Beste meiden. Ik ben sinds 3 weken de supertrotse mama van een mooie en gezonde zoon! Heb een heerlijke zwangerschap gehad,voelde me prima (tuurlijk wel eens last van t een of ander) maar hobbelde er heerlijk doorheen. Zat lekker op mn aankomende babywolk en heb zelfs op de dag van bevalling (41wkn) nog lekker staan ruimen ec. Maar nu dus bevallen en wat voel ik "beroerd". Vond zwanger zijn fijner haha.. Heb wekenlang al hoofdpijn, een flink hb tekort, vloei nog steeds redelijk, heb een totaalruptuur (dus dat maakt de boel ook niet fijner) Mag niet tillen etc. hierdoor. Slaap slecht (zoals elke prille moeder) En kan gaan janken om niks.. Ik weet het het hoort er allemaal bij, en zal vast wel over gaan maar soms zit ik te huilen en weer gewoon niet waarom! Ik heb "alles" ; Ben gezond,gelukkig getrouwd, een mooi huis en als kers op de taart een heerlijke gezonde baby waar ik zielsveel van hou! En toch springen de tranen me in mn ogen als iets ff niet lukt of als mn man ff wat kortaf is (jaja hij ook korte nachten) Herkenbaar? En duurt die ellende echt 9maanden? Ik was echt in de veronderstellning dat ik me na mn bevalling "beter" als ervoor zou voelen..niet dus..
Duurde hier van week 2 tot 4-5 ongeveer. Daarna ging het steeds beter. Kwam mede omdat die kleine langer sliep snachts. Het is belangrijk om je rust te pakken. Dus ga smiddags even lekker liggen, als die kleine ook slaapt. Als het nou veel langer gaat duren, bel dan even de huisarts. Anders kom je misschien in een depressie.
Gefeliciteerd en welkom in de wereld van de rondtollende hormonen Vreselijk is dat hè. Geloof me, het gaat echt over hoor. En nee, het hoeft geen negen maanden te duren gelukkig! Huilbuien heb ik idd ook wel last van gehad en dan idd geen kraamtranen ofzo, maar pas veel later. Laat het gewoon lekker over je heen komen en probeer niet te achterhalen waarom je juist nu huilt. Wel ben ik nu bijv na dik 8 maanden nog altijd moe en raak niet uitgerust voor mn gevoel.... maar ja, ik werk 32 uur plus reistijd, heb twee kleine kinderen en uiteraard ook nog een deel van het huishouden.... oh ja... en mn partner wenst ook nog de nodige aandacht op zn tijd Ik overweeg om binnenkort toch eens mn bloed te laten checken ivm bijv ijzertekort ofzo.
Herkenbaar. Bij een verkeerde opmerking of als iets niet lukt kan ik gaan huilen. Max is nu ook 3 weken en is een beetje ziekjes geweest. hij heeft 3 dagen alleen maar lopen huilen. Ik heb niks in het huishouden kunnen doen, kon niet naar buiten toe en wist op een geven moment niet meer wat ik moest doen om hem te troosten en stil te krijgen. Nu gaat het weer wat beter. Max krijgt voeding om de 4 uur en 's nachts proberen we 5 uur. Ik probeer nu ook echt mijn rust te pakken en middags minstens 3 uurtjes met Max mee te slapen. Misschien een idee om te doen als je dat nog niet deed? En wij zijn gisteren voor het eerst uit eten geweest. Mijn schoonzus is 3 uurtjes thuis komen oppassen om Max en mijn vriend en ik hadden een paar uurtjes voor onszelf. Was even heerlijk ontspannen en rusten en samen bijkletsen. Misschien vroeg, maar het kan je heel erg opknappen dus als die mogelijkheid er is zou ik je die ook adviseren! Sterkte!
Heel herkenbaar. rond week 4.5 ben ik me iets beter gaan voelen. ik merk dat het steeds beter gaat en ik huil ook een stuk minder. Sterkte Groeten Jane
Bedankt voor jullie reactie dames! Goed om te horen dat het normaail is voor de fase waarin we zitten.. Uit eten, o klinkt heerlijk maar ik moet toch echt ff een psych hobbel nemen om hem nu al naar mn ouders te brengen daarvoor..Maar een opgeladen papa en mama is ook heel wat waard natuurlijk..Mischien met valentijn ff hapje eten,zal t eens met manlief erover hebben.. Dutjes heb ik (nog) niet gedaan, ook niet in mn zwangerschap en in mn kraamweek ging ik wel een uurtje liggen,maar dan ook echt liggen ik sliep niet.. Maar zal t weer eens proberen..
Dutjes vind ik ook erg moeilijk. tegenwoordig ga ik op de bank liggen en even tv kijken. Dan rust ik toch (gedeeltelijk) Groeten Jane
inderdaad herkenbaar iedereen waarschuwt voor de bevalling maar niet voor de periode erna, die veel heftiger is
Vond ze ook ellendig, die eerste weken... Ik voelde me lichamelijk slecht na de keizersnee en moest heel erg wennen aan het moederschap. Toen mijn man 4 dagen naar het buitenland moest voor zijn werk heb ik al die dagen huilend door het huis gelopen. Na 6 weken was het ineens over, dus houd moed!
erg herkenbaar... De eerste weken na de bevalling lukt het allemaal nog wel omdat het allemaal nog leuk is, oma's opa's die langskomen de vermoeidheid van gebroken nachten die er nog niet ingeslopen is... en dan ineens komt de 3e week... Je bent moe... de kleine heeft last van krampen, (manlief is misschien weer aan het werk, dus niemand om op terug te vallen) de hele dag ben je aan het rondlopen en dingen te verzinnen om de kleine het naar de zin te maken, en onder tussen wil je ook nog iets aan het huishouden doen.... Probeer echt af en toe je rust te nemen... en als je niet wilt / kunt slapen even op de bank gaan liggen even tv kijken oid... zodat je in ieder geval je rust neemt... vaak legde ik dan de kleine op zijn buik op die van mij... op de een of andere manier viel hij hierdoor heerlijk in slaap (werkte trouwens ook bij nr 2) Gelukkig is het maar tijdelijk en zal het de komende weken steeds beter gaan, maar hou jezelf wel goed in de gaten en vraag desnoods iemand om even een uurtje op te passen zodat je tijd voor jezelf kunt nemen om op te laden.
bij mij is de laatste maand van de zwangerschaps het bedrijf waarin ik werkte in faling gegaan en dat van mijn vriend ook. zelfde bazen hij is rap kunnen doorwerken direct nieuwe. Ik heb een maand borstvoeding gegeven maar heb van een op de andere dag moeten stoppen en afbouwen heeft bijna maar een week geduurd. dus veel last van de hormonen. rapper ruzie met de man
Wat je beschrijft is zo herkenbaar. Ik denk dat iedereen die periode heeft want er veranderd heel veel. Zowel in je leven als in je lichaam. Hier heeft het een hele tijd geduurt en als de kids nu nog wel eens een dag lastig zijn dan heb kan ik ook wel eens van het ene moment op het andere in huilen uitbarsten. Maar het wordt minder maar kost wel tijd. Praat er in ieder geval over met je man en eventueel andere die het herkennen want dat lucht al heel erg op. Zelf ga ik als ik even tijd voor mezelf kan krijgen overdag (in de uitzonderlijke situatie dat ze beide tegelijk overdag slapen) even een boek lezen of iets wat ik leuk vind om te doen. Dat ontspant ook zonder dat je slaapt. Veel sterkte en je komt ook wel door deze tijd heen. Groetjes, Krissa PS: waar woon je?
Hey meiden, Inderdaad het klopt wel wat er gezegd wordt, 1 week heb je nog kraamzorg, 2 de week nog lekker manlief thuis en (te) veel aanloop en dan bam daar is week 3 en 4..Manlief idd weer werken en ik "mag" het alleen rooien..Ben ook nog erg perfectionistische ingesteld (moet ik toch echt anders in gaan worden met onze uk nu) dus wil op alle vlakken 100% presteren en dat kan gewoon nu niet meer.. Jeetje eten op tafel om 18u is al een opgave ivm voeden etc.. Probeer nu idd even op de bank te hangen met een tijdschriftje en neem de tel gewoon ff niet op als er gebeld wordt. Heerlijk ff rust.. Maar het gaat dus over gelukkig, ik wacht geduldig af Enne ik woon in Brabant krissa..
Hey meis, ja hoor......heel herkenbaar en ik voel me na 5 maanden nog steeds euh klote ben zoooooo verschrikkelijk moe, vaak duizelig en mn bed niet uit te branden, terwijl ik nooit een uitslaper geweest ben ik wil ook nog steeds op alle vlakken 100% ( oh nee 200 % ben UBER perfectionistisch namelijk ) presteren...en dat gaat idd niet...en mij kost het veel energie hier balans in te vinden ik kan niet elke dag heel het huis aan kant hebben gewerkt, alle wasjes weggewerkt en daarnaast de kleine entertainen maar ik moet moet moet....met als gevolg dat ik aan het eind van de dag compleet in stort en neem samen gewoon even de tijd om ff op te laden...niet alleen maar vadertje en moedertje zijn...maar ook weer even "partners" zijn...daar moet je ook in blijven investeren dus, hoe moeilijk het ook is, toch even oppas voor een paar uurtjes ( je mag hem wel hier brengen hoor )