Hallo allemaal, Ik ben Yasmin, 23 jaar oud en getrouwd. Ik ben pas geleden gestopt met de pil, werd na 28 dagen weer ongesteld, gelukkig maar. Wij willen voor een eerste kindje gaan Nu zit ik met het volgende, Ik heb altijd gezegt ik wil mijn school afhebben, een leuke baan, leuke huisje, getrouwd, en dan pas neem ik kinderen. Nu zit het met de rest gelukkig wel goed alleen zit ik nog op school. Heb nog 1,5 jaar te gaan voor ik afgestudeerd ben. Dagelijks denk ik aan baby en houd me alleen hier nog mee bezig, kriebels zitten gewoon te hoog. Het was de bedoeling om voor een baby te gaan nadat ik klaar was met mijn studie. Ik ben inmiddels al gestopt met de pil, en wil deze maand beginnen met de eerste ronde. We willen het alle twee graag! mijn man zegt als jij denkt dat je het aan kan gaan we ervoor (studie,baby') Hij zal mij hier wel in steunen maar toch komt veel verantwoording. Ik zie alles rosekleurig en ik ben bang dat ik mezelf ga teleurstellen. Soms denk ik van denk je er niet makkelijk over wacht gewoon even. Ik vind dat wachten te lang duren 1,5 jaar! en dan ben ik inmiddels al 25/26 tot het kind er is. Wil jong moeder zijn, weet dat dat ook niet oud is maar toch wil voor me 25ste. Wat vinden jullie ervan, zal ik er gewoon voor gaan, en zal ik mezelf teleurstellen dat ik niet echt van me baby kan gaan genieten en me leven helemaal op zijn kop komt te staan. Mijn gevoelens zeggen babybabybabybaby mijn verstand zegt studie, en dan kan je lekker ervoor gaan. Ben benieuwd naar jullie mening. xxx
Hee meid, Lastige situatie hoor. Je hebt je hart en je hoofd, en soms gaan die twee niet voor dezelfde denkwijze Hier ongeveer dezelfde situatie. Getrouwd, gestopt met pil (voor een andere reden) en verder alles voor elkaar, alleen nog afstuderen. Dat gebeurt volgend jaar. Alleen.. Wij zijn bijna 27. Wij weten nog echt niet of we er voor gaan, of nog wachten, maar wij wilden ook jong ouders worden. Als jij 25 bent, en afgestudeerd bent, ben je nog steeds jong hoor meid! Vraagje.. Werk je erbij? Ik werk parttime naast deeltijd studie, en dat moet je dan ook meenemen in je beslissing denk ik. Bovendien ben ik van mening dat je intens van je zwangerschap moet kunnen genieten, en de een kan dat nu eenmaal veel beter met werkzaamheden dan de ander. En ja, als jij denkt dat je het aankunt, en een goed opvangnet hebt voor je kindje straks, dan zou ik ervoor gaan. Succes met je beslissing!
Hallo Nadientje, bedankt voor je reactie! ja idd hart en hoofd vertellen mij wat anders. Mijn hart heeft het dit keer wel gewonnen denk ik, want ben al gestopt met de pil, en hebben het alleen nog over een baby. Mijn man word 30 in juli, en ik word 24 in dec. Ik weet dat dat ook nog jong is maar als ik afgestudeerd ben wil ik gaan werken, en dan moet ik ook weer wachten op een vaste aanstelling. Ben je ook weer verder. Stel ik word gelijk zwanger is het ook moeilijk om een baan te vinden als je zwanger bent. Ik zit alleen op school, werk voor de rest niet en volgend jaar heb ik alleen stage. Bij de gedachte krijg ik al kriebels, ik kan gewoon niet meer wachten. Ben alleen bang dat ik mezelf ga teleurstellen omdat ik alles zo mooi zie. Ik wens jou ook heel veel succes met je beslissing! Volg je hart. haha zo grappig bij een ander kan je zo makkelijk zeggen volg je hart. Ik ben ook van mening dat er altijd wel iets is, je kunt niet alles perfect hebben. Straks heb ik me diploma vind ik geen baan, of word je net ontslagen het leven zit vol verassingen. Ik dit ook vaak besproken met mijn man. het grappig is we hebben bij het laatste gesprek besloten er gewoon voor te gaan. Het is niet dat ik twijfel bij het nemen van een kind, maar meer dat ik mezelf teleurstel en het helemaal niet rosekleurig is zoals ik het voorstel. xxx
Ik denk dat het heel zwaar is om naast een kind te studeren, of als je hoogzwanger bent en allerlei kwaaltjes hebt. Als die van mij wakker is heeft hij aandacht nodig, en als hij dan eindelijk is slaapt dan moet ik ook nog in het huishouden bezig zijn. En dan is er maar weinig tijd over, en dan wil je ook nog andere dingen doen, en samen met je man zijn. Er zijn mensen die het uitstekend kunnen, ik denk alleen dat je je moet realiseren dat het heel erg zwaar kan zijn. ( als jij iets moet leren voor een proefwerk of zo, en je kindje ligt te huilen).
