Een vraag die me al de hele middag bezig houdt en had nu graag in een poll gezien. Het wordt als normaal gezien dat je instant verliefd wordt op je baby en dat die dan met de meeste liefde gaan lopen. Maar kan het ook dat je partner op nr 1 blijft staan?
Mijn kind staat op nummer 1 en mijn man staat op een andere manier op nummer 1. Als er brand uitbreekt zal ik zonder twijfelen voor ons kind kiezen en dat verwacht ik van mijn man ook. De liefde die ik voor hun voel is totaal verschillend en eigenlijk niet te vergelijken daarom staan ze bij mij allebei op 1.
Iemand zei ooit dat ze beide op 1 moeten staan, in ons geval staan de kinderen op 1 en komt de partner pas daarna.
Kan vast, waarom zou het niet kunnen? Bij mij gaat de liefde voor mijn kinderen dieper dan voor wie dan ook.
Ik heb gekozen voor "van beiden evenveel". Maar het is gewoon niet te vergelijken. Eigenlink zijn het twee lijstjes. Bij de één houd ik het meest van mijn kinderen, bij de andere het meest van mijn kinderen.
Niemand van zijn partner Ik heb beide evenveel.. Dat is gewoon wat ik voel. Zou niemand van de 3 kwijt willen..
Haha...dus eigenlijk houd je stiekem toch meer van je kinderen!! (in beide lijstjes staan ze bovenaan)
Van allemaal evenveel, maar wel op een andere manier. Het is niet te vergelijken. Eigenlijk hetzelfde als bij de kinderen. Ze staan allemaal op nummer 1 en van ieder houdt ik evenveel, maar toch verschilt de liefde omdat elk kind anders is ofzo.
Ik denk van allebei evenveel, maar op een hele andere manier. De liefde voor mn kinderen is eigenlijk niet te omschrijven. Daar voel ik zoveel voor en ik heb er alles voor over. Wil ze altijd beschermen en laten merken dat ik er altijd voor ze ben. Liefste knuffel en kus ik ze de hele dag Oh en dan die geur van mn eigen kinderen.. nee sorry er is geen enkel kind op de aarde waar ik zo graag aan ruik haha. Mijn partner ruikt ook lekker, maar dat is zo anders en niet te vergelijken. Je kind is een deel van jezelf en daar heb je een diepe band mee. Maar als ik echt moest kiezen dan toch wel de kinderen..
Het zijn voor mij verschillende soorten liefdes. Van mijn kinderen durf ik te zeggen dat ik onvoorwaardelijk houd. Die liefde zal nooit weggaan. Ik kan me nu absoluut niet voorstellen dat de liefde voor mijn man ooit over zal gaan, ook na 14 jaar samen hou ik zo zielsveel van hem, die liefde is alleen maar meer geworden in die jaren en groeit nog steeds. We hebben ook nooit een echte dip gehad, we geloven dat we voor elkaar gemaakt zijn en blijven eraan werken om tot de dood ons scheidt bij elkaar te blijven. Maar ik ben wel realistisch en ik weet dat het kan gebeuren dat er iets is wat ons totaal uit elkaar drijft, en wat ons reden geeft om uit elkaar te gaan. Dus die liefde is niet onvoorwaardelijk, maar hij gaat wel heel erg diep.
Van mijn kinderen houd ik onvoorwaardelijk. De liefde voor mijn man is kwetsbaarder in die zin omdat ik weet dat dit kapot kan gaan, ook van zijn kant. Althans, zo kijk ik er tegen aan. Het is eigenlijk niet te vergelijken.
Niet te vergelijken. Ik hou van allemaal evenveel. Het is net alsof je moet kiezen tussen je 2 kinderen. Je houdt niet van de een meer dan van de ander. Je hart maakt extra ruimte voor je andere kind. En met mijn man is dat een ander soort liefde, maar wel net zo veel. Het enige verschil zit hem er in dat de liefde voor mijn kinderen onvoorwaardelijk is en voor mijn man niet. Daar zit wel een grens op denk ik. Dus als je daaruit op wil maken dat ik niet evenveel van ze hou, dan zou dat kunnen.
Absoluut van mijn kind. Van mijn man kan ik nog af, maar mijn kind is eeuwig onderdeel van mij Ik vind het irritant als mijn man snurkt, maar als mijn kind snurkt zal ik hem nooit een por geven kan veel meer hebben van mijn kind dan van mijn man. T is ook een onderdeel van mij, mijn kind. Écht onvoorwaardelijke liefde. Voor altijd verbonden. Mijn man staat op een goede tweede plek, ter hoogte van mijn ouders en ik ben echt een papa en mama kindje haha alleen is het wel deels een andere vorm van liefde uiteraard.
Ik hou heel veel van mijn vriend en familie, maar sinds ik mama ben..... Het is soms angstaanjagend hoe ongelofelijk sterk moederliefde is, hoe onnoemelijk veel je van zo'n hummeltje kunt houden. Liefde voor mijn vriend is zeker ook anders, maar puur hoe sterk....dan staat mijn zoon toch op 1
Mijn kind. Ik zou kapot zijn van verdriet als mijn vriend zou overlijden. Maar als mijn kind overlijdt dan ga ik erachter aan. Zonder hem kan ik niet leven.
Ik ben blij dit te lezen. Ik schaamde me er eerlijk gezegd best een beetje voor dat ik eigenlijk meer van mn kind houd dan vn mn partner . Ja het is een ander soort liefde, maar die voor mijn zoon is zo veel meer onvoorwaardelijk. Ze hebben wel eens onderzocht hoe dat biologisch werkt; dat je bij hoge nood toch voor je partner zou kiezen want daar kun je plat gezegd weer nieuw nageslacht mee maken.... Ik kan me er werkelijk niks bij voorstellen.