Daar ben ik even erg benieuwd naar Mijn dochter is nu 7 maanden en ik ben soms bang dat ik haar niet genoeg aandacht geef en voel me daardoor heel erg schuldig. Ik praat veel met/tegen haar, ook als ik bijvoorbeeld achter de pc zit en zij brabbelt vanuit de box of vanaf de grond, dan praat ik terug. Ze is ook altijd in mijn buurt, ga ik koken of een taart oid bakken, dan speelt zij op de grond in de keuken. Maar ik ben soms bang dat ik te weinig écht met haar speel, langer dan 10min achter elkaar komt eigenlijk nooit voor. We lezen dan een boekje, doen schootspelletjes of ik kom bij haar op de grond liggen oid. Ze is erg actief en snel op dingen uitgekeken en ik merk dat er altijd nog iets is "wat ik echt nog even moet doen", waardoor zij zichzelf dan weer aan het vermaken is. Hoe gaat dit bij jullie?
Ik heb dat samen spelen ook nooit onder de knie gekregen. Zou ook niet weten wat je zou moeten doen... Ik bedoel, een bal over en weer rollen of een blokkentoren bouwen is toch ook maar leuk voor 5 tot 10 minuutjes, voor beide partijen? Ik ben tot +/- 1,5-2 jaar meer van het faciliteren, en daar ben ik dan ook vrij nakkelijk in; moet ik iets aan tafel doen, dan komt kind ook aan tafel met krijt/stift/verf en papier. Als kind dan na 10 min helemaal onder zit maakt me dat niet zo veel uit. Ben ik aan het koken en ondertussen worden de overige pannen uit het keukenkastje getrokken, lekker laten gaan. Alle muren in de achtertuin zijn roze/wit/blauw/geel van het stoepkrijt In de zomer staat ons postzegeltuintje vol met de zandbak, kleedje, badje, emmers etc (en ergens een stoeltje voor mama). Als ze wat meer beginnen te peuteren, is het makkelijker samen te spelen; samen duplo bouwen, samen knutselen etc. Maar dan nog... de samen-tijd bestaat hier nog steeds niet veel uit spelen, maar bijv samen koken, samen boodschappen doen, samen rustig filmpje kijken, samen dieren kijken in de dierentuin. Het echte spelen gebeurt vaak "alleen" of inmiddels vooral ook met zn broertje.
Eigenlijk zo'n beetje voortdurend. Huishouden kan wachten, als ik thuis ben speel ik met mijn dochter.
Hier ook eigenlijk de hele dag! Ik kan echt niet achter mn pc zitten mijn dochter vermaakt zich alleen als ik bij haar zit zodra ik iets ga doen eist ze alle aandacht op dus we doen alles samen de rest doe ik in de avond wanneer ze op bed ligt. Wij gaan meestal 2x per dag naar buiten dat breekt lekker en voor de rest spelen we met boekjes duplo en haar poppen
Nou, echt spelen doe ik ook max 20 min achter elkaar, maar ik ben wel veel met hem bezig. Als ik bijv. de was ga opvouwen (dat doe ik altijd op onze slaapkamer), dan leg ik hem op het bed en leg ik ook wat was bij hem, zodat hij dat kan pakken, ik haal het over zijn hoofd heen, speel Kiekeboe etc. Maar dat is niet de hele tijd door, ik ben ook steeds bezig met de was. Als ik met de hond ga wandelen, gaat hij ook mee (draagzak), dan zing ik altijd liedjes of wijs ik dingen aan 'een hondje'. Ik kijk ook wel eens tv terwijl ik hem naast mij neerleg of op mijn knieën, hij speelt dan met mijn hand of ik speel af en toe met zijn boekje mee, kietel hem of geef hem kusjes. Ik vind het ook belangrijk om veel met hem bezig te zijn en hem dicht bij me te hebben, ik werk 4 dagen per week en heb al het gevoel dat ik zoveel mis. Mijn zoontje is nu 6 maand en volgens mij is alles wat ik doe nog gewoon spelen voor hem.
