Dít vind ik dus verontrustend he... Ik bedoel: dát is nu juist een risico dat je niet wilt lopen! Daar komt ook nog eens bij dat je de hond niet van pup af aan hebt. Je kent de hond dus niet door en door, voor zover dat kan met een huisdier. De combi dier en kind is altijd een lastige combi... Maar juist om ervoor te kunnen zorgen dat je de hond kunt houden en dat je goede tips krijgt van een professional gaf ik je het advies om eens met een gedragstherapeut contact op te nemen.... Het gaat wel om het belang van je kind uiteindelijk...
Het belangrijkste is ervoor te zorgen dat je kind niet bij de mand of in de bench van de hond gaat zitten of er dichtbij zit. Dat stukje is van de hond. Leer het de kleine of zet er een hekje voor. Wij hebben geen mand of vaste plek voor de hond en die gaat ook gewoon opzij als ons dochter er langs wil. Brielle dat is toch logisch dat ze dat hoopt De kleine weet nu ook wat er gebeurd als hij/zij in de buurt komt van de hond dus denkt ook wel een tweede keer na
zoals je al zei heeft hij gewaarschuwd. je kunt er voor kiezen om een bench te nemen en dat als zijn plaats te merken en martijn dan ook (hij is anderhalf dat moet al kunnen) leren dat hij niet bij de bench mag komen. ook als spike er niet in zit. een kind van anderhalf is al pienter genoeg om dit te kunnen leren.
" Je hebt helemaal gelijk hoor! Hier heeft de hond ook wel eens waarschuwingen gegeven. 1x pakte Tygho haar bij dr rug(vel) en kneep heel hard. De hond greep achterom hem in z'n arm.Maar Tygho liet niet los..Dus de hond ook niet. Je kon gewoon zien dat steeds als Tygho harder ging knijpen, de hond z'n greep ook verstrakte. En toen uiteindelijk lieten ze beide tegelijk los...Niemand gewond, geen bloederige taferelen ofzo..Maar de rangorde was gemaakt. En sindsdien gaat het perfect! Als Tygho vervelend is, gromt de hond en gaat tygho weg. Verder zijn het de dikste maatjes.
Hallo Zoals je misschien wel weet heb ik dit laatst ook aan de hand gehad met mijn hond, Old english Bulldog. Hij had haar nog niet eens gebeten omdat ik er 3x op tijd tussen sprong maar wij hebben toch besloten, vooral voor de hond, en voor allebei de partijen om voor hem een andere baas te zoeken. Nou en die hebben we gevonden, hij heeft het ontzettend naar zijn zin, krijgt lekker de hele dag aandacht, hoeft niet zoals bij ons de hele dag achter een hekje omdat we het niet meer vertrouwden. Ook al kunnen honden niet praten, ik weet 100% zeker dat Jaro het nu meer naar zijn zin heeft dan de laatste weken bij ons. Ik zou het risico niet lopen maar dat is mijn keus.
dat vind ik wel heel makkelijk gezegd, alsof een hond een ding is. En dan leert Martijn ook niet met honden en eventueel andere dieren omgaan en krijgt hij er straks alleen maar schrik van. M'n vroegere oppaskindje was bang voor honden en door Spike is ze over haar angst heen geraakt dus zo kan het ook. En waarom ik Spike ook niet zomaar wegdoe is omdat toen we hem net hadden m'n vriend 5 maanden ging varen (marine) bij Libanon en Spike me door die tijd heeft heen getrokken. En Spike heeft al die jaren nog nooit gehapt naar kinderen terwijl hij zijn hele leven al met kinderen heeft samen geleefd. Hij is nu 4.
Voor mij zou de keus ook zeer snel gemaakt zijn. Maarja ik ben ook geen huisdierenfan, dus kan mij wat dit betreft niet echt inleven.
