Mijn schoonmoeder pffffff

Sorry het zoveelste topic over schoonmoeders denk ik, maar wat een schijtwijf zeg.

Graag jullie mening over of ik haar nog op moet bellen of niet.....

Hieronder het verhaal;

Op het moment dat we zwanger waren hadden mijn vriend en ik besloten dat zijn moeder (mijn schoonmoeder dus) zou oppassen samen met mijn moeder. Schoonmoeder werkt niet dus dat is mooi want ik werk in de zorg en heb onregelmatige diensten. 1 dag in de week gaat mijn moeder proberen op te passen als ik dan natuurlijk aan het werk ben.
Vanaf het moment dat ik zwanger ben, heb ik veel goedbedoelde adviezen gekregen van schoonmoeder. In het begin luister je hier met alle liefde naar, maar na een half jaar zwanger te zijn heb je je zelf ook verdiept in de meestte dingen en ik kwam tot de conclusie dat ik toch echt de dingen anders wil gaan doen. Ik ga geen borstvoeding geven bijvoorbeeld. Dit valt nogal in verkeerde aard bij schoonouders.
Op het moment dat het hele gezeik rondom mijn ziekenhuisopnames begon en ik dus in de ziektewet zat (nu 12 weken terug) belde ze me regelmatig op en kwam mijn schoonmoeder regelmatig (onverwachts of niet) langs. Ik heb nogal een hekel aan onverwachts bezoek want ik ben nogal gesteld op mijn privacy en als ze hier komt en ik zit hier nog net als nu om half 3 met joggingbroek en slobbertrui aan voel ik me niet happy.
De laatste tijd belde ze wat minder, maar als ze belde gaat het alleen maar over de baby en ze wil ook alles weten. Wat ik doe en wat ik gedaan heb. Laatst was ze hier en ik heb haar toen via een subtiele hint laten weten dat ik hier niet op gesteld ben. Dit in de trant van; U bent ook niet nieuwschierig? (U ja u ja, want ze heeft nog steeds niet gezegt dat ik je/jij tegen haar mag zeggen). Nee zei ze; ik ben niet nieuwschierig dat is belangstelling. Nougoed ik reageerde er niet op dus ik dacht de boodschap is wel duidelijk.
Oudjaarsdag was ik bij hun want mijn vriend gaat standaard carbitschieten en dat doen ze altijd bij hun op het land want hun wonen afgelegen. Ik had mn nocht op een gegeven moment en ging naar binnen, voor de 6e keer alle bevallingsverhalen van haar aangehoord en hoe dit allemaal ging. Ja nu weet ik het wel hoe het is gegaan. Dus dat kwam me behoorlijk mn strot uit en reageerde weinig op wat ze te vertellen had. Ik was moe en ging weer naar huis. Gewoon op een normale manier gezegt met respect van ik ga naar huis ben moe en anders hou ik het niet vol. Niks aan de hand.
Ja natuurlijk wel wat aan de hand; ik vreet me op van binnen en ben stiller als normaal, maar niet onfatsoenlijk en hou mijn respect (zal wel moeten want ze zijn van de oude garde, mijn oudes zijn wat moderner met communicatie bijvoorbeeld, als mijn moeder iets zegt en ik heb een andere mening kan ik dat tegen mijn moeder zeggen, maar als ik dat bij hun doe heb ik een grote mond (echtwaar want dit hebben ze een keer gezegt)).

Nougoed, oudjaarsdag kwam bij mij ook het hoge woord eruit naar mijn vriend toe dat ik het toch echt niet zag zitten dat ze ging oppassen dan dat ik het gevoel heb dat ik helemaal geen privacy meer heb, alles moet ik vertellen, alles moet ze weten en als ik zeg waarom wilt u dit weten dan krijg ik het antwoord; nou ik mag toch wel belangstelling tonen? Mijn vriend heeft dit zelf nog niet meegemaakt (iedere keer als hij er was dan deed ze het niet of dan was hij net weg naar buiten ofzo). Dus hij vond het erg jammer maar goed dat ik het gezegt had en dat we het nog wel zouden aankijken want gastouder vind hij weer niks. Ik zal me hiernog nog wel verder verdiepen en aan hem uitleggen hoe en wat, dit wou ik van de week ook gaan doen.