Ik speel af en aan met mijn zoontje Ik vind het belangrijk dat hij zichzelf even kan vermaken (en gelukkig is dat geen probleem), maar ik vind het ook belangrijk om samen te spelen en contact te maken. Ik denk dat ik de ene dag wel wat meer met hem speel dan de andere dag, maar over het algemeen heb ik er een goed gevoel bij. Inkoppertje: misschien moet je niet naar de kwantiteit kijken, maar naar de kwaliteit
Ik kan het ook niet. Ik gooi hem af en toe in de lucht en ga rondjes met hem rennen en dansen. Ook samen met de toettoet garage spelen vind ik af en toe leuk of met een balletje. Of ik een toren maken en hij omgooien. Maar veel of lange tijd achter elkaar? Nee. Maar hij kan heel mooi alleen spelen en dat doet hij ook graag. Soms is hij aan het spelen en kom erbij zitten om mee te doen en dan bekijkt hij me van "moet jij weer aandacht??? Ben nu te druk bezig! Chopchop" En dan zit ik daar met het balletje
Ik moet er ook even bij vermelden dat ik gestopt ben met werken en nu 2 thuisstudies doe, dus mijn dochter en ik zijn de hele dag samen. Ik heb een beetje hetzelfde als jij Nyn, als ik iets moet doen dan zorg ik dat zij in mijn buurt is, maar het is gewoon die onzekerheid of ik wel genoeg écht met haar speel. We gaan elke dag 1x ruim een uur of 2x wat korter naar buiten om te wandelen/boodschappen te doen, maar thuis weet ik ook niet altijd wat ik met haar moet doen nadat ik al schootspelletjes heb gedaan/boekjes heb gelezen/met haar op de grond gespeeld. Daarnaast doe ik momenteel 2 studies, dus best pittig, en als ik dus achter de pc zit is dat alleen voor mijn studie. Zij speelt dan op de grond of soms in de box en lijkt dat ook prima te vinden. Ze is een erg vrolijk en actief meisje. Het is dus een beetje een andere situatie dan bij de meesten, aangezien ik niet meer werk en dus 24/7 met haar ben. Maar ik vraag me gewoon af hoeveel tijd je ongeveer "hoort" te spenderen met je kind, wat normaal is.
Tobias vermaakt zich eigenlijk vanaf heel jong al een aardig poosje zelf. Als hij zich niet (meer) in zijn eentje vermaakt, dan ga ik met hem spelen. Ik vind het juist heel belangrijk om te stimuleren dat hij zichzelf vermaakt ook en niet het idee heeft dat hij altijd geëntertaind moet worden . Ik vind: zo lang je de signalen van je kindje niet negeert, dan is er niks mis mee om hem/haar ook even zelf te laten spelen. Tobias ligt nu bijvoorbeeld in zijn wagen met een rammelaar te spelen. Niks mis mee, toch??
Ik ken het gevoel, ik denk soms ook dat ik hem tekort doe omdat ik niet elke vrije minuut met hem speel. maar ik betrap mezelf erop dat ik vaak mn eten laat staan om met hem te spelen ik denk niet dat je je schuldig hoeft te voelen, je kunt niet elke seconde van de dag met je kindje spelen en het is alleen maar fijn als hij/zij zichzelf even kan vermaken. Maar aan computeren kom ik eigenlijk alleen toe als hij slaapt.
Ik speel niet de hele dag met onze dochter. Dit hoeft ook niet. Sommige kinderen vragen meer aandacht dan de ander. Onze dochter kan zichzelf heel goed vermaken maar als ze aandacht vraagt om even samen te spelen of bij je te zitten dan krijgt ze die ook.
Serieus...zijn er echt mensen die de hele dag met hun baby spelen? Ons meisje is 11 maanden en die vermaakt zichzelf of ze wordt vermaakt door haar 2 grote broers. Tuurlijk krijgt ze ook aandacht van mij, tijdens de maaltijden en tussendoortjes, tijdens het aan- uitkleden en verschonen en voor het naar bed gaan. Daarnaast ben ik veel buiten en op weg van en naar school, dus dan krijg ze zittend in de wagen ook aandacht. Verder doe ik gewoon dingen in het huishouden hoor. Ik ben dol op mijn kids, maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om de hele dag met ze te gaan spelen...
