Ik werk 30 uur verspreid over 5 a 6 dagen. Dochtertje gaat 1 hele en 2 halve dagen naar de opvang en de rest naar mn ouders. Band tussen mij en haar is echt super goed.
Ik werk 3,5 dag. En in drukke tijden of met ouderavonden enzo nog iets meer. Maar geen enkel probleem voor de kids hoor. Ik zie ze wel elke ochtend en ik eet elke dag met ze.
Ik werk 32 uur over 4 dagen en het gaat prima. We ontbijten elke ochtend, eten 's avonds altijd samen warm. Papa werkt ook 4 dagen dus ze gaan 3 dagen naar de opvang en hebben een fijne band met zowel papa als mama.
Ik vind het niet de meest ideale verdeling, 4 dagen werken is veel maar als het niet anders kan dan moet het gewoon!
Ik werk 15 uur waarvan de meeste avonden zijn. Heb dus veel tijd met mijn dochter gelukkig. Moet er niet aan denken om ze steeds weg te moeten brengen en haar zo weinig te zien. Alleen op vrijdag ochtend gaat ze naar oma.
Probeer je niet te druk te maken hoor. Jou kindjes blijven heel blij zijn als ze hun mama zien ! Je kan niet anders als 4 dagen te werken en je kindjes zijn het gewend. Ik werk zelf maar 40 uur per maand en dat zijn de avonden en weekenden. Ik ben dus atijd overdag bij de kids. Mijn dochter maakte een drama van 1 middag per week over blijven want dan miste ze mama zo ....
Ik werkte eerst 4 dagen. Dat ging opzich prima, maar ik vond dat ik te weinig thuis was. Nu dus 28u waarvan 4u flexibel thuis. Ik ben dus 3 dagen op t werk en 2 thuis sinds kort. Erg fijn. Voor de band maakt t niks uit maar ik merk dat ik zelf meer rust heb in t werk en thuis.
Ik heb 3 kinderen. Een zoon van 9 jaar,een dochter van 7 jaar en een dochtertje van 7 maanden. Ik werk 2 volle dagen en vind het meer dan genoeg. De hechting is overigens prima maar het valt mij zelf erg zwaar.De hectiek rondom het brengen naar de opvang ed.Hier overweeg ik ook om te stoppen met werken.Dit is ons derde kindje en de laatste en wil nog even heerlijk van haar genieten.Met de andere 2 kinderen ook altijd 3 dagen gewerkt en uiteindelijk 2 dagen maar was toch minder intensief dan nu met een echt druk draaiend gezin met sporten,huiswerk ed. Ik heb oog een man die veel weg is ivm werken in het buitenland dus veel komt op mij neer en dat is niet altijd even makkelijk.Ik begin steeds meer te veranderen in een afgetobde en gestreste moeder blehhh
Ik werk 27 uur maar aangezien ik kraamverzorgster ben altijd 6 tot 8 dagen aan stuk en dus vaak veel meer uren, daarna wel altijd 3 a4 dagen vrij en kids vinden het prima mijn band met ze is er niet minder door
Mijn man werkt 45 uur, ik 12, en we zorgen dat we altijd langs elkaar heen werken zodat we nooit oppas nodig hebben. Manlief kan zelf zijn tijden indelen en zo zijn we van niets of niemand afhankelijk. Hier hebben we bewust voor gekozen, financieel is het goed te doen. Wij zijn van de 'ouderwetse' generatie, dat je thuisblijft voor je kinderen. Dat horen we tenminste veel om ons heen. Veel vrienden van ons werken liever beiden 5 om 4 dagen om een dure auto te kunnen rijden, 3 x per jaar op vakantie etc etc. Wij gaan 2 x op vakantie en leven bewust, en de kinderen hebben hierdoor een stabiel leven, en dat geeft óns juist geluk. Ohja, en de band met onze kinderen is goed, maar wat iemand hier al eerder schreef, het gaat erom hoe je je tijd samen doorbrengt, niet perse hoeveel. Kwaliteit tegenover kwantiteit.
Ik werk 3 hele dagen en vind dat perfect. Al zou ik het niet erg vinden om 3,5 of 4 dagen te werken nu ze wat ouder zijn.
Ik werk drie dagen. Mijn man vier, waarvan een halve dag thuis. De overgebleven dag wisselen de opa's en oma's elkaar af. Het prettige aan deze situatie is dat de kinderen met mij en met hun vader eenzelfde soort band kunnen opbouwen en daarnaast ook met de grootouders. Het zou niet mijn voorkeur hebben om mijn kinderen meer op of bij een opvang te hebben dan thuis. Over de consequenties mbt hechting daar is volgens mij ook wetenschappelijk geen eenduidig antwoord op te geven. Voor M zou het niet goed zijn geweest, T en S zijn wat makkelijker op sociaal gebied. Overigens is M nu wel heel sociaal maar ik denk echt dat veel dagen bij een oppas oid niet goed voor haar was geweest de eerste vier jaar. Voor mij dus ook afhankelijk van het karakter van je kind.
