Hoi! Mijn zoontje van 1,5 kan alleen nog maar papa en mama zeggen. En dan noemt hij mij wel eens papa en papa wel eens mama. Verder is een poes een pa, een bal een ba. Alles wat hij aanwijst is pa of ba. Ik zeg dan wat het is en hoop dat hij mij probeert na te praten, maar helaas, het blijft pa of ba. Verder is hij voornamelijk aan het brabbelen, errug schattig dat wel. Is er iets wat ik kan doen om hem te helpen woordjes op de juiste manier uit te spreken? Zijn er ook dingen die ik juist niet moet doen? Groetjes Littleme
Hier alleen een mannetje die 'hallo' 'daar' en 'auto' zegt. Nog niet eens papa of mama Ik lees dus even mee! Ik benoem trouwens ook alles wat hij aanwijst en zeg ook alles wat ik doe.
gewoon alles blijven benoemen en blijven praten met en tegen je kindje John zit nu op ong 20 woorden, die hij opzich kent maar vaker vergeet met 18 maand had hij ook maar 3 woorden naast papa en mama
Hier ook niet zo'n vlugge kan nu papa, bal, auto, lamp en hallo zeggen... en héél af en toe perst hij er eens een mama uit Merk wel dat hij de laatste week een hele hoop aan het brabbelen is. En denk dus dat hij er wel aan toe is om meer woordjes te leren. Probeer hem maar zoveel mogelijk te benoemen.
Ik denk dat je het al goed doet hoor, je kindje moet nu de rest ontdekken. En dat kan ineens heel snel gaan!
Inderdaad gewoon lekker tegen je kindje blijven praten! Onze dochter zegt wel wat meer woordjes maar voor onbekenden is ze vaak nog wel onverstaanbaar Als ze een woordje 'fout' zegt, dan zeg ik iets in de trant van 'Ja goed zo, dat is een bloem'. Een bloem noemt ze Mjoem , sneeuw is Neeuw.
Heb iig volgens mij wel eens gelezen dat jongens later zijn hoor! Denk dat t opeens wel meer wordt! Ik wordt af en toe gel van t geklets haha papa, mama, die, deze, dat, poes, paard, klaar, bah
zoonlief was/is ook laat met praten. nu 3.5jaar en hebben logopedie ingeschakeld sinds 3weken. tips: veel lezen, alles benoemen ik maaktte vaak de fout om hem te makkelijk te begrijpen. weet ff niet hoe ik dat goed moet uitleggen. hij wijst veel en beeld het uit maar zegt de woorden niet. ik begreep m altijd gewoon en vond dat prima, maar daar werd mijn zoontje erg lui en makkelijk van en gebruikt dus weinig woorden en wijst liever om iets duidelijk te maken. hoorde vooral veel 'die' ipv dat hij het voorwerp noemt. ben daar mee gestopt met hem begrijpen zonder woorden en gaat nu stukken beter. dit was overigens wel op iets latere leeftijd dan 1.5jaar waar jullie t over hebben. hij heeft nog steeds wel de gewoonte om dingen aan te wijzen ipv dat ie praat
Ik lees ook even mee. Mijn zoontje is ook 1,5 en praat ook nog niet (veel) heeft rond een 1 jaar 'mama' gezegd maar is daar weer mee gestopt. Zegt nu alleen nog maar 'bah' en 'hoewaa' (hoera) verder ook wel veel onverstaanbaar brabbelen. Mijn zoontje heeft ook vrij lang met een speen rond gelopen, die krijgt hij nu sinds kort alleen nog maar snachts maar ben wel eens bang dat dit ook een grote rol heeft gespeeld in het nog niet praten.
Er zijn er veel die met 1,5 nog niet praten, dus lijkt me dat het nog niet nodig is. (al is het wel super leuk als ze het wel kunnen) Je kind hoeft het volgens mij nog lang niet te kunnen. Maar om het te stimuleren: boekjes lezen, zelf de hele dag door praten met alles wat je doet, en benoemen wat hij aanwijst. VOlgens mij kun je niet meer doen. En is het gewoon afwachten wanneer hij werkelijk gaat praten.
