Wij hebben 6 honden en tot nu toe gaat hte bovenverwachting goed in mijn zwangerschap heb ik heel veel problemen met mijn oudste gehad nu bijna 12 ze heeft toen zelfs iemand gebeten zonder te waaschuwen heb toen ook voor een oplossing gezorgt mocht het echt niet gaan dan gaat ze naar mijn ouders waar ze al heel veel is en het heel fijn vind, maar wij zijn ook al haar derde eigenaar dus ik doe er eigenlijk alles aan om haar te behouden. Ik leer Tess nu al dat ze de hondjes mag aaien en knuffelen maar niet mag knijpen ook mag ze ze alleen aaien al ze naar haar toe komen dat is wel het allerbelangrijkste. als je het echt niet vertrouwd zou ik hem idd muikorven zodat je zeker weet dat er echtn iets gebeurd, maar kindertaal schijnt heel erg moeilijk te zijn voor honden heb ik weleens begrepen. Er is trouwens ook een heel leuk boekje over kind en hond moet je anders een bij bol.com of iets dergelijks kijken.
ik zou de hond dus echt niet meer in de buurt van mijn kind laten hoor! je kind is toch wel wat belangrijker dan n hond... ik heb zelf ook altijd n hond gehad en toen ik zwanger werd heb ik een ander goed tehuis voor haar gezocht omdat ik wist dat ik minder tijd voor haar zou krijgen en ik eerlijk gezegd geen een hond in de buurt van een kind vertrouw en om nou te zeggen ik doe de hond in n bench vond ik zieliger dan haar wegdoen naar n huis waar ze vrij rond kon rennen zonder kinderen..
'wegdoen' wil niet zeggen dat je geen hondenliefhebber bent. Je kan het ook in het belang van en juist uit liefde voor je hond doen. En natuurlijk ook de veiligheid van je eigen kind(eren). Lekker makkelijk om andere mensen te veroordelen als je zelf geen problemen met je honden hebt.
Moeilijk meid, je houd van je kind maar ook van je hond. Tenminste? Ik zou er voor zorgen dat de hond een eigen plek heeft in een hoek van de kamer. Je kunt de kleine dan leren dat hij daar niet mag komen. De hond moet leren dat hij op zijn plek moet ( wanneer jullie merken dat hij zenuwachtig wordt o.i.d.) Wat wij hier heel vaak doen is samen met Esmee de honden koekjes geven, op de grond zitten , koekjes er bij en zo de honden laten zien dat een kindje ook leuk is. Aaien en knuffelen allen als de hond dit wil. Het gaat bij ons erg goed met de honden, dit hadden we overigens anders verwacht. We hebben de honden vanaf het begin overal bij betrokken. Esmee geleerd wat wel en niet te doen met de honden. En nu komen ze zelfd met een bal aan en leggen die voor Esmee haar voeten neer. Hopelijk komen jullie er uit! Liefs.
