Hoi, Met m'n oudste is alles nog altijd nieuw en in mijn directe omgeving heb ik niemand om vragen aan te stellen, daarom ben ik zo blij met dit forum waar ik een heleboel vrouwen mijn vragen mag voorleggen, heel fijn aangezien ik het soms (nog) best moeilijk vind om op mijn gevoel te vertrouwen en ik jullie mening/advies enorm waardeer. Dl is nu 16 maanden en vanaf 6/7 maanden over het algemeen een prima slaapster geweest. 'Slaapproblemen' waren van korte duur en nooit heel heftig. Vasthouden aan het ritme en het ritueel was altijd voldoende, ook overgaan op minder slaapjes is nooit een big deal geweest. Even een dagje door de zure appel heen en dan was het goed. Hoe anders is het nu! Sinds een aantal weken gaat het slapen overdag van goed tot ronduit waardeloos en zit ik (bijna) de hele dag met een zeurend en moppend dreumesje. Niks is goed en alles is teveel op de slechte dagen. Ik merk aan haar dat ze over wil op 1 slaapje, bij 2 keer slapen zijn het korte slaapjes en wordt ze chagrijnig wakker. Ik zal proberen kort beide scenario's te omschrijven: - 2 Slaapjes: 07:00 wakker, om 09:00/09:15 wil ze naar bed en slaapt dan variërend tot 10:00 - 10:45, vanaf dat ze wakker wordt is ze snel in tranen en boos. Veel driftbuien ook. Tussen 14:30 en 15:15 wil ze weer slapen, en de duur is geen pijl op te trekken. De ene dag een uurtje (met moeite, na lang mopperen) tot wel 2 uur en moet ik haar wakker maken voor het avondeten. Maar dan is het 's avonds feest, nou ja feest Rond 7 uur/half 8 gaat ze mopperen, ze wil naar bed. Als ik haar naar bed breng is het tot 21:00/22:00 voortdurend schreeuwen tenzij er iemand bij haar is. Dan wil ze lachen, spelen en knuffelen. Wat niet de bedoeling is. 's Nachts wordt ze ook veel wakker, maar na een knuffel slaapt ze weer. - 1 Slaapje (meestal na een dag met 2 slaapjes): 08:30 wakker en dat blijft ze tot wisselende tijden. Vandaag bracht ik haar om 10:30 naar bed en ze sliep tot 13:30 Een paar dagen geleden ook om 08:30 wakker en sliep ze van 12:30 tot 15:00 (maar ook wel eens van 13:00 tot 16:30) In de avond wil ze vaak tussen 20:00 en 20:30 naar bed, slaapt na 5 minuten maar wordt alsnog veel wakker in de nacht. Ook overdag is ze alsnog snel overstuur en wordt boos om het minste of geringste maar wordt ze in ieder geval vrolijk wakker en is ze meer vrolijk gedurende de dag. En zo rommelen we maar verder en lijkt er geen verbetering/verandering in te zitten. Het gaat al weken zo en ik herken haar gewoon niet meer Ook het eten gaat moeizaam, eerst at ze zoveel dat ik niet wist waar ze het liet, nu eet ze met moeite 2/3 boterhammen op een dag en een paar happen avondeten (toetje eet ze overigens wel heel goed, de stiekemerd ). Ze is al vrij slank en naar mijn idee kan dit niet heel veel langer zo doorgaan Dus langzaamaan begin ik me wel een beetje zorgen te maken ook al is ze enorm actief (lopen/rennen/spelen). Ze lacht ook best veel hoor daar niet van, maar het is opvallend hoeveel meer ze driftig is en alles zo'n strijd oplevert. Van luier verschonen en aankleden tot eten en slapen. Werkelijk alles móet met een gevecht gepaard gaan op de mindere dagen. Ook is het opvallend hoeveel meer ze lacht als ze continu aandacht krijgt waar ze voorheen moeiteloos zelf een poos kon spelen. Weet iemand hoe ik hiermee omga en hoe ik mijn meisje kan helpen hiermee? Ze is toe aan 1 slaapje, dat merk ik en zie ik aan alles maar ze heeft het er zo moeilijk mee dat ik niet goed weet waar ik goed aan doe. Bovendien is het voor de algehele sfeer in huis ook niet bevorderlijk en ik merk ook aan zl dat hij er wat last van heeft. Herkenning? Tips? Advies?
