Hoi dames, Onze lieve zoon slaapt prima, overdag momenteel wat kort maar hij is verder heel vrolijk en bovendien vind ik het wel gezellig Waar het om gaat, hij krijgt 's avonds tussen 19.00 en 20.00uur zijn laatste flesje met 2,5 schepje rijstebloem. Daarna wakker in zijn bedje, en hij gaat ook direct slapen. Hij wordt sinds een aantal weken elke nacht tussen 4 en 5 uur wakker. Flesje wil hij niet. Als we hem een speentje geven elke 15 minuten wakker. Mijn man had hem een aantal weken geleden bij ons in bed gelegd, en ja hoor meneer slaapt heerlijk door tot 7.00-7.30uur. Ik kon alleen nog verzinnen dat het van de kou was, dus wat extra aan getrokken maar ook dit maakt geen verschil. Nu is het zo dat wij het totaal niet erg vinden dat hij nog even bij ons in bed komt als hij 's nachts wakker wordt. Al wil ik natuurlijk niet dat hij straks alleen nog maar bij ons wil slapen. Ik hoor nu alleen maar waarschuwingen "pas ermee op" nouja jullie kennen het wel. Ik ben benieuwd of iemand dit herkent (misschien ook een sprongetje) en hebben jullie je kindje er inderdaad mee verwend dat hij/zij niet meer in eigen bedje willen? En ik ben benieuwd naar jullie mening, en wat jullie zouden doen of adviseren.
Ik denk dat hij jullie gewoon nodig heeft. Onze dochter komt ook bij ons wanneer ze dat wil. Ik geloof er niet in dat je daarmee kinderen verwend. Ik ben wel blij dat ik mijn kindje eraan kan laten wennen dat ze krijgt wat ze nodig heeft, op dat moment dus papa en mama. Ik zou dus zeggen, lekker jullie gevoel volgen en je kindje bij je nemen.
De eerste maanden met onze dochter verliepen niet vlekkeloos en zij heeft die periode ook elke nacht tussen ons in geslapen. Toen het eenmaal beter ging hebben we haar weer in haar wiegje laten slapen en dat ging goed (nog wel op onze slaapkamer). De overgang van onze slaapkamer naar haar eigen kamer ging ook prima trouwens. We hebben nergens aan gemerkt dat ze de eerste maanden bij ons in bed heeft geslapen 's nachts. Dus tja, ik ben van mening dat jullie het gewoon moeten doen als jullie dat willen
Ik vind 't altijd genieten, even tussen in slapen! Mn dochter heeft heel lang bij ons geslapen (18 maanden) en zelden dat ze nu nog wakker wordt, dan kruipt ze lekker tussenin. Ze word deze maand 2. Ze is met 18 maanden zonder al te veel moeite in haar eigen kamer in haar eigen bed gaan slapen en sliep daarvoor altijd bij ons in bed. Er komt vanzelf een tijd dat ze het afwennen. En voor die paar uurtjes 's nachts zou ik niet bang zijn, 't is vaak lastiger als ze niet in hun eigen bed in willen slapen.
Ik neem aan dat als hij 18 jaar is echt niet meer bij papa en mama in bed wilt slapen. Tot die tijd: Geniet van de tijd, voordat je het weet is het over. Andere lekker laten kletsen.
Hier een dochter die iedere nacht nog lekker tussen papa en mama in kruipt. Ze heeft een maand of 10 echt alleen maar tussen ons in geslapen, en slaapt nu sinds een 2-3 maanden eerst in haar eigen bed, daarna tussen ons in. Ze heeft het blijkbaar nodig, slaapt ook erg onrustig en droomt heel veel. Wij doen er niet moeilijk over, genieten er ook wel van. Zoontje slaapt ook op onze kamer in een wieg naast ons bed. Van de 4 slaapkamers wordt er één effectief gebruikt
Wat fijn om te lezen dat er zoveel kindjes lekker bij papa en mama willen liggen. Wij vinden het dus ook heerlijk als hij bij ons ligt, en als papa dan gaat werken wordt zijn plek gelijk geïncasseerd haha. Wij hadden al zoiets met die reacties dan maar verwend hij is maar één keer klein en als hij bij ons wil zijn dan mag dat. Maar door door reacties begon ik dan weer te twijfelen of het echt verkeerd was wat wij deden. Wij blijven dus lekker doorgaan zoals we nu doen
Als het voor jou goed voelt moet je het gewoon doen.Wij zijn er altijd heel stellig in geweest om er nooit aan te beginnen.Alleen als één van de kinderen weleens ziek of bang is dan mag het wel even maar uiteindelijk gaan ze toch ook weer terug naar hun eigen bed. Iedereen heeft zijn eigen manier van opvoeden en zolang het een keuze is die voor jou goed voelt moet je het gewoon doen en niet laten beinvloeden door een ander.