he hallo ik reageerd ook even op het onderwerp. wij hebben zelf ook een hond en die is ook heel zenuwachtig. tis geen grote het is een jack russel maar wel heer erg fel. mijn neefje heeft hem altijd gepest dus hij is niet gek op kinderen en vooral niet op hem. dus ik wist ook niet hoe hij zo reageren bij ons kleintje. finn kruipt nu ook door heel de kamer. in het begin was quincy onze hond best wel fel tegen hem. niet dat hij bijtte maar wel grommen en zo. we hebben quincy steeds gecorrigeerd en echt heel vaak. ook als finn quincy zijn haar pakte zijden we tegen finn dat hij dat niet moest doen en dat hij lief moest zijn voor quincy. misschien dat de hond dat ook een soort begreep. we betrekken de hond er wel heel erg bij. Met zijn allen op vakantie en andere uitstapjes. Die 2 zijn nu echt de beste vriendjes. zelfs bij zijn etensbak gaat het niet fout. maar ik zou ze nooit alleen laten. hier ging het wel heel goed na een tijdje. ik hoop voor je bij jullie ook. veel succes
Wij hebben 2 honden. Een vrolijke altijd kwispelende en alles goed vindende labrador en een vaak chagerijnig angstbijtertje. De honden mochten hier allebei altijd even aan Tess snuffelen als zij in de woonkamer was, vanaf dat Tess een maand of 7 is mag Tess samen met ons de hondjes aaien (we zeggen dan ook aai, aai). Bij de grote vrolijkerd mag Tess zelf aaien, bij de kleine angstbijter aaien wij hem bij zijn koppie en mag Tess hem bij zijn rug/kont aaien. Tess gaat het hele huis door en natuurlijk zijn de honden favoriet om naartoe te gaan,als ze naar het bijtertje gaat zeg ik Nee en druk haar ietsje de andere kant op. Ons bijtertje heeft ook een bench waar hij zelf in gaat liggen als het hem te druk word, daar kan Tess ook niet bij hem komen. Hij komt er zelf weer uit als de rust is wedergekeerd. Tess geeft het bijtertje soms wel eens een koekje en dat zorgt er hier wel voor dat hij iets minder opgefokt is als Tess in zijn buurt komt. Ik hoop dat je er uit kunt komen, het zou natuurlijk heel verdrietig zijn als je je hond weg moet doen...
Wat jullie allemaal zeggen dat hebben we echt allemaal al gedaan. (De hond erbij betrekken, leuke dingen samen doen, corrigeren/belonen en veel meer) We hebben zelfs voor de geboorte van Liam contact gehad met een gedragstherapeute voor tips over wat wel en niet te doen na de geboorte. Onze kraamvisite moest voordat ze bij Liam gingen kijken eerst een koekje/aai aan Bruno geven en even iets tegen hem zeggen. Dit ging prima, Bruno werd zelfs waaks en begon echt beschermend gedrag te vertonen. Ik denk alleen dat het in ons geval niet zozeer ligt aan wat wij doen, Bruno is verder namelijk hartstikke lief en voorzichtig met Liam. We hebben echt alles wat hier staat gedaan. Het is echter zo dat hij snel schrikt en bang is en hij schrikt dus vooral van Liam. Wij weten dat hij schrikt als we plots iets doen maar Liam begrijpt dit natuurlijk niet. We hebben vanmiddag de hele middag met z'n drietjes (Liam, bruno en ik) in het gras gezeten. Spelen, aaien, koekjes en Bruno vond het echt leuk en je zag dat hij ontspannen was. Twee minuten later trekt Liam zich plots op aan de rand van de schutting en Bruno schrikt en hapt weer richting hem.
Lastige situatiie zeg... En een muilkorfje? Is dat wat misschien en dan bedoel ik niet zo'n koker maar een bandje wat om zijn snuit zit. Hij kan hiermee gewoon drinken.
Meteen happen zonder waarschuwen, is vaak erge angst. Dit doen angstbijters. En misschien niet leuk om te horen, maar dit kan een keer goed mis gaan. Ik heb zelf een angstbijter gehad en geloof me........dat is geen pretje. Die hebben we in laten slapen nadat zij mijn nicht flink in haar lip heeft gebeten. (levenslang litteken). Je moet even op de signalen gaan letten, die je hond afgeeft. Hoe staat de staart? Staart omhoog en snel kwispelen betekend dus niet vrolijk, maar gewoon pure dominantie. Je moet ook rekeing houden, dat je hond hoger in rang is als je kind. Dat wil je niet, maar is wel zo. Tot een jaar of 3 zal dit zo blijven. Totdat je kind groter gaat worden. Jij behandeld je kind waarschijnlijk als een hogere in rang als (logisch, maar niet voor de hond). De hond moet een plek hebben waar je kind absoluut niet bij kan. Nooit niet!!!!! Daar moet je hond zich terug kunnen trekken als hij het eng vind of zat is. Als je hond je kind echt niet fijn vind, dan zal de hond toch zeker naar dat plekje gaan. En je moet echt hulp gaan zoeken, want als dit 1 keer goed fout gaat, vergeef je het jezelf nooit.