Ik vind veel van de reacties hier echt zwaar overdreven... Een hond en kind moeten elkaar leren kennen, en ook tussen hen moet een rangorde bepaalt worden. En wat betreft het bijten...Mijn zoontje is ook wel eens gebeten door het konijn. Heb ik hem gezegd dattie niet mn zn vingers door het gaas moet steken. Ga ik toch ook niet meteen mn konijn wegdoen??? Het is een leerproces...Omgaan met dieren.Maar voor een dier is omgaan met kinderen ook heel ingrijpend. Hapt de hond? Eerst de hond bestraffen, daarna je kleintje uitleggen dat hij/zij de hond niet mag plagen/pijn doen/uitlokken. Ik zou de hond pas weg doen als die continu agressief reageert... Altijd grommen naar de kleine enzo en er geen oplossing voor gevonden kan worden. Staat me 1 ding nog levendig bij. Oude buren van ons hadden een superlieve hond. (berner sennen of hoe je het ook schrijft) Beest deed geen vlieg kwaad. Tot op een dag hij het buurjongetje in zn been beet.(bloederige bedoeling) Dat kon natuurlijk niet...Beest werd afgemaakt! Maar wat bleek...Het jongetje had de hond met een plastic zwaard IN z'n anus lopen prikken. Ik was echt kwaad dat ze hond af hadden laten maken. Als ze mij een stok in mn reet rammen haal ik verdorie ook uit naar de dader! In mijn opzicht is het de schuld van de ouders van het jongetje... Het kind was potdorie bijna 4..Die hoort te weten dat je niemand, ook geen dieren, pijn mag doen.
hier is al wel vaker over gediscussierd maar kan het even niet laten. je doet je kind toch ook niet weg als als hij een ander kind slaat of pijn doet omdat je kind word gepest? een hond doet voornamelijk iets als een kind wat doet wat de hond niet wilt. als jij geslagen word sla je neem ik aan ook terug. hier wilde ik het even bij laten.
Precies.. je wilt het risico niet lopen... En op dat moment was dat voor jullie de perfecte oplossing! TS wil de hond niet wegdoen, omdat hij al 4x een ander baasje heeft gehad... Tja... bij mij gaan mijn voelsprieten dan echt wel uit... 1. Waarom hij heeft hij al zo vaak een nieuw thuis gehad??? Ze geeft aan dat hij altijd bij kinderen geweest is en dat hij nog nooit een kind gebeten heeft? Mijn vraag dan meteen: dat weet je dus niet. Mensen die een hond wegdoen geven 9 van de 10 x niet de werkelijke reden op van de herplaatsing! Mensen nemen een hond in huis. De hond heeft een geschiedenis. Er gebeurt iets en mensen zeggen dan al snel: Hij kan niet weg want.... En dan denken ze dat ze in het belang van het beestje handelen. Mensen zijn dan ook vaak niet bereid om er alles aan te doen om een beestje te helpen. TS wil bijvoorbeeld de hond graag houden. Prima denk ik dan.. dat is een keus! Maar het moet wel een verantwoorde keus zijn omdat je hier ook met kinderen te maken hebt en het welzijn van de hond. Het is niet altijd vanzelfsprekend dat een dier bij jou op de juiste plek zit. Dus de stelling: herplaatsen ben ik tegen want dat is slecht voor een dier kan ik dus absoluut niet achter staan. Herplaatsen is in bepaalde gevallen juist de juiste keus! Nu zeg ik niet dat dat hier zo is... Maar er is wel dusdanig veel gebeurd dat je al je tijd, energie en ook evt. veel geld in zult moeten stoppen! Wat voor mij een vaag iets is, is dat TS de hond niet weg wil doen, hoopt dat het niet nog eens gebeurd en op een advies als ga eens kijken bij een gedragstherapeut (ik heb nooit gezegd dat ze er ook 1 in de arm moet nemen, alleen maar even kijken eerst) wordt dan niet eens gereageerd! Hoe graag wil je dan vraag ik me wel af.... Maar goed... TS vraagt alleen maar advies... Het is niet mijn hond, niet mijn kind en dus ook zeker niet mijn verantwoordelijkheid... Maar wel mijn mening: mensen nemen maar dieren, maar zijn niet bereid om echt de volledige verantwoordelijkheid te nemen...
