Ik vind hetzelfde als jij TS!! Wij hebben nu 15 maar wil er eigenlijk graag 20 hebben, maar dat komt ook doordat ik weet dat over een paar jaar boven alle kozijnen een keer vervangen moeten worden.
We hadden 10.000 zelf gespaard, maar ons spaargeld is dit jaar wel flink aangevuld door een erfenis. Dat maakt het financieel gezien wel makkelijker, want hierdoor konden we een groot deel van onze hypotheek aflossen en meer sparen. Ik vind het idee van een goed gevulde spaarrekening wel erg prettig, maar ik besef ook dat het niet voor iedereen haalbaar is.
Beiden niet. Tenminste...we leven niet super zuinig, hebben abbo op dierentuin, zwembad en museumjaarkaarten, doen regelmatig andere uitjes, 2x per jaar op vakantie. Maar geven in vergelijk met anderen weer weinig aan boodschappen uit denk. Mijn man verdiend iets boven modaal.
Ik vind 10.000 ook de ondergrens, zeker met eenkoopwoning . Wij hebben dit sinds we getrouwd zijn altijd wel op de spaar gehad of snel weer kunnen aanvullen. Momenteel zitten we er goed boven. Wij kunnen zeker ook niet maandelijks sparen vanwege een beneden modaal maandsalaris maar sparen van de belastingteruggave, vakantiegeld winstuitkering etc. We leven ook relatief zuinig met weinig uitjes en bijzonderheden. Enige waar we niet op bezuinigen is vakantie ivm schoonfamilie in het buitenland. Nu werk ik tijdelijk ook dus hebben we die kans meteen aangepakt om de tuin opnieuw te laten bestraten en de woonkamer opnieuw in te richten (nieuwe bank tv etc). Dan hoeft dat niet van het spaargeld af.
Wij hebben bijna (nog 1 maandje sparen) 5000 euro. 3000 euro moet daarvan van mij echt blijven staan. Hoe hoger het bedrag op onze spaarrekening, hoe meer ik er van baal als we het moeten aanspreken...
Wij hebben ons geld ook zelf bij elkaar gespaard. Veel dingen die hier genoemd worden als maandelijkse uitgaven hebben wij inderdaad niet. We gaan nooit uit eten (ik kan me de laatste keer niet eens herinneren), kopen vrijwel nooit a-merken (kiezen bewust voor een goedkoper alternatief), gaan maar af en toe naar de kapper, en al helemaal niet naar een schoonheidsspecialist/pedicure Uit gaan doen we ook maar af en toe, 1x per jaar naar de dierentuin en dan met de dagje-uit-actie van de Jumbo Verder gaan we vooral wandelen, lekker met de kinderen naar een kinderboerderij of een speeltuin in de buurt. Dat vinden ze prachtig, en nemen we eigen broodjes mee. Naar het werk gaan we met de fiets. Schoonmaken doen we zelf (geen hulp in de huishouding), we roken niet en drinken geen alcohol, we hebben geen dure hobby's, en hebben geen abonnementen (naast tv/internet/telefoon). We kopen niet de nieuwste tv, maar doen daar gerust 10 jaar mee. We hebben niet de nieuwste smartphone, maar kiezen voor een oud model. Al deze dingen doen we niet omdat we geen geld hebben. Als we zouden willen zouden we eenvoudig 3x zo veel kunnen uitgeven. Maar we voelen beide niet die noodzaak. We zijn gelukkig met ons leven zo, en hebben geen moment het gevoel dat we "dingen moeten laten". Sterker nog, doordat we zuinig leven, hebben we maandelijks veel spaargeld. Door dat geld hebben we een prachtig huis kunnen kopen en kunnen we het ook nog verbouwen naar ons eigen zin. Daarbij: ik geef liever geld uit aan ons huis dan aan een vakantie. Ons huis is tevens een investering in de toekomst. Dat kan later verkocht worden en dan krijg je er een flinke som geld voor terug. Veel andere goederen, een vakantie, kleding, uitjes, zijn consumptiegoederen. Daarna is je geld op en krijg je er niets meer voor terug. Daarmee wil ik zeggen: het is voor ons een manier van leven. Daarbij is vooral van belang dat je als partners er hetzelfde in staat. Ik zou niet kunnen samenwonen met iemand die graag geld uit geeft, en andersom zou iemand anders gek worden van mijn levenswijze
Het streven was bij ons weer op 10000 te komen. Nu willen we weer meer. Wij vinden een goede buffer nodig met een koophuis en 2 auto's. En wat als partner zijn werk kwijt raakt? Dan kunnen we het in ieder geval een poosje uitzingen als de inkomsten veel lager zouden zijn.
