd maar ik laat hem nu gewoon bij zijn bedje. Soms "scoort" hij er een die toevallig onder zijn bed lag en hij eerder zag dan ik, daar laat ik hem dan wel even mee. Maar ik heb het nu als onderdeel van het uit bed komen (slaapzakje uit, schone luier, broek aan, spenen in de mand) en dat werkt. Maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om hem af te pakken met inslapen, die paar minuten per dag. En als hij hem snachts nog inheeft trek ik hem ook niet uit, dat heeft hij dan blijkbaar nodig. Alleen uit bed stuur ik het en dat is voldoende in mijn ogen.. Het is niet echt up nee maar we zagen hier een spleet tussen zijn tandjes komen en dat zijn voortandjes bleven hangen, dat was de doorslag om dan maar niet op die manier hier mee om te gaan. Uiteindelijk is het voor je dochtertje ook beter, al ziet ze het zelf niet, als ze gewoon duidelijk leert praten en een mooi gebitje heeft.
Ik weet nog niet veel van UP en andere methodes, maar ik denk dat er wel een verschil is tussen 'behoefte' en 'gewoonte'. Zodra het een gewoonte is geworden zonder echte behoefte, kun je denk ik wel proberen wat ik in een aantal posts las, zoals weggeven, opsturen etc.
Ja, sabbelen op een speen kan een behoefte zijn, maar inderdaad, het kan ook overgaan in een gewoonte en daarnaast is het niet zo goed voor het gebit. Daarom is de speen hier gewoon voor in bed, soms in de auto als hij rond die tijd een slaapje doet en als hij ziek is. Anders zou hij denk ik 20 uur van de 24 uur of meer een speen in hebben en dan kan ik wel voorzien in zijn behoefte, maar het is niet in zijn voordeel (scheven tanden, niet echt goed voor de spraak), dus op dit gebied doe ik gewoon wat ik voor hem het beste acht, maar waar hij de achterliggende gedachte nog niet van kan begrijpen of het hem een zorg zal zijn.
Ik zou eerst rustig afbouwen naar alleen in bed (en evt bij moeilijke momenten/dokter/auto). Zelf vind ik de speen iets dat een gewoonte is, voor troost/geborgenheid. Er is wel een behoefte, maar niet naar de speen, maar naar een vertrouwde gewoonte. Je zou dus naast de speen een andere gewoonte aan kunnen wennen die je meer aanstaat, een favo knuffel, een bepaald liedje, zoiets. En dan nu eerst die samen doen, en dan steeds vaker de speen weglaten en de knuffel alleen geven. Dat kan bijv in de auto wel, dat je zegt dat je geen speen hebt, maar wel de knuffel. Of lekker op de bank na een drukke dag.. (maarja, ik heb zelf met 9 maand de speen eruit gedaan(dan verminderd de zuigbehoefte erg, en hij werd er 5 keer per nacht wakker voor, kon ik weer lopen), hij heeft het 1e slaapje 20 minuten gehuild, de 2e slaap 10 minuten en 's avonds nog 5 minuten. En daarna nooit meer naar omgekeken. Zijn konijnknuffel werd de vervanging)
Als ik mijn zoon zijn zin zou geven zou hij nu nog steeds de hele dag met een speen rond lopen (hij is 4 ) wij zijn het gaan af bouwen vanaf 18 maanden en dat ging goed. eerst alleen savonds en na een maand helemaal niet meer
Ik lees hier ook wel erg veel wat echt niet UP is. Zoals speen doormidden knippen. Wij zijn niet van het UP maar proberen wel zo veel mogelijk attachment parenting te volgen. De speen geven wij 's ochtends aan de beer als de pyama uit is. Rond de tijd dat ze haar middagslaapje deed krijgt ze hem vaak wel even. En dan 's avonds in bed pas weer. Meestal gaat dit heel goed. Soms vraagt ze tussendoor naar speen, soms krijgt ze hem dan gewoon ( als ze moe is, verdrietig, ziekjes, lekker thuis op de bank ) maar anders zeggen we wel "Vanavond weer speen, de speen is nu bij de beer" en dat vind ze eigenlijk meestal wel goed. We gaan geen strijd aan hoor, blijft ze speen vragen, dan krijgt ze hem gewoon.
WIj hebben de tandarts laten vertellen dat de speen echt niet goed is voor haar tandjes en dat ze als ze 3 jaar werd, geen speen meer mocht Dag na haar verjaardag speen weggegooid en hebben er geen drama mee gehad. Zou eens gaan beginnen met alleen in bed, bij het slapen een speen. Op andere momenten zal ze dus haar troost ergens anders moeten gaan vinden. Wat bij ons erg hielp en nog helpt is een knuffelbeest die we als vervanger hebben gekocht. Behalve dat het zielig is, is het gewoon niet goed voor het gebit.