@mamazeyad, In Amerika mag je gewoon voor je eigen studie werken hoor. Voor ons is dit meer dan normaal. En ja ik ben met een Amerikaan getrouwd, om even het 'we zijn niet in Amerika' commentaar tegen te gaan. @Daandaan1973, Bewust.
Mooi topic dit. Wij sparen elke maand 50,-, maar dat is bedoeld in de hoop dat ons kindje in de opvoeding straks niets tekort komt. Waar we het voor gaan gebruiken zal afhankelijk zijn van onze financiële situatie in de toekomst. Ik hoop dat we het nooit aan hoeven breken en ons kindje op latere leeftijd financieel wat tegemoet kunnen komen. Maar het is niet bedoeld als cadeautje voor na het studeren ofzo. Zelf heb ik geleerd te werken voor mijn centjes zodra ik de leeftijd had voor een weekend-baantje. Voor mijn rijbewijs moest ik zelf sparen en tijdens mijn studie was ik afhankelijk van de studiefinanciering. Maar voordat ik studiefinanciering kreeg hebben mijn ouders een jaar trein-abonnement en studiekosten voor mij betaald. Op zo'n uitzonderlijke momenten hoop ik dat wij de mogelijkheid hebben ons kindje te helpen.
wij hebben zelf ook niets mee gekregen hoor. ik heb ook zelf mijn rijbewijs betaald en studie moet ik ook zelf betalen. toch ben ik bang dat het tegen de tijd dat onze kinderen groter zijn alles heel duur is, geen stufi meer is enz. daarom spaar ik zelf wel voor ze zodat ze niet gaan stoppen met school omdat ze het gewoon niet kunnen betalen. en ze mogen er best zelf bij gaan werken, ik wil ook graag dat ze leren dat het niet allemaal aan de boom groeit. daar is niets mis mee. dus jullie gaan helemaal niets bijbetalen, ook prima natuurlijk was gewoon benieuwd.
Wij sparen 25 euro per kind per maand, het doel heb ik nog niet echt over nagedacht, ik zal het ze niet zo in de hand geven er moet wel bewust mee omgegaan worden. Zelf heb ik geen geld meegekregen, ik heb in de jaren dat mijn ouders voor mij hebben gezorgd gouden jaren beleefd en er ontbrak mij aan niets. Daarna was het tijd om voor mezelf te zorgen. Maar ik zelf vind het wel belangrijk om wat voor mijn kinderen te sparen.
Ons streven is tussen de 5000-10.000 euro. Mijn opa en oma hebben ook voor mij gespaard. Toen ik op me zelf ging wonen had ik 10.000 tot m'n beschikking. Hier hebben mn man en ik de volledige inboedel, borg vh huis e.d voor betaald. Ik had vanaf m'n 15e een bijbaantje en werkte voor de leuke dingen. M'n studie heb ik zelf betaald vanaf 't moment dat ik studiefinanciering kreeg. Het geld wat we voor hem sparen moet wel goed worden besteed. Rijbewijs, studie, inboedel woning, autootje o.i.d.
Wij sparen elke maand automatisch 25,-. Dat is bedoeld om haar mee te geven wanneer ze gaat samenwonen of trouwen. Mijn ouders hebben dat ook voor mij gedaan. Toen ik ging samenwonen met mijn huidige man kreeg ik 15.000 mee. We hebben daar de meubels van gekocht. Ik hoop dat ook voor mijn dochter te doen. Wel staat het op een spaarrekening waar ze zelf niet bij kan. Zo kunnen wij bepalen wanneer ze dit geld krijgt.
Op haar spaarrekening krijgt ze van ons standaard 10 euro per maand. Op het moment dat we meer kunnen missen word dit meer. Met kerst en verjaardag krijgt ze een extra bedrag. Ook haar verjaardagsgeld van familie word erop gestort. Van oma krijgt ze voor het verjaardag het bedrag dat ze per jaar belastingvrij mag schenken (iets van 2600) en van mijn opa en oma krijgt ze ook een mooi bedrag voor haar verjaardag gestort. Van mijn andere oma krijgt ze gewoon een envelopje en daar dragen wij zorg voor. Ik vind het wel mooi dat ze nu al zo'n riant bedrag gespaard heeft! Als ze later een huis gaat kopen komt het mooi van pas, daar heb ik zelf mijn spaargeld ook voor gebruikt!
Wij sparen 50 euro per maand, dat is dan ongeveer 11000 euro als hij 18 word. Als ik na een tijdje weer ga beginnen met werken zal dat vast wel wat meer worden. Toch een mooie bedrag.