Mijn oudste was rond de 16 maanden veel ziek en daarom is mijn beeld van hoe ze toen was misschien niet helemaal betrouwbaar, maar ik vond haar in die periode ook zeer moeilijk. Prikkelbaar, klagerig en s'nachts inderdaad veel wakker. Het kan best zijn dat het niet aan het slaappatroon ligt en dat je nu niet goed kan zeggen wat het beste werkt, omdat ze gewoon even niet zo lekker in haar velletje zit. Misschien een sprongetje, (cognitieve/ motorische ) groeispurt of wat dan ook? Either way, probeer in je achterhoofd te houden dat haar gedrag overdag en in bed niet per sé direct gerelateerd hoeft te zijn aan wat jij doet met de slaapjes en dathet daraom moeilijk kan zijn om nu te zien wat het beste werkt. Mijn oudste ging zo rond de 1,5 over naar één slaapje, dus dat is wel een beetje de periode waar je nu in zit. Echter ieder kindje is anders natuurlijk. Als ik je verhaal zo lees zou ik voorlopig zoveel mogelijk één slaapje proberen, tenzij ze gewoon te moe is. Pas later - als ze weer wat meer haar zelf is -zou ik echt proberen te evalueren hoe het gaat. Geef haar nog drie weken ofzo. Sterkte!!
Nu je het zegt, ze is de laatste tijd wel regelmatig ziek. Eerst een flinke buikgriep, daarna een paar weken verkouden en nu heeft ze keelpijn. Dat ´s nachts wakker worden lijkt hiermee samen te hangen omdat dit begonnen is toen ze buikgriep kreeg, daarna is het een beetje blijven hangen het wakker worden. Maar dat rommelen met slapen overdag en het krijsen ´s avonds is later begonnen. Overigens ging het gisteren en vandaag best goed, gisteren helemaal niet gekrijst en het was een heel goede dag verder. Vandaag overdag goed geslapen, 10 minuten gekrijst vanavond maar de rest van de dag niet te genieten. Overdag dat wisselende slapen vind ik totaal geen punt, als ze moe is breng ik haar gewoon naar bed. Het is zo lastig omdat niks goed lijkt te gaan. Doet ze 2 slaapjes dan slaapt ze 's avonds pas laat en krijst ze veel, doet ze 1 slaapje dan is ze tussen half 6 en half 7 's avonds doodmoe. Maar naar bed brengen betekent krijsen en laat slapen, wacht ik tot half 8/8 uur dan slaapt ze vrijwel meteen (zonder te krijsen) maar is ze beneden vanaf half 6 tot het naar bed gaan aan het jengelen en mopperen. Laat slapen vind ik ook geen punt, maar ik zou graag het onrustige beneden of in bed voor haar wegnemen, of in ieder geval minderen.
Huilen voor het in slaap vallen is hier altijd een teken geweest van oververmoeidheid en overprikkeling. Maar ja, dat gezegd hebbende: dat is misschien wel een verklaring maar geen oplossing. De oudste ging hier duidelijk beter slapen toen ze maar één slaapje deed. Dat gaaf haar rust en duidelijkheid. De middelste sliep ook zo onrustig, dus ik leefde toe naar het moment van één slaapje...maar bij haar bracht het natuurlijk weer geen rust. Ik denk dat ik over zou gaan op één slaapje en verder de dag zo veel mogelijk volgens een vast ritme zou laten verlopen. Misschien op het mopperige moment 's avonds niet beneden blijven, maar alvast uitgebreid gaan badderen en boekjes lezen op het grote bed om naar het slapen gaan toe te leven?