Hier kwam ik na 4 dagen ziekenhuis gelegen te hebben thuis met onze kleine meid. De honden hadden hun baasje wel tussendoor gezien. De honden verbleven bij mijn schoonouders. Die hebben de honden smorgens thuis neer gezet zodat ze weer ff aan thuis konden wennen. Toen we met zijn 3en thuis kwamen hebben we onze dochter in de maxi cosi in de gang laten staan. En eerst zelf de hondjes begroet. Ze waren dol enthousiast. Toen ze rustig werden hebben we onze dochter in maxi cosi midden in de huiskamer gezet en de hondjes mochten om en om komen snuffelen. Vanaf dag 1 zijn ze alle 3 grote vriendjes. Heb 2 franse bulldoggen van 7 en 3 Straks bij onze volgende dochter doe ik weer precies hetzelfde.
Hier bij de oudste drie dagen in het ziekenhuis geweest. Man heeft thuis geslapen en dus regelmatig de honden uitgelaten, samen met een buurvrouw die dat toen sowieso iedere dag deed. Bij thuiskomst had man de maxi cosi vast. Honden hebben mij begroet en hadden toen pas door dat we een extra iemand bij hadden. Maxi cosi op grond gezet en laten snuffelen. Daarna hadden ze niet veel interesse meer. Inderdaad, de baby wordt pas boeiend, of vervelend voor de hond als ze gaan kruipen. Hier vanaf dag 1 gezorgd dat hun 'plaats' veilig is. Daar mogen geen kinderen komen.
Het mutsje die ons zoontje op kreeg bij de geboorte hebben wij gegeven. Zodra wij uit het ziekenhuis kwamen hebben we de maxi cosi in de box gezet en onze hond erbij geroepen. Ze zijn onafscheidelijk sindsdien. Wel altijd op blijven Letten want dieren blijven onvoorspelbaar. Loop je even de kamer uit en ligt je kleintje in de wipstoel zet deze dan even in de box
wij krijgen nu een derde en bij de eerste 2 hebben we zodra de kkleine geboren was en nog niet helemaal schoongemaakt het de hond verder schoon laten likken. en er veel bij betrekken. zo hebben we de box al een aantal weken staan en elk ding voor de baby laten we haar ruiken.
Wij hebben en chihuahua die (kleine) kinderen helemaal niks vind. Onze dochter was 6 toen we het hondje kochten en hij is dus aan haar gewend. Vriendinnetjes van haar gaan en gingen prima want die waren al wat groter/ouder. Kleine kindjes was een drama , hij werd echt vals en gemeen. Vriendin heeft een zoontje nou ik schok elke keer van mijn lieve hond. Maar goed wij knepen hem dus best wel. Vooral mijn vriend. Toch is het vanaf dag 1 goed gegaan. Toen wij uit het ziekenhuis kwamen na 5 dagen hebben we de maxi cosi op de grond gezet. Hij kwam even kijken en liep daarna weg. Hij mag niet op de bank maar de eerste dagen toch even erbij gelaten als ik de fles aan geven was , hij was nieuwschierig namelijk. Naja nooit problemen gehad en ze zijn echt dikke dikke vrienden. Sinds mijn zoontje er is gaat het met andere kleine kindjes ook een stuk beter , eigenlijk nooit meer problemen gehad. En geloof mij hij beet nog net niet.... Gek hoe dat zo veranderd is.... Wel heel fijn geniet nog elke keer als we thuis komen en mijn xoontje helemaal blij naar de bench rent om hem open te doen en roept die die. En als ik hem dan open doe want hij kan het nog niet goed haha springt de hond op hem van blijschap
Wij hebben een husky en chihuahua. Toen ik uit het zkh naar huis ging heeft mijn schoonmoeder het mutsje van mijn dochtertje mee genomen naar de honden. Ze is nu 4 dagen thuis en het gaat super goed. Husky reageert meteen als dochter huilt. Chihuahua heeft gisteren voor het eerst een kusje op haar handje gegeven. Onze honden zijn wat dat betreft princessen op dn ert hier, en dit zetten wij ook voort. Ze worden overal bij betrokken, ze mogen zich niet achtergesteld voelen. Wel uiteraard niet alleen laten maar dit begrijp je zeer zeker
Hier ook een grote hond in huis (witte herder). Zodra wij uit het ziekenhuis kwamen kwam mijn moeder de hond brengen. We hebben haar direct kennis laten maken met ons zoontje. Ze vond/vind hem heel interessant, nu zijn het echt vrienden, spelen vaak samen e.d. Ik vertrouw de hond blind maar toch in het begin nooit alleen samen gelaten. Als ik naar de wc ging moest de hond mee naar de gang bijv. Nu met de 2e doen we weer hetzelfde. Ik denk dat je er niet zo'n issue van moet maken, natuurlijk wel de hond kennis laten maken maar verder gewoon doen zoals je altijd deed en niet opeens de hond angstvallig buiten laten of straffen. Overal bij betrekken vind ik ook niet nodig. Het is een hond geen mens, ik betrek haar ook niet in het koken of strijken..... dus waarom wel bij een baby verschonen of voeden? Natuurlijk mag ze snuffelen en ruiken maar ze hoeft er ook niet de hele tijd bij te zijn. Maar goed dat is mijn mening. Onze hond hoort echt wel bij het gezin maar ik maak me geen illusies dat ze net is als wij, ze is een hond met andere behoeften en hoeft echt niet dag en nacht hetzelfde te doen als wij. De baby schoon laten likken door de hond vind ik persoonljk wel erg ver gaan, dat zou ik zelf nooit doen. Het is toch niet haar baby?