Hoi Hoi, Zoals misschien al bekend heeft mijn vriend 2 kinderen uit een vorige relatie. Ons kindje is bijna 3 maanden. In het begin een vrij heftige start gehad en ook de eerste weken na haar geboorte zijn we tegen problemen opgelopen. Zo is ze opgenomen geweest in het ziekenhuis. En heeft ze enorm veel gehuild. Dit is opgelost na een bezoek van het CB en we zijn begonnen met inbakeren wat erg goed helpt. Alleen loop ik helaas tegen een aardig probleem op. De kleine zit in een ritme en ik merk dat ze helemaal van slag en over haar toeren is na het bezoek van de 2 andere kinderen om het weekend. Ik merk het al in een weekend zelf. Ze slaapt normaal gesproken door elke nacht maar in de weekenden als de meiden er zijn komt ze in de nacht voor een voeding. Ook wilt ze overdag niet meer slapen en huilt ze de hele dag door. Totaal uit haar ritme terwijl ik niks anders doet. Zijn er mensen die dit herkennen ? Ik baal er wel een beetje van
Hoi, gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter. Hier was ze als baby ook onrustiger tijdens en na de weekenden dat haar broers er waren, nu was ze een vrij makkelijk kind maar merkte dit inderdaad doordat ze dan meer wilde drinken (vooral ook snachts terwijl ze normaal doorsliep). Logisch ook wel, het is dan veel drukker in huis en de aandacht moet verdeelt worden, je gaat wellicht meer de deur uit, er is meer geluid (daar reageren kindjes ook op) enz. Tja, de kids horen er nu eenmaal bij dus dat is dan jammer voor je dochtertje, ik baalde er ook af en toe van maar je doet er niks aan. Ik gaf die weekenden gewoon toe aan de vraag om (extra) aandacht van mijn dochter en nam de nachten voorlief. De maandag na zo'n weekend plande ik vrij, zodat mn dochtertje weer in haar normale ritme kon komen. Nog steeds is ze gesloopt als haar broers er zijn maar ook heel blij want ze is dol op ze. Ik heb in ieder geval nooit geeist dat de jongens stil waren/rustig deden/overdreven rekening moesten houden met de baby. Ze mochten alleen niet boven spelen als de kleine moest slapen maar dat lijkt me heel logisch. En eerlijk is eerlijk, als de oudsten biologisch van jou waren hadden ze er ook altijd geweest en had je dochtertje zich ook moeten aanpassen.
Herkenbaar hoor!! Mn vriend heeft drie kids, twee van 11 en 1 van 13. Hier komen ze ook om het weekend, en de helft van de schoolvakanties dus deze week de hele week bij ons. Kan aan mn dochter merken dat ze het druk vind, ze huilt veel meer, eten gaat moeizaam, wil veel bij mij op schoot, dat heeft dan inderdaad ook weer even de tijd nodig als de kids weer weg zijn. Nu zijn het ook erg drukke kinderen die veel ruzie maken met elkaar / niks kunnen hebben van elkaar. Als de een iets te dicht op de ander zit wordt er al hard gestompt of geschopt. Voelt of ik de hele dag aan het corrigeren zijn, maar het is dwijlen met de kraan open, want van 2 op de 14 dagen kun je het wel vergeten om kinderen nog bij te sturen, hier worsteld mn vriend ook mee, en heeft zn ex al meerdere malen gezegt dat zij consequenter moet zijn! Het kost ons 2 dagen om goed duidelijk te maken hoe je je wel normaal gedraagd, en als we ze langer hebben dan twee dagen plukken we er de vruchten wel van, dan is het ook nog best gezellig. Je ziet zn kids dan gewoon relaxen, zn zoon van 11 is meestals de 3e / 4e dag zowat in coma en halen we pas om half 12 uit bed soms, zo moe is hij van die constante strijd, die bij hun moeder ook continu door gaat. Zij heeft nadat haar kids het weekend bij ons zijn geweest een aantal dagen opeens een stil kids die best mee willen helpen en nagenoeg geen ruzie maken, helaas blijft dat niet zo omdat ze zelf ook veel schreeuwd maar goed, lang verhaal, hier zit mn meisje dus middenin, die slaapt ook erg veel na zo'n weekend / vakantie. Wij zijn net verhuisd, grote slaapkamer beneden en twee boven. wij slapen dus boven met onze meid, en de "grote" kinderen slapen beneden, hebben wij dus geen last van snachts, ik vind het heerlijk! In het oude huis moesten die kinderen wel stil doen van mij, en mochten ze ook niet boven spelen ( / ruziemaken :x) als onze dochter op bed lag. Ik merk aan mezelf ook wel dat ik het niet altijd even fijn vind als de orkaan van troep en ruzie weer langsraast, heb soms echt totaal geen zin in het weekend, en ben ook echt kapot soms na twee dagen. Ik denk dat mn dochter dat van mij feilloos aanvoelt... Gisteravond weer knallende ruzie in huis omdat ze niet eens even normaal samen kunnen spelen met hun kleine zusje, stiefzoon schopt stiefdochter keihard in dr zij, waardoor haar hand met houten blokje en al tegen het hoofd van mijn dochter knalt, die vervolgens net voor ik haar kan grijpen al op dr achterhoofd kukelt op de houten vloer... heb volgens mij zelf harder zitten huilen achteraf dan mn meissie!! Waarom toch direct dat geweld tegen elkaar??? kan er zo verdrietig van worden, ik ben helemaal niet zo, meer een zacht eitje maar gisteren had ik voor het eerst zin om mn stiefzoon dan ook maar een harde trap te verkopen daar voel ik me dan ook weer verdrietig over, al is het maar bij een gedachte gebleven hoor!! Zit nu op mn werk, vind ik helemaal niet erg, en mn dochter fijn op het kdv. Gisteren heeft ze daar zowat de hele dag geslapen... pffff Dus ja, ander gedrag bij je kleintje als je stiefkids er zijn.... heeel herkenbaar helaas....