Zoonlief heeft nu al meer geld op z'n spaarrekening als wij zelf! Haha Wij storten iedere maand geld op z'n spaarreking en dat is meestal rond de 100,- Hier zit geld van ons bij en zelf gespaard geld,denk aan diploma,rapport, familie en "klus" geld. Opa en oma storten ook maandelijks geld op z'n rekening en hebben ook nog ren aparte rekening voor hem geopend waarvan ik weet dat heel wat spaargeld op staan Onze schoonouders hebben een eigen bedrijf en kunnen heel wat missen,ben blij dat m'n kids inderdaad al een "goede" start hebben als ze 18jaar zijn.
Wij sparen voor alle kids 50 euro per maand vanaf het moment dat ze geboren zijn. Uiteindelijk krijgen ze dan ieder hetzelfde. We gebruiken dit spaargeld voor hun rijbewijs en wat over is mogen ze zelf spenderen i.o.m. ons. We zaten zelf te denken aan een auto en/of inboedel voor een huisje later enzo maar daar laten we ze grotendeels zelf vrij in. Zolang het maar niet opgaat aan feesten en gokken ofzo... Tot zover houden we wel de controle in handen.
Ìk vraag me na het lezen van het topic wel af hoe de dames die in eigen beheer sparen voor de studie van hun kinderen het gaan doen, wanneer blijkt dat (bijvoorbeeld als je 2 kinderen hebt) 1 wil studeren en de ander niet. Krijgt het niet-studerende-kind dan een bedrag mee (vergelijkbaar aan wat je kwijt bent aan de studie van de ander) zodat ze qua bedrag allebei hetzelfde krijgen? Of krijgen ze dan niet beiden hetzelfde bedrag? Ik vraag dit omdat ik hier zelf niet uitkom hoe ik dit zou gaan doen. Ik zou ook graag willen sparen voor de studie van mijn (hopelijk toekomstige) kinderen. Maar wanneer doe je het in dit geval goed? Bij de een de studie betalen en bij de ander (die niet studeert) niks, vind ik niet eerlijk. Maar bij de een de studie betalen en datzelfde bedrag handje-contantje aan de ander geven vind ik ook niet helemaal eerlijk. Hoe zien jullie dat voor je?
Ik kan alleen maar vertellen hoe het bij ons thuis ging: Mijn ouders betaalden 'gewoon' de studie van het betreffende kind: collegegeld en boeken. Er werd dat wel verwacht dat je echt studeerde: de kantjes er van aflopen betekende een goed gesprek, en eventueel stopzetten van deze bijdrage. Mijn broertje wilde niet studeren maar was erg bezig met mensen en culturen, met de wereld zeg maar. Hem hebben ze geholpen om een tijdje te reizen en vrijwilligerswerk te doen in een ander land. Mijn zusje hebben ze dan weer ondersteund met de aanschaf en inrichting van haar eerste woning. Zo is er bij ieder kind wel iets geweest waarbij de financiële bijdrage van m'n ouders zeer welkom was bij het zetten van de volgende stap in het leven. En niemand thuis heeft ooit de precieze bedragen naast elkaar gezet. Er werd eigenlijk helemaal niet zoveel over geld gesproken, maar meer over de ontwikkeling van de persoon. En het geld cash geven was sws niet aan de orde. Ik denk dat ik het ook zo wil gaan doen.
Handje-contantje wat ook niet de juiste uitdrukking. Ik vraag me af of je geen scheve gezichten krijgen als je de 1 helpt bij de studie, en de ander bij inrichting van een huisje (bijvoorbeeld). Maar misschien denk ik gewoon te moeilijk
Nee, geen scheve gezichten hier. Punt is dat je als ouder bezig bent je kind volwaardig op eigen benen te leren laten staan. En zijn eigen pad te kiezen wat bij hem/haar hoort. De een heeft een andere behoefte aan ondersteuningen dan de ander. De een zal mss meer aandacht vragen op het schoolvak (bijvoorbeeld). Je ondersteuning als ouder is altijd kind-gericht. En niet zozeer op de precieze hoeveelheid aandacht of bedragen. Geld is dan (in zeker zin) ook ondergeschikt aan het ondersteunen van de ontwikkeling van je kind. En als je het zo ziet, en zo er mee bezig bent als opvoeder, dan zullen je kinderen ook niet geïnteresseerd zijn in de exacte bedragen.
Mijn ouders hebben met veel pijn en moeite geld voor me apart gezet, maar toen ik ging studeren was het net genoeg voor 1 jaar college-geld. Mijn opa en oma hebben geld apart gezet voor als ik uit huis ging... maar toen ik uit huis ging had ik al 2 jaar een goede baan en was het bedrag wat ze gespaard hadden maar een fractie van wat ik intussen zelf bijelkaar gespaard had.... Dus ik spaar niet specifiek voor mijn kind. Ik spaar een algemeen bedrag en als mijn kind ergens acuut tekort komt spring ik bij, maar je weet toch niet hoe de wereld er over 15/20 jaar uitziet. Ik wil wel dat hij zelf vecht voor zijn toekomst en zelf de waarde van geld leert kennen