Het is al tijdens mijn zwangerschap verkeerd gegaan tussen mijn ex en mij. Daar zijn toen woorden over ontstaan met een vriendin van mijn ex. Na een rotopmerking van mij omdat ik vond dat het haar zaken niet waren, is ze mij compleet hysterisch de grond in gaan trappen via ieder kanaal dat ze kon bedenken. Mijn ex vond dat dat mijn eigen schuld was en dat mensen niet voorzichtig met mij om hoefden te gaan omdat ik zwanger was en dat ze ook niet voorzichtig hoefde te zijn met de relatie tussen mijn ex en mij omdat ik zwanger was. Ook heeft ze informatie aan mijn ex doorgespeeld omdat ik, heel dom, (op een heel vage, globale manier) op internet van me afgeschreven had over hoe ik me op dat moment voelde mbt mijn ex, wat tot een permanente verwijdering tussen mijn ex en mij heeft gezorgd (iets dat ik van mijn ex geen stoken mocht noemen ). Nadat hij haar eindelijk heeft gevraagd of ze het wat rustiger aan kon doen (wat ik niet wist, waardoor ik me mijn hele zwangerschap achtervolgd en onveilig heb gevoeld) heeft ze besloten geen contact meer met mij te willen. Nu hoorde ik afgelopen weekend dat zij zwanger van hem is. Zij gaat het ook alleen doen. Met veel pijnlijke gevoelens en moeite kunnen mijn ex en ik sinds de geboorte op een vredige manier met elkaar omgaan, voor ons kind. En dan krijg ik dit. Straks heeft mijn zoontje dus een broertje. Volgens mijn ex heeft mijn situatie en die van haar helemaal niks met elkaar te maken en joh, waar maak ik me druk om. Maar dit gaat zo toch niet!! Zeker doordat we maar met zijn tweetjes zijn, zal mijn zoontje vast erg nieuwsgierig naar zijn broertje worden en er contact mee willen, maar ik zit niet op haar te wachten en zij niet op mij. En al zou ik iets proberen te doen om het contact beter te maken, dan verwacht ik zeker geen volwassen opstelling van haar en gezien haar gestook waar ze al eerder vaardig in is gebleken, zit ik er echt niet op te wachten dat mijn zoontje bij haar komt spelen enz. in de toekomst. Hoe kan ik hier mee omgaan? Ik snap niet hoe mijn ex zo'n domme keuze heeft kunnen maken.
Dit is een lastige situatie. Ik zou eerst afwachten tot wanneer je zoontje zelf naar zn broertje vraagt. Mijn oudste heeft ook een half broer. En zij vroeg er pas na toen ze 6 was en een foto van hem had gevonden. Toen heb ik contact opgenomen voor een bezoekje erheen. Gelukkig kan ik het wel met de ex van mn ex vinden. Niet dat we vriendinnen zijn maar we gaan wel goed met elkaar om. Maar iig zou ik het van je zoontje laten afhangen. Ik weet niet hoe oud hij is. maar je zou hem een x kunnen vertellen over zijn broertje wanneer hij een jaar of 6, 7 is en dan kijken hoe hij erop reageert.
Zouden de kinderen elkaar dan niet kunnen treffen bij je ex? Dan hebben jullie niks met elkaar te maken en kunnen zij elkaar toch zien?