Ja, Je hebt daar helemaal gelijk in. Gelukkig kiezen we er samen voor om zwanger te zijn, en hij zal in zulke situaties de zorg moeten overnemen. Stel ik raak gelijk zwanger dan heb ik nog maar 6 maanden school en ben ik klaar. Het is maar voor 6 maanden, studie en een kleine. Het is ook nog de vraag of ik wel gelijk zwanger raak. Ik heb heel raar het gevoel dat ik wel in ronde 1 of 2 zwanger zal raken. Zwanger naar school vind ik niet zo erg, als ik zou werken moet je zwanger gaan werken. In mijn laaste jaar heb ik ook niet zoveel les meer het is meer afstuderen. Mijn schoonmoeder kan ook voor de kleine zorgen overdag, dat zit allemaal gelukkig goed. Verlang zo naar het moment dat ik een positieve test heb en een baby krijg hihiihih. Ik moet zelf wel inzien dat er niet alleen leuke kanten aan zitten.
Blijft altijd lastig.. ook als je fulltime werkt. Mijn vriend moet nog een half jaartje naar school. Werkt daarnaast al wel en gaat over een half jaar ook aan het werk. Hebben een 1,5 jaar geleden een huis gekocht en ben echt toe aan een kleintje erbij ! Ik zeg volg je hart. Het is altijd moeilijk ook als je dadelijk een baan hebt..
Ik ben zelf bijna afgestudeerd terwijl mijn zoontje 2 jaar is. De opleiding duurt eigenlijk 3 jaar, maar ik heb er een jaartje langer over gedaan. Ik volgde een deeltijd opleiding, zaterdag naar school en 's avonds veel gedaan als de kleine op bed lag. Manlief vond dat niet altijd even leuk, maar ik ben blij dat ik heb door gezet. Ik ben bevallen toen ik 24 was, en ik nog eigenlijk 1,5 jaar moest. Ben toen ik 6 maanden zwanger was voor de laatste keer naar school geweest(2 uur reizen) en heb tot de bevalling thuis veel gedaan.... Succes met het maken van je keuze, het is geen gemakkelijke keuze. Misschien, hopelijk niet, duurt het nog een poosje voor je zwanger bent.... Ook iets waar je rekening mee kan houden.....
Hier hetzelfde dilemma gehad...Ik studeer nog (pedagogiek) in deeltijd en hopelijk heb ik volgend jaar rond deze tijd een dilpoma in mijn handen (en een dikke buik ). Wij hebben besloten om te wachten, althans..wij beginnen in september aan de eerste ronde..mocht ik dan ineens zwanger zijn, wat ik niet verwacht (maar je weet maar nooit) dan ben ik in ieder geval aan het afstuderen als de kleine eraan komt. Gelukkig sta ik er op het moment heel goed voor waardoor ik hoop in april af te studeren. Eigenlijk kunnen we ook niet meer wachten, maar onze hersens hebben het van ons hart gewonnen..gelukkig is het al bijna september!! Nu is het wel zo dat wij maar een jaartje hebben gewacht...veel langer had ik het niet volgehouden hoor haha.. Sorry voor mijn lange verhaal, maar het is zoooo lekker om het even te kunnen delen.. Jullie heeeeeel veeeeeel geluk en succes! PS: Natuurlijk besef ik wel dat een jaar heel lang kan duren voor mensen waarbij het zwanger worden niet vanzelf gaat..!
