Nou precies. Mensen mogen mij dan niet begrijpen dat ik in zo’n geval toch echt mn hond bij familie zou onderbrengen als ze dat zouden willen. Maar ik kan het niet begrijpen dat mensen alles op alles willen zetten om een hond die een mogelijk gevaar voor hun kind is in het gezin wil laten blijven wonen. Ik las zelfs iets over een kindje eventueel medicijnen laten slikken om een dier in huis te kunnen houden. Medicijnen die dus niet nodig zijn. Chemische tabletten in je kleine kindje stoppen omdat je Fikkie een fijn huis gunt.... Onnodige tabletten want fikkie zou ook ergens anders gelukkig kunnen worden. Maar die tabletten zijn dus wel nodig als je een hond in je huis wilt hebben. Ik kan er bij mijn verstand niet bij dat mensen die keuze zouden maken. Ter info: ik ben heen hondenbeten. Ik heb een hondje, 13 jaar alweer. Ze was altijd mijn absolute ALLES. Waar ik was, was mijn hondje. Ze ging zelfs met mij mee als ik in mn eentje voor een korte afspraak naar de vruchtbaarheidskliniek in Duitsland moest. Daar zat ze dan gezellig in haar mandje naast mij. Op de parkeerplaats bij de kliniek zat ze dan met alle raampjes open voor de frisse lucht. Sinds de komst van de kinderen is mijn liefde voor de hond wel wat bekoeld. Ik hou nog steeds enorm van haar maar ze is sjaggerijnig geworden en kan niets meer hebben. Ze geniet er niet meer van om overal mee naar toe te worden genomen. Gromt waarschuwend naar de kinderen, blaft als een malle, verharen was altijd als een drama ondanks alles wat we geprobeerd hebben maar nu ze oud is... drama. Ze hoort niet meer goed tsja... ze is duidelijk niet meer het leuke jonge speelse en vrolijke hondje dat ze vroeger was. Maar dat hoeft ze ook niet, ze is goed zoals ze is. Ik doe haar niet ‘weg’ want ze is geen gevaar voor de kinderen. Het grommen naar de kinderen zijn puur waarschuwingen als ze lopen te etteren of haar per ongeluk laten schrikken maar echt iets hen aandoen doet ze niet. Daarom mag ze blijven en haar oude dag gewoon bij ons slijten. Maar zodra ze een gevaar zou worden voor de kinderen dan is het toch echt kinderen op de eerste plek. Maar dat lijkt mij nogal logisch. Ongeacht wat een hondentherapeut daar van zou zeggen. Mijn eigen gevoel is doorslaggevend. Een hondentherapeut (ik vraag me trouwens als wat voor scholing zo’n persoon heeft gehad. Is het een beschermde titel of mag elke ‘gek’ zich zo noemen en mensen van advies over hun hondje als hondengedragsdeskundige geven?) mag nog een miljoen ideeen hebben over hoe je het veiliger met hond en kind samen in 1 huis kunt maken maar uit eindelijk is maar 1 ding dat telt: dat je elke avond je kind gezond en wel thuis in eigen bedje wilt hebben slapen. En je daar voldoende vertrouwen in moet hebben dat je huisdier dat niet 123 in gevaar zal brengen.
Vreselijk! Ik zelf ken een hoop honden en hun baasjes en gelukkig ken ik niemand met een hond die zo aan het baasje verknocht is. Zelf heb ik twijfels aan verhalen zoals jij de jouwe omschrijft en vraag me dan af of het objectief gezien echt zo is gegaan of dat jij als baasje dat graag zo wil zien. Kan ook net zo goed zijn dat het beest ziek is geweest en toevallig toen weer opknapte. Ik zeg niet dat dieren totaal geen gevoel in hun donder hebben maar mensen projecteren te vaak hun eigen menselijkheden op hun huisdier.
Grommen en happen is agressie in mijn ogen. We gaan geen ruimtes opsplitsen. Lieve dames dat is super leuk bedacht maar laten we vooral mij, de hond en mijn kind niet voor de gek gaan houden door ruimtes op te splitsen. Daar gaat niemand gelukkig van worden. Hond moet samen kunnen in de woonkamer met mijn kind en anders niet. Hoeft niet tegelijktijdig op de grond natuurlijk maar ik ga geen politieagentje spelen. De adviezen voor een andere gedragstherapeut nemen wij zeer serieus. Ik ga contact opnemen. Mijn man heeft nóg meer moeite met de situatie en gaat keihard werken om de situatie te verbeteren. Mijn schoonbroer is op de hoogte en houdt rekening met de komst van de hond. Mocht het niet lukken met hulp van een gedragtherapeut dan mag hij daar gaan wonen. Hondje komt daar vaak en graag en is meer dan welkom. De enigste hobbel op de weg is het gevoel van mij en mijn man. Ruimtes opsplitsen, hond boven zetten et cetera is niet fair voor de hond.
@brocante fijn dat je er nog naar laat kijken. In ons oude huis was het splitsen overigens heel makkelijk, door een babyhekje te plaatsen tussen de keuken en de woonkamer. Ik weet niet of dat een optie is? Sowieso als je naar de wc moet of wat in een andere ruimte moet pakken, dan is het makkelijk als je de hond makkelijk kan wegzetten. Hond en kind laat je sowieso nooit alleen in een ruimte. Bij agressie zou ik de hond ook wegdoen. Daarin ben ik het voor deze keer wel weer eens met @maartje84 , maar onze hond gromde ook heel erg en dat bleek helemaal geen agressie te zijn. Wij hadden haar zo slecht geïnterpreteerd. Ze maakt de meest bizarre geluiden tijdens haar spel en laat echt lastig interpreteerbaar gedrag zien. Ik hoop van harte dat het bij jullie goed komt en anders krijgt ze er een fijn huisje bij je zwager voor terug.