Nougoed dit was het voorstuk, je kan begrijpen dat ik dus wat op ontploffen sta.

Dinsdag na de cursus samen bevallen reden we langs schoonouders naar huis want vriend zou met hun auto bezig in de pauze van zijn werk (= automonteur). Ik reed direct door naar huis want het was al 22:15 ik was moe en wou nog ff bankhangen en dan weer naar huis.
Vriend komt thuis en zijn vrolijke humeur was helemaal omgeslagen. Jezus wat een gezeik thuis zei hij (hij is gelovig en vloekt nooit!) Ik zeg wat is er nou dan? Nou je moet maar een bed beneden hebben in je kraamtijd want je zal er nog wel achter komen volgens mama dat je niet zomeer weer alles kan doen en dat je moet rusten. De hele tijd op de bankhangen dat is ook niks en traplopen zal je ook zwaar tegen vallen. Ja en borstvoeding was toch echt een stuk beter had schoonvader gezegt. Ook moesten we maar een wiegje beneden want het kindje boven de hele tijd was ook z'n gedoe (we hebben een box en de kinderwagenbak van de kinderwagen kan eraf dus daar kan het kindje ook in liggen). Gaan jullie volgende week weer naar cursus? Nee dan gaan we niet zei vriend. Oh waarom niet? Nou dat gaat jullie niks aan julliehoeven niet alles te wten toch? Nou wat is dat nou voor antwoord we mogen dat toch wel weten? Nou had vriend gezegt dat het niet van toepassing op ons was. Nou waarom dan niet, vriend had hier niet op gereageerd en was kort daarna ook vertrokken. Kortom, hij had nu een keer meegemaakt wat ik al een paar maanden te horen krijg. Ik was eigenlijk blij dat hij dit ook meemaakte heb dit ook gezegt tegen hem. Eindelijk begreep die mij nu ook een keer. Het opdringerige/bemoeierige gedrag. Natuurlijk gezegt dat ik het jammer vond dat hij zo chagie hier om was en hem wat gekalmeerd. Later was het weer klaar en verder niet meer over gehad.

Totdat jaaaaaaaa nu komt het echte verhaal hoor
(trouwens, heerlijk even van je afschrijven).
Schoonmoeder belde vanmiddag, ik zat al te twijfelen of ik op zou nemen, maar toch maar met alle fatsoen gedaan. Weer standaard gelul hoe is het blablabla. Ja ik hoorde van mijn vriend (zal geen naam noenmen uit privacy) dat je gister met je moeder de stad in was (mijn vriend had gister de auto terug gebracht en had dit blijkbaar verteld). Ik zeg dat klopt ik was gister met mijn moeder de stad in. Oh, was het leuk? Ja het was leuk, gezellig (ik heb dan direct al zoiets van goh, wat fijn dat je dat ook al van me weet). Moest je nog wat kopen dan voor de baby? Nee ik hoef niks meer te kopen, ik was gewoon even gezellig de stad in mn moeder. Oke zei ze. En heb je alles al wat klaar voor de kleine, ja alles is klaar. Alles gewassen. Nee ik heb niet alles gewassen (ik heb ook veel 2e handskleertjes zgan) en die heb ik niet allemaal gewassen als ze nog gewoon fris en fruitig waren. Oh naja misschien moet je dat nog even doen, nee dat doe ik niet. Dat was wrijving 1.
Toen begon ze over dat ze zich de laatste tijd niet welkom hier meer voelde, nieuwjaarsdag was ze hier even kort geweest met broertje en zusje van vriend. Ik was net wakker (had in de middag nog geslapen en vriend was ook net ontwaakt uit coma/kater en stond in de keuken). Vriend die komt naar mij toe in de huiskamer en zegt kom je even naar de keuken, moeder etc is er om nieuwjaar te wensen. Dus ik hun nieuwjaar wensen en zo staan we nog even te praten in de keuken (broertje en zusje hadden het over patat eten en al dus ik denk die gaan zo weer weg). Nu zei ze net aan de telefoon dat ze niet eens even naar binnen werd gelaten. Dat dit door mij kwam terwijl ik door mijn vriend geroepen was. Ik zei nou C en G hadden het al over eten dus ik denk die gaan zo weer weg. Nou dat had ook wel een half uur laten gekunt. Ik zeg ja dat weet ik toch niet? Ik denk jullie gaan zo weer. Nou ze vond het maar raar dat ze niet naar binnen werd gelaten en ze voelde ze zich de laatste tijd sowieso niet meer welkom.

 

Toen begon ze over de kraamzorg; heb je dat al geregeld. Ja dat heb ik allang geregeld ze is al voor intake geweest. Hoeveel uur komt ze dan op een dag, 6 uren. Oh dat is ook niet veel. Nou ik zeg ik vind van wel. Ik werk zelf in de zorg dus ze hoeft me niet te leren hoe een een pampertje hoef te verschonen of hoe ik een kindje in bad moet doen. Ja naja daar zul je nog wel achter komen. (ergenis 2).
Hoe gaan jullie het met de kraamvisite doen dan? Nou die mogen van te voren even bellen, dit gaat ook op het kaartje staan. Bovendien is mijn vriend er niet als de kraamzorg er is (vind ik zonde want als de kraamzorg hier is en vriend vind ik zonde tijd). Vriend neemt 2 weken vakantie op als de kraamzorg weg is. Nou dat vond ze maar raar want dan kan mooi de visite komen als vriend thuis was. Nou ik zei; dit willen we niet. We willen genieten van de tijd als vriendlief thuis is met z'n 3tjes. Daarna kan de visite wel langskomen.
Oh en wij dan zei schoonmoeder? Ik zei; nou ik hoef jullie niet iedere dag op de stoep te hebben (zo het hoge woord is eruit). Weer begon ze te huilen want ze stond nu ook niet iedere dag op de stoep dus het was maar een onzin opmerking. Ik zei nee dat zeg ik niet, maar ik zeg alleen maar dat ik dat niet wil. Ik geef m'n grens aan. En als jullie langskomen graag even bellen vooraf. Voor hetzelfde geld lig ik op bed. Zonde om hier dan heen te reizen (naja die 5min autorijden).
Nou dat was helemaal belachgelijk. Ik zeg nou het is heel makkelijk je belt; mag ik langskomen ik zeg ja of nee en je weet het. Nou dat vond ze toch zo raar. Dat ze niet spontaan mocht langskomen. Ik was het zat en ik zei dat ze dat maar te respecteren had.

Ze begon nog over het gesprek met vriend dinsdag en toen had ik zoiets van weetje wat fuck maar nu ga ik me ook zeggen wat me allemaal dwars zit;
Dus ik op een gegeven moment (weet niet meer hoe we er op kwamen) zeg; ja ik ben het zat om al die goedbedoelde dwingende adviezen van u op te volgen. Ik kan niks goed doen en alles moet op uw manier. Nou toen begon ze te huilen en ik bleef heel kalm. Ze zei nou je volgt mn adviezen ook nooit op en ik heb 4 kinderen gebaard dus ik zal het wel weten niet? Ik zeg ja 4 kinderen gebaard maar wel in een hele andere tijd en als ik het zo wil doen dan wil k dat zo doen, dan heeft u dat maar te respecteren.
Nou en een bed beneden dat moest toch echt volgens haar want ik zal er nog wel achter komen en ik zei ja en dan komt vriend thuis met een smoor in ik zei dat vind ik niet leuk. Al die adviezen. Nou toen begon ze nog harder te huilen en allemaal vragen/verwijten naar mn hoofd dat ik wel naar mijn moeder luisterde en niet naar haar en dat ze er geen zin meer in had. En toen hing ze op

Schijtwijf. Ze smoort er maar in. Niet denken dat ze nu nog op ons kind maar oppassen als het aan mij ligt.

Tuurlijk zal ik ook vast wel dingen hebben gezegt in dit gesprek wat niet helemaal klopt maar ik was het zooooo zat. En ben best wel blij dat ik nu eigenlijk gezegt heb wat me al zo lang dwars zit.

Ik ben alleen bang dat mn vriend dit echt niet leuk gaat vinden (die zit er maar tussen in) en ik hoop dat die mij begrijpt (vast wel).

Ze heeft maar te respecteren wat wij willen en als ik in mn kraamtijd haar niet om de 2/3 dagen wil hebben dan niet toch? Want ik ben toch zo moe ook volgens haar, nou dan hoef ik haar hier ook niet te hebben daar heb ik de kraamzorg dan wel voor.

Wat een dom mens zeg, jezus

 

Ik denk heel eerlijk gezegd dat het echt wel goed bedoeld is.... en dat ze jullie wel alle goeds gunt, alleen komt het wel heel erg bemoeiierig over... Alles wat ze nu zal zeggen zal bij jou als een rode lap op een stier werken.. dat is ook logisch nu.

Maar het gevalletje "nieuwjaarsdag" .... je had haar toch kunnen uitnodigen voor een kop koffie? Je had kunnen vragen willen jullie wat drinken vooral ook omdat ook broertje en zusje erbij waren.

Nee, een schijtwijf vind ik niet gepast...maar da's mijn 4 cents... Uiteraard zal er veel meer spelen wat wij allemaal niet weten...

 

wat een lang verhaal maar zou ook wel gek worden denk ik hoor!
ik heb geen schoonmoeder, vind het ook jammer dat ik haar niet heb gekend, maar als ik kijk naar mijn ex s.moeder, daar werd ik ook wel gek van, onverwachts op de raarste tijdstippen voor de deur.

ik vind het goed dat je het gezegd heb. misschien bedoeld ze het wel goed, maar we leven nu indd in een andere tijd als vroeger.
maar misschien nu het hoge woord eruit is, zal het beter gaan en misschien kan ze dan alsnog oppassen toch, ze zal het nu wel begrijpen dat er grenzen zijn..

ben ook wel benieuwd wat je man hiervan gaat zeggen, misschien heeft je s.moeder hem al gebeld en ingelicht

iig succes, laat je niet opfokken, denk aan die laatste weekjes die je doormoet.. succes


EDIT: zijn wel een hoop misschientjes he

 

Klopt hier heb je ook gelijk ik (over de adviezen). Maar als ze nou iedere keer als ik met haar praat zegt dat ze het anders deed en dat het in haar tijd heel anders was. Dan komt dat bij mij op een gegeven moment m'n keel uit.
En inderdaad bedenk me nu net dat er nog veel meer kleine irritatie factortjes zijn.

Over de nieuwjaars wens. Vriend wou net eten maken het was namelijk half 6/6 uur. Dus vandaar de conclusie.
Hiervoor ook excuses aangeboden aan haar tijdens gesprek. Dat dit niet zo de bedoeling was.

Bedankt voor je eerlijkheid. Iedereen overigens hoor. Het lijkt nu met alsof ik een dwarskop ben. Dit is niet zo. Sta erg open voor kritiek en feedback maar wil graag wel met respect behandeld worden...

 

Schoonmoeder om de 2/3 dagen? Die van mij wil straks iedere dag langskomen, op meerdere momenten per dag zelfs. Dus zal binnenkort ook wel een gesprek erover aan moeten gaan
Het is inderdaad misschien allemaal wel goed bedoeld, alle adviezen en dergelijke maar op een gegeven moment ben je er zat van! Helemaal als het op een bepaalde manier toch opgedrongen wordt. En als je dan iets zegt was niet in het straatje past, zitten ze te rollen met hun ogen.

Dus meid, ik begrijp je wel en respect dat je het hebt durven zeggen (heb ik zelf wat moeite mee).

Liefs

 

Heel vervelend die schoonmoeders inderdaad. Die van mij was nog net niet zo erg maar ook ik moest me heel erg inhouden na de geboorte. Ze denken echt dat het hun kind is of zo en vond het ook maar raar dat toen al haar zussen hier in een kringetje zaten lawaai te maken, dat ik niet wilde dat die baby van zus tot zus ging met 1 week oud. Schoonmoeders denken gewoon dat ze een soort recht hebben of zo...om gek van te worden, ze denken vaak dat ze het beter weten.

Nu zegt ze ook wel eens: nesteldrang? dat bestond niet in onze tijd....krijgt je dat soort dingen...lekker belangrijk. Daarbij vond ze inbakeren niets, en toen ik de speen ging afbouwen met 2 jaar werd ze ook bijna link.

Pas maar wel op, want de zorg van een kindje is niet zo eenvoudig en je zult straks echt blij zijn met hulp van ze als je even weg wilt of zo. Ik ben ook blij dat ik me toen redelijk heb ingehouden, het zijn ook echt veelal de hormonen die dingen lijken te verergeren.

Maar nu heb je het lekker van je af geschreven. Ik verwacht dat je vriend aan jou kant is, dit is jullie leven en niet dat van de ouders. Op een gegeven moment ben je je eigen gezin en bepaal je zelf wel hoe of wat, wie en wanneer en hoe en met wie we kerst vieren... de ouders moeten er maar mee leren leven dat ze hun zoon op dit moment gewoon echt kwijt zijn aan de 'nieuwe' vrouw van het huis. Kennelijk hebben veel schoonmoeders daar enorme moeite mee.

Veel succes er laat je niet gek maken.

Charlie

 

Ja haha. Dat is nou even mijn frustratie wat eruit moet. Ook niet echt respectvol

 

Hahahaha owww wat een geweldig afreageer verhaal! Ik hoop dat het een beetje heeft opgelucht?

Natuurlijk heeft je schoonmoeder gewoon jouw wensen (ook m.b.t. kraambezoek) te respecteren. Jij bevalt, niet zij! Onverwachts bezoek komt tijdens de kraamweek hier ook niet over de drempel, heel simpel hoor! Bel maar voor een afspraak - geldt voor iedereen.


Denk ook echt wel dat haar adviezen goedbedoeld zijn, en dat jij wat last van je - mag ik het zeggen? - hormoontjes hebt op dit moment.
Ik herken namelijk heel veel van mezelf er in van de afgelopen weken, maar dan richting mijn eigen moeder, die ik ook zeker niet elke dag op bezoek wil hebben! Gelukkig is het makkelijker om wat tegen je eigen moeder te zeggen, maar ook haar heb ik al aan het huilen gemaakt helaas

Enne, dat "schijtwijf" mag je wel denken, maar uitspreken vind ik niet zo netjes... Hopelijk is nu wel het kwartje gevallen, en kunnen jullie straks het ook weer bijleggen.

Sterkte met de situatie!

 

Bedankt voor alle lieve reacties. Doet me goed.
Niet dat ik nu zoiets heb van; zie je nou wel ik hen gelijk. Daar gaat het me niet om.
Het is fijn in zulke situaties dat er even mensen van afstand van kijken en er een oordeel over geven. Daarmee kan ik weer goed relativeren.

 

ik snap je wel, zou er zelf ook helemaal gek van worden. mijn sm kon er ook wat van maar draaide een aantal maanden na de geboorte vanzelf bij.

maar ik vind je wel hard hoor, het loopt natuurlijk ook hoog op maar ze bedoelt het goed. in haar generatie was haar gedrag doodnormaal en werd verwacht van een oma. hou dat ook even je achterhoofd