Is zo hoor, eer dat de kleine er is, ben je ook wel even verder. Maar je moet voor ogen houden: Is het ook goed als je gelijk zwanger blijkt te raken? En als je stage even op pauze moet, omdat je door kwalen thuis moet blijven? Ik weet het, advies voor een ander is altijd makkelijk, maar vaak geef je jezelf emotioneel advies en anderen rationeel advies Doe het zelf ook.. Jullie zijn al een stapje verder, doordat jullie ervoor gaan. Wat je nu hebt, zijn twijfels lijkt mij. Bespreek het anders eens met je huisarts? Onafhankelijke derden kunnen soms een mooi licht schijnen op je situatie.
bedankt voor de reacties! Wij hebben al besloten om er voor te gaan, ik en mijn man hebben dit al 100x besproken. Wat beter en verstandiger is etc etc. Tot conclusie zijn we gekomen om er gewoon voor te gaan. Mijn opleiding gaat mij ook wel makkelijk af, en zit dan een halfjaar met een baby. Was gewoon erg benieuwd naar de mening van andere. Het is 1000000000000 procent welkom en we gaan er het beste van maken. De reden waarom ik niet wacht tot na mijn studie is omdat, de wens gewoon te groot is. En als ik pas begin na mijn studie, wil ik niet 9 maanden thuis zitten, en anders werken. Als ik werk heb wachten op vaste aanstelling ga zo maar door. Ik hoop dat het snel raak is voor mij. 3 meiden in mijn klas zijn mijn al voor geweest zwanger geweest en al bevallen.. soms ben ik zo jaloers op die mensen die denken ach komt wel goed joh en er gewoon lekker van genieten. Als ik een hele zware opleiding volgde en het moeilijk vond had ik toch gewacht. Maar heb niet om eerlijk te zijn zoveel huiswerk en voor een toets neem ik hooguit een uur de tijd. Ik heb al die tijd goed nagedacht en het heel goed overwogen. En heel gek maar heb echt het gevoel dat het wel direct raak zal zijn bij mijde eerste of hooguit derde ronden niet langer. Maar je weet het nooit he. wanneer zijn jullie trouwens begonnen met het slikken van folimzuur, ik pas deze week is dat erg. baby youre welcome
Hallo Mijn beide meiden zijn geboren tijdens mijn studie dierenarts (in mijn derde en vijfde jaar) en eigenlijk is dat bij mij zeer goed verlopen. Ik heb gewoon - buiten enkele praktijkuren- alle vakken kunnen meevolgen. Beide kids zijn geboren in de maanden voor de examens (april en mei). De oudste sliep erg goed van in het begin, dus eigenlijk kon ik studeren tussen de voedingen door. De jongste sliep minder goed, maar ik had ze dan in een draagdoek gelegd en zo sliep ze ook steeds een uurtje zodat ik kon studeren. Wel moet ik zeggen dat ik kon rekenen op hulp van mijn ouders, die de meiden opving toen het echt nodig was, bv als ik onder tijdsdruk kwam te staan de dag voor het examen. En het zou je verbazen hoezeer de lectoren en professoren met je meeleven en tot overleg bereid zijn als je zwanger bent. Dus ik zou zeggen : doen
Aaaahh, dit is precies hoe het hier ook is.. ik ben ook rond deze periode klaar volgend jaar met mn deeltijd studie. Vet dat jullie het durven! Wij zijn nog niet zover dat we dat besloten hebben, maar we zitten wel in tweestrijd hihi Werk jij er ook naast?
lang verhaal ahhaha nou ikke dan. Ja, het grappige is wij hebben al lang gewacht voor het nemen van deze beslissing. We wouden het gelijk al althans als het aan mij lag was ik al gelijk zwanger met dag 1. Ben achteraf gezien wel erg blij dat ik heb gewacht ermee. Ik heb het zo gepland dat ik in de 4de klas dan ook zwanger ben. Stel het is raak dan beval ik rond april,mei. en heb ik de zomervakantie om op te knappen en dan even een half jaar doorbijten. Ik ga ook mischien eerder afstuderen. het grappig is als ik het nu even uistel is het ook maar voor 2 maanden. En wie zegt dat het gelijk raak zal zijn. Ik denk om eerlijk te zijn het was eerst alleen maar praten en dromen. Nu daadwerkelijk de pilstrip weg is, folimzuur slik en de eerste ronde eraan komt ik zo begin te denken van de zenuwen. Ik heb nu zelf kriebels in mijn buik.
