Even een heel verhaal Wij verwachten een jongen. Ik heb mijn hele leven, al vanaf dat ik 8 ben, geroepen: "als ik ooit een jongen krijg, noem ik hem Luuk'. Ik ben nooit een andere naam tegengekomen die ik mooier vind. De jaren verstreken.... ik ging samenwonen en we kochten een hond. We keken destijds naar Onderweg naar Morgen en daar speelde ene Duuk in. Dat vonden we een leuke naam voor onze hond. We zeiden toen wel tegen elkaar: "ja, maar als we ooit een zoon krijgen kunnen we hem niet meer Luuk noemen." We hebben toen maar gedacht 'wie dan leeft, wie dan zorgt' en noemde onze hond Duuk. Nu ben ik dus zwanger en het wordt een jongen...... Meteen kwam de naam Luuk naar boven, maar ja.... Toch komt er maar geen andere naam voorbij die ik mooier vind. Mijn vriend vindt Luuk ook mooi, en als onze hond niet Duuk had geheten, dan had onze zoon zéker Luuk geheten. Verder heeft mijn vriend nog altijd een voorkeur voor de naam Lennart, maar ik kom maar niet los van de naam Luuk. Aan de ene kant vinden we dat de naam van ons kind niet af mag hangen van de naam van onze hond... maar aan de andere kant wordt het de komende tien jaar (de hond is 4) wel veel uitleggen aan iedereen, inclusief aan onze zoon. De naam van onze hond veranderen wordt denk ik ook wat lastig.... Wat vinden jullie????
Ik zou mn kind gewoon lekker Luuk noemen hoor als dat jullie favoriet is! Nou en dat de hond een naam heeft die er op lijkt? Dat is gewoon omdat jullie van die klank houden!
Ik zou hem ook gewoon Luuk noemen... Alles went..straks is het heel gewoon. Als je hart bij die naam ligt dan moet je hem die naam geven
En so what als je wat moet uitleggen en mensen het vreemd vinden?! Het is niet hun kind en ook niet hun hond, dus laat ze lekker denken Gewoon voor Luuk gaan, vind het een stoere naam!
Ik zou je zoon ook gewoon die naam geven! Misschien dat er wat mensen in je omgeving zullen zijn die zich afvragen waarom die twee namen zo op elkaar lijken en dan vertel je gewoon het verhaal zoals je het hier verteld hebt, ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die dat niet begrijpen. Je schrijft dat je het de komende 10 jaar zult moeten uitleggen aan je zoon, maar dat valt wel mee denk ik. Die groeit op en weet niet anders dan dat zijn naam dezelfde klank heeft als de naam van de hond. Dat vindt ie misschien alleen maar leuk.
Ik zou me ook niet veel zorgen maken om wat andere mensen denken. Je zou de naam van je hond bv wel een beetje kunnen aanpassen naar bv duukie, duukster, doek, diek en noem maar op. ( beetje creabea verzinnen) De hond kan er nu vast een beetje langzaam aan wennen, zie het als een koosnaam. Dan heb je in ieder geval niet dezelfde klank als je straks de kleine roept je hond komt voor het avond eten. Veel succes. Groetjes Gupsie
onze hond heete ook duc maar dan zo geschreven en als jij luuk wil en je vriend ook dan lekker luuk doen gr anja
We hebben al allerlei bijnamen voor onze hond als inderdaad Duukie of Duukster (leuk dat jij daar ook mee komt!). We hebben nóg een hondje, Saartje, en het zijn beide Border Terriers. Als we 'bordertjes!' roepen, dan komen ze ook allebei, dus dat scheelt.
meid gewoon voor de naam luuk gaan, wat geeft het nu dat het hetzelfde klinkt. Ik denk dat er weinig mensen over zullen zeuren hoor. Het is meer je eigen gevoel dan dat mensen er echt naar zullen vragen. Ps. ik vind lennart echt geen leuke naam, sorry dames, maar bij ons in de buurt woonde een lennart en dat was zo'n etterig rotjong dus bij die naam heb ik echt zoiets van nee toch.
Haha. ik vind het altijd mooi dat je zo'n afkeer van een naam kunt hebben omdat je iemand kent die niet leuk was. Toen ik een neefje kreeg dat Ruud genoemd werd (blijkbaar heeft de hele familie iets met die u-klank), vond ik het ook vreselijk omdat ik een eikel van een vent kende die zo heette. Gelukkig vergeet je dat dan met zo'n kleintje wel weer snel. Thanks dames!!
Ik zou het zeker je zoon gewoon Luuk noemen. En ècht een leuke naam!! Wij hebben ook wel een beetje zo'n ding, de naam die wij op het oog hebben is een naam die ik echt al jarenlang in mijn hoofd heb (net als jij met Luuk). Nu is het een naam die stilaan wat populairder is geworden en nu heet de dochter van een collega bijna hetzelfde (haar naam eindigt op een -a en in ons geval op een -e). Dan lijkt het net alsof je je door die naam hebt laten inspireren terwijl dat dus helemaal niet zo is. Maar eigenlijk zou je je daar helemaal niets van moeten aantrekken toch? Lastig hoor, namen...
.... ja, heel lastig! Luuk staat nu ook in de top tien, maar ja, als je een naam echt mooi vind dan vind ik dat toch minder belangrijk. Voor 'tzelfde geld geef je je kind een nog wat onbekendere naam maar staat ie over twee jaar wel in de top twintig, toch?
Ik zou Luuk doen en de hond Duko gaan noemen ofzo. Dan ben je nu even aan het uitleggen misschien aan mensen in je nabije omgeving maar kennissen denken vast dat de hond altijd al zo heette maar jullie hem steeds afkortten naar Duuk. Gewoon volhouden met Duko noemen en bij de geboorte weet niemand meer dat ie niet altijd zo heette...
Gewoon doen!! En idd de hond een "andere" naam geven als Duukster of Duko of duukie.... Wij hebben hetzelfde "probleem" een van onze honden heeft Floor, ze heette al zo toen ze bij ons kwam en als wij een jongen krijgen wordt het 99,9% zeker Floris....Floor, Floris lijkt ook erg op elkaar. Daarom dat ik Floor nu al aan het laten wennen ben aan haar bijnamen die ik regelmatig al gebruikte maar nu heel veel zodat ze straks niet zo hoeft te wennen aan haar verbastering (Floor heeft bij ons de namen, Flokkel, Wokkel en Floks) hahaha..... Succes!
Ik vind Luuk een hele leuke naam! Wij hadden dit 'probleem' ook: onze hond heet Bob en we vonden Job een hele leuke jongensnaam. 'Gelukkig' hebben we een meisje gekregen want wij waren nog wel erg aan het twijfelen. Maar als ik het zo bij een ander zie, zou ik zeggen 'gewoon doen!'.
Wel grappig om te lezen dat meer hondeneigenaren een naam voor hun viervoeter hebben die qua klank overeenkomt met de naam die je voor je kind in gedachten hebt.
Wij hadden dat toen met namen verzinnen bij m'n 1e zwangerschap. Onze hond heette Timon en mijn man grapte telkens dat hij Simon wel een leuke naam vond. Eerlijk gezegd moesten wij daar wel om lachen, bijv. bij het roepen, zo van; Timon en Simon!! Wij zouden om deze reden toch echt niet voor Simon zijn gegaan. In tegenstelling tot iedereen zou ik er niet voor gekozen hebben, sorry..