Ik moet het even kwijt! Ik had me voorgesteld dat de kraamtijd een mooie tijd van herstellen en genieten zou zijn. Onze meid doet het super maar met mij gaat het slecht. Ik ben met 41.4 bevallen na 36 uur hele pijnlijke rugweeen, 70 minuten persen. Onze dochter had gepoept in het vruchtwater en ze is na een knip en met vacuumpomp geboren. Ze had haar navelstreng om haar nek, dus dat was ff spannend. Waar ik dacht dat dingen als stuwing en hechtingen een probleem zouden zijn, bleek dat het minste. Mijn geboortekanaal was te klein, heb een zwaargekneusd stuitje, beschadigde blaas (loop nog met catheter), en bloedarmoede. Alsof dat niet genoeg is kreeg ik last van mijn been. Met spoef naar het ziekenhuis en heb een trombosebeen en longembolie.. pffff ik ben geen zeikerd en echt blij met onze dochter. Maar zo verdrietig dat ik nog niet voor haar kan zorgen weet ook niet waarom ik het hier post, maar het lucht wel even op.
Jeetje meid wat een ellende allemaal .... jij mag klagen zeg! Waarom hebben ze jou zo laten sukkelen in godsnaam
Ach meis, wat een ellende. En wat rot dat je daardoor nog niet voor je kleintje kunt zorgen. Heel veel sterkte en ik hoop dat het gauw beter gaat. Dikke knuffel!
Ik voelde me nog heel goed totdat de weeen begonnen, maar ja ze kwamen niet regelmatig genoeg en de ontsluiting vlotte niet. De bevalling is wel overheen te komen, maar al dat gedonder erna kan ik er niet echt bij hebben nu. Maar eerlijk gezegd denk ik dat ons gezinnetje nu wel compleet is. Misschien dat ik ook wel wat hulp moet gaan zoeken, want vond het best traumatisch.
och meid wat een drama.... op de trombose en longembolie na klinkt het als mijn eerste bevalling. neem de tijd en houd er rekening mee dat doordat alles gekneusd is van binnen het herstel langer duurt. ik kon pas na 4 weken een klein beetje normaal zitten. mijn stuitje was ook gekneusd ook vacuum en knip. de hechtingen vielen idd wel mee maar dat alles van binnen gekneusd is ......vreselijk. heb ik bij een volgend kindje niet gehad hoor
Mijn stuitje was ook zwaar gekneusd...dat klinkt niet zo erg, maar ik weet wat je voelt, dat doet echt heel zeer!!! Ik kon gewoon amper uit mijn bed rollen! En dan heb jij dr nog van alles bijgekregen! Ik wens je heel veel beterschap!
Och meid, lijkt me duidelijk dat jij zeker mag klagen! Allereerst van harte gefeliciteerd met de geboorte van je kleine meid en wat fijn dat zij het goed doet! (Snap dat je eigen leed op dit moment alles verziekt, maar oh oh oh wat een wonder blijft het om een gezond kindje te mogen krijgen) Ook ik heb na vlak de geboorte van mijn dochter een ziekenhuisopname gehad. Mijn dochter was precies een week oud (en we waren net 2,5 dag thuis uit het ziekenhuis..) toen ik plotseling hoge koorts kreeg. Ik ben vervolgens 5 dagen opgenomen geweest in het ziekenhuis vanwege, wat achteraf bleek, een baarmoederinfectie en een urineweginfectie. Ik heb twee dagen lang aldoor 40 graden koorts gehad en was doodziek. Vreselijk vond ik het dat ik niet voor mijn kleine meid kon zorgen. 9 maanden lang heb ik haar met veel plezier in mijn buik gehad, en toen ze er eenmaal uit was en het 'leuke' gedeelte kon gaan beginnen, kon ik niet meer voor haar zorgen.. Ik begrijp dus heel goed hoe je je nu voelt.. Wat goed is voor jou om te weten is dat alles goed komt! De grote roze wolk is nu nog veranderd in een dikke zwarte wolk, en dat snap ik, ik had het ook.. maar meid, het wordt écht beter! Over een tijdje (en dat moment is misschien al véél dichterbij dan dat je nu denkt..) voel je je een stuk beter en kun je gaan genieten! Toen het eenmaal beter ging met mij heb ik extra veel genoten van de kleine meid. Nachtelijke huiluurtjes? Ik vond het heeeerlijk om haar bij me te nemen, want ja.. nu kon ik het! Spuitluiers tot aan de oksels? Geen probleem, mama to the rescue.. lekker in bad, want ja.. het badje kon ik nu zelf vullen zonder hulp van anderen. Mijn kraamtijd was, net zoals die van jou, niet zoals ik het had verwacht. Dat is best heftig, een kraamweek heb je nou eenmaal nietiedere week Het heeft even geduurd maar ik heb het inmiddels een plekje kunnen geven (en als jij denkt dat je daar (professionele) hulp bij nodig hebt, gewoon om vragen! en nu gelijk!) en geniet nu volop. Ik geloof er echt in dat dingen gebeuren met een reden. Het leven komt zoals het komt. Ik wil je voor nu een hele dikke digitale knuffel geven, omdat je een zware tijd doormaakt, maar vanaf nu kan het alleen maar beter gaan en mooier worden.. want het komt écht allemaal goed, écht waar!
Kom hier maar lekker klagen. Wat een heftige bevalling! Dikke knuffel, en hopelijk kun je over een tijdje heerlijk gaan genieten.
Jeetje zeg wat een pech heb jij, klaag maar raak hoor. Alles wat een beetje opluchting kan geven gebruik van maken. Sterkte!
Ach meid, wat een ellende. Je mag zeker opluchten hoor. Na zo een heftige bevalling ben je zeker uitgeput en jouw gevoel dat je voor jouw baby niet kan zorgen is herkenbaar. Had ik ook toen ik borstontsteking had. Dikke knuffels.
Oh jeetje en dat dacht ik dat ik het zwaar had gehad. Bevalling klinkt hetzelfde alleen bij mij besloten ze na een uur persen een keizersnee te doen met spoed.
Dank jullie voor de lieve reacties. Moet zeggen dat ik weer wat beter loop, vandaag een kwartiertje gewandeld (met hele goede snowboots). Ik probeer me ook te richten op de positieve dingen: onze meid doet het super, de zwangerschap viel best mee en ben de zwangerschapskilo's alweer kwijt het moet allemaal even een plekje krijgen. Vind het idee dat je zomaar bloedstolsels in je lijf hebt zitten ook eng..
Fijn dat je je al wat beter voelt. Zit nu zelf op 12 dagen na mijn spoed keizersnee en ga vandaag voor de tweede keer naar buiten wandelen. Leek wel een bejaarde een paar dagen na de bevalling, ben ook de kilo's kwijt Wel balen dat ik nog niet alle leuke broeken aan kan door het litteken wat nog gevoelig is. Dus de leuke jurkjes en rokjes maar aan
Gefeliciteerd met je kleintje! Wat een rot bevalling en nasleep, waar je voorlopig ook nog niet klaar mee bent. Zeuren mag altijd! Heb zelf ook een rot bevalling, uiteindelijk spoed keizersnede, kindje week in het ziekenhuis vanwege infectie, daarna longembolie en andere ellende en ik kan je vertellen dat het op den duur beter wordt, voor mij is het ca 6 maanden geleden en het gaat nu redelijk ok. Een ding vond ik heel fijn en dat is erover praten met een maatschappelijk werker of psycholoog, dat heeft me veel goed gedaan! Ik wil je graag het aller beste wensen, en probeer ondanks alles ook lekker tijd met je kleintje door te brengen!