Hey dames, Vanuit de verloskundige praktijk uit duurt mijn eerste echo erg lang en dat met een voorgeschiedenis. Ze wouden het ook niet eerder doen, ze zei stel dat het hartje klopt dan kan dit morgen weer anders zijn. Ik ben gaan zoeken op het internet en kwam uit bij een pretecho centrum die vanaf 7 a 8 weken echo's uitvoert. Dit wil ik gewoon graag omdat ik toch aardig wat stress heb of het allemaal wel goed zit, daardoor komt mijn werk links te liggen ik ben zelfstandigondernemer en daardoor loop ik nu flink wat inkomsten mis. Nu heb ik voor morgen dus een echo geboekt, deze wordt inwendig gedaan. Ik merk dat ik toch best angstig begin te worden in het verleden heb ik nare dingen mee gemaakt op seksueel gebied en daarbij heb ik verder helemaal geen ervaring met een onderzoek daar down under. Ook twijfel ik aan de kunde van deze praktijk, een pretecho centrum is toch anders dan een verloskundige of een gynaecoloog. Of verkijk ik mij hier op? Verder ben ik gewoon wat bang, o.a. pijn doordat ik gespannen zal zijn, of dat ze iets kunnen forceren, ik las dat ze uit de buurt blijven van je baarmoedermond maar is dit ook echt zo? Wie kan mij geruststellen of ervaring delen? De prijktijk zit overigens in Oss.
Ik zou een andere vk praktijk benaderen.Deze klinkt niet erg begripvol,en ik zou dat met een voorgeschiedenis zeker op de eerste plaats willen,en zou dus absoluut een andere benaderen.
Ik heb zelf ook een vg op seksueel gebied en heb meegemaakt dat ze hisr niet fijn mee omgingen voor mij was dit erg vervelend. Inmiddels heel fijn geholpen in het ziekenhuis door gynaecoloog die vg wist en daar heel fijn mee omging. Mijn tip doe het niet als het niet ok voelt of neem een briefje mee waar opstaat dat je vg hebt dan houden de meeste hier echt wel rekening mee. Heel veel succes!
Vraag of je de echo buis zelf mag inbrengen. K heb geen nare ervaring maar bij m'n oude verloskundige lieten ze dit standaard doen! In t ziekenhuis deden ze t zelf, maar vond ik minder fijn.
Ik weet niet wat voor figuur je hebt maar met niet te veel buikvet en een volle blaas wil met 8 weken ook een uitwendige echo wel eens lukken. Is bij mij 2x gelukt. De beelden zijn niet mooi scherp maar hartactiviteit is dan wel te meten. Dus ik zou aangeven dat je liever eerst uitwendig probeert.
Hoi, ik weet niet waar jij je pretecho gaat laten maken, maar ik ben m'n vorige zwangerschap ook in Oss geweest, en ben daar zeer kundig geholpen. Dit was overigens wel een geslachtsbepaling, maar ze vertelde dat ze al jaren in het ziekenhuis werkt(e) op de echoscopie. Dit leek me wel een vrouw die rekening zou houden met een voorgeschiedenis. En anders bel je toch even van tevoren? Dan kun je alvast wat dingen afspreken. Mijn persoonlijke ervaring met een inwendige echo us overigens prima, ik vond het absoluut niet pijnlijk. Leuk is anders natuurlijk Heel veel succes!
