Hoi meiden, Tijd geleden dat ik meegekletst heb, ff afstand van zwanger worden etc. Maar ik zit met een dringende vraag waar ik echt geen antwoord op kan vinden... Mijn jongste is nu 1,5, ze heeft sinds kort 's nachts een pyjama aan en overdag haar kleding, alleen met middagdutje houdt ze hetzelfde shirt aan en broek uit in haar slaapzak. Nu heeft ze sinds deze week dat ze haar kleren niet uit wil! Ze begint echt te gillen en trekt uit alle macht aan haar broek en shirt, naar mijn idee heeft ze geen pijn maar wil ze gewoon haar kleren aanhouden. Iemand die dit ook heeft meegemaakt? Is het een soort loslatingsangst net als met zindelijk worden, niet willen poepen op de wc ofzo haha zeg ook maar wat hoor... Mijn stiefzoontje was bang om een stukje van zichzelf kwijt te raken als hij op de wc ging poepen... Mijn dochter reageert dus hetzelfde met haar kleren....
Als ze niet wil dan wil ze niet. Laat je haar toch? Hier slaapt ze in piyama dan in ochtend loopt ze nog wat uurtje rond in. Ik kleed haar om bij verschonen luier. Dan bij slapen overdag doe ik alles uit en slaapt ze gewoon in rompertje. Daarna weer alles aan. Hier ook sterke wil in wat ze wil en niet. Maat hier is dat met alles en altijd geweest. Ik laat haat altijd eerst kleding zien welk ik aan wil doen of ze mag kiezen zelf tussen twee setjes. Als ik dat niet doe dan wordt er gekrijst ze wil echt eerst zien wat ze aan heeft. Overigens heeft het niet te maken met zelf kleding maar met het feit dat ze zelf wil bepalen. Ik maak situatie zo dat lijkt dat ze zelf bepaald. Eigenlijk bepaal ik dat. Hier soms ook wil ze iets niet uit maar dat heeft ook reden achteraf gezien: te koud of vond ze erg leuke jurk was dat. Of wil ze wel uit maar dat wil ze ook dat ze het zelf daadwerkelijk doet:knopje uit, ritsje etc. Ik denk dat jou dochter gewoon uitproberen is hoe en wat als ze oets niet wil. Misschien wil ze liever geen slaapzak overdag? Ik denk niet dat je dar met poepen kan vergelijken. Ik zou dus gewoon zo laten. Straks wil ze weken in assepoester dress lopen doe je ook niets tegen Je kan ook proberen voor de spiegel uit en aankleden zodat ze weet hoe is dat uitziet.
Lukt het niet door haar uit te leggen wat er gebeurt? Ik heb er zo eentje die voor alles een reden moet horen. En zelf laten meehelpen. "Trek jij nu de sokjes uit?" "Waar moet die broek? Over je hoofd? Nee? Waar dan wel? Toon het eens?" Vond mijn dochter hilarisch!
Die van mij wil nooit wat aan Loopt het liefst de hele dag in hemdje en luier rond (ook buiten...). Dus om nog een keer strijd te voorkomen, ligt hij best vaak met kleren en al in bedje. Zeker als we laat terug zijn van iets en hij al moe is. Dan is álles met kleding een ramp. Dus dan ben ik blij als hij in ieder geval zn schoenen uitheeft. Vaak wordt hij dan wel bezweet/klam wakker. Maar dan gaat hij s avonds maar in bad.
herken het wel. Hier helpt haar mee laten helpen. En bijv haar al in de slaapzak leggen , armpjes erdoor. En dan hops broek uit. Ook met aankleden sochtends: slaapzakje uit. Pyama uit terwijl ze in de ledikant nog zit. Alvast bovenkleding aan. Dan de luier op de commode en opfrissen en broekje als laatste.succes
Bedankt voor de tips.... hebben we al geprobeerd haha, maar we blijven proberen, het is ook geen strijd ofzo... ze gaat alleen ontroostbaar huilen... als ik alleen al haar broek uit wil doen of haar mouw, aankleden is niet zo erg daar helpt ze zelf bij.
Misschien last van de oren? Mijn zoontje heeft hier regelmatig last van en gaat dan ook heel moeilijk doen met omkleden, wat ik liggend doe. Sowieso is het een ongeduldig ventje dus hij zeurt meestal wel. Ik vind het gewoon iets wat gebeuren moet, dus nu hij weet dat ik doorpak doet hij meestal niet zo moeilijk meer. Het kan inderdaad ook gewoon uitproberen zijn. Lekker dwars doen.
Lijkt mij gewoon het uittesten van de eigen wil. Hier is het soms met de sokken/schoenen, wil ze op blote voeten lopen. Nou mij best... merk het wel als ze het koud krijgt. Kun je er geen grapje van maken of zo? Haar 'opeten', haar zo wat afleiden en ondertussen de kleding uit doen? Of kijken of ze het zelf kan of wil helpen. Op die leeftijd is het toch ook alles zelf willen doen. Ik zeg ook wel eens 'laat eens zien hoe goed jij kunt...' Of een eigen gemaakt liedje zingen op vader jacob of zo...? Lekker naar bedje, lekker naar bedje, sokken uit, sokken uit..... enz.
Niet echt in vraag ts maar heb tip voor muts aandoen: Meestaal vinden kinderen dat vervelend en willen niet. Hetzelde met strikje, clipje, staartje maken etc. Mijne ook niet wil- rent weg of verstopt zich of huilt etc. Tot ik dat wat ze aanmoet op mijzelf pas en dan maak echt blij geluid en zeg wat mooi ooo die is nu van mij!! Dat vind ze nooit leuk, gaat gelijk wegnemen en ik zeg: wil je dat dan zelf aan?-zegt ze ja en hop la! Muts aan Laatste nog in spiegel laten zich bekijken en klaaaar) Wat ook helpt is buiten dan niet zomar muts aan of jas omdat het koud is maar eerst vragen: heb je koud?? Meestaal zegt ze ja) dan zegt ik -o ja? Niu hier kom doe ik mutsje aan. Ik denk dat tactiek werkt hier omdat ze denkt dat ze dus besloten had dat ze muts aan wil (zo lijkt dat voor haar). Ze antwoord meestaal ja, nee zegt alleen als ze echt echt niet wil.