Dag dames, Net terug uit het ziekenhuis wegens nierstuwing. Na een week opgenomen te zijn in het ziekenhuis, kreeg ik de toestemming van de gyneacoloog om het thuis verder te proberen. De uroloog was geen voorstander van een stent omdat deze slecht wordt verdragen in de zwangerschap. Maar wat een pijn Thuis neem ik de medicatie verder zoals bij de opname. Paracetamol en buscopan. Ik kan niet beschrijven hoe ik mij op dit moment voel. De nachten zijn zeer pijnlijk en vooral bij het opstaan. Zijn er ervaringen en hoelang hadden jullen hiervan last?
Hier precies hetzelfde. 3 weken terug opeens zeurende pijn in mijn linker zij. Echo gehad en waren wat spoortjes te zien op mijn linker nier. Deed echter geen pijn meer dus was allang blij. Afgelopen maandag wakker geworden met echt helse pijn. Ziekenhuis gebeld en mocht komen. Duidelijk gezegd dat ik pijn had in mijn linker zij. Werd aangesloten aan de ctg en daarop waren duidelijk weeën te zien. Bleek ook al 2 cm ontsluiting te hebben dus ik dacht dat ik ging bevallen. Ik werd enorm ziek van de pijn en de ontsluiting wilde niet vorderen. Ben toen naar huis gestuurd met het verhaal neem maar 8 paracetamol per dag het zijn voorweeën. Ik dacht nog nou als dit voorweeen zijn weet ik niet hoe ik echte weeën moet gaan opvangen. Thuis werd ik alleen maar zieker van de pijn. Snachts weer het ziekenhuis gebeld maar nog steeds het verhaal neem maar paracetamol. Uiteindelijk toch kunnen slapen en de volgende 2 dagen geen last gehad tot ik gisteren weer wakker werd met dezelfde pijn en ik toch maar is ging zoeken op internet. Toen kwam ik het verhaal nierstuwing tegen wat compleet in het plaatje paste. Heb weer het ziekenhuis gebeld en blijkt dat er stuwing zit in mijn linker nier wat dus deze ellende veroorzaakt. Buscopan gekregen en het advies een spiegel op te bouwen met paracetamol. De nierstuwing zorgt er bij mij voor dat ik voorweeën krijg. Ik ben gelukkig al 36 weken en 4 dagen zwanger dus het word een kwestie van uitzitten. Heeft de buscopan bij jou geholpen? Ik merk echt geen verschil. Zit nu weer midden in de nacht op de bank omdat slapen onmogelijk is. Het is echt een hel deze pijn aanvallen. Hoe ver ben jij nu in de zwangerschap? Ik wens je in ieder geval veel sterkte hiermee!
Heb het ook gehad, niet zo erg dat ik werd opgenomen maar vond het echt een hel! Die koliekaanvallen! Pfff De gyn zei dat kindje alleen maar groter zou worden dus dat de pijn waarschijnlijk alleen maar zou toenemen(ik kreeg het met 27 weken) maar na week of 2 werden de klachten juist minder en uiteindelijk ging het helemaal weg. Ben met 33 weken weer overgegaan naar verloskundige! Dus er is hoop! Heel veel sterkte!