Ik ben bijna 38 weken zwanger van onze tweede zoon. laatst heeft mijn vriend verteld dat zijn vrouwelijke collega heeft opgebiecht verliefd op hem te zijn/is geweest.. Na veel gesprekken samen verteld dat zij (voordat zij dit opbiechtte) wat minder contact met hem zocht en dat hij daar toen beste mee zat. Wat later nadat hij hem had verteld, vroeg hij zichzelf af waarom hij er zo mee zat dat ze minder contact hadden... Hij maakte een paar afwegingen, vind ik haar misschien ook leuk? Of mis ik de vriendschap? Het eerste was gelukkig niet zo. Maar ik voel me er toch erg onrustig onder zo in de laatste weken van mijn zwangerschap..
Het feit dat hij hier eerlijk met jou over praat vind ik een goed teken. Maar jouw onzekerheid kan ik me ook voorstellen, zeker nu je al flink in de hormonen en spanning zit moet je dit er eigenlijk niet bij hebben. Maar blijf het bespreken samen! En vraag hem ook om open en eerlijk te blijven. Investeer daarnaast ook samen goed in jullie relatie, ook straks als de baby er is!
Het is in ieder geval goed dat hij hieronder eerlijk is geweest. Of hij dat ook over zijn eigen gevoelens is weet je natuurlijk nooit zeker. Hij zal jou in jouw situatie waarschijnlijk niet willen kwetsen. Hoopt misschien dat zijn gevoel overwaait. Voor jezelf is het belangrijk om wel te blijven investeren in jullie relatie. Veel vrouwen gaan volledig op in het moederschap en gezin. Zeker bij een baby. Vaak is de gedachte dat de partner "later" wel weer komt. Dan is een leuke beschikbare collega wel gevaarlijk. Iemand die alle tijd en aandacht heeft terwijl het thuis alleen maar druk is met het huishouden en de kinderen. Pas ook goed op voor gebrek aan intimiteit en seksualiteit.
Wat een stom advies. Natuurlijk heb je het met een pasgeboren baby thuis druk met huishouden en kind. Als een man daar niet overheen kan kijken, is hij je niet waard. Moet ie maar meer helpen zodat er tijd over blijft voor andere zaken. Wat een ouderwetse opvattingen.
Natuurlijk moet man helpen. Er staat nergens dat hij niets hoeft te doen (of nu al doet). Het is ook zijn kind(eren). Maar je moet wel uitkijken niet langdurig volledig op te gaan in je gezin en de relatie daarbij te vergeten. Dat hoort wel een prioriteit te zijn en geen bijzaak. Je ziet vaak genoeg dat relaties de tropenjaren niet overleven. Partners leven langs elkaar heen en zijn alleen nog maar ouders. In het geval van to is dat extra belangrijk omdat ze weet dat er wat speelt.
Uiteindelijk kan hij er ook niet veel aan doen dat een ander gevoelens krijgt, het is wel fijn dat hij er eerlijk over is en heeft uitgevonden dat die gevoelens niet wederzijds zijn. Ik zou me verder geen zorgen maken.
Nope, als haar man vreemd zou gaan ligt dat niet aan haar. Slonzig, alleen met de kinderen bezig etc etc, is geen excuus. Wil je wat veranderen binnen je huwelijk dan praat je daarover met je partner, dan ga je niet vreemd.
Je bent samen in een relatie. Er als een uitgezakte slons bijlopen en je relatie verwaarlozen zal uiteindelijk gevolgen hebben. Het is geen excuus om vreemd te gaan. Maar kan de partner van to wel aan het denken zetten. In dit geval is investeren in de relatie (waaronder communicatie heel belangrijk is!) Ik zou dus wel extra allert zijn als ik to was.