Interessant om te lezen. Wij hebben dit niet maar gewoon over t algemeen vraag ik me weleens af vanaf wanneer een kindje nou went aan denkpgen zodat t later moeilijk af te leren is. T geeft wel hoop dat sommige van jullie aangeven dat ze later zonder al te veel problemen naar hun eigen kamer gingen. Dat betekend dat je gerust eens toe kan geven en dat is wel een fijn idee.
Verwennen geloof ik niet in. Je kindje zat 9 maanden lang 24 uur per dag bij jou in je buik en heeft dus 9 maanden lang bij jou geslapen. Niet gek dat ze liever bij jou liggen dan in hun eigen bedje toch? Dat komt echt vanzelf wel goed. Hebben bij onze dochter nooit moeilijk gedaan en die slaapt nu prima (al een hele tijd overigens) in haar eigen bed. Ons 2e kindje komt in een cosleeper zolang zij het nodig heeft, al is het jaren. Dat zijn in mijn ogen dingen die je doet voor je kind. En zoals iemand al zei, als ze 18 zijn komen ze echt niet meer bij je liggen, hihi. Dus dat gaat echt helemaal goedkomen. Fijn dat je wil luisteren naar de behoeftes van je kind!!
Oudste lag in het begin bij ons, daarna een hele tijd niet. Ze kwam wel lang voor een nachtvoeding(en) maar wilde dan weer in eigen bed. Vanaf de zwangerschap, dus was ze bijna 2, was ik te moe om haar terug te leggen en sliep ze regelmatig bij ons. Nu af en toe. Ik merk dat ik 2 kindjes bij me wat teveel vindt omdat ze dan wakker worden van elkaar en ik amper rust krijg. Dus ik probeer de oudste in haar eigen bedje te houden als dat lukt zonder al teveel moeite en mag ze s morgens bij ons komen. Af en toe ligt papa op haar kamer en slaapt ze bij mij. Jongste ligt in een cosleeper en die zal gebruikt worden zolang dat nodig is. Ik vermoed lang
Hier ook een "verwend" kind dat al sinds hij een weekje oud is bij ons slaapt. Eigenlijk is het per ongeluk gegaan omdat papa teveel van zn kleine ventje houdt en er steeds mee in slaap viel (shay bij pap op de borst/buik) Nu is hij 9 maanden en het is nog steeds zo. Op de opvang en overdag slaapt hij prima alleen in een bedje, snachts thuis lekker bij ons op bed. Wij vinden het beide geen probleem
Wat hardnekkig toch he, die gedachte dat je kindjes, hoe klein ze ook zijn, daarmee 'verwent'. Ik vind het zo'n bakerpraat van ouwe mensen. In de eerste weken sliep mijn dochter regelmatig op het voedingskussen tussen ons in, daarna ging ze naar haar wiegje naast ons bed. Momenteel slaapt ze in een bedje naast ons bed en ze wordt eigenlijk alleen wakker om te drinken.
Als je er geen problemen mee hebt dat je kind voorlopig (de eerste jaren dus) bij je in bed ligt...tja...maar dan wel veilig in een cosleeper en niet onder de dekens. Als je problemen voorziet daarmee kun je haar gewoon wennen aan het eigen bedje. Is echt niets mis mee en al helemaal niet zielig. Maar het makkelijkste is gewoon om daar vanaf dag 1 mee te beginnen en niets halfslachtig 's nachts omdat dat 'makkelijker' is.
Owww, maar ik ben een heel luie mama hoor . Ik vertik het echt om elke keer heen en weer te lopen of midden in de nacht naast haar bed te zitten. En nee, geen co sleeper, ze slaapt boven in het bed tussen ons in, wel in haar slaapzak dus niet onder onze deken. Mijn dochter heeft overigens niet hoeven wennen aan eigen bedje, ze slaapt er prima in, maar wanneer ze dat niet wil, dan niet. Ik vind dat namelijk wel een beetje zielig dan.
Even anders verwoorden Aeve; JIJ vindt dat niet zielig. Het is in ieder geval echt niet nodig om te doen als je je daar niet goed bij voelt.
Mijn dochtertje is een goede slaper maar als ze ´s nachts wakker wordt dan neem ik haar lekker tussen ons in en slaapt ze heerlijk verder. Vaak kritiek op gehad maar ik heb nooit nachten opgelopen met mijn dochter of gebroken nachten gehad. Er zijn ook vaak nachten dat ze gewoon 12 uur achter elkaar doorslaapt en dat gaat ook zonder problemen.