Ik zal me even voorstellen. Juni 2017 besloten mijn man en ik dat we klaar waren voor een kindje. In oktober hadden we onze eerste positieve test. Vrij licht wel, maar volgens de huisarts niks om ons zorgen over te maken. Helaas bleek het met 9 weken een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te zijn en werd het vruchtje en een eileider weggehaald. Februari 2018, weer zwanger maar wel bang. En terecht, wederom een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Gelukkig konden ze mijn eileider sparen. Juli 2018, na een bewuste pauze meteen zwanger. Dit keer wel goed. Maart 2019 werd onze prachtige zoon geboren. November 2020. Onverwachts zwanger. Meteen pijn en klachten. Weer een bbz. Andere eileider moest er ook uit. In januari 2022 waren we dan eindelijk klaar om het ivf traject in te stappen. De eerste ronde had ik maar 4 eicellen. Waar uiteindelijk 1 een verse en 1 cryo uit kwam. Verse terugplaatsing werd een miskraam in mei dit jaar. Begin oktober begonnen met spuiten voor ronde 2. Wederom maar 4 goede eicellen. Maar wel alle vier doorgedeeld naar 5 daagse! 21 oktober verse terugplaatsing gehad en nog 3 cryos in de vriezer. Nu heel veel kaarsjes branden en hopen
Jullie hebben al een heel traject achter de rug. Ik duim hard met jullie mee dat het nu een gezonde zwangerschap gaat zijn.
Dat kun je wel zeggen ja. Gek genoeg voelt dat vaak niet zo en ga je gewoon door. Dankjewel. Vandaag te horen gekregen dat de verse terugplaatsing van ronde 2 is blijven plakken. We zijn er nog niet maar het is een begin!
Dankjewel. Vandaag te horen gekregen dat de verse terugplaatsing van ronde 2 is blijven plakken. Heel spannend natuurlijk maar het begin is er!