Mijn zoon is 20 maanden en hij raakt nu gefrustreerd als hij mij iets probeert duidelijk te maken wat ik dan weer niet snap (stomme mama begrijpt ook nooit wat hihi). Meestal heb ik wel een idee wat hij wilt dus dan vraag ik wil je melk of je boterham en dat wijs ik aan. Verder boekjes lezen en veel kletsen en meer kan je nu niet doen. Gelukkig begrijpt hij wel wat ik zeg.
Het schijnt ook te helpen met verder geen geluid aan in huis; dus geen radio of tv aan... En dan veel praten, voorlezen, aanwijsboekjes en boekjes met flapjes zijn hier erg leuk ( 1.5 ). Komt vanzelf!
Hoi! We lezen regelmatig voor. En dat vindt ie geweldig. Ik benoem ook alles, dus dat doe ik al. Verder zal ik idd geduld moeten hebben denk ik... Maar fijn om te lezen dat hij niet de enige is met een kleine woordenschat. Grtjs Littleme
Wij praten heel veel met hem. Niet de koetjie-koetjie taal, maar 'normaal' zoals je ook met een ander spreekt. Ook ligt het echt aan het karakter van je kind. Onze zoon kent inmiddels redelijk wat woorden. En koppelt ook met twee woorden bijvoorbeeld: die bal Met zijn eerste verjaardag hadden we ballonnen hangen. Dit heeft een enorme indruk en interesse achtergelaten. Eerst noemde hij het baj. Waarop zei zeiden en herhaalden... ballon. Na een week noemde hij het bajon. Later werd dit bannon en inmiddels zegt hij echt ballon. Boekjes lezen doen we weinig, maar praten dus wel veel met hem. Jouw kindje zal weer ergers anders op voorliggen dan op mijn zoontje of die van een ander. Komt goed hoor
Er zijn al verschillende tips gegeven: Veel met je kindje praten. Dus niet alleen maar tegen je kind praten, maar geef je kind ook de gelegenheid om te reageren door regelmatig stiltes te laten vallen. Vaak zullen je merken dat je kind dat toch terug gaat brabbelen. Ook al is het niet allemaal betekenisvol, je kind leert dan toch al een beetje een gesprekje te voeren. Probeer vooral veel te vertellen over de dingen die je ziet en doet. En dan het liefst in 'normale mensen taal' en niet van die baby-woordjes gebruiken. Wat je wel kunt doen is je gezichtsuitdrukking wat 'overdrijven'. En misschien ook een leuk / handig weetje: moeders (en andere verzorgers) hebben de neiging om met een wat hogere toon te praten tegen kleine kinderen. De belangrijkste woorden worden vaak nog iets hoger om ze extra te benadrukken. Baby's en jonge kinderen pikken juist die hogere woorden beter op. Dit gaat meestal vanzelf en onbewust. Maar als je het weet, kun je er wel een beetje gebruik van maken. Gebruik eventueel ook boekjes en foto's van bekenden dingen en personen en vertel daar wat bij. Speel lekker geluiden spelletjes door de klanken van je kind na te zeggen en het daarna langzaam om te draaien: jij maakt "onzingeluiden" die je kind na kan doen. (Denk vooral aan herhalende klanken zoals moo moo moo of la lie la) Voorlezen werkt, maar ook het zingen van kinderliedjes is heel goed om de taal te stimuleren. (En minstens zo belangrijk: het is leuk!) Verder is een beetje geduld belangrijk. Zodra je kind een stuk of 50 woorden kent, zul je zien dat de taalontwikkeling ineens in een stroomversnelling raakt. Je merkt dan dat je kindje (bijna) dagelijks wel weer 1 of 2 woordjes bijleert. Probeer verder niet te veel echt te verbeteren. Je mag het wel goed nazeggen. Dus als je kind een bal aanwijst en zegt "ba", kun je zeggen "Ja, goed zo! Dat is een bal." Aan de ene kant stimuleer jij je kind en je laat tegelijk de goede uitspraak horen. Iets zeggen zoals "Nee, dat is geen ba maar een bal." is niet effectief. Dit blijft trouwens heel lang zo, ook als je straks een peuter hebt die bijvoorbeeld fouten maakt met de werkwoorden. Niet als een juf gaan zitten verbeteren, maar zelf wel het goede voorbeeld geven door (een deel van) de zin goed te herhalen in je antwoord.