Dankjewel. Helaas is dat in ons huis geen optie met grote open ruimtes. Fijn om een ervaring te lezen van verkeerd geïnterpreteerd gedrag. Dat geeft hoop!
Omdat ik er voor gekozen heb om '' Fikkie '' aan te schaffen en vind dat je niet meteen de handdoek in de ring moet gooien als er iets gebeurd. Zo'n beestje doet het niet zomaar, waarom neem je dan niet even de moeite om te kijken waar het gedrag vandaan komt? Wie weet kan je door die situatie te veranderen je hondje gewoon houden. Waarom meteen als grof vuil weg doen? Want zoals jij praat over je '' Fikkie '' vind ik echt al respectloos. Mijn kinderen komen ook zeker op de eerste plek maar ik zou nooit meteen de hond weg doen zonder er eerst eens onderzoek naar te doen. Ik vind het echt belachelijk dat mensen dat doen en vind je eerlijk gezegd geen dier waardig als je op zo'n manier met een beest omgaat. Als jouw kind '' Fikkie '' slaat en hij hapt terug dan word hij dus meteen gedumpt terwijl jouw kind de schuldige hier in is. Dat is toch belachelijk? Als jouw kind een pestkop is en een ander kindje slaat dan doe je hem/haar toch ook niet meteen weg? Ga je toch ook eerst uitzoeken waarom er gepest word en waarom ze dan uiteindelijk slaat? Wat betreft het volstoppen met medicijnen van kinderen dat zou ik ook niet zo snel doen maar dan zou ik zoeken naar andere eventuele oplossingen, ik zou nooit maar dan ook nooit zomaar de hond dumpen als het van zich af bijt. Een hond bijt naar mijn mening namelijk nooit zomaar.
Jammer met grote ruimtes is dat inderdaad lastig. Onze hond heeft ook haar staart gebroken als pup en dat maakt het extra lastig interpreteren. Haar spel klinkt best angstaanjagend door het keiharde gegrom en gehap. Bezoek denkt ook altijd dat ze bezig is om onze andere hond af te maken, maar ze spelen gewoon .
Nou Bonsai, zo heet mijn hondje hebben we samen gekocht en groot gebracht met Lily de dame . Lily eet prima, mist me zeer zeker maar eet springt en speelt. Bonsai kwijnt echt weg als ik er niet ben. Ik wist van niks tot ik thuis was en ik was echt geschrokken. Niet ziek. ondanks dat ik veel van ze houdt zijn het geen mensen. Maar dat zij van mij houden is zeer duidelijk en dat merk ik gelukkig elke dag al 6 jaar.
Maar hoe zag je dat dan voor je? Je moet toch altijd een mogelijkheid hebben om je hond fysiek te scheiden van je kind? Als je nu naar de wc gaat of de was wegleggen, laat je je baby dan alleen in een ruimte achter met de hond? Zelfs met een doodbrave loebas heb ik dat hier nooit gedaan. Honden en kinderen laat je nooit alleen.
Daar zou ik niet eens over na moeten denken, die zou gelijk weg gaan. Maar goed ik ben dan ook geen dierenvriend, heb daarom ook geen huisdieren denk ik! Succes ts met de keuze maken!
Wat hebben jullie dat goed aangepakt zeg, mijn complimenten! Wilde ik ff zeggen Overigens verder ook met jouw adviezen eens, scheelt weer typen
Precies, hier gaat zelfs de hond de bench in als ik boven bezig ben en de kinderen zijn beneden. Hier zijn ze dan wel een stuk ouder 11 en 6 maar dat maakt niet uit, de jongste kan nogal eens sneaky in een lollige bui hem net verkeerd oppakken, wil dan niet dat dat beestje dan in een situatie word gebracht waarin hij zou gaan bijten. En geloof mij, wij hebben echt een goedzak van een beestje, kan je nog aan zijn achterpoten over de grond slepen bij wijze van spreken maar het blijft een dier.
Hond gaat altijd in de tuin en de baby ging in de box. De box staat nu nog hoog. En mijn “fikkie” kan er met geen mogelijkheid bij! Nu gaat baby zich optrekken dus de box moet omlaag dat geeft wat problemen. Hond gaat nu mee naar de wc of kind en ook naar boven.
Mijn ouders hun laatste rotweiler vertoonde elke vakantie dit gedrag. Als ouders op vakantie waren gingen man, ik en zoon in hun huis. gelukkig at hij wel maar 4x zo weinig als normaal. Als ze dan thuis kwamen leek hij beledigt. Was de eerste dagen niet de blije enthausiaste kwispelende hond die hij normaal was. Meestal kwam dat met een week dan weer terug. Gelukkig hebben mijn ouders nooit hun vakantie plannen hierdoor laten belemmeren.
Ik ga nu op vakantie met mijn gezin en de hondjes. We gaan in de herfstvakantie naar landal twentshaarsveld. Maar inderdaad voor de hondjes. Maar landal is geen straf en we nemen meteen een dagje pretpark Hellendoorn.
Misschien ben ik blind, maar wie adviseert hier het kind medicatie te geven voor de hond? