Wij hebben buiten onze labrador ook nog een kat en een poes. Wat ik heb begrepen (gevraagd aan gedragstherapeut) is dat de katten in ieder geval zèlf moeten komen naar de baby als zij er aan toe zijn. Dus niet de kleine naar hen toe brengen. Dat is het enige wat echt belangrijk is. Ze gaf ook aan om de katten voor de geboorte (eventueel met een kleed)) in de wieg/kinderwagen te laten. Dat vind ik persoonlijk niet echt fris en ga ik dus ook niet doen. Ik vind dat juist slecht gedrag omdat ze dat ook kunnen doen als de baby er in zit. Maar goed misschien heb je er wat aan
heb er zelf nog geen ervaring mee heb wel 2 honden dus afwachten hoe die gaan reageren als er bij ons een kleine komt mijn ouders hebben wel altijd honden gehad ook toen ik geboren werd en die hebben inderdaad de hond over al bij betrokken voor de geboorte maar ook na de geboorte wat zij ook deden was toen mijn moeder nog niet in staat was om uit bed te komen als er bezoek was dat de hond met het bezoek mee naar boven ging die mocht eigenlijk niet van de kraamzorg maar ze hebben het toch gedaan. een vriendin van mij deed dit niet en liet de hond elke alleen benenden terwijl zij en heb bezoek boven zaten die hond is nu heel erg vervelend naar het kind toe omdat hij hem echt ziet als een soort van indringer mijn vriendin is voor de bevalling bijna 4 maanden thuis geweest wegens bi dus kreeg de hond alle aandacht en nu gaat natuurlijk de meeste aandacht naar de kleine
onze hond mag nu en straks ook niet bovenkomen. Wij hebben een labrador en dit is gewoonweg slecht voor zijn heupen. Wij laten alle kraambezoek eerst de hond begroeten en vervolgens pas de baby.
als die al nooit boven komt dan is het voor de hond ook niet zo erg denk ik bij mijn vriendin sliep die voordat de kleine er was altijd bij hun op de slaapkamer en vaak op nog bij hun op bed en dan is het natuurlijk wel heel wat anders voor zo'n hond en is het ook niet raar dat de hond zo reageert bij ons mogen de honden ook niet naar boven en dus ook niet als we ooit een kleine krijgen
Marietje dat is idd erg dan, want de hond gaat het kind idd zien als indringer Ik moet zeggen, ik ben enigskind en de hond van mijn ouders was mijn beste maatje altijd! Ik hoop dat onze kleine dat ook met onze honden zal hebben. Ze liggen ook heel vaak met hun hoofd bij mijn buik zoooooooo lief
Wij hebben 3 honden 2 kleintjes die baby´s wel gewend zijn 1 heeft 2 van onze kinderen thuis zien komen en 1 heeft er 1 thuis zien komen en we hebben de eerste keer (kruising poedel maltezer) laten kijken door middel van de baby op de bank te zetten met de maxicosi en de hond op schoot bij mijn vriend kon hij kijken in de maxicosi hij heeft even gesnuffeld en ging toen weer naar de kast om een koekje te vragen. Dat kreeg hij altijd als hij iets nieuws had gedaan of iets snapte dus die link legte hij zelf. Was voor ons heel bijzonder hadden het ook nog nooit gezien of mee gemaakt natuurlijk. Toen de 2de geboren werd hebben we presies het zelfde gedaan allebij de honden op schoot naast de maxicosi en wij aaien en knuffelen en de baby laten zien ze waren helemaal happy en blij dus was erg leuk natuurlijk om te zien. Ook helemaal geaccepteerd de 2de hond was een kruising tekkel jackrussel dus 2 kleintjes. Nu wonen we op een boerderij en hebben nu 3 honden de 2 kleintjes en een grote kruising labrador/Bull Mastiff/dobberman de honden zitten sinds we hier wonen altijd in de hal (die is net zo groot als onze woonkamer dus ruimte zat voor onze 4 voeters en zo hebben we de woonkamer voor ons zelf tenminste 1 plek op ons erf waar geen beesten wonen haha. Dus problemen voorzie ik niet in de woonkamer. Als ik door de hal moet om naar de slaapvertrekken van de kinderen te gaan dan zullen ze heel blij zijn als ze de baby zien maar springen doen ze niet en als ik zeg klaar is de aandacht weer voor de mand of het kleed. Onze grote hond is met kleine kinderen op gegroeid onze dochter was 2 toen ze kwam als pup en heeft nog nooit gegromd gebeten of gesnauwd naar onze kinderen. Trap lopen kan er maar 1 maar die is nu 9 dus die loopt geen trap