Om niet in de schulden te komen schijn je 3 maandsalarissen aan spaargeld te moeten hebben. Dit hebben wij dan ook op onze spaarrekening staan, minimaal. En ja, zelf gespaard. We krijgen weleens wat van onze ouders, maar dat gaat op aan vakanties
ik denk dat sec spaargeld wel iets zegt, maar niet alles. Als je ik noem maar wat ruim een ton overwaarde hebt door aflossing, dan heb je ook een buffer. Niet dat je die ton dan kunt realiseren meer je maandlasten zijn dalende. Ander voorbeeld. Ondernemers die geen pensioen sparen hebben een groter probleem in de toekomst dan werknemers die wel een pensioenpotje hebben. Verder zou ik denken dat het van je levensstijl en inkomen afhankelijk is hoeveel spaargeld een goede buffer. Ik kan mij voorstellen dat 15% van het netto jaarsalaris redelijk comfort biedt.
Leuk om de andere kant te lezen. Wij staan anders in het leven. We geven weinig om spullen maar wij sparen herinneringen. Juist op vakantie gaan, uiteten en uitjes
Ik wil minimaal 10.000 euro op mn rekening hebben staan. Ben er bijna. En waarom? Ik heb het idee dat ik dan veiliger zit als er wat gebeurd. Heb geen koophuis dus daar heb ik het niet voor nodig maar ben wel alleen met 2 kinderen dus spaar dan ook voor een opleiding voor ze.
10.000 is ons minimum. Met een eigen huis, bijna 4 kinderen en nog geen vast contract van mijn man vind ik dat wel zo'n veilig gevoel. We zitten daar momenteel ruim boven, maar we hebben verhuisplannen, dus dan vliegt het er weer af
Minimum vind ik 25000. We hebben een hoge hypotheek en als mijn man zijn baan kwijt raakt willen we niet meteen dat t stressen wordt met t huis. Inmiddels zitten wij er ruim boven. We leven volgens sommigen zuinig of karig. Maar ik hoef geen cola van 1.90 of een nieuwe telefoon. Zo ook met andere moderne gadgets. Het trekt ons niet. Lekker met de kinderen naar t bos met boterhammen mee en drinken. Hierdoor houden we maandelijks redelijk wat over wat dus weer naar de spaarrekening gaat.
Dat dacht ik al, de verschillen in uitgangspunt zijn vrij groot, daarom schreef ik het ook op Overigens geef ook weinig om spullen, maar ik hecht veel waarde aan mijn leefomgeving. Of te wel: huis en de buurt. De meubels die hier in staan, en apparatuur, is dan weer niet luxe of nieuw. Dat doet me weinig. Het huis wel, dat is de omgeving waar ik iedere dag in verblijf samen met ons gezin. Ik heb liever een fijn huis waar we samen een boterham eten en waar de kinderen in de zomer de ruimte hebben om buiten te spelen, dan dat we besparen op het huis en in plaats daarvan 3x per jaar op vakantie gaan. Mooie herinneringen bouwen wij ook op, alleen niet op een verre en lange vakantie of door uit eten te gaan.
Wij hebben gezamenlijk minstens 10.000 en ieder voor zich ook. Als er een keer iets is, is het zo op. Koop een huis, ga eens verbouwen, een auto of nieuwe keuken en je bent blij dat je het hebt. Gewoon een maandelijks bedrag van de eigen tekening naar de eigen spaarrekening en een maandelijks bedrag van de gezamenlijke rekening naar de gexamenlijke spaarrekening.
15.000 moet er altijd op staan willen wij geen zorgen hebben. We zijn beide erg jong al begonnen met sparen en hebben samen een flinke buffer maar dit gaat op tot die 15.000 aan ons nieuwe huis. Aan de ene kant ben ik trots dat we dit zo kunnen omdat ik weet dat niet iedereen dit kan maar aan de andere kant blijft het slikken als er zoveel geld van af gaat.
Hier het potje na dinsdag gedaald . Afgelopen dinsdag een auto van 12,000 gekocht. Gelukkig nog wel geld voor als er hierna wat stuk gaat. Heb het liefste minimaal 10.000 achter de hand. Doordat onze auto het vorige week begaf hebben we door onze buffer een bijna nieuwe auto kunnen kopen.
Ben de enige denk ik die niet kan sparen; geld moet rollen. Ik word nerveus als ik 1000 euro op mijn spaarrekening zie. Dan moet er gewoon geshopt worden of een weekend weg. We hebben een hoog inkomen dus als er iets kapot gaat als een wasmachine of auto dan kunnen we dat wel meteen betalen van het salaris dat er binnen komt. Moet ik me wel inhouden die maand... Ik zou overigens wel willen sparen maar ik kan het gewoon niet. Heb het ook nooit geleerd. Mijn ouders hoefden dat ook niet, er was altijd geld genoeg. Edit: we sparen wel voor de kids. Elke maand een vast bedrag. Maar die rekeningen staan vast daar kun je niets van opnemen. Ook heeft mijn man een deposito spaarrekening geopend die 10 jaar vast staat. Zijn manier dat er in ieder geval nog iets gespaard wordt. Maar volgens mij niet meer dan 1000 euro per jaar.
Het is voor iedereen anders. Sommige hebben geen ruimte om tesparen. Volgens mij zitten hier alleen maar mensen die veel geld hebben ofzo als ik de bedragen voor bij zie komen.
Mwah wij hebben nog nooit op of boven modaal gezeten en wij redden die 10.000 ook... Tis maar net welke kosten je wil / moet maken.