Ik denk dat als je partner zo open met jou is hierover dat je je geen zorgen hoeft te maken hoor. Misschien een idee om dit ook naar hem te benoemen? Dat je het fijn vindt dat hij er zo open over is zodat jij weet dat je hem kunt vertrouwen? Zo houd je het "kanaal" ook open. Los van wat eerder gezegd wordt is het natuurlijk wel belangrijk om in elkaar en je relatie te investeren, vooral met een jong gezin. Het is niet gek om als jonge moeder (of vader) je te verliezen in het ouderschap. Dat dat met uiterlijk te maken heeft vind ik een beetje onzin. Lijkt me eerder dat je probeert tijd in elkaar te steken, dates met zn tweeën etc. Maar als iemand vreemd wil gaan, doet hij/zij dat toch wel
In een goede relatie is er geen behoefte aan anderen. Je staat daar niet voor open en bent niet beschikbaar. Dan kunnen er nog zoveel derde personen zijn, die zie je niet of je doet er niets mee. Als een derde wel in beeld kan komen dan komt dat omdat die ruimte er is. Een relatie is niet iets vanzelfsprekends. Je moet erin blijven investeren en het onderhouden. Dus inderdaad moeite voor elkaar doen. Gezamenlijke activiteiten. Een keer oppas en samen naar een feestje of thuis een date night als de kinderen op bed liggen. Volledig opgaan in het ouderschap en alle stress van het runnen van een gezin zorgt vaak dat je van partners naar ouders gaat en elkaar kwijt kunt raken. En als er dan een derde komt die in die ruimte komt is het zo gebeurd. Dan kan je wel zeggen dat het niet hoort of de omgekeerde wereld is. Maar aan mooie woorden heb je niets in de situatie zelf.
Maar jij legt dat bij TS neer, en zo werkt dat niet. Als haar vriend merkt dat er iets niet lekker loopt in de relatie, ligt er bij hem ook een verantwoordelijkheid. Los daarvan kan een derde ook gevoelens krijgen voor iemand als de relatie gewoon helemaal ok zit, daar is de vriend van TS niet verantwoordelijk voor - en TS zelf evenmin.
Die kan er komen of je er wel of niet voor open staat. Pas als de ander ook die gevoelens krijgt of er wat mee doet krijg je gedoe. Investeren hoeft hem niet te zitten in date nights en mooie kleding, het kan ook een knuffel zijn na een harde dag of oprecht interesse tonen. Buiten dat is ts hoogzwanger. Ze heeft alle recht om zich daar nu op te focussen en daarna op de kraamtijd. Een kerel die daar niet mee om kan gaan is het niet waard.
Ik leg het zeker niet alleen bij TS neer. Ik schrijf dat een relatie een gezamenlijke verantwoordelijkheid is. En natuurlijk is ze niet verantwoordelijk voor de gevoelens van een derde (dat zegt ook niemand). Maar in dit geval weet ze dat er een derde is die als ze de kans krijgt achter haar man aangaat. Iemand gaat natuurlijk niet zomaar vertellen dat die verliefd is. Die wil wat van de partner van TS. Ik begrijp dat ts hiervan is geschrokken omdat ze in een kwetsbare situatie zit en haar man daarin opeens over "een ander" na moet gaan denken. Terwijl TS straks thuis zit met een huilende baby en weinig tijd voor persoonlijke verzorging of haar relatie weet ze dat haar partner iedere dag op zijn werk zit. Waar iemand is die hem kan overladen met aandacht en meer..
Een knuffel of interesse is toch wel het minimale aan contact. Een relatie is hopelijk wel wat meer dan dit. Maar als ts uitgezakt op de bank blijft zitten en nergens meer tijd voor heeft behalve de baby en het gezin kunnen er in dit geval andere dingen gebeuren. Natuurlijk hoort die man mee te helpen, niet vreemd te gaan en begrip te tonen. Maar daar heeft ts niets aan als het toch verkeerd mocht gaan (indien ze dat natuurlijk te weten komt). De kerstborrel komt er natuurlijk aan en dan gebeuren dit soort dingen wel eens. Als die vrouw niets had gewilt had ze haar mond gehouden. Ze wist dat ts partner bezet was met kinderen. Ik begrijp dat TS absoluut niet rustig meer thuiszit in deze situatie. Ze heeft hier niet voor niets een topic aangemeld. Dan heb je weinig aan dat "hij het niet waard is".
Nee ze heeft terwijl ze 38 week zwanger is wat aan het advies dat jij geeft. Als iemand vreemd wil gaan, dan doet hij/zij dat. Ongeacht hoeveel datenights of sexy pakjes je aantrekt. Ts haar vriend heeft het haar verteld, er is geen enkele reden om aan te nemen dat er meer aan de hand is nu. 'De kerstborrel komt er aan en dan gebeurd dat wel eens'? Nou lekkere instelling is dat zeg.