Ik ben het hier wel volledig mee eens, ik heb het nu zelf gezien. De nieuwe eigenaren van Jaro zijn zo gek met die hond. De vrouw vertelde me dat Jaro pas gaat eten als zij beneden is, eerder niet, hij ligt samen met de zoon van het gezin te slapen op de bank. De hond bovenop de jongen. Hij doet niet vervelend meer met uitlaten, bij mij wel. En zo zijn er nog meer dingen, ik weet het gewoon zeker. Jaro hoort bij deze mensen! Een dier kan ook vervelend gaan doen doordat hij aanvoelt dat er iets is, maar goed misschien denk ik daar wel te ver in maar ik geloof daar persoonlijk wel in. Maar wat was nou mijn keus geweest, afwachten tot hij echt zou bijten, wat bij TS al gebeurd is. Natuurlijk kan ik naar gedragstherapie gaan, maar het vertouwen wat ik had in Jaro was al weg. Nu heeft hij rust, plezier en een superleven en ik heb ook rust want mijn kind kan lekker weer ronddartelen hierzo zonder dat ik de komende 10 jaar op mijn hoede moet zijn. Ik vind het een prima oplossing. We zijn allebei gelukkig nu. En anders allebei ongelukkig.
Daarbij komt alleen nog wel dat ik hem mis, ja logisch en ervan baal dat ik hem niet zo gelukkig heb gekregen. Dat vind ik jammer en voelt een beetje als falen, dat wel.
Ik ga wel met een gedragstherapeut praten, vrienden van ons kennen iemand waar ze goede ervaringen mee hebben. En waar hij geboren is fokte ze honden voor hondengevechten en Spike hadden ze voor erbij maar hij was doodsbang voor die andere honden dus hebben ze een ander baasje gezocht. Een vrouwtje dat tijd voor hem had maar die werd ziek en kon Spike niet meer uitlaten dus deed haar zoon dat, maar die sloeg Spike als hij bijvoorbeeld trok aan de lijn. Toen dat vrouwtje daar achter kwam heeft ze een ander huisje gezocht en dat was dus een vroegere vriendin van me. En bij die vriendin van me had hij het ook niet fijn helaas.. Hij werd niet uitgelaten, hij kon volgens haar niks, hij werd druk van haar kinderen (hadden ADHD allebei) en zocht iemand en ik had altijd al een hondje willen hebben. Hij was een weekje bij ons om het uit te proberen en hij was heerlijk rustig en lief en hij kon inderdaad nog niks. Ik heb hem in een week leren zitten, blijven, los lopen op het strand wat hij daarvoor absoluut niet kon. Bij ons was hij op zijn plaats en kreeg hij liefde en aandacht en we liepen veel met hem. En nog steeds, kids in de wagen en we lopen heerlijk. Ik kan hem echt niet van de een op andere dag wegdoen..
Ik persoonlijk vind de antwoorden in de trant van 'tsja de hond waarschuwde al dus zelf schuld' echt belachelijk hoor... Ik heb mijn peuter ook al eens verteld dat hij niet van het balkon mag springen. Dus laat ik voortaan de deur lekker open en als hij toch springt zelf schuld? Precies, dat vind ik dus ook... Te gek voor woorden. Dat beest zou van mij een trap onder zn reet krijgen wat hij zo snel niet zou vergeten.
Qua gedragstherapeut had ik het niet over jou hoor En je hoeft je naar mij toe ook niet te verantwoorden... Als ik je verhaal zo lees, denk ik ook dat jullie de juiste keus gemaakt hebben... TS gaf aan persé de hond te willen houden... vandaar....
Perse de hond houden? Dat heb ik niet gezegd, ik vroeg alleen maar wat jullie zouden doen. En nu ik er een tijdje over na heb kunnen denken wil ik het voorlopig nog aankijken. Ik ga niet over 1 nacht ijs.
Sorry dan heb ik je daarin verkeerd begrepen... Ik vind het ook goed dat je niet over 1 nacht ijs gaat... maar inderdaad dus wel dat je er dan ook echt alles aan moet doen...