Wij zijn nu 11 maanden bezig met proberen zwanger te worden, maar de laatste tijd heb ik soms wel eens twijfels of ik nog wel wil. Vooral als mijn vriend weer eens chagrijnig is (komt meestal door zijn werk). Maar op andere momenten voelt het weer helemaal goed, en heb ik er heel veel zin in. Toen we de beslissing namen om voor een kindje te gaan was alles helemaal koek en ei. Maar nu gaat het eventjes wat minder, maar we zijn al zo lang bezig dat ik niet zomaar wil zeggen: ik wil niet meer. Misschien gaat het straks weer super (we zijn 8 jaar samen en het is altijd erg goed gegaan) en dan kunnen we weer helemaal van voor af aan gaan beginnen met proberen. Kortom: heel veel twijfels . Heeft iemand misschien wat wijze woorden voor mij?
Mijn wijze woorden: Als je nu niet 100% oké in je relatie zit, zet dan ff je kinderwens in de ijskast. Ookal ben je nu allang bezig, er zijn vaak niet alleen lichamelijk redenen voor n kinderwens die niet makkelijk in vervulling gaat. Behalve dat kan ik uit ervaring vertellen dat een kind jullie leven zo overhoop gaat gooien. Ik had t er net nog over met mn man, maar t eerste jaar was echt ons dieptepunt. En dan zijn we allebei met open ogen in onze kinderwens gestapt, heel gelukkig vanaf dag 1 met de kleine, maar het verschil tussen de mama en de papa bleek ontzettend en als je relatie op dat moment iets wankel is, dan wordt de kloof nog groter, misschien niet meer te overbruggen zelfs. Dus werk eerst aan je relatie, of kijk hoe je t anders gaat oplossen en pas als jullie/jij weer helemaal op je gemak en naar tevredenheid in n relatie zit, dan weer denken aan n kindje. Sterkte.
Zo snel mogelijk even aan de pil of condoom zou ik doen. en dat kun je uitleggen als even een adempauze emotioneel. (het niet steeds teleurgesteld worden als je ongi ben geworden) En idd werken aan relatie. ik heb al veel om me heen gezien wat het met je doet als een kindje komt en je relatie niet 100 % is. En ga eens bij jezelf na of de man waarop je verliefd bent geworden er nog is of dat er nu iemand anders tegenover je zit. iig heel veel sterkte.
Misschien komt het omdat je jullie elke maand toch weer een teleurstelling hebben omdat je nog niet zwanger ben. En omdat het misschien zo lang duurt denk je ventje misschien dat er iets niet goed is en misschien zit jij ook met die gevoelens. Een idee om en afspraak te maken bij jullie ha? Dan weten jullie gelijk of er iets is om je zorgen te maken of niet. Blijf geloven in jullie liefde ik weet zeker dat het helemaal goed komt met jullie. Liefs Jolie
Ja hoor! Even niet mee verder gaan. Zorg eerst dat je het weer zeker weet en er voor 100% achter staat. Als je eenmaal zwanger bent, is er geen weg meer terug!
Hoi Esmeralda, ik denk dat iedereen tijdens een lange periode waarin ze zwanger willen worden het wel eens zat zijn. Er ontstaat dan een spanning waar je doorheen moet zeg maar. Je krijgt een gevoel van machteloosheid en boosheid, verdriet en ga zo maar door. Wij hebben dit ook gehad en ik heb daardoor de eerste hormoonbehandeling voor ICSI een half jaar uitgesteld. We waren er gewoon nog niet aan toe. Dat zorgde voor een hoop rust, tenslotte 'moest' er niets meer.... Ga leuke dingen doen. Bioscoopje, weekendje naar een hotel... verzin maar wat leuks. Sterkte!
Jullie zeggen precies wat ik zelf ook al denk. Het is fijn om bevestiging te krijgen, want het besluit om zwanger te willen worden is een grote stap, maar dit voelt voor mij als een even grote stap.
Het ligt er een beetje aan in hoeverre je twijfels hebt en waar die precies uit voortvloeien. Ik bedoel, mijn vriend is ook wel eens chaggo en ik heb ook wel momenten dat ik hem letterlijk achter het behang wil plakken maar daardoor twijfel ik niet gelijk of het wel goed is om samen een kindje te krijgen. Nobody's perfect, en relaties al helemaal niet Gaat het alleen om die chaggerijnigheid of is er misschien toch iets meer aan de hand?
Lieve Esmeralda, Ik ben het een beetje eens met de andere meiden hier. Begin alleen aan kinderen, als je weet dat het goed zit met je relatie. Zelf ben ik net zwanger en ben best wel een bitch op z'n tijd. Dat kan jou ook overkomen en dat is wel van invloed op je relatie. Gelukkig heeft mijn man er ervaring mee. Verder is 11 maanden nog niet extreem lang. Alhoewel de frustratie er niet minder van wordt. Gemiddeld is toch echt een jaar. Dit klinkt lekker als een dooddoener. Maar om naar de ha te gaan zul je toch echt een paar maand erbij moeten "verzinnen" en snel gaan temperaturen, als je dat tenminste nog niet deed. Anders ben je zo weer thuis om het nog een paar maanden aan te zien. Succes, ik hoop dat julli er snel uit zijn.
ik wilde ook wel toevoegen, dat het een moedig besluit is, om even te stoppen met zwanger worden. Maar het hoeft niet voor altijd, bedenk dat goed. Veel sterkte, hoor. (en n afspraakje bij de ha, om te praten over je twijfels e.d. is zowiezo een heel goed idee.)
