Tsjonge...,waar vind ik deze mannen? Alles wat jullie noemen mis ik....en ik kan je zeggen als je emotioneel niets krijgt in een relatie je langzaam kapot gaat van binnen.....nee, zo kan ik niet samen oud worden. Het zit er bij hem gewoon niet in helaas. Ik voel me steeds eenzamer en denk al over uit elkaar gaan, maarja, wat doe je je kinderen aan.....Maarja, wat doe ik mezelf aan... moeilijk...
Mijn man is zonder twijfel mijn soulmate en beste vriend. Oneindig veel steun dus en dat geef ik hem ook.
haha hier ook ninja , voor mannen is alles vanzelf sprekend als ze weg willen gaan ze gewoon bijv en denken niet aan de kids want mama is thuis !!! heel iri , zal wel brabant zijn hahaha
Veel! En ik denk ook het meeste van alle mensen om mij heen. Hij helpt me overal bij, kookt, doet boodschappen, alles wat hij maar kan. Er zijn wel wat dingen die ik zelf doe en hij ook niet zal gaan doen, zoals strijken en badkamer+wc soppen, maar daarvor in de plaats doet hij bijvoorbeeld de administratie, vuilniszakken buiten zetten. Als ik ergens heen moet en hij is thuis, zal hij me altijd wegbrengen en ophalen als dat nodig is. Het enige waar hij niet altijd even goed op inspringt, is als ik moe ben en daardoor ga piekeren en soms huilen op bed, dan wil ik eigenlijk dat hij er bij komt liggen, maar heeft hij zoiets van 'als je persé wil praten, dan kom je maar op de bank zitten'. En gelijk heeft ie ook eigenlijk wel...
Heel naar voor je! Ja en mijn man is ook echt mijn beste maatje wij doen echt alles samen bespreken alles samen. Ook hebben we wel onze eigen dingen natuurlijk. Maar ik zou absoluut niet zonder hem willen! Kan je het misschien bespreekbaar maken?
hij durft vaak niet, ik moet het wel aangeven dat ik hem nodig heb... maar als ik echt ineens intens verdrietig ben natuurlijk dan is hij er zeker weten.. bij de bevalling was hij ehct mn steun zeker weten! maar hij is nogal verlegen of sms wat onzeker hoe hij zn gevoelens moet uiten, dus heeft soms wel een zetje nodig...of een bevestiging...vind ik niet erg
Uuu h... Niet veel.. Of Nauwja tijdens het bevallen was het tijden 9cm ontsluiting en wachten tot de verloskundige er was zei hij heel fijn " geniet er van hè" maar moet zeggen dat hij nu met 2 kids goed meehelpt
ik heb een hele lieve geduldige man, alleen kan ik niet met hem praten... hij is echt een binnevetter en ik ben een echte prater, dat is soms wel eens heel moeilijk. ik verwerk iets door veel te praten, hij juist niet. Vaak zeggen we tegen elkaar, we zijn eigenlijk te verschillend om goed met elkaar te leven, maar we zijn inmiddels toch al 21 jaar bij elkaar. Maar ik zie hem wel als mijn maatje en natuurlijk als er iets erg gebeurd vinden we troost bij elkaar, maar een echte praatpartner is het niet
Heel veel steun! Alleen ik zeg niet altijd alles tegen mijn man,hij heeft soms al genoeg zorgen van zijn baan Ik kan alles tegen hem zeggen en heb geen geheimen voor hem. Ben ook gek op hem en dit al 7 jaar. Als ik hem niet had had ik mijn ziekte en mmm ook niet aangekund.
veel steun... hij is mijn rots in de branding... allebei de bevallingen en zwangerschappen deed hij alles voor me... na de bevalling bleef hij net zo lang thuis totdat ik zelf zei nu lukt het me wel... hij deed de boodschappen, kookte.. deed het huishouden... en snachts ging hij eruit voor beide kids voor de voeding!
Niet heel veel, hij heeft een eigen zaak en werkt meer dan 80 uur in de week en hij verwacht dan ook dat ik mijn eigen boontjes dop als hij werkt. Dit lukt heel goed maar ik moet wel zeggen, als er echt stront aan de knikker is dan is hij er meteen! Ook bij belangrijke dingen zoals geboorte van onze dochter en kraamtijd, overlijden van familie, de opstart van mijn nieuwe baan na mijn verlof straks. Dan kan ik echt op hem rekenen.
Hij steunt me in alles!! Op elk gebied. We hebben al zoveel meegemaakt samen, we zijn elkaars maatje, elkaars beste vriend. Een team. Nu zit ik wat te kwakkelen door de zwangerschap en hij doet werkelijk alles in het hh, naast zijn fulltime baan en zijn opleiding ernaast. Hij moppert wel eens op het hh, maar doet t gewoon. Begrijpt me ook. Al kunnen we ook flink ruzie maken hoor.....ook geen enkel probleem haha.
Huh? Ik refereerde naar het feit dat ze 'vervend' had getypt i.p.v. 'verwend'. Een grapje dus. Vandaar ook de ''...
ik heb al zo vaak gezegd dat ik me zo eenzaam voel, omdat ik geen steun van hem krijg, maar hij doet er niets mee....... Ik ben depressief geweest en ben nu bijna ''genezen'', maar al die tijd was hij er niet voor mij. ook kan hij mij niet troosten, hij presteert het zelfs mij te negeren als ik verdrietig ben. Hij kan er niet mee omgaan. Heel triest eigenlijk voor hem, maar ik houd dit geen jaren meer zo vol. Hij doet wel meehelpen in huis enzo en ook met de kinderen, dat is heel fijn, maarja, emotionele steun is er niet en dat vreet aan me...hij kan ook niet intens blij zijn ofzo, hij is emotioneel heel vlak. Ik daarintegen ben een echte prater en uiter....
Misschien samen hulp zoeken? Ik kan mij zo voorstellen dat als wij ergens niet kunnen uit komen ik absoluut alles aan gedaan wil hebben. Moet hij wel willen natuurlijk. Ik vind het wel heel naar voor je!