Je hebt spciale verstelbare muilbanden, waarbij de bek tot zover open kan om net nog te kunnen drinken. (de bek hoeft niet ver open te zijn daarvoor) Ze kunnen iig NIET bijten/happen of blaffen.
Als je kind op bed ligt kan je de muilkorf eventueel ook even af doen zodat de hond kan eten en drinken. Tess mag trouwens zowieso niet in de buurt va nde hndenbak komen zowel water als eten.
Maarja, je kind is veilig als de hond een muilkorf om heeft. Maar wat bereik je ermee......dat je hond nog onzekerder wordt. Want die kan nu helemaal niks. En daar worden ze nog banger van. Tis en blijft moeilijk. Je moet een goede, erkende gedragstherapeut gaan raadplegen. En zorg dat je echt een goede hebt, want er zijn ook een hoop slechte bij. Je kan dit niet oplossen door een muilkorf, dat werkt net als een bench, alleen maar averechts, alhoewel een bench best heel goed kan zijn voor een hond.
klinkt als een dominantieprobleem... en als je je hond niet weg wil doen.. vaak hebben ze bij het asiel daar wel aardig verstand van en regelmatig ook cursussen om te leren hoe met zulk gedrag om te gaan voor hond EN mens dus wellicht is dat een goede optie
mja in dit geval werkt het denk ik (net als een muilkorf) inderdaad enkel averechts minder bewegingsvrijheid is niet zo goed voor zn zelfvertrouwen
Als dat echt zo is zou ik er iig voor zorgen dat je zoon niet naar de hond toegaat maar de hond altijd naar je zoon. Zorg dat als je zoon eet hij op zn plaats zit en zorg dat jij de roedelleider bent en niet de hond. Als het echt een dominantie probleem is corigeerd je hond je zoon omdat ie iets doet wat in zijn ogen niet kan of mag. Dat heeft je hond niet te doen, want het is de bedoeling dat jij je man en je zoon boven hem staan in de roedel. dr zijn zoveel dingen waar je dan om moet letten. een cursus bij het asiel of je GT eens vragen of die ook denkt dat het met dominantie te maken heeft, zo ja, heel consequent zijn en echt de regels in acht houden. Hier gelden er in huis gewoon bepaalde regels. de kids gaan niet naar de honden toe, als ze ze willen aaien of iets dergelijks komt de hond naar hun toe. Als de hond slaapt, niet storen. niet roepen niks... als wij eten gaat de hond op zn plaats, en krijgt eten als wij klaar zijn. Het lijkt mischien wel als een legerkamp maar als je eenmaal aan die regels gewent bent gaat het allemaal vanzelf. de honden komen ook niet op de bank, slaapkamers of iets dergelijks. mijn zoon is nu bijna 14 maanden en weet al vanaf het moment dat ie kruipt, (daarvoor zelfs al) dat de honden NEE is...dus ook geen hand uitsteken, of iets. als andere mensen zomaar naar een van onze hondjes gaan is Kai de eerste die zegt..owww Nee Nee... Ik weet dus absoluut wel wat een problemen het met zich mee kan brengen, heb zelf een hond weg moeten doen omdat ie al vanaf dat kai baby was steeds probeerde kai te bijten, hij probeerde het zelfs als ik er bij zat, sprong constant op de bank, hopend op een onbewaakt moment, en hij heeft een keer gehapt naar Kai, en toen kon ik het niet meer. kai was toen nog geen 2 weken oud. en dat vertrouwde ik dus niet. Vandaar dat wij deze regels nu in huis hebben, en het gaat heel goed.
Je moet ook even gaan kijken hoe je hond zich houdt. Wat doet ie met zijn staart, rug van de hond, laat hij zijn tanden zien, gromt hij er ook bij. Dat moet je even in de gaten houden, dan kan je erachter komen of het dominantie nis of angst. Die twee dingen moet je namelijk allebei apart bestrijden.