meer op dan komt hij niet meer beneden dus bang dat ze boven komen ben ik ook niet. Onze grote lobbes die kan alleen met haar voorpoten op de trap en als ze haar kont erbij doet dan durft ze niet meer te bewegen haha dus de baby kan rustig slapen boven en als ze boven komen om wat voor een rede dan ook dan kunnen ze niet verder ivm het traphekje. Nee hier geen problemen. Misschien als ik ga wandelen dat ze te hard trekt als ik met de kinderwagen loop maar meer zal het niet zijn en ze lopen bijna altijd los. Wat mij vroeger is verteld dat je de eerste luier aan je hond moet geven van je kind dit heb ik nooit gedaan en zal het ook nooit doen dat vind ik echt zo vies! Maar er zijn hele volkstammen die hierbij zweren. Ik denk dat je je niet te druk moet maken hoor komt tijd komt raad. Jij kent je eigen beest het beste dus gewoon lekker op je af laten komen en beslissen wat je doet als het zover is.
Ik heb niet alles nagelezen maar schrijf gewoon even neer hoe wij het gedaan hebben. Wij hebben een labrador van toen 4 jaar oud. Toen wij thuis kwamen van het ziekenhuis hebbben wij de maxi cosi op de grond gezet en de hond haar gang laten gaan. Ze snuffelde en likte aan de handjes (we hebben opgelet dat ze niet aan het gezicht likte dat vind ik vies). Verder het kraambezoek eerst de hond laten begroeten en toen pas de kleine. De hond mocht altijd op alle kamers komen en dat is altijd zo gebleven. Gaf ik borstvoeding op bed, lag de hond naast me. (niet aan de kant waar kleine lag, maar aan het voeteneind). Sem kan nu eigenlijk alles met de hond doen. We houden haar natuurlijk wel in de gaten want het is en blijft een hond maar hier is het dus goed gegaan en we verwachten bij de 2e ook geen problemen..... Je moet er gewoon goed opletten dat je de hond niet wegstuurt als je met de kleine bezig bent, geef de hond ook aandacht!
Ik heb een Westie en hij is nooit vervelend of dominant en heel tolerant naar kinderen toe. Mijn neefje van twee heeft er al eens een hele dag mee gespeeld, geen enkel probleem. Wordt hij het zat of is het te druk, dan loopt hij weg of geeft een kefje. Dan weet ik genoeg en zorg ik dat hij rustig kan zitten. Ik verwacht geen enkel probleem, hondje en baby kunnen samen bij me op de bank, baby op schoot en hondje ernaast. Ik heb inderdaad gehoord dat het goed is om ze direct kennis te laten maken en dat wil ik dan ook graag doen zodra de baby thuiskomt. Op dit moment betrek ik mijn hondje ook al overal bij en dat blijf ik dan gewoon doen. Een kennis van me had een geadopteerd hondje die uit huis was gezet omdat de vorige eigenaren een baby kregen. Dat hondje was bij ieder kind of kinderwagen ineens dolenthousiast, wilde daar graag naartoe. Vond het heerlijk als kinderen haar aaiden en het leek wel alsof ze een oppas was, altijd met de kruipende kindjes meelopen. Alsof het beestje voelde dat ze iets moest compenseren zo treurig eigenlijk! Waar ik eerst woonde, daar woonde ik vlakbij een familie met een AmStaff en een Pitbull. Zij hadden een kind van een jaar of drie, vier toen, die altijd meeliep met papa en de honden. Die honden waren de liefste en meest geduldige van de hele buurt. Mensen roddelden erover, omdat die honden gevaarlijk zouden zijn. Dan zeiden ze dingen als dat die mensen hun kind wel een keer dood zouden aantreffen thuis Dat vond ik echt niet kunnen! Je zou juist een voorbeeld moeten nemen aan die mensen, hoe goed ze hun honden opgevoed hebben en blijkbaar een goede harmonie hebben in het gezin. Want het draait uiteindelijk voor 99% om de opvoeding en de aandacht die je er zelf aan schenkt. De meeste ongevallen met kind en hond komen doordat er geen toezicht was. Een hond valt echt niet zomaar aan als hij rustig in zijn mand zit. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk, zo ben ik ooit aangevallen door een kat omdat die een hersentumor had, dat was niet zijn eigen schuld eigenlijk. Vaak overschrijdt het kind een lijn en omdat een kind dat niet weet, ben je daar als ouder verantwoordelijk voor. Laat een kind en hond [of ander dier] dus gewoon nooit alleen, al is de hond nog zo lief.
Op dot moment zit ik dit te schrijven met mijn hondje (maltezer) op schoot. Toen bij mij de vliezen waren gebroken boven, stond ons hondje heel de tijd op de 2de tree van de trap echt te snuiven! hij rook de geur van het vrucht water, mijn man heeft hem naar boven gehaald en hem op de plekken waar het heeft gelegen laten ruiken. En toen we met de kleine thuis kwamen, hebben we haar met de maxi cosi op de grond gezet. Hij heeft heel voorzichtig aan haar handjes geroken en een likje over haar handjes. En als ik haar overdag beneden op de bank de fles geef dan mag hij erbij zijn, en dan gaat hij netjes naast mij liggen. zo af en toe dan wil hij aan haar snuffelen en een klein likje geven. dit laat ik toe, en meestal vind hij het snel goed. Ben wel benieuw hoe het straks gaat als ze op de grond ligt te spelen. maar het zal vast allemaal wel goed komen.
Wij hebben 3 hondjes (chihuahua's) waarvan de roedelleider ERG dominant! De andere 2 maak ik me echt 0,0 zorgen om, ik heb ze toevallig gezien met kleintjes (1 jaar) die trok de oudste aan zijn staart naar hem toe, en duwde hem vervolgens weer weg.. en wat deed de aandacht-verslaafde knuffel Teruglopen naar de baby! Die vervolgens lekker aan zijn vacht en huid ging 'trekken', en het hondje ging lekker op zijn rug haha.. Het teefje word ook blij van kindjes, en heeft ook nog nooit een snauw of iets gegeven aan wie dan ook.. alleen piepen. Maar dus dat jongste reutje, de roedelleider van 5 jaar, is erg pittig. Hij MOET erbij als er een ander hondje op schoot ligt. Hij houd alles in de gaten, corrigeerd de andere honden in de roedel (ook als ze bijv. van ons straf hebben) En hij kan flink snauwen! Het is een schat verder, echt een knuffelbeer, speelkamaraad met een hart van goud, en als er ook maar iets met je is, dan komt hij 'helpen'. (dus huilen/flauwvallen e.d.) Het belangrijkste bij hem is dat hij een plek moet hebben waar hij de baas is, en zich terug kan trekken. In zijn geval is dat een bench. Ik ga Andy dus ook heeel vroeg duidelijk maken dat hij NOOIT in de bench mag, zodat Jack zich kan terugtrekken, en zich minder snel hoeft te 'verdedigen'. Hij is verder helemaal gek op kinderen hoor! Vooral als ze met hem spelen, of hij hun speelgoed mag. Bij Jack is het ook echt voor ons een kwestie van 'gelijk behandelen'. Dus rond de kraamtijd, als de een na de andere knuffel het huis ingedragen word. Hij ook een nieuw speeltje.. Andy op schoot, Jack niet gelijk wegsturen, maar eventueel zelfs erbij op de bank. e.d. Jack gaat vanzelf zien hoe belangrijk Andy voor ons is! Dan zal hij ons waarschuwen als hij huilt bijvoorbeeld, en hem willen troosten. Kraamvisite mag dan niet meer binnen van hem en iniedergeval niet aan Andy komen haha.. zo zit hij in elkaar! (zo ging ik met Jack met mijn zusje mee naar de huisarts, en die moest aan haar buik voelen, nou.... dat mocht echt niet van Jack!!) Ik maak me geen zorgen, maar heb er wel bewust over na gedacht, en goed voorbereid (dus weer een bench aangeschaft nu in het nieuwe huis, hij is er telkens bij als ik weer iets in de baby-kamer doe (kleertjes in de kast doen enzo) hij houd dit zelf in de 'gaten', terwijl de rest beneden blijft, en het niets intereseert.
