Ik kan na het kijken van de documentaire niet beoordelen dat de adoptieouders er zo over gedacht hebben. Maar ik snap zeker dat buitenstaanders er zo over denken.. 'k Vind het zo in en in triest.
Wat vind je in en in triest? Dat buitenstaanders dat denken of dat dit zo gebeurd is? Ik weet het ook niet, alleen dat ik dat mens een heks vind, dat gezicht ook, zo chagrijnig en boos gewoon.
Dat dit zo gebeurd is... (staat idd een beetje krom...) Die vrouw heeft haar uitstraling niet zo mee en dat geeft dan al snel een bepaald beeld van haar. Ik vond die man veel zachter/liever overkomen.
Geeft niks. Klopt ja, je weet verder niet wat voor achtergrond zij heeft of hoe zij verder is. Het is makkelijk een oordeel te vellen zo over iemand. Maar ja het is een docu, en ze willen een beeld laten zien van hoe het kan gaan, zo'n adoptie procedure, zo hoort het niet. Die man was wat beter inderdaad, maar onder dat eten ook niet hoor, hij kon ook best zijn mond opentrekken in plaats van dat meisje mee 'afzeiken' en van tafel sturen. Kom op.
Hoe meer ik er over na ga denken, des te rotter ga ik het vinden. In haar geboorteland was het zo'n levenslustig kind. Aan het einde van de docu was ze gewoon bijna niet meer te herkennen.... En dan heeft ze nog een heel leven voor zich... Het eetmoment snapte ik niet helemaal. 't Ging over een bepaalde tic/geluid wat ze maakte. Volgens mij waren daar afspraken over gemaakt. Ze nam een hap in d'r mond en deed toen schijnbaar iets wat niet 'mocht'. Ik begreep niet helemaal wat, maar 't ging niet goed in ieder geval. Daarna zag je haar op d'r kamertje zitten. Op een gegeven moment liep er iemand op de gang en toen zeg je gewoon aan haar lichaamshouding/taal dat ze schrok en ze dook helemaal in elkaar. Zo vreselijk om te zien...... Eigenlijk heb ik best wel spijt dat ik de docu heb gekeken...
Ben het helemaal met je eens.. Vond dat laatste stuk heel erg... Ik heb toen ook ff zitten janken en dacht echt; is dit nou haar leventje? Zo eenzaam op zo een kamer zitten, vreemd land, vreemde mensen, en dan word je behandeld als stuk vuil. Sorry, maar ik heb er geen goed woord voor, ondertussen wil die vrouw nog wel mama zijn, maar ze mag er niet meer wonen. Dan ben je geen mama. Maar goed. Net wat je zegt, hoe meer je erover na denkt, hoe erger.
Sowieso vreemd dat er aan een reactieve hechtingsstoornis wordt gedacht want dat betekent dat er helemaal geen hechting zou hebben plaatsgevonden terwijl het meisje al best oud was toen ze haar bij haar moeder weg haalden en ze maar om haar moeder bleef roepen. Denk aan andere hechtingsproblematiek door de adoptie zelf en de rare opvoeding van de adoptie ouders. Ik vond het logisch dat het meisje zich niet liet knuffelen want ik vonf het op de een of andere manier erg opdringerig en onvoorzichtig overkomen hoe de adoptieouders dat deden. Verder vond ik het erg fragmentarisch en kon dus niet een algemene indruk krijgen maar vond het eetmoment stuitend en kon niet zien wat het meisje deed en zag al helemaal geen bezetenheid, jemig.
Oh pfff, ik heb wat afgehuild zeg jeetje. Zo sneu voor de biologische ouders en het meisje. En dan word ze uiteindelijk ook nog bij haar broertje weg gehaald. Verschrikkelijk! Zit nog met tranen in mijn ogen. Vind het ZO enorm erg. Die bio ouders zijn er gewoon ingeluisd, en dat vind ik echt erg! Kindje word afgestaan om het een betere toekomst te geven en vervolgens eindigt het meisje in een kindertehuis
Ik was 1 van de personen die schreef dat ik het meisje het liefst een knuffel had willen geven. Dat gevoel kwam naar aanleiding van de beelden en natuurlijk begrijp ik dat je dat niet zomaar kan doen. Ik liet gewoon mijn gevoel spreken. Ik heb zelf met kinderen gewerkt die uit situaties kwamen waar we liever niets over horen. ook kinderen met hechtingsproblematiek en ik weet daardoor dat vertrouwen moet groeien en dat fysiek contact moeilijk voor ze is. Mijn moederhart brak gewoon ontzettend door de beelden.