Is zo hoor, eer dat de kleine er is, ben je ook wel even verder. Maar je moet voor ogen houden: Is het ook goed als je gelijk zwanger blijkt te raken? En als je stage even op pauze moet, omdat je door kwalen thuis moet blijven? Ik weet het, advies voor een ander is altijd makkelijk, maar vaak geef je jezelf emotioneel advies en anderen rationeel advies Doe het zelf ook.. Jullie zijn al een stapje verder, doordat jullie ervoor gaan. Wat je nu hebt, zijn twijfels lijkt mij. Bespreek het anders eens met je huisarts? Onafhankelijke derden kunnen soms een mooi licht schijnen op je situatie.
Hallo, Om eerlijk te zijn krijgen veel mensen in mijn omgeving een baby tijdens hun studie. In mijn klas zijn er al 3 meiden zwanger geraakt en bevallen. En ik maar wachten hihihi. Ik heb het al uitgestelt tot mijn laaste jaar. Zodat ik zwanger in de 4 de klas ben, en zwanger ga afstuderen. en met een baby paar examens afleg. Mijn schoonmoeder gaat overdag voor de kleine zorgen en in tijdsdruk man of schoonmoede of moeder. Hulp heb ik gelukkig ook wel. Als ik heel eerlijk ben vind ik de opleiding erg makkelijk mag mischien ookal eerder afstuderen. Dus tja het zijn gewoon de zenuwen. en was er benieuwd of andere in dezelfde situatie hebben gezeten. Mijn zus zegt als de kleine er is dan pas je op die manier erop aan. Het lijkt mij ook leuk ene kant om tijdens school zwanger te zijn, klasgenoten zijn ook mijn vriendinnen dus altijd gezellig. De keuze is gemaakt, en hopen dat ik snel een positieve test in mijn handen krijg hihihihi
Bedankt allemaal, Moest echt even mijn verhaal kwijt. Niemand weet van de familie dat voor een eerste kindje gaan. Anders krijg je steeds die vragen enenenen ben je zwanger... alleen mijn moeder weet wel dat ik gestopt ben met de pil, ze vroeg het uit het niets. moederinstinct denk ik hiihihi. Hou jullie zeker op de hoogte, vind het zo spannend. xx
Hoi Yasminn, Bij mij heeft m'n hoofd gewonnen (met pijn in mijn hart). Ik ben 28 en mijn man is 35. Ik kwam er 1,5 jaar geleden achter dat ik niet gelukkig was in mijn vak en ik heb toen besloten om een andere 2 jarige HBO opleiding te doen.... Wij hebben het dus uitgesteld.... Mijn hart wilde zo graag maar mijn hoofd zei dat het beter was om nog even te wachten. Achteraf ben ik wel blij dat ik heb gewacht. Ik kan me niet voorstellen hoe ik dit had moeten combineren. Aan de andere kant, 3 van mijn klasgenootjes hebben gedurende de opleiding een kindje gekregen, dus het kan wel degelijk! Ik moet na de zomer nog een half jaar dus nu gaan wij er ook in september voor!! Eindelijk! En zoals iemand anders al schreef, vaste contracten zijn er niet op dit moment. Hier ga ik dus ook niet op wachten, maar ik wilde wel mijn diploma zo snel mogelijk hebben aangezien voor mij het college geld ontzettend hoog is (7000,- per jaar). Als ik ga vertragen kost het gewoon bergen met geld. Vandaar mijn rationele beslissing. Ik had het liever zoals jullie aangepakt Maar ik wens je heel veel succes! Groetjes, Lies
Gewoon je gevoel volgen! Mijn zoontje is inmiddels bijna één en ik studeer (hopelijk) in december af aan de Pabo. Het is pittig om studie en de zorg voor een kindje te combineren, maar het is zeker te doen. Succes met zwanger worden!