mijn dochter (nu 16 maanden) vermaakt zich altijd prima zelf, heb zeker nooit de hele dag met haar gespeelt. Wij gaan elke dag minimaal 1x naar buiten een rondje wandelen of naar de speeltuin dan spelen we samen of we wandelen gewoon alleen. Als we net wakker zijn kijken we saampjes tv , ontbijten en dan gaat ze spelen. Ze komt wel vaak naar me toe met een boekje of haar puzzel dan gaan we samen even zitten maar dat is na 20 minuten ook weer gedaan en dan gaat ze haar eigen gang weer en ik het mijne
Is maar wat je onder "samenspelen" begrijpt en welk behoeftes je kind heeft (leeftijd/interesse/ontwikkeling). Sommige willen zingen, dansen, lopen, vingerspeeltjes doen, verstoppetje spelen, klimmen, rondgereden worden etc dan hen je handen vol en is juist belangrijk dat er tussendoor rustmomenten zijn. En andere kunnen gewoon in box zitten, even zelf spelen etc. Dan moet je aanmoedigen extra. Mijn dochter is dus van het drukke. Ze klimt op ban laat zich vallen, pakt wagentje gaat zo heen weer, pakt zelf boekjes welk ze wil "leest" zelf, gaat zelf in andere kamer spelen, erg druk dus. Daarbij vraagt ze continu bijna mijn aandacht of ik moet echt gaan kijken en met haar zo op die manier meedoen: lachen, klappen in handjes, meeschreeuwen, zingen etc. We doen dus veel samen ik hen ook allang geen box meer maar achter pc zitten kan ook niet ze laat het niet. Naar wc gaat ze mee, scheurt papier en geeft mij steeds 1000 stukjes. Op ipad iphone kan ik ook niet ze wil meekijken afpakken en naar eigen foto zitten staren. Wil constant gekitteld worden ook hihi. Ik heb dan ook 15 min tijd per dag waneer we rustig muziek luisteren met wat leerpuzzels samen, zoekboek of kaartjes kijken we of dieren in boek etc. Ik ben indd hele dag met haar bezig. Ik kan niets doen als ze niet slaapt ze wil constant meedoen of ik moet dus wel naast zijn als ze zelf speelt ze kijkt dan ook altijd even om of ik niet met mijn mobile zit maar echt naar haar kijk. Hihi. Op kdv als ze gaat vermaakt ze meer zichzelf omdat daar kinderen zijn ze kan enorm goed met andere kinderen spelen samen. Als we op bezoek gaan eerst 30 minuten zit ze ook netjes op mijn handen (doet nooit anders) met haar knuffeltje. Maar nadat gaat ze total los hihi. Als ze ouder word zal het steeds makkelijker gaan ze kan nu bijvoorbeeld echt vrij lang zelf spelen met emmer en veeel knijpers. Ze gooit alles uit en stuk voor stuk legt erin en dan weer uit/in. En met boeken kan ze ook lang bezig zijn om doorbladeren. In jou geval vind ik moet je gewoon meegaan met je kind. Als ze aangeeft volg dat gewoon. Het zal nooit te weinig zijn of te veel als je kind gelukkig maar is.
Bedankt voor alle reacties Ik had het gevoel dat iedereen echt de hele dag alleen maar met hun kinderen bezig zijn als ze thuis zijn maar dat is in de meeste gevallen dus niet zo Ik kijk altijd naar mijn dochter wat ze nodig heeft en daar speel ik op in, en aangezien ze een lekker vrolijk ding is zal het allemaal wel goed zitten
Ik werk zo'n drie á vier dagen per week, als ik thuis ben dan probeer ik wel zoveel mogelijk te spelen met mijn zoon maar ik moet natuurlijk ook dingen in het huishouden doen... Ik neem hem daarom overal mee naartoe; bijvoorbeeld als ik ga strijken of de bedden op ga maken of ga koken. Ik praat dan voortdurend tegen hem Ik denk niet dat het nodig is dat je 24/7 moet spelen met je kindje, ze moeten ook leren zichzelf bezig te houden toch? Ik vind het wel altijd belangrijk dat mijn zoon me kan zien, dus ik ga niet naar boven om iets te doen terwijl hij onder in de box zit. Ik denk dat je het zo gewoon goed doet. Als ze ouder worden kunnen ze zich ook langer concentreren op iets en kun je ook langer met ze spelen lijkt me.
Dat ligt zo aan je kindje, denk ik. Ik kan hier nog geen 30 seconden achter de laptop zitten als dochterlief wakker is, dan vraagt ze direct om aandacht. Maar als ik bij haar zit, hoef ik niet perse heel intensief met haar te spelen. Het is vaak genoeg als ik erbij zit. Dan "zegt" ze af en toe wat, geeft af en toe een blokje aan of wil dat blokje weer terug, ik moet haar speelgoed met geluid aan of uit zetten, dat soort dingen. Maar oh wee als ik er een tijdschrift bij pak! Samen spelen begint nu echt wat te komen voor wat langere tijd, kwartiertje of zo, inderdaad met blokken, met een bal en boekjes lezen. Als ik iets "actiefs" aan het doen ben zoals de was ophangen of stofzuigen, vindt ze dat juist weer mega-interessant. Toen ze nog kleiner was, onder een jaar, "speelde" ik vaak met haar op de bank. Dan lag zij te rollen, zong ik voor haar, speelde ik met haar voetjes of deed kiekeboe met mijn handen bij mezelf en bij haar, keken we samen naar buiten en alles aanwijzen, zo "spelen". Daar genoot ze wel van volgens mij, nu is ze er veel te beweeglijk voor. Ik zou me niet druk maken als ik jou was, elk kindje en elke mama is anders.