mijn kleine man van 15 maanden is eigenlijk al zolang als hij er is heel lief maar zodra het om eten of drinken gaat... zo enorm driftig. inmiddels is het behoorlijk om gek van te worden. zodra hij denkt dat hij iets krijgen gaat (of wil) dan word hij zo enorm onuitstaanbaar. ook als hij heel op tijd eten krijgt en eigenlijk nog niet echt honger heeft, slaat hij op tilt zodra hij ziet of hoort dat ik een fles pak, brood klaar maak of ga koken. gillen, met dingen gooien, schreeuwen, krijsen, stampvoeten, etc. heb al vanalles geprobeerd, we zijn ook heel erg consequent in zijn gedrag negeren maar dat helpt echt totaal niet, hij gaat net zo lang door tot hij zijn eten/drinken heeft, ook als dit bijv. nog een halfuur duurt. word zo driftig dat hij moet kokhalzen en soms zelfs overgeven. dit is niet iets van de laatste tijd maar omdat hij nu ouder en bewuster word, heeft hij wel steeds sneller door wanneer ik eten of drinken pak/maak. iemand suggesties of ervaring dat dit spontaan opeens over gaat? (dat laatste hoor ik natuurlijk graag )
Nou, ik heb er hier ook eentje. Die word ook erg boos als hij niks krijgt. Soms heeft hij niet eens honger, en toch gilt hij alles bij elkaar om die fles te krijgen..
hai vervelend he, die van mij is een stukje jonger maar is ook gewend om direct een fles te krijgen als ze wakker word. maar ze moet nu over op groente savonds dus wilde gisteren eerst de groente geven en als toetje de fles. Alleen dacht amy daar anders over, ze bleef krijsen tot ze de fles kreeg. heel vervelend, ik heb ook geen idee wat je eraan moet doen. ik hoop dat het ooit eens overgaat haha
hier geen grote drama's maar zodra lars in de gaten heeft dat ik voor hem bezig ben, wil hij het ook zo snel mogelijk hebben. misschien fout, maar als ik een broodje smeer snij ik er een stukje af en dat geef ik vast, bij blij, ik tijd om verder te smeren. met warm eten moet hij echt even wachten maar is dan vaak wel af te lijden met een beetje water of ik zet m in de stoel en geef m een lepel om mee te spelen. @susan, dan geef je toch eerst de fles en dan de groente, die fles is belangrijker, groente is nog bijzaak.
mijn zoontje (14 maanden) zette het vroeger al op een huilen, toen hij nog bv kreeg. en nu nog steeds. ik moet het niet laten merken als ik zijn eten of drinken aan het klaarmaken ben. 's ochtends zorgt mijn vriend dat zijn ontbijtje klaar is, terwijl ik hem verschoon. hij kan dan zo aan tafel schuiven. maar zelfs dan, als we met het bordje komen aanlopen, wordt hij driftig. hij krijgt 2 soorten beleg, en op 2 verschillende bordjes. als we het ene bordje omwisselen voor het andere, wordt hij driftig. en als we het 2e bordje omwisselen voor zijn flesje, wordt hij driftig. ik negeer het, en dan houdt het vanzelf op. (heel raar.) het zal wel een stukje frustratie zijn, omdat hij nog niet kan praten, denk ik. hij snapt ook niet dat het tijd kost om zijn eten en drinken klaar te maken, denk ik. mijn moeder zegt om zijn broodje voor zijn neus klaar te maken. dat maakte geen verschil. ik heb dus geen nieuwe tips, behalve negeren. o ja, hard op praten, en uitleggen wat ik doe, maakt ook nog geen verschil.
Hier nog een temperamentvol mannetje van 15 maanden. Wil alleen maar eten als híj daar zin in heeft en als het hem uitkomt, maar zo werkt dat helaas niet. En sinds een paar weken wil hij zijn eigen eten niet meer, maar alleen maar wat er bij ons op het bord ligt. Meneer wil ook zelf de vork of lepel vasthouden en in zijn mond steken. V.w.b. drinken wil hij vaak zijn melk niet en wordt enorm driftig als hij in de koelkast zijn flesje sap ontdekt en dat nog niet krijgt. Ook als het flesje sap leeg is levert dat dikwijls een krijsend en stampvoetend ventje op, die ook nog eens woedend zijn flesje door de kamer smijt. Wij proberen hem ook consequent en geduldig duidelijk te maken dat zijn gedrag niet wenselijk is, maar dat kost veel energie. Hoort bij de ontwikkeling, zullen we maar denken. En het gaat weer over (hopelijk snel ). Succes, sterkte en vooral veel geduld met je kleine obstinaatje! Groetjes, Wendy
fioontje, tja maar die flessen moeten er toch af, en de bijvoeding moet nu toch belangrijker worden dan de flessen? inmiddels is het wel gelukt met heel veel afleiden, maar ze blijft onrustig tot ze dr flesje gehad heeft. tis ook wel een hele verandering in een keer voor zon kleintje natuurlijk