@Roozjuh; Je hebt gelijk dat je ze inderdaad niet altijd te makkelijk moet begrijpen. Soms is het wel goed als je net doet alsof je gek bent. Mijn zoontje heeft een tijd al het broodbeleg kaas genoemd. Terwijl hij echt wel wist wat-wat was. Als ik vroeg "Wijs de pasta eens aan." deed hij het wel goed. Bovendien vroeg in die tijd bij zijn grootouders WEL gewoon om pasta of 'haa-slag', maar thuis werd alles weer met een grote grijns "kaas". Ik heb dus een tijdje net gedaan alsof ik gek was. Wil jij kaas? Prima, dan krijg je kaas. Dan zat hij ondertussen wel iets anders aan te wijzen, maar ik deed dan gewoon kaas op zijn brood. Die van ons is wel zo eigenwijs dat hij een paar dagen brood zonder beleg heeft gegeten. Hij houdt namelijk helemaal niet van kaas dus hij trok het er net zo hard weer van af. Na de eerste dag, heeft hij een paar dagen het woord "kaas" niet meer gebruikt maar wees hij alleen het beleg aan wat hij wilde hebben terwijl hij alleen "die" zei. Daar trapte ik dus ook niet in, dus kreeg hij alleen boter. Ik geloof dat het een dag of 3-4 geduurd heeft en toen vroeg hij gewoon om het juiste beleg. Overigens vond 'de beleg-oorlog' plaats op een paar dagen dat mijn man niet veel thuis was en dus niet met ons ontbeten of geluncht heeft. De eerste beste keer dat mijn zoon weer met mijn man ontbeet, vroeg mijn zoon prompt weer om kaas. Uiteraard had ik mijn man wel alles verteld, dus die pakte onmiddellijk een plak kaas terwijl hij vroeg "Zeker weten?" Mijn zoon wist gelijk uit te leggen wat hij dan wèl wilde hebben. Dus soms even 'dwingen' kan inderdaad wel zin hebben, als je denkt dat je kind het echt wel kan. Maar misschien is die van ons een rare hoor. We hebben een soortgelijke strijd gehad met tellen, dat deed hij thuis consequent fout, terwijl hij het op iedere andere plek goed deed. (Heb ik doorbroken door hem een keer een paar m&m's te geven en te zeggen dat hij ze op mocht eten zodra hij ze geteled had. Ging in 1x goed. En bij een vriendin van mij weigert hij de naam van haar man uit te spreken, terwijl hij thuis precies weet te vertellen bij wie we op bezoek geweest zijn. En zo heeft hij bij mijn ouders ook iets wat hij echt met opzet steeds verkeerd zegt, ik weet even niet meer wat. Hij vindt dat gewoon grappig ofzo.
Hier ook een sloompie hij zegt alleen nog maar 'ja'. Nou schijnt t in mijn familie nogal gewoon te zijn dat kinderen pas met 2 jaar gaan praten dus ik maak me geen zorgen. Toevallig vanmiddag vroeg m'n man aan hem of hij even tiktak wilde kijken. Toen zei hij: 'titta!' (Tenminste: zo vonden wij het klinken, haha ) dus wie weet... Tupp ik lees een hoop nuttige tips van jou. Bedankt! De tips van boekjes lezen enzo kende ik wel, maar daar heeft die gup van mij geen rust voor
Mijn zoontje is ook nog niet zo heel vlot met praten. Tot nu toe mama, papa, boe, bah, die. Alles wat hij aanwijst of wil laten zien is "die". Boekjes lezen heeft hij echt nog geen geduld voor, binnen tien seconde ligt het boekje al op de grond. Hij loopt al wel vanaf 13 maanden goed los dus ik maak me geen zorgen over zijn ontwikkeling. Het komt allemaal vanzelf wel.
tupp: haha precies! zo ging dat hier ook altijd. gewoon ff dom spelen tot zware frustratie van zoonlief soms maar werkt wel! Heerlijk zo'n woorden-oorlog he. Kan soms dagen duren, en andere keren zijn ze er met 2x vanaf. Hier was het ook altijd 'die' en dan weet ik zogenaamd niet wat ie bedoeld. gister nog, meneer wilde 'winkeltje' spelen maar hij zei iets heel anders, kon t niet eens verstaan maar wist wat ie bedoelde. dus ik vroeg aan hem(wat ik al wéken doe) of hij het anders uit kon leggen. '*zucht* ja mama, melk, eieren, brood, *piep* kassa, centjes betalen. ja? weet nu?' haha ja eigenwijsje, nu weet ik t