wat me opvalt.. ik ken echt niemand (behalve mezelf), waarvan de man niet bij de bevalling is geweest. de reden bij ons was dat `s nachts de vliezen braken terwijl ik was opgenomen ivm dreigende vroeggeboorte, en ik in 2 uur tijd bevallen ben. mijn man kon niet zo snel bij het academisch ziekenhuis zijn, en de zusters zeiden tegen me dat het nog wel dagen kon duren voor de baby er was. mijn man was 10 minuten te laat.. net toen ik belde om hem te feliciteren reden ze de parkeergarage in. nog iemand waarvan de man er niet bij was? ik ben heel benieuwd. ik vond het eerst niet erg, maar de laatste tijd denk ik er wel over na hoe vreemd dat is geweest dat hij zijn kind niet geboren heeft zien worden, of zelfs geen enkele wee heeft meegemaakt. groetjes
Mijn vader was niet bij de bevalling van mijn zusje omdat hij in het buitenland zat. Maar inderdaad, ik ken verder ook niemand die dit is overkomen...
Mijn vader is niet bij de bevalling van mij en mijn zusjes geweest, maar verder ken ik ook niemand. Ik snap dat je het heel vervelend vindt, maar gelukkig hebben jullie nu de tijd om lekker van elkaar te genieten.
Mijn ex was er niet bij, maar dat komt omdat hij helemaal niets te maken wil hebben met z'n eigen kind Dat was een beetje te cynisch misschien, maar goed. Ik kan begrijpen dat het moeilijk voor je kan zijn op sommige momenten hoor! Lijkt me ook heel raar! Gelukkig is er nu in ieder geval een papa voor je kindje aanwezig, dat is veel belangrijker Misschien kun je daaraan vasthouden?
Vroeger was het heel normaal dat je partner er niet bij was. Tegenwoordig is dat juist andersom, merk ik. Maar ze zijn er wel, maar dat is soms ook overmacht. Te snel bevallen zoals jij, waardoor hij niet op tijd kon zijn, maar ook als je man in het leger zit of in de scheepvaart en maanden niet thuis is (en niet te vergeten de alleenstaande moeders, maar dat is weer een andere situatie). Zoiets valt nauwelijks te plannen. Mijn vader was niet bij de geboorte van mijn oudste zus. Mijn man is er wel beide keren bij geweest. Ik hoop dat je hier nog een paar 'lotgenoten' tegenkomt , die ook zonder partner zijn bevallen.
Bij mij braken de vliezen ook vroegtijdig, ik ben toen opgenomen. De bevalling begon een dag later midden in de nacht en het ging als een speer (in totaal 2,5 u). Gelukkig heeft mijn man de geboorte nog net mee mogen maken. Hij kwam op het allerlaatste moment binnenrennen. De bevalling heb ik voor de rest dus in mijn eentje moeten doen, wel heftig... Ik zou het vreselijk hebben gevonden als mijn man de geboorte niet had meegemaakt, dat is toch het allerbijzonderste wat je kan overkomen? Zeker na een lange medische weg om zwanger te worden. Hoe kijkt jouw man daar dan tegenaan?
hoi, ik ben ook alleen bevallen m,n vriend was een half uur te laat (chauffeur) en ik heb net als jou ook na de bevalling dit niet als pretttig ervaren. gelukkig zijn er veel foto`s gemaakt maar ja dat is niet zoals het meemaken met z,n tweeen, ook nadien erover praten verliep stroef want m,n vriend wist van niks dus had ik veel vraagtekens bij dingen. ik ben zoals jij ook heel snel bevallen binnen 3uur en dat voor de 1st, wat ik echt heb gemist is dat intieme moment van na de bevalling want toen mn vriend er was werd ik klaargemaakt voor de o.k dus hooguit 20 minuten samen geweest toen moest ik worden geopereert. gr
Bij de tweede van mijn zus was haar man er uiteindelijk niet bij. Hij heeft de weeën wel meegemaakt, de vk binnengelaten (thuisbevalling) en is hun oudste naar het kdv gaan brengen. Wist hij veel dat mijn zus in 3 persweeën (die ze nog heeft proberen weg te zuchten) hun tweede zoon op de wereld ging zetten... Hij is al met al een kwartiertje weggeweest, maar heeft het hoogtepunt wel gemist. Het lijkt me moeilijk, om je ervaringen in je eentje te moeten verwerken en er niet met hem samen op terug te kunnen kijken. Helemaal omdat het niet zo maar een bevalling was (alsof die bestaan, maar je snapt wel wat ik bedoel). Goddank maakt jullie kleintje het goed, ook al had hij iets te veel haast om geboren te worden!
hij vond het meteen al heel erg. erg teleurgesteld (al is het woord niet omvattend genoeg van wat ik bedoel) dat ze niet op tijd waren. t was echt net voorbij en toen kwam hij binnenrennen. hij heeft nog nooit een bevalling meegemaakt en nu dus ook niet die van zijn vrouw, maar is wel trots op mij dat ik het zo goed gedaan heb . het was beter voor ons kindje dat hij zo snel eruit kwam. ik had er dus eerst helemaal geen moeite mee, maar we hebben dan ook een pittig begin gehad en weinig tijd om erover na te denken. vandaar dat het nu een beetje knaagt, al is het niet terug te draaien. ik hoop dat hij er de volgende keer bij mag zijn. groetjes
ja, je had eigenlijk een mooi einde van de zwangerschap en een mooi begin van de geboorte van het kindje in je hoofd. en dat komt dan niet uit, dat is balen. Al zat ik wel op een roze wolk, ik was heel blij en vooral opgelucht. Het lijkt me zo mooi om te bevallen en dan samen te kunnen zijn wel fijn dat ze fotos hebben gemaakt. ik heb net als jij vraagtekens bij dingen. weet je.. ik weet niet eens of mijn kind eerst met zijn hoofd of met zijn voeten geboren is, want hij lag in een stuit. ze hebben hem wel gedraaid maar hoe?? dat weet ik niet. En ik weet niet eens hoeveel hechtingen ik heb gekregen. het kunnen er 5 zijn maar ook 100. waarom moest je geopereerd worden? groetjes
Net als jij was ik dingen kwijt, doordat het allemaal zo snel ging. Dingen van de bevalling kan ik dus niet aan mijn man vragen, de geboorte en vlak daarna wel. En daar ben ik wel heel blij om, want dan kun je het plaatje toch een beetje compleet maken voor jezelf. Ik heb er ook wel een hele poos mee rondgelopen om het allemaal te verwerken. Uiteindelijk ging het heel anders dan verwacht. Maar de afloop was goed en dat is het belangrijkste. Kun je niet meer navragen hoe je bevalling precies is gegaan, staat zoiets niet in je dossier? Of misschien mbv artsen of verpleegkundigen die erbij waren?
@jippie ik ben in een academisch ziekenhuis bevallen en dat is bijna 2 uur van ons vandaan, ik heb laatst gebeld of ik informatie mocht over mijn bevalling, maar daarvoor moet ik dan eerst een afspraak maken en dan best ver reizen. volgend jaar april moeten we voor nacontrole van ons zoontje naar het ziekenhuis, en dan ga ik een afspraak maken, maar dat is best ver weg. groetjes