Ik had tot een week geleden een erg zoete baby, maar het begint langzaam een erg huiligere baby te worden. Voor deze week ging het slapen prima, hij huilde wel eens als je hem in bed legde, maar nooit langer als 5-10 min. Vandaag heb ik het idee dat ie al de hele dag huilt. Ik word er erg chagrijnig van en reageer dit af op mijn dochter en man (als die thuis is) wat ik erg zielig vind. Maar ben gewoon moe!!!!!! De nachtvoedingen doe ik ook alleen, mijn man werkt tot laat en maakt lange dagen, vind het dat lullig voor hem als hij er s nachts ook nog uit moet. Mijn baby ligt nu ook al een uur te halen, ga er steeds naar toe. Maar niks helpt!!! Wat moet ik doen?? Hij is overigens vandaag 6 weken oud. Hoe bouw ik een ritme op?? Doordeweeks moet ik mijn dochter van school halen en brengen, daar moet de baby zicht toch een beetje aan aanpassen aan die tijden. Vind dit zo lastig! Hoe doe ik dit??? Zijn dit de hormonen nog dat ik het even niet zie zitten???
Krampjes soms? Die schijnen het ergste rond de 6e week te zijn Arm kindje.. En ja, ik ken het hoor! Gelukkig sliep mijn dochtertje al heerlijk door met 6 weken dus hoefde ik er snachts niet uit, maar overdag was het ook een ramp hoor, zoveel huilen, zo sneu! Reageerde het ook heerlijk af op mijn partner met als gevolg dat Mimi nog harder huilde doordat ik geirriteerd was. Ik laat haar niet huilen, of liever, niet alleen. Dus was (en ben ik nu in het weekend) de hele tijd met haar in de weer. Wat ik nu merk is dat het nu geen krampjes meer zijn, maar pure verveling. Heel fijn dit Om de 10-15 minuten iets anders moeten bedenken met haar..Kikkertjes kijken, visjes kijken, hondje kijken, bloemetjes water geven..En zij maar lachen en kraaien, maar na 10 minuten krijsen dat ze zich verveeld en ohjee als je niet binnen een paar seconden iets anders bedenkt
Geen honger, vieze luier of nat gespuugd shirtje? Wellicht gewoon mamahonger? Tip: ergonomische draagdoek!