ik had me nog niet voorgesteld wat ik eigenlijk toch had moeten doen. In maart dit jaar samen met mijn vriend een huis gekocht waar alle ruimte is voor kinderen . We zijn 2,5 jaar samen en afgelopen maart hebben we ook besloten de pil uit het raam te gooien, met in eerste instantie we zien wel hoe het gaat geen haast. Rond augustus begon ik me toch een beetje zorgen te maken over het feit dat ik nog steeds niet weer ongesteld was geworden en in september dus de eerste stap naar de huisarts gezet, deze stuurde me weer naar huis met de mededeling dat ik aan het eind van het jaar maar eens weer moest komen. Begin november weer geweest ( ik moest toch dus heb het ongesteldheidsverhaal maar gelijk meeggenomen). Conclusie bloedprikken op schildklier en Prolactine. Beide uitslagen waren goed ( al is hij die van de prolactine even kwijt ) Volgende week moet ik een afspraak met hem maken over hoe nou verder.. en daar zie ik best tegenop. Niet om het feit dat er eindelijk iets gedaan wordt, maar wel om het feit dat het misschien niet op de " normale" manier kan. Ik zal toch echt ongesteld moeten worden. Nagoed zo ga je er langzaamaan meer mee bezig en ergens is dat erg leuk aan de andere kant valt er nog nergens mee bezig te zijn omdat we nog steeds niet echt kunnen oefenen. Ik heb al een aantal posts geplaatst, maar ik denk dat ik nu ook maar wat vaker kom rondhuppelen hier, de baby-modus staat ook hier volop aan nu.
Hoi hoi, Welkom op het forum en hopelijk snel wat meer duidelijkheid en rode duiveltjes. Liefs, Bibu !
Welkom en ik hoop ook voor je dat je cyclus snel weer normaal is en dat jullie snel zwanger mogen zijn. Groetjes Jolie