Niet helemaal briljante uitleg van deze auteur maar toch een hoop tips: Hond & baby / peuter enz. - Honden Encylopedie Voor mij ook goed om te weten, eigenwijze dalmaat in huis!
wij hebben hier labrador vrouwtje van 4, ben erg benieuwd hoe t straks zal gaan! als ik thuiskom met baby zullen we ze er zeker aan laten ruiken, en hoewel ze bij ons niet boven komt(durft trap niet op)gaan we ze de 1ste dag tpch naar bovendragen, want als al t bezoek boven zit en zij alleen beneden voelt ze zich waarschijnlijk ook niet prettig...en als ze dan zelf naar beneden wil is t ook goed, het meeste bezoek zal haar ook zeker aandacht geven, en gelukkig is manlief ook gelijk hele dagen thuis, dus kan hij haar aandacht geven... verder vond ik t ook fijn jullie verhalen alvast te lezen, heb ik toch beter idee hoe het straks zal gaan! x miek
Helemaal mee eens. Opvoeding, daar zit een groot deel van de meeste problemen. Niet alleen de hond, maar later ook de kleine. En dat begint al zodra de kleintjes enigszins mobiel worden. Maar gevaarlijke hond of niet, ik weet niet hoe de statistieken nu zijn, maar een paar jaar geleden was de golden retriever de meest bijtgrage hond van allen. Heel simpel om het feit dat die gewoon ontzettend veel voorkomt. Verkijk je niet op het ras! Wij hebben een labrador/melchelse herder kruising. Zo op het eerste gezicht een sukkel van een hond, maar toen ik hoogzwanger was van mijn zoontje moest ik hem goed in de gaten houden met name richting andere honden. Ik liet hem ook niet meer los lopen aan het einde van de zwangerschap. Als we een andere hond tegenkwamen (groot of klein) dat had ie de haren recht overeind staan van kop tot staart, terwijl ie normaal gesproken altijd graag wil spelen en helemaal niet dominant is. Gelukkig was dat na de zwangerschap weer over. Dit gedrag heeft hij naast de kinderwagen of buggy ook nooit laten zien. Ook wij hebben hem gewoon laten ruiken toen we uit het ziekenhuis thuis kwamen met de kleine. Gewoon de maxi cosi op de grond gezet en hem erbij geroepen. Natuurlijk zaten wij er op de neus bij, maar dat ging super. Hij heeft hem vanaf dag 1 volledig geaccepteerd en ze zijn nu al dikke vriendjes. Stiekem vind ik dat Max veel te veel van mijn zoontje pikt (waar ik natuurlijk wel erg blij om ben). Enige tip die ik kan geven: vergeet je hond niet.
