In groep 1 had mijn oudste een echte beste vriend, en samen maakten ze deel uit van een groepje vriendjes. Dat groep e is helaas bij de overgang naar groep 2 over 2 klassen verdeeld en ook mijn zoontje en zijn beste vriendje zitten niet meer bij elkaar in de klas. Heel jammer, maar ze spelen wel nog steeds graag met elkaar en houden vol dat ze elkaars beste vriendje zijn. In zijn nieuwe klas heeft hij nu ook 1 jongetje dat duidelijk zijn beste vriendje is (al blijft dat 'officieel' dus dat andere kindje). Verder speelt hij natuurlijk met de 1 liever dan met de ander, maar over het algemeen speelt hij wel redelijk met iedereen, geloof ik. Afspreken doet hij eigenlijk weinig, vooral als ik het initiatief een beetje neem, maar uit zichzelf niet zo snel. Zal nog wel komen, ik vind het prima. Hij ligt goed en in de groep, wordt uitgenodigd op feestjes en heeft het naar z'n zin, dus als hij het zo wel best vindt, dan vind ik dat ook .
Mijn oudste heeft op de basisschool nooit echt lange vriendschappen gehad. Op zijn eerste basisschool ook weinig aansluiting bij de rest van de klas. En ja, dat zat mij ook niet lekker maar je doet er niks aan. Toen ineens was er in groep 8 een vaste vrienden club van 2 meiden en 4 jongens die daarna ook nog naar dezelfde middelbare school gingen. 4 daarvan zitten in dezelfde klas waaronder dus mijn zoon. En daar gaat hij nog steeds iedere dag mee om. Hij heeft nu dus wel fijne vriendschappen die samen dingen ondernemen. Mijn dochter zit nu in groep 3 en heeft ook periodes van ene of andere vriendinnetjes. Ook doordat sommige naar een andere klas gingen of juist bleven zitten, gingen verhuizen etc Als ik 1 ding geleerd heb is het wel om je er niet te druk om te maken.