Ik heb er ook niet van kunnen slapen vannacht. Echt verschrikkelijk. Wat een aangrijpende documentaire. Haar biologische ouders kwamen zo lief en zorgzaam op me over en dat wordt haar ontnomen. En ik snapte inderdaad ook niet waarom ze spraken over hechtenigsproblematiek: "de ouders waren waarschijnlijk te ziek om voor haar te zorgen". Die adoptieouders hebben de ouders toch gezien? En dat lieve kleine meisje bleef maar roepen om haar moeder... Weet iemand toevallig hoe het nu met haar gaat? Ik neem aan dat er is ingegrepen nu deze doc. is uitgezonden? Ik hoop echt dat ze haar ouders weer heeft kunnen zien.
Dat is volgens mij vaak een misvatting in de adoptie. Begrijpelijk, je eerste reactie is troosten, maar je moet niet meer denken vanuit je eigen cultuur en optiek. Vaak hebben wij bepaalde denkwijzen over zaken, die vanuit een Westerse cultuur geboren zijn. In de adoptie moet je die gewoon helemaal laten gaan. Je moet uitgaan van het kind, en niet van wat je zelf weet. Dat is vreselijk moeilijk, maar wel erg noodzakelijk ook voor hechting. Daarom vind ik dat het Deense paar, die waarschijnlijk gewoon domweg niet zijn geïnformeerd over de valkuilen van adoptie, ook gewoon erg fout zijn. Als je je als opvoeder/ouder maar stug blijft vasthouden aan je eigen principes, terwijl je ZIET dat het niet werkt, dan mis je gewoon een stuk compassie en inlevingsvermogen!
Zo ik heb echt flink moeten huilen voor ik in slaap viel, mijn god. Mijn man vroeg ook, waarom kijk je dan zoiets haha... Maar gewoon het feit dat die kinderen uit een liefdevol gezin worden gehaald (ok, een arm land, maar het meisje was wel gelukkig), en dan ineens in een nieuw gezin in een ander land terecht komt, en uiteindelijk beland ze in een kindertehuis. Arm kind... gewoon bij al haar familie weg gehaald, en waar voor?? Ik vind het echt in en in triest!
Nou als je het heel zwart/wit bekijkt dan koop je in feite wel kindjes. Het is en blijft kinderhandel. Het adoptiebureau gaat in een arm dorpje lopen leuren om kindjes die vervolgens worden verkocht aan westerse ouders met een zak geld. Het adoptiebureau vult de zakken en de biologische ouders blijven achter met lege handen en mogen niets meer weten hoe het met de kindjes gaat, terwijl ze dit wel beloofd is. Ik word serieus misselijk van deze praktijken. Heb de docu helemaal bekeken en wat ontzettend zielig voor dat meisje. Die adoptiemoeder is in mijn ogen ook niet de juiste voor dit meisje geweest. Zit ze nu beter dan bij haar eigen ouders?? Ze zit nu in een weeshuis omdat een hechtingsstoornis zou hebben. Logisch toch als je wordt afgestaan door papa en mama en bij mensen terecht komt die hele andere dingen van je willen en verwachten en zich ergeren omdat je een 'tic' hebt (die mij niet opgevallen is??) en dat je daardoor niet eens mag eten en drinken dagenlang? Werkelijk belachelijk! Die adoptieouders weten niet waar ze aan begonnen zijn, kunnen niet omgaan met problemen en dat 'dumpen' we het kind maar in een weeshuis want daar komt het wel op neer. Verschrikkelijk zielig allemaal... Ik zeg afschaffen deze manier van adopteren.... Sorry heel hard maar dit is gewoon niet oké. Geld en egoïsme voeren de boventoon en de kinderen zijn de dupe. Ik ben wel voor adopteren vanuit een een weeshuis en waarbij er geen 10-duizenden euro's gemoeid zijn. Want waarvoor moet er mimimaal 20 duizend euro neergeteld worden voor een kindje? Ik snap dat een adoptiebureau niet gratis kan werken maar ze hoeven echt niet hun zakken te vullen over de ruggen van arme en zieke ouders en westerse mensen met geld in de pocket.
Zo gaat dat echt niet altijd hoor. Ik geloof niet dat er geleurd is bij mijn biomoeder. Daarbij vind ik t pijnlijk om te lezen dat je zo neerzet dat adoptiekinderen gekocht zijn... Ik ben niet gekocht door mijn ouders. Ze hebben onkosten gemaakt,ja. Maar ik zie t niet alsof er voor mij betaalt is. Ouch! @kristalhelder was t geloof ik. Ik begrijp hoe je t knuffelen bedoelt. No hard feelings
Zo bedoel ik het ook niet.... Ik reageer puur vanuit de docu. Hoe alle gevallen specifiek gaan daar heb ik geen idee van. Maar in dit geval is er wel gevraagd of er nog mensen hun kinderen af wilden staan. En zijn er dingen beloofd schijnbaar die niet waargemaakt worden. Want ik weet zeker dat als de biologische ouders wisten dat het zo zou gaan dat ze hiertoe nooit besloten hadden.
hoi, ik heb niet alle reacties gelezen dus misschien is het hier al gemeld, maar de organisatie die de 'adoptie' verzorgde (DANADOPT) mag niet meer bemiddelen voor kindjes uit Ethiopië. Google hollanddoc en danadopt. Ik heb ook met open ogen 5 minuten gekeken en toen werd ik heel verdrietig... edit: link met commentaar over de documentaire MERCY mercy - A portrait of a true adoption
Ik denk niet dat je het zo moet bekijken. Ik weet niet hoe oud je bent, maar ik denk ook dat de kosten van adoptie in "jou tijd" veel billijker en eerlijker was Ik zat in het traject, en ik heb altijd gevoeld dat het niet klopte, dat er zo verschrikkelijk veel geld mee gemoeid is. Waarom? Ja, er worden onkosten gemaakt en dat is niet meer dan normaal, maar voor mij voelde het echt alsof ik een kind kocht. Sorry, dat voel ik gewoon zo. Adoptie HOORT niet een geldkwestie te zijn. En 20.000 a 30.000 tot zelfs 50.000 (en in sommige gevallen nog veel meer) aan onkosten vind ik gewoon ongehoord veel. Ongezond veel zelfs. En het wordt alleen maar duurder. En dus zullen de praktijken in mijn optiek echt alleen maar toenemen. In moeilijke landen zoals Afrika gaat het gewoon om geld! Zij liggen niet wakker hoor, van een kind bij de bio-ouders weghalen. Wat zijn zien zijn dollartekens ... wat wij westerse aao's maar al te graag neerleggen. En geloof me, ik dacht er precies zo over. Ik wilde een kind ... PUNT. En adoptie hoort te gaan om "ik wil graag een kansloos kind een veilige haven bieden". Ik dacht dat de VIA mijn gevoel van "ik doe iets goeds" alleen maar zou versterken. Maar het pakte anders uit. Ik zag ook alleen maar in dat ik er om hele egoïstische redenen zat. En ik denk het gros (zeker meer dan de helft) van de aao's er om diezelfde egoïstische reden in zitten. En daar kan het potentieel fout gaan. Want je heb een toekomstbeeld van een kind, je ideaal. En als je niet bereid bent om je ideaalbeeld te laten varen (zoals in het geval van de docu), dan ben je gewoon fout bezig. Als je niet inziet dat een adoptief kind hele andere dingen nodig heeft, andere manier van hechting, andere manier van opvoeding, een andere manier van aanpak, dan moet je echt bij jezelf gaan nadenken of dat wat je doet wel in het belang van het kind is. Want je wens is een kind, en in veel gevallen maakt het je niet uit waar dat kind dan vandaan komt. Klinkt heel hard wat ik nu zeg, en het zal voor een groep ook niet gelden. Die zitten daar echt voor de juiste redenen. Maar het feit is gewoon dat adoptie "big business" is in sommige landen gevoed door de vraag in het westen. En ik vind dat heel erg, want adoptie hoort iets goeds te zijn. Je hart en huis open stellen voor anderen, die je zorg en liefde zo hard nodig hebben.
Ik ben eind jaren 70/ begin jaren 80 geadopteerd als 1 van de laatste NL kinderen. Als ik mijn moeder hoor vertellen over de proceduren en de kosten, dan is er enorm veel veranderd momenteel. En echt niet alles ten goede.... Het klopt dat er veel kosten meegemoeid gaan, maar om nu te stellen dat het kinderhandel is of kinderen kopen/verkopen. Pas alsjeblieft op met zulke opmerkingen, zeker naar mensen toe die geadopteerd zijn/hebben. Dat is echt heel pijnlijk. Zulke ouders hebben er werkelijk alles voor over om een kindje te hebben en zien dat echt niet als kopen!
Met de bedragen die jij noemt Suzy snap ik dat t zo voelde. Mijn ouders heb ik nooit over zulke absurde bedragen gehoord. Het is ook erg dat dit gebeurt,zeker op zo'n grote schaal. Ik hoop alleen dat jullie begrijpen dat bepaalde dingen vreselijk pijn doen om te lezen. Ook al weet je dat t niet persoonlijk is. Kijk net als meiden die in de MMM zitten, die vallen ook vaak over de kleinste dingen die iemand niet kwetsend bedoeld. Maar zo voelt dat wel omdat je er mee te maken hebt. En iemand die er niet in zit of t heeft mee gemaakt weet da gewoon niet hoe dat voelt om bepaalde dingen te lezen. Ik denk dat jullie dit ook zo moeten zien. Alles is al pijnlijk genoeg en als je dan bepaalde uitspraken of meningen leest doet dat erg pijn. Ik hoop dat ik t zo beetje goed uitgelegd heb.