Ik ben nu 26 weken zwanger. Vanaf ongeveer 20 weken was de bloeddruk steeds twijfelachtig. Bovendruk was regelmatig boven de 140. Onderdruk was meestal rond de 70. Nu ben ik vorige week doorgestuurd naar ziekenhuis. Gisteren was de bloeddruk daar 170/100. Maandag moet ik daar weer terug komen. Als het dan nog zo is krijg ik medicijnen. Veel mensen die ik hierover spreek zijn verbaasd over de drukte die er om gemaakt wordt. Veel collega's e.d. die eerder een kind hebben gekregen vinden een bloeddruk net boven de 140 best keurig. Heeft iemand ervaring? Wanneer is je bloeddruk ECHT veel te hoog? Wanneer moet je bijvoorbeeld echt rusten? Ik werk namelijk de hele week. En stel dat mijn bloeddruk te hoog blijft, wat natuurlijk aannemelijk is, hoe zal het verloop van de zwangerschap dan zijn? Ik maak me echt niet veel zorgen, want ik voel me goed en het kindje doet het fantastisch, maar ik wil graag weten waar ik aan toe ben..
Ik lees ff mee. Mijn bloeddruk was 140/90 bij mijn eerste zwangerschap, maar dat werd met bijna 10 weken een miskraam. Ik ben bij de gyn geweest, maar die doet er niets mee. En zei alleen dat ik het regelmatig moet laten controleren in een volgende zwangerschap. Tussentijds nog bij de huisarts geweest voor controle en het was 140/80. Bij de tweede zwangerschap rond 8 weken 130/80. Bij mij is de bloeddruk pre-existent. Ik word in de gaten gehouden en als de onderdruk boven de 90 komt, krijg ik medicatie. Over het algemeen is het niks om je zorgen te maken, zeiden de huisarts en de vk. Het kan zijn dat ik onder medische indicatie moet bevallen, maar het kan zijn dat het ook niet hoeft.
Geen ervaring. Maar men spreekt van een hoge bloeddruk als de onderdruk boven de 90 is (bij ons in zhs). Bovendruk is minder belangrijk (de 140 die je noemt)
Als je bloeddruk in het ziekenhuis een onderdruk van 100 had, vind ik het niet gek dat je terug moet komen hoor. Bovendruk moet natuurlijk ook niet torenhoog worden, maar bij mijn gyn. vinden ze een onderdruk vanaf 90 niet acceptabel. Op de afdeling waar ik zelf gewerkt heb, werd ook meer waarde gehecht aan een stabiele onderdruk.
Mijn bloeddruk is bij al mijn 3 de zwangerschappen te hoog (gemiddeld zo'n 160/100) geweest. Bij mijn eerste wilden ze het eerst aankijken maar moest ik rond 18 weken toch aan de medicijnen. Bij mijn 2e heb ik vrijwel vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was medicijnen geslikt. En nu loop ik vanaf 8 weken bij de internist en zit aan de medicatie. Ik had op een gegeven moment een onderdruk van 120 en dat vond de internist echt wel hoog. Ik heb trouwens ook nergens last van (gehad) en mijn kindje(s) doet/deden het prima dus veel zorgen heb ik me ook nooit gemaakt. Maar het is natuurlijk wel iets om goed in de gaten te houden. Heel veel succes!
Volgens mij gaat het er ook om wat je normaal hebt. Ik had de hele zwangerschap 120/60. Afgelopen dinsdag op woensdag nacht ben ik heel beroerd geworden. Erg hoofdpijn,misselijk en van het ene op andere moment een mega dik gezicht van het vocht. Dus moest gelijk in het ziekenhuis komen. Daar bleek mn bloeddruk 155/115 te zijn. Ze wouden me direct opnemen. Maar zo eigenwijs als ik ben wou ik perse naar huis. Uiteindelijk mocht ik met medicatie naar huis maar moest ik donderdag terug komen voor alle onderzoeken. Bloeddruk was donderdag iets gezakt door de medicijnen gelukkig. Maandag weer controle..
Hier word een onderdruk van 90 gezien als hoog. Ik heb tijdens de zwangerschap van mijn zoontje een te hoge bloeddruk gehad en kreeg hier medicijnen voor. Ondanks de medicatie bleef hij te hoor dus nog een pil er bij medicatie opgehoogd en nog bleef hij hoog. Ik heb uiteindelijk ook zwangerschapsvergiftiging gekregen. Dus vind het niet gek dat ze je met die onderdruk nog een keer willen zien.
Dat denk ik ook. Mijn bloeddruk is normaal gesproken ook aan de hoge kant. Daarom merk ik er ook niet veel van, ik ben het gewend. Ik denk dat je wanneer hij ineens de lucht inschiet je je echt wel naar zal gaan voelen. Ik kan er naast zitten maar dat lijkt me wel... Offtopic: je zal wel flink geschrokken zijn. Rustig aan he!?
Ja dat is mij idd verteld dat je echt moet kijken wat je al die weken in je zwangersxhap had. Bij mij schoot het idd dus in één keer omhoog. Dinsdag middag nog bij gynaecoloog geweest en savonds voelde ik me beroerd. Volgende dag dus die mega uitschieter. Benieuwd hoe het maandag is, neem toch aan dat de medicijnen goed zn werk doen
Wat een reacties!! Echt super! Mijn bloeddruk is nooit echt laag geweest, gewoon netjes. Meestal 120/70. De grap is dat ik doorgestuurd ben voor mijn bovendruk. Die was bij de verloskundige zo tussen de 140 en 160 de laatste paar weken. Daar moest ik de laatste tijd al vaker komen. Nu hebben ze bij de verloskundige mijn bloeddruk met de brede band gemeten. Volgens het ziekenhuis zou dat pas moeten als mijn armen 10 centimeter breder waren in de omtrek. Dus dat is verkeerd gemeten. Dat houdt dus in dat alle metingen bij de verloskundige waarschijnlijk hoger waren uitgevallen als de goede band was gebruikt. Ik was eigenlijk wel blij dat ik eindelijk door werd gestuurd, want dat gesukkel van wel niet... En iedereen zegt maar dat ik rustig aan moet doen. Ik heb het hele paasweekend op bed gelegen, met als gevolg dinsdags 152/68... Dus dat werkt ook niet echt. Daarom ben ik wel blij dat het nu gewoon echt boven de grens is dan kan er ook wat gebeuren. Hé en hoe verder? Hoe ging het bij jullie naar het einde toe? Hebben degenen met hoge bloeddruk de veertig weken volgemaakt? Wie heeft er in het ziekenhuis gelegen tijdens de zwangerschap vanwege de bloeddruk? En hoe hoog was die dan? En wie kreeg het advies om minder te werken? Met welke bloeddruk? Wat een vragen he? Maar ik heb al wel door dat ik hier op de goede plek ben
Trouwens N1986; Das ook schrikken ineens zo hoog.. Wat raar dat bovendruk en onderdruk hetzelfde is. Voor jou ook spannend maandag. Succes!!
Toch fijn zo'n forum he? Krijg je vaak meer informatie dan bij de vk (en zeker dan bij de gyn). Allereerst: een hoge bovendruk is natuurlijk ook niet goed. Is dus goed dat ze het in de gaten gaan houden. Ik ben nooit in het ziekenhuis terecht gekomen vanwege mijn bloeddruk. Mijn oudste is uiteindelijk geboren met 39+4 d.m.v. een geplande keizersnee, ze lag in stuit. Bij mijn 2e ben ik wel ingeleid vanwege mijn bloeddruk, er zat eiwit in m'n urine, zij is met precies 40 weken geboren. Wat betreft 'rustig aan doen'... dat wordt altijd zo leuk gezegd door de mensen om je heen maar van een gyn heb ik nog nooit duidelijk gehoord wat rustig aandoen precies inhoudt. Dat heb ik echt als vervelend ervaren. Ik wilde gewoon graag dat iemand (en dan wel een arts) dit duidelijk tegen mij zou zeggen, vooral met betrekking tot werken (heb nogal een groot verantwoordelijkheidsgevoel...). Ik heb altijd wel geprobeerd mijn rust te pakken, al is dat moeilijk als je er al één (en nu 2) hebt rondlopen. Bij mijn oudste ben ik uiteindelijk met 26 weken minder gaan werken, maar dat kwam meer door bekkenproblemen (en ik werkte toen nog veel meer). Bij mijn 2e ben ik helemaal niet ziek geweest en heb ik juist meer gewerkt. Achteraf heb ik daar spijt van gehad, ik hobbelde maar door en door en was veel te veel met het werk bezig. Later merkte ik dat dat best veel stress op had geleverd. Maar ja, als niemand het je écht zegt... Nu, bij deze zwangerschap, werk ik al vanaf 13 weken minder maar dat is door een combinatie van heel veel dingen. Het emmertje liep een beetje over zeg maar... Ik heb een vreselijk moeilijk jaar achter de rug en door de hormonen werden alle emoties enorm versterkt. Dus mijn bloeddruk is nu meer bijzaak... Met medicijnen is mijn bloeddruk altijd aan de hoge kant gebleven maar wel onder controle. Soms werd de dosering verhoogd. Ik wens je heel veel succes!
Wat betreft de brede of normale band... Bij mij zitten ze daar ook altijd mee te klooien, evenals mijn linker of rechterarm. Mijn bloeddruk wordt bij de internist elektronisch gemeten en ik heb de indruk dat dat echt het betrouwbaarst is, hij valt meteen een stuk lager uit.
Roos123 Bovendruk moet je niet kijken dat is niet erg. Onderdruk is wel erg als die zo hoog is van 70 naar 100 Ik was 3 keer doorgestuurd naar zh met bloeddruk van 140/80 ( begin zwanger was die 120/60). Er was steeds ctg , halfuur bloeddruk gemeten en met spoed urine en bloed gechekt. Steeds eiwit in urine en leycos. Bloeddruk sindsdien schommelt maar blijft netjes tussen 60 en 80 Ben wel vaak misselijk en duizelig Bloedwaardes in orde Hou afgelopen weken vocht vast En dat allemaal KAN zijn een pre-eclampsie maar hoeft niet. Ik heb het dus niet maar moest wel eerst 3 keren naar zh etc om vast te stellen dat het gewoon iets specifieks van min zwangerschap is. Stel krijg ik onderdruk boven 80 dan ga ik weer aan onderzoek. Jij moet zorgen dat je elke week controle krijgt. Dat elke week wordt je urine gecontroleerd en bloedduk: is die onderdruk hoog en zitter er eiwitter erin moet je direct aan ctg etc. Goed je lichaam kennen: zie je witte sterretjes, wordt je misselijk en duizelig, moet je overgeven- direct bellen ook snachts.
Wat betreft rustig aan doen en bovendruk: jou vk is gewoon simpelweg dom. Bovendruk heeft te maken met fysike spanning: strap gelopen, druk etc. Onderdruk maakt zien je bloeddruk wat heeft te maken met je gezondheid. Ik had soms bovendruk van 180. Rustig aandoen kan je niet helpen met onderdruk die hoog is. Met combie eiwit in urine ( staafje bij vk) moet je direct naar zh gaan. Ik had dus niks behalve eiwit en bloeddruk van 80 maar toch 3 keren doorgestuurd dringend. Ik blijf nu bij gyn dus lopen die het beter weet dan vk vaker
Ik heb uit eindelijk wel in het ziekenhuis gelegen. Eerst voor 24 uurs urine sparen. Daar kwam niks uit. Twee weken later ivm zwangerschapsvergiftiging en toen ook ingeleid met 35 weken. Maar het gaat vaker anders hoor en vaak gebeurd dit ook pas tegen het einde van een zwangerschap ( rond de 38 weken ) Tenminste dit is wat mij verteld werd.
ik vind het niet gek dat je extra in de gaten wordt gehouden met een te hoge bloeddruk. ik had bij mijn vorige zwangerschap vanaf ong 37 weken een te hoge bloeddruk en dan met name de onderdruk. ze vertelden mij dat die niet boven de 90 mocht komen. ik had geen eiwitten in mijn urine, maar ben met 39+6 wel ingeleid vanwege zwangerschapshypertensie en mijn vruchtwater was bijna op. ik moest ook elke x als mijn bloeddruk te hoog was aan de ctg en urine controleren. succes ermee!
Bovendruk mag zijn 100 plus je leeftijd ongeveer. Onderdruk is vanaf 90 te hoog. Dat je je fantastisch voelt zegt helaas niets. Het is goed dat je streng gecontroleerd wordt want je kan zomaar zwangerschapsvergiftiging hebben/krijgen... ze noemen het niet voor niets een stille moordenaar. Mijn schoonzusje voelde zich ook kiplekker maar had ook een torenhoge bloeddruk. Nog geen 48 uur later is haar zoontje met 30 weken zwangerschap via een keizersnede geboren... en zelf is ze er bijna aan onderdoor gegaan. Het is dus belangrijk dat de oorzaak bekend is en de bloeddruk in de gaten gehouden wordt..
Ik heb er nu ook ervaring mee, afgelopen vrijdagmiddag door de verloskundige voor een consult doorgestuurd naar het ziekenhuis in verband met aanhoudende hoge bloeddruk. Wordt inderdaad heel serieus genomen, ben blij dat ze me naar huis hebben laten gaan! Ondertussen wel aan de CTG gelegen, twee keer lange tijd aan de periodieke bloeddrukmeter, bloed en urine met spoed gecontroleerd, consult met de gyneacoloog inclusief korte controle echo. En nu heb ik medicatie gekregen en zijn mijn controles overgenomen door het ziekenhuis. Toen ik daar was schommelde mijn onderdruk tussen de 90 en de 105 ongeveer, maar bloed en urine waren schoon. Ik ga nu toch maar iets eerder dan gepland mijn ziekenhuistas klaarzetten, voor de zekerheid!!