Hond hapt naar zoontje

Misschien een rare vraag, maar mag ik vragen of de hond ook hapt/zenuwachtig wordt als jij zelf kruipt? Of doet hij dat alleen bij jullie zoontje? Want als hij dat ook doet als je zelf kruipt, dan weet je wat het probleem is en kun je daar aan werken, door te werken met beloningen en met NEE. Maar misschien komt het ook dat er opeens nog iemand anders door de kamer heen kruipt/loopt, (teminste je zei dat hij vanaf toen een keer heeft gehapt) en dat de hond niet meer de enigste is.
Het kunnen zoveel dingen zijn.
Je hebt het er ook al met de gedragsdeskundige over gehad lees ik, ik hoop dat hun je echt verder kunnen helpen. Je hond wegdoen doe je niet 1,2,3...

 

ik heb eens even gelezen hier
en ben niet verder gekomen dan halverwege pagina 2 en toen zat ik mezelf als kwaad te maken.
er zijn er hier die gelijk roepen weg doen die hond!
sorry maar daar kan ik absoluut niet bij.
en in de bench doen heeft al helemaal geen zin, want zo gaat de hond het kind als negatief zien, als het kindje komt moet ik in de bench. ervandaan houden kan niet goed zijn.
gelukkig willen ze er zelf alles aan doen om hun hond en kind het goed te laten hebben.
en als het echt niet zou gaan bij hun ouders onderbrengen wat een bekend plekje zal zijn voor de hond.

sorry voor dit bericht maar maak me soms zo kwaad! op internet ook zie je al honden te koop staan terwijl hun baas nog maar net zwanger is. en dan geven ze die reden ook nog.
ik denk altijd je doet je kind toch ook niet weg als het moeilijk wordt.
wij hebben een hond en hoe dan ook ik zal er alles aan doen om hem te houden als wij een kindje mogen krijgen.

 

Dit was dus het senario waar ik zo bang voor was toen wij Kylian kregen.

Maar gelukkig bleken de 'regels' die wij hebben gesteld voor zowel hond als kind goed te werken.

- Jacky's plek is in de keuken (in zijn mand), als hij daar is mag Kylian (en nr 2 straks ook) niet naar de keuken (mand) want dan wil Jacky rust.

- eten geven, koekjes geven wordt allemaal gedaan door ons samen met Kylian (nu doet Kylian het zelf).

- Jacky wordt niet geplaagd (dus niet achterna rennen, niet aaien als hij lekker ligt enz enz) dat leverd gewoon een enkeltje hoek op.

Zelfs nu blijkt dat Jacky doof is werken de regeltjes nog steeds alleen snapt Kylian niet waarom Jacky vaak niet komt als hij roept

Ik hoop dat jullie een passende oplossing vinden voor jullie hond, ik kan me voorstellen dat de keuze (hoe moeilijk ook) je ouders wordt.
Want ik kan me zo goed voorstellen dat je vertrouwen helemaal weg is nu.

Groetjes anita

 

Jij kan het misschien niet begrijpen, maar ik zou dus ook mijn hond (als we die zouden hebben) wegdoen als die zo zou reageren. Hoe dierbaar hij me ook zou zijn. Ik zou 'm niet meer durven vertrouwen....

Een hond wegdoen vergelijken met een kind wegdoen.... ik vind het wel heel iets anders en absoluut niet te vergelijken!

 

Joh ik leef met je mee. Ik heb ook een moeilijke hond een renhond uit Spanje. Luca is erg ondernemend en het aller aller leukste is in de hondenmand klimmen.
Onze hond vindt dat heel erg naar en is een keer naar hem uitgevallen, toen hij op haar klom in haar mand. Wat belangrijk is, is de hond NIET straffen. Het is niet haar schuld dat mijn kind in haar mand kroop. Ik troost haar altijd en bevestig dat Luca daar niet hoort te zijn. De hond is heeft het heel moeilijk en denkt dat een baby een pup is, en een pup wordt zo gecorrigeerd. Heel natuurlijk dus een grauw. Mijn hond zal niet snel bijten en gromt wel vaak naar hem, maar ik oefen heel veel met Luca en de hond om hen aan elkaar te laten wennen.
Wel heeft de hond nu een eigen plek waar Luca niet bij kan en dat gaat heel goed. ze is nu veel relaxter naar Luca toe

 

En dat is dus het probleem.

Je zult je kleine toch ook moeten leren dat het geen glas van de tafel mag pakken als het er staat? Of de plant niet uit de bak mag trekken? Etc etc. Je kunt je hond vast wel een plekje geven op een plaats waar je kleine niet zo snel komt of waar het niets te zoeken heeft. En dan is het aan jou om actief met je kleintje in de weer te zijn dat ie daar niet mag komen. Dat is namelijk de plek van de hond. En je zult je hond moeten leren dat dat zijn plek is.

Honden die op die manier happen zijn echt niet direct gevaarlijk. De oudste hond van mijn moeder doet dat ook als je hem stoort op zijn rustplek. Dat doet ie niet om te bijten, dat doet ie als signaal. Natuurlijk moet je het serieus nemen en je kleintje nooit achterlaten bij hem, maar om er nou direct zo'n ongelofelijk groot gevaar in te zien... Al snap ik de angst wel hoor. Maar ik zou de hond niet op sprong en stelten weg doen. Ik zou eerst eens goed overleggen met de gedragstherapeut en eventueel nog een andere oplossing proberen te bedenken. Als het echt onhoudbaar is, zou ik uiteindelijk wel besluiten de hond een andere thuis te geven.

 

Tja, wij hebben vroeger wel een hond gehad die ik voor geen goud had willen missen. Maar wel als ik hond en kind samen niet zou kunnen vertrouwen... ook al hou je ze constant in de gaten. Het hoeft maar 1 keer mis te gaan.... Ik ben altijd een echte hondenliefhebber geweest, maar een stuk minder sinds Eva er is. Een kind is gewoon heel kwetsbaar en sommige honden onberekenbaar.

Ik vind het dus heel iets anders dan je kleintje leren ergens van af te blijven of ergens niet op te klimmen. Een glas van tafel pakken is niet gevaarlijk, een kind dat de trap op klimt wel, maar dat hou je goed in de gaten. De trap zal daar niet de dupe van worden, een hond kan dat wel worden als je je hond en kind bij elkaar niet vertrouwt.

Maar goed, iedereen gaat er anders mee om. Ik persoonlijk zou mijn hond niet meer vertrouwen, het ging me er meer om dat iemand zo fel reageerde als iemand meteen de hond weg zou doen. Ik vind voor allebei wel wat te zeggen (meteen wegdoen of gedragstherapie met de hond), het is maar net hoe je er zelf tegenaan kijkt.

 

Met het feit dat je je kleine dingen moet leren, bedoel ik te zeggen dat het ECHT wel aan te leren is dat je kleine de rustplek van je hond vermijdt. Dat is namelijk wat je ALTIJD moet leren. Een hond laat je met rust als het slaapt of ten ruste ligt. Dat kost tijd en energie, maar kan wel het probleem volledig oplossen, als je daarbij ook leert dat een hond daar dan dus altijd "veilig" is omdat de kleine daar niet naartoe kruipt.

En nogmaals, op die manier happen doet een hond volgens mij lang niet altijd uit vijandigheid. Dat is niet mijn ervaring althans. Veel honden hebben echt de behoefte aan hun eigen plek waar ze veilig zijn. Waar ze niet gestoord worden.

 

Het ligt er ook een beetje aan trouwens welk ras het is en hoe groot de hond is... Mijn hond en de honden van mijn moeder zijn zo klein. Ik vind de hond van mijn vader veel enger. Een labrador met een heeeele grote bek. Niet dat de hond verder eng is Maar hij heeft wel de neiging om de sokjes/voetjes van mijn zoontje als speelgoed te zien en dat vind ik al niet zo tof. Terwijl ik dat van onze hond niet eng had gevonden.

 

Ik ben deze topic helemaal gelezen. En ik ben benieuwd of je al terug gebeld bent door de gedragstherapeut. Ik ben dierenartsassistent in opleiding en ik ben benieuwd wat zei als advies hebben gegeven .

 

Bij honden gaat een lagere in rang naar een hogere, niet andersom. Dat is dus het gevaar met kinderen die naar een hond toe kruipen en zich, in de ogen van de hond, dus als 'lagere' in rang tonen.
Wij hebben ook een hond en aan beide kanten is het aanpassen. De regeltjes zijn zo'n beetje hetzelfde als bij Pluk. Ik heb zowel de hond als mijn dochtertje in het begin allebei veel moeten corrigeren, maar nu gaan ze goed met elkaar om. Wat niet wegneemt dat ik het natuurlijk nooit helemaal 100% vertrouw.
Bij jouw hond weet je natuurlijk niet wat zijn achtergrond is. Wie weet komt hij wel uit een gezin met kinderen die hem pijn hebben gedaan ofzo. Vooral als hij normaal al een wat angstig en onzeker hondje is, geeft dat snel problemen.
Trouwens, hier werkt de bench perfect en de hond ziet het totaal niet als straf of buiten gesloten worden. Als ze het te druk vindt, gaat ze naar haar bench. Ze kijkt me dan echt zo aan van 'doe jij het deurtje alsjeblieft dicht' en als dat dicht zit, zie je haar helemaal ontspannen en gaat ze lekker slapen. Dat ging natuurlijk niet van de een op de andere dag, daar gaat wel een goede benchtraining aan vooraf. Ondertussen is onze hond al ruim een jaar, maar die bench hebben we nog steeds staan.
Ik hoop dat de situatie voor jullie is op te lossen. Wij hebben met onze eerste hond een speciale cursus voor probleemhonden gevolgd. Met de beste bedoelingen bleken wij onze hond namelijk toch verkeerd aan te pakken. Op die cursus leer je heel goed je hond te 'lezen' en dat scheelt zoveel.

 

Dit probleem hebben/hadden we hier ook.
Wij hebben een hond die ook erg lief voor ons is maar niet echt gek met kleine kinderen is.
Ze heeft ook al een paar keer naar Sanne gehapt toen ze net begon te kruipen. We laten haar trouwens ook nooit alleen met de hond. We hebben de flink aangepakt en gestraft toen dit gebeurde. We hebben zelfs op het punt gestaan om haar weg te doen, maar dat konden we niet over ons hart verkrijgen. Tuurlijk is Sanne haar veiligheid wel belangrijker. Maar je hond zomaar weg doen is ook vreselijk.
Nu Sanne wat langer buiten de box "scharrelt" gaat het wel wat beter. Wel mag Sanne niet bij de hond als zij in haar mand ligt, dus op haar eigen plekje. Ze loopt er vaak nog wel naar toe om haar te aaien maar nu draait de hond haar hoofd weg zonder direct te happen. Dus het gaat hier wel iets beter.

 

Hihihi hier ook hoor, ik moet ze nog steeds corrigeren, soms tot vervelens toe maar goed dat hoort erbij.
Het is ook niet niks voor een 13 jarige Jack Russel om zo'n druk 3 jarig jongentje om je heen te hebben.

Als het druk wordt bij ons thuis, zoals op verjaardagen dan mag hij ook altijd bij mijn schoonouders logeren want anders loop je de hele dag achter iedereen aan.
En dat zijn niet alleen de kids hoor, de oudere garde kan heel goed stiekem hapjes voeren onder tafel door waar Jacky's darmen niet goed op reageren.

Groetjes Antia

 

Ik heb ook alles gelezen, en wat ik lees is dat de hond hapte toen de kleine zijn handje uitstrekte richting hond..
Misschien dacht de hond wel dat er een lekker koekje in zat

Wat je ook nog kan doen is de hond muilkorven zodra de kleine kruipt.. Dan negeer je de hond niet, er is geen gevaar en zo kan je kijken waarom de hond hapt.. En eventueel ingrijpen zonder dat je kleintje gevaar loopt..

Kleintje is ook op ooghoogte van de hond, misschien keek de kleine je hond wel aan, en vond de hond dat bedreigend..

Ben benieuwd wat de gedragstherapeute zegt..

 

@ MvLiam: ah het is wel een poepie om te zien jullie hondje. Ik denk eerlijk gezegd, zoals ik al zei, ook dat het alleen een waarschuwing was en het nooit zover was gekomen. Maar dat kun je inderdaad niet stellig zeggen zonder de hond verder te kennen. Wat ik bijvoorbeeld bij de hond van mijn moeder zag (die het dus ook heel soms deed als hij echt ergens niet van gediend was) is dat als je het doorzette en er dus niet naar luisterde, hij dan alsnog dan maar gewoon weg liep en ergens anders ging liggen zeg maar. Het is dus niet perse zo dat de volgende stap echt bijten is.

Hoe is je hond eigenlijk met andere kinderen? Vooral met oudere kinderen? Ik neem aan dat ie daar wel eens mee in contact is gekomen? Wellicht dat het allemaal over gaat als je zoontje ouder wordt? Omdat hij dan echt spelletjes kan spelen met je hond ('zit' en 'af' en een bal gooien bijv.) en ze elkaar zodoende beter kunnen leren kennen of iets dergelijks?

Naja, veel succes met je besluit in ieder geval Ik vind niet dat je je schuldig moet voelen als je uiteindelijk besluit een andere thuis voor hem te zoeken. Als jij uiteindelijk denkt dat dat beter is, dan moet je daarnaar luisteren denk ik.