Hoooi dames, Ik wil zo graag even van me af praten.... maar ik zit zo vol dat ik het niet kwijt kan!! Ben sinds een paar weken gestopt met het geven van borstvoeding. Ben weer ongesteld geworden, bv liep terug... en ik kan er niet mee omgaan!! Sinds ik gestopt ben, lijk ik wel zwaar depri!! Kom mijn bed niet meer uit, hang maar in mijn joggingpak op de bank, zoek het niet nog iets te doen, behalve als de hele dag maar janken. Ben nog te lam om van de bank op te staan om even de planten water te geven of een keer te stofzuigen!! Wordt me hier thuis natuurlijk weer niet in dank afgenomen (begrip lijkt ver te zoeken) en voel me zelf ook steeds meer een nietsnut dan het bezige bijtje van voor de zwangerschap!!! Ik kan echt nog zooooo lang door typen... maar herkent iemand dit? Is het normaal dat ik ZO heftig reageer op het stoppen met borstvoeding en alle hormoon toestanden die er nu gebeuren?? Pfff ik trek het echt niet meer... ben dol gelukkig met mijn meisje en mijn man, maar ik zelf ben niet gelukkig...
Ja, dat kan idd gebeuren en ik zou er niet te lang mee doorlopen hoor. Mijn dochtertje heeft 2 weken geweigerd toen ze ruim 1 jaar was en ik was gelijk depressief, zo naar. Als het niet verbeterd, trek dan aan de bel.
Even met de huisarts overleggen. Het kan met je hormoonhuishouding te maken hebben. Misschien heb je weer even een zetje in de rug nodig om er bovenop te komen.