Het gaat niet om frustraties van dat het niet wil lukken. Hij zit op dit moment niet lekker in zijn vel zit, en ook al praten we daarover, dan gaat het eventjes wat beter, maar zijn slechte humeur is voor mijn gevoel vaker aanwezig dan zijn goede humeur. En daar begin ik nu (na zo'n twee maanden) toch echt wel flink van te balen.
Je baalt er van dat je vriend niet lekker in zn vel zit door zn werk....je baalt niet van hem en wil wel kinderen met hem?...zou gewoon doorgaan met proberen zwanger te worden en samen lekker wat aan dat werk van je vriend gaan doen. kan me voorstellen dat als je vriend het niet naar zn zin heeft op zn werk hij daar chagerijnig van wordt. Je leven is nooit helemaal volmaakt hoor er is altijd wel iets waardoor je kan zeggen van nee zwanger worden komt nu niet uit laten we het maar uitstellen.. Als je van elkaar houdt en met elkaar verder wil dan is dat toch het belangrijkst. Mijn man heeft momenteel ook een dipje zeg maar zn moeder is van het jaar overleden...met de rest van de familie heeft hij niks tot weinig een nieuwe job...en vorige week zat hij dr ook even flink door heen en ik zei zal ik maar weer aan de pil gaan nee joh zei hij dit komt wel goed. Ik ben dr nu (deze maand iets minder mee bezig) maar we willen wel graag zwanger worden maar zonder haast zeg maar. Succes en het komt vast goed liefs Lydia
Ik denk ook even aan eem dipje die we allemaal wel eens mee maken, ik zou het er samen eens over hebben?
maar als die zo sjaggie steeds van zijn werk komt , is het dan niet een idee om daar eens verandering in te brengen? door eens om de tafel te gaan zitten met wat hem dwars zit want je niet lekker in je vel voelen zitten door je werk das geen goede zaak
Lieve Esmeralda....niet om het een of ander hoor...maar in een ander topic las ik toen van jou dit: "quote" Bij mij is het met m'n vriend 76%. Maar nou komt het: ik ben verliefd op iemand (ja, ik weet het; erg slecht , maar ik kan er niets aan doen . Ik heb geen relatie met hem hoor....) en daarmee scoor ik 96%. Mmmmmm...."quote" Dat was op 10 november. Dit heeft er verder helemaal niets mee te maken? Is niet om je aan te vallen hoor....maar ik probeer het gewoon beter te begrijpen. Ik las ergens anders ook dat je vriend/man soms in het buitenland zit? Dat kan ook niet makkelijk zijn. Meid...ik hoop dat jullie er samen uitkomen...want 8 jaar samen is toch een behoorlijke tijd! Succes
Ja...... Dat speelt helaas nog steeds . Ik heb diegene nu al twee maanden niet gezien, en het slijt nog niet erg. Dat komt wel. Mijn gevoelens voor hem zijn een combinatie van dat hij op dit moment alles is wat mijn vriend even niet is, en mijn razende hormonen sinds ik gestopt ben met de pil. Ik heb tegen mezelf gezegd dat het niet erg is om eventjes vlinders te voelen voor iemand anders, zolang ik er verder niets mee doe. Ik ben erg trouw, en weet dat dit van voorbijgaande aard is. Ik hou erg veel van mijn vriend. Over een maand gaan we 4 weken op vakantie naar Nieuw-Zeeland, ik hoop dat er dan voor mij een aantal zaken duidelijk worden tijdens de reis. Of we samen nog een toekomst hebben. Er is genoeg liefde en ik hoop dat er daar ook inderdaad genoeg van is om uit deze dip te komen. Wat betreft de kiddies: ik denk dat een (condoom)pauze op dit moment de beste optie is. Dat is niet zo definitief als de pil, maar kunnen we wel een aantal zaken op een rijtje zetten. Dankjulliewel voor jullie lieve woorden! P.s. mijn vriend is nooit in het buitenland, ik denk dat je dat verward met iemand anders.
Ik zou er even mee stoppen inderdaad. Het feit dat je gevoelens hebt voor een ander geeft al aan dat er iets niet goed zit in jullie relatie. Ik zou hier eerst aan werken.
Heel veel advies kan ik je niet geven. Zelf zit ik momenteel ook in een moeilijke fase, zowel persoonlijk als in de relatie. Het is een moeilijk besluit omdat het gevoelsmatige (het verlangen naar een kindje) erg groot is, maar als de basis (geluk) niet oke is...dan vind ik dat de wens in de koelkast zetten de enige logische stap is momenteel. Veel wijsheid en duidelijk gewenst! Liefs Mirre
het is dus niet zijn werk wat hem dwars zit maar gewoon jullie relatie die niet lekker loopt tja dan goed overnadenken wat jullie gaan doen idd voor je aan gezindsuitbreiding begint wens jullie veel sterkte
Ik kan me erg goed vinden in de woorden van Minni, ook bij ons was de eerste tijd echt een test voor onze relatie en ook wij gingen er echt voor en alles was super in onze relatie, maar er komt zoveel op je af, doe ik t goed, moet t wel zo etc. en dat reageerden wij op elkaar af en dan moet je relatie toch echt 200% zijn wil je dat allemaal goed doorkomen. Succes, en alvast een heerlijk vakantie gewenst, misschien kom je hier ook weer wat dichter bij elkaar.