Onze kraamzorg vertelde bij het intake gesprek om het shirt waar ik in zou bevallen mee te geven en dit bij de hond in de mand te leggen, dan kan hij wennen aan de geur. Zodra we dan thuis komen onder begeleiding het kindje bij hem neerzetten en hem niet teveel weg duwen tenzij ie te ruw is of te graag wilt snuffelen. Zo overal eens bij betrekken en dan gaat het vanzelf goed. Gelukkig maar is onze basset gek op kinderen en baby's
Ik was totaal niet bang. Ik moest een nachtje in het zh blijven en mijn vriend heeft toen het mutsje van mijn zoontje mee naar huis genomen en op de grond gelegd zodat de hond alvast kon ruiken en een beetje wennen aan de geur. Toen ik thuiskwam hebben we de maxi cosi even op de grond gezet en hebben we de hond op zijn gemak laten ruiken. Je moet ook geen angst uitstralen want dat voelen ze. Nu hebben we een nieuwe hond (onze oude is overleden helaas ) Ik ben met deze ook wel erg benieuw hoe hij gaat reageren op de baby. Weg gaan het gewoon weer het zelfde doen. Ik ga er gewoon vanuit dat het goed gaat
Dankjewel voor het delen van deze link. Als 'deskundige' mag ik wel zeggen dat ik dit een heel goed stuk vind.
Wij hebben een hond ook, een cane corso, dat is een grote italiaanse dog van 8 jaar oud. We hoefden geen seconde aan haar te twijfelen maar we hebben haar toch met mutsje gegeven wat ons zoontje op had na de bevalling.. Ze is er super trots op want elke dag zodra k met hem naar beneden kom wil ze m alleen maar likken!! Als je er een goed gevoel bij heb, twijfel niet teveel aan je hond en laat je onzekerheid niet merken. Dat voelen ze en dan gaan ze zich juist anders gedragen!
Toen ik bevallen was van mijn zoontje hebben we zodra hij thuis kwam uit het ziekenhuis de hond er ook bijgehaald om hem te laten wennen. Dat ging helemaal goed. Hij wilde altijd dicht bij hem liggen. Maar liet ze nooit alleen samen. Ik had toen een klein hondje, een boomer. Nu hebben we een grote hond, een briard die als de nieuwe baby geboren is 2 is. Hij gaat nu heel goed om met mijn zoontje, maar hij is wel altijd bezig met de rangorde in huis. Daar moeten we dus constant op letten. Maar het is verder een vreselijk lieve hond die ik eigenlijk helemaal vertrouw, maar het is en blijft een hond natuurlijk. Dus ook nu ga ik het wel weer voorzichtig aanpakken. We hebben afgesproken dat we enzo (zo heet de hond) er gewoon veel bij gaan betrekken zodat hij snel gewend is en zich niet buitengesloten voelt. Denk dat het wel goed gaat komen.
Hier is het nu andersom haha, wij moeten de hond tegen onze dochter ( 17 maanden ) beschermen. Wij hebben een chihuahua hahaha. Toen onze dochter was geboren ( prematuur ) hebben wij een rompertje aan spikey gegeven. Vanaf de dag dat ze thuis is gekomen zijn ze niet van elkaar weg te slaan. Hij hing enkel bij de kraamvisite in de enkels, niemand mocht in haar buurt komen haha...en nu nog niet !
Wij hebben een Berner Sennen die net 2 was toen ons zoontje werd geboren. Wij hadden van verschillende mensen gehoord dat je de eerste "poepluier" aan de hond moest geven en dat ze zo de preciese geur enz leerde kennen. (dit hebben we in overleg met de kraamhulp dan ook gedaan....hoe vies ik het ook vond) De kraamhulp nam de hond ook altijd mee naar boven zodat ze direct overal een beetje bij betrokken werd en zo dus leerde dat ze niet achter gesteld zou worden. Wij lieten haar ook zeker even ruiken wanneer we mn zoontje op schoot hadden. Ze was dan ook direct heel erg beschermend naar hem toe wanneer er andere honden in de buurt kwamen (dit hebben we een week na de bevalling gezien toen we gingen wandelen, er kwam een loslopende hond richting de kinderwagen maar ze ging er breeduit voor staan...zo van: jij komt niet verder!) En als je die 2 nu ziet...Ze zijn echt "2 handen op 1 buik" Mijn zoontje kan er bovenop gaan zitten, liggen enz. Ze slapen samen op het grote kussen (welke eigenlijk alleen voor de hond bestemd was) Maar het is en blijft een hond...en dat in combi met een kind....ik laat ze dan ook nooit alleen.