Moet het even van mij afschrijven. Mijn zusje heeft toen ze drie maanden oud was hersenvliesontsteking gekregen en heeft daar autisme en doofheid aan overgehouden. Ze heeft al in verschillende zorginstellingen gezeten,de vorige was te vergelijken met een gevangenis. Ze moest alleen op haar kamer zitten, alleen eten, als ze ook maar iets buiten de norm deed werd ze gefixeerd. Kan er nog uren over doorgaan... Sinds vijf jaar zit ze echt op haar plek, wordt weer gezien als een jonge vrouw ipv een gehandicapte en nu wordt alles op de schop genomen. Groep wordt uit elkaar gehaald en begeleiders ontslagen. Maar officieel is er nog niks bekend. Mijn ouders zitten met hun handen in het haar, er was belooft aan mijn zusje en aan mijn ouders dat deze groep zou blijven. Hoe moeten ze haar dit uit gaan leggen. Weet niet wat ik hiermee wil bereiken, maar ben mijn frustratie even kwijt :x
Hier in Nederland denken ze alleen maar aan der eigen. Ik werk ook in de zorg en ook die clienten gaan het moeilijk krijgen!
ik werk bij Philadelphia en als planner moeten wij er als eerste uit maar in de directe zorg gaan nog arbeidsplekken verloren nu de dagbesteding en ambulante zorg door de gemeentes gergeld moeten worden. Met minder geld wel te verstaan. Ook houd ik mijn hart vast hoe het met de jeugdzorg verder moet als ook dat de verantwoording van de gemeente wordt. Kan me je zorgen heel goed voorstellen!
Leuk zo'n belofte, maar ze kunnen dat toch niet waarmaken in deze tijden.. Dat hadden ze misschien eerder moeten bedenken. Ik hoop dat ze een leuke nieuwe groep gaat vinden!
Dus dit. Het komt niet door de zorg maar door de bezuinigingen en de nieuwe regels die er nu zijn/komen. Ze mogen wel eens een dagje meelopen in de zorg, het was al behelpen maar dat wordt alleen nog maar erger. Verschrikkelijk vind ik het. Zou zo vrijwillig in de zorg gaan werken als ik het geld niet nodig had. Dramatisch.
Het is en blijft mijn kleine zusje, ook al is ze nu 25. Ze heeft die zorg gewoon nodig. Ze woont nu in vries, verder zijn het alleen maar huizen met blinde mensen en hun zijn het enige huis met dove mensen. Nu willen ze de hele groep uit elkaar trekken en bij de blinde mensen in zetten. Dat kan gewoon niet! Hoe kan jij als een dove met een blinde communiceren ? Ben echt zo boos!
Ik werk in de gehandicaptenzorg en ik loop hier op het moment zoo tegenaan in mijn werk. En nu lees ik het dus eens terug van de "andere" kant. De kant van de familie. Het komt door het overbrengen van de zorg van AMBZ naar de WMO. De vergoedingen voor zorg zijn lager, ZZP's krijgen ook een lagere vergoeding dan voorheen. Instellingen hebben vaak te veel cliënten, dan waar ze een vergoeding voor krijgen.Inderdaad een beleid vanuit de politiek. Ik werk nu 6 jaar in de ghz en ik heb het nog nooit zo meegemaakt. De werkdruk is enorm.
Dat komt door dit soort lijstjes en een overheid die puur naar de cijfertjes kijkt: Kosten per aandoening Het RIVM heeft een top-10 gemaakt van de ziekten met de hoogste uitgaven: 1. Verstandelijke handicap, incl. syndroom van Down, 6.828 miljard euro 2. Dementie 4.758 miljard euro 3. Symptomen en onvolledig omschreven ziektebeelden 3.575 miljard euro 4. Tandziekten (cariës) 2.338 miljard euro 5. Beroerte 2.259 miljard euro 6. Coronaire hartziekten 2.081 miljard euro 7. Diabetes Mellitus incl. diabetische complicaties 1.689 miljard euro 8. Depressie 1.592 miljard euro 9. Astma en COPD 1.525 miljard euro 10. Dorsopathieën (rugklachten) 1.305 miljard euro Meeste zorggeld naar psychische stoornissen Echt heel vervelend voor alle mensen die hun plek gevonden hadden en nu maar moeten hopen dat ze goed terecht gaan komen.
We staan ook echt machteloos. We moeten maar afwachten wat ze gaan beslissen. Ik vind het zo moeilijk om alleen toe te kijken vanaf de zijlijn.
Er is iets meer duidelijkheid, ze moet verhuizen! Er is mijn ouders een mededeling gedaan dat ze eind december naar een ander huis gaat met twee blinden . Heel handig, want de doven maken veel geluid en bij de blinden is juist het gehoor zeer versterkt. Ook zal ze straks geen eigen wc en badkamer meer hebben en dat is niet handig als de deur 's nachts op slot zit. Begeleiding zal minder worden en de kans op hogere medicatie is ook groot. Mijn ouders gaan er proberen wat aan te doen, maar de kans is zeer klein dat ze wat uit kunnen richten. Baal er zo van, maar kan niks doen
Veel sterkte, wat verschrikkelijk! Het is een puinzooi in nl aan het worden met al die bezuinigingen.
Kijk een bij Kentalis en bij Philadelphia (hagehorst en lienhorst, den haag Leidschendam) Er zijn echt meer instellingen voor doven met een verstandelijke beperking of autisme. .. Mocht je tips oid willen pb maar. . Ik werk er zelf mee en kom uit de doven wereld
Ik vind dit héél enge ontwikkelingen die mijn vertrouwen in de toekomst van ons land een flinke knauw hebben gegeven.
Bij kentalis heeft ze vroeger al gezeten en daar kan ze nu niet meer terecht. Verder hebben ze overal al geïnformeerd en willen ze het liefst dat ze kan blijven waar ze nu is
Het ergste is dat gehandicapten zich heel erg hechten aan begeleiders en alle vaste regels die er zijn in hun vertrouwde omgeving en dat zij door een verhuizing alle vertrouwde zaken kwijt zijn. Het is verschrikkelijk triest. Hoop dat jullie een vertrouwd plekje vinden voor je zusje.
Allereerst. Het zijn mensen met een beperking, mensen met mogelijkheden. Ik vind gehandicapten zo naar woord... werk zelf ook op een woning als begeleidster. En ook werk ik ambulabt. Op de woning zitten cliënten en begeleiding safe. Niemand hoeft weg en ook niet minder te gaan werken. Gelukkig een voordeel van een woning in de wijk ipv een terrein. Daarbij is er wel flink gesneden in de dag besteding. Hoop gerommel wat cliënten veel spanning gaf. Nog steeds is er een hoop geschuif in dagbesteding en woorden er nieuwe projecten opgestart.