Na de geboorte van Thirza heb ik steeds 24 uur gewerkt. Zij was dan 2 dagen bij de gastouder en 1 dag met papa thuis. Thirza is een erg aanhankelijk kind, wil graag veel bij mij zijn. Nu met Caitlyn zit ik in de WW en ben ik dus volledig thuis. Caitlyn is veel minder aanhankelijk, veel 'zelfstandiger', wil veel meer de wereld ontdekken en hangt dus minder aan mij. Conclusie: hoe de band met je kind is, is ws veel meer afhankelijk van het karakter van je kind, dan van het aantal dagen dat je werkt...
Ikzelf werk nu tijdelijk even 4 dagen in de week. Van maandag tot en met donderdag. Maar ik ben blij dat dit de laatste week is en ik weer terug ga naar 24 uur in de week, van maandag tot en met woensdag. Ik sta wel elke ochtend op om haar lekker te douchen, aan te kleden, te brengen bij oma/opa of het KDV. En ik haal haar in de middag weer op, want ik werk maar 15 minuten rijden hier vandaan. Mijn man werkt 40 uur in de week en heeft een uur reistijd. Gelukkig ziet hij haar ook elke dag voor hij naar zijn werk gaat en als hij thuis komt. We eten in ieder geval elke dag gezamelijk en in het weekend doen we 1 van de 2 dagen in ieder geval iets "leuks". De band tussen onze dochter en ons is heel hecht. Maar het is en blijft vooral pappa's kleine meisje
Ik werk 22 uur per week ( ma, wo en vrijdag) Max gaat al die dagen naar het KDV en heeft het daar heel erg naar zijn zin. We hebben een fantastische band. Ik hou zielsveel van hem en hij van mij (merk ik aan alles) en we zijn heel gelukkig met z'n drieen. Ik geloof niet dat Max er last van heeft dat ik 3 dagen per week werk. En zelf vind ik het ook fijn om te werken. Ondanks dat ik hem heel erg mis en het heerlijk was om het eerste jaar thuis te blijven met hem is het ook weer fijn om onder de volwassenen te zijn, je eigen geld te verdienen en bezig te zijn met je toekomst. En wij kunnen Max doordat we beiden werken een stabiele toekomst en we kunnen zo heel erg veel leuks doen!
Ik werk 30 uur per week, maar ben overdag thuis en leg ze samen met mijn man op bed. Omdat ik er zoveel ben, is mijn band met mijn kinderen heel sterk maar ze verkiezen mij niet boven hun papa
Ik werk 24 uur per week. Maandag/woensdag/vrijdag. Op maandag is mijn man meestal thuis en op woensdag en vrijdag gaat hij naar opa en oma. Ik vind het heerlijk zo.. Vind het wel lekker om ook te werken erbij. Altijd maar thuis zitten lijkt me niks maar meer werken ook niet.. de balans is precies goed zo
Wanneer je geen keuze hebt, dan kun je daar weinig aan veranderen. Wij hebben altijd gezegd, als er kinderen komen, dan willen we ze max. 3 dagen naar een opvang brengen. De vaste lasten zijn dus ook gebaseerd op minder dan de twee inkomens. Momenteel zit ik in de WW en moet er nog helemaal niet aan denken om mijn dochter weg te brengen. En ondertussen is ons plaatje dus ook al wat veranderd, het zou fijn zijn als ik een baan vind op de momenten dat partner thuis kan zijn .
Ik werk niet maar denk niet dat mn dochter en ik daarom zo'n sterke band hebben, denk eerder door alles wat we nu al meegemaakt hebben samen
ik werk vanuit huis dus onze kids hebben nooit naar het kdv gehoeven... ik zie er voor en nadelen aan... als je je kindere altijd thuis hebt tot hun vierde jaar kan je wel een hele hechte band opbouwen doordat je zoveel tijd met elkaar doorbrengt... dat is toch anders dan wanneer ze tot18.00 op een kdv zouden zitten.. maar anderzijds zijn de sociale contacten met leeftijdsgenootjes ook erg fijn voor jonge kinderen... hier gaan/gingen ze 2 ochtendjes naar de peuterspeelzaal... totdat de basisschool begon... onze jongste begint na de zomervakantie... moet wel zeggen dat we hier bewust voor gekozen hebben en ik heel blij ben dat het zo heeft mogen zijn!