Hier waren ze bij het Echocentrum juist enorm kundig en gespecialiseerd + ze hadden de allernieuwste apparatuur. Beelden waren hierdoor haarscherp en met 6 weken en 3 dagen kon bij mij uitwendig het vruchtje al gemeten worden (en het hartje zien kloppen). Zelf was ik ook erg bang voor een inwendige echo (door seks. misbruik verleden) en dit heb ik bij de eerste toen ze het met 11 weken nog wilden doen en niet eens uitwendig wilden proberen te kijken, geweigerd. De gynaecoloog was enorm bot en onbegripvol, ik wilde dat echt niet en ben in tranen weggaan. Kreeg toen pas een eerste echo met 16 weken. Zwangerschap erna hoefde het niet, omdat ik de eerste echo met 10 weken kreeg bij het echocentrum met goede apparatuur. Bij de derde dus met 6,5 week al duidelijk uitwendig beeld. Pas toen ze dacht aan een mogelijk tweede vruchtje toch nog inwendig gekeken, maar dit ging zo rustig en behoedzaam dat ik mij geen moment angstig heb gevoeld.
Opzich is de verloskundige praktijk wel prettig, alleen jammer dat ze niet eerder een echo wouden uitvoeren. Dat zelf inbrengen klinkt wel handig, maar ik zal wel een dikke kluns zijn vooral wanneer ik wat gespannen ben dus denk dat ik het dan beter aan een prof kan overlaten anders voel ik me alleen maar ongemakkelijker. Ik ga het wel aankaarten dat ik er tegen opzie, misschien dat ze dan toch eerst uitwendig wil proberen maar helaas heb ik een buikje dus of er wat te zien valt? Misschien moet ik me ook maar gewoon overgeven, in de loop van de zwangerschap zullen ze wel vaker daar onder bezig moeten zijn dan kan ik er maar vast aan wennen. Wel fijn om te weten dat ook in het ziekenhuis werkzaam is, ze zal denk ik ook vast vaker met zulke gevallen als mij te doen hebben.
Ik heb toen ik nog best jong was een abortus meegemaakt en dacht dat ik daar aardig overheen was (het is een hele slechte ervaring geweest met voor mijn gevoel hele gemene mensen die het bijna hebben opgedrongen), ik heb geen negatieve ervaringen gehad op seksueel gebied maar wellicht heb je toch iets aan mijn 'verhaal'. Deze zwangerschap, die gepland en heel erg gewenst is had ik een echo met 13 weken (ook best laat maar dat is hoe ze het doen hier, dan weet je zeker dat alles goed is en kun je het meteen vertellen enzo ) maar de kleine lag verschrikkelijk verstopt en zelfs na heftig duwen van de verloskundige kwam daar geen verandering in. Ik had van te voren eigenlijk al tegen mezelf gezegd dat ik geen inwendige echo wilde.. ze heeft echt van alles geprobeerd maar het lukte haar niet om een goede meting te maken op deze manier. Ze heeft me alle tijd gegund maar hebben uiteindelijk toch de inwendige echo moeten inbrengen, ik probeerde me echt groot te houden en tegen mezelf te zeggen dat het voor een goed doel is. De vk was ook onwijs lief en bleef maar zeggen 'kijk eens wat een mooie baby' 'zo zien we alles heel mooi, het is echt niet voor niks' maar het enige wat ik kon doen is huilen. Dit heeft echt mijn eerste moment/echo met ons kindje verpest en ik kon er gewoon niet van genieten wat ik heel erg vind... vanmiddag hebben we weer een echo en ik hoop dat alles nu goed van buiten te zien is zodat ik eindelijk mijn mooie momentje kan hebben!! Ik wil je hier alles behalve bang mee maken, dat is uiteraard niet mijn bedoeling.. Wat ik er alleen mee wil zeggen is ga (in tegenstelling tot ik) er met een open gevoel in en niet doodsbang voor die inwendige echo, en houd er wel rekening mee dat je emoties het over nemen en er bepaalde dingen onverwachts naar boven komen waarvan je dacht dat dat (eventueel) best ver was weggestopt....
Vanmorgen een mooie echo gehad, het deed niet echt pijn maar prettig is anders. Ze had volgens mij ook de raam open staan en mijn onder lichaam was helemaal ontbloot lag als een gek te trillen. We hebben een mooi klein kindje gezien met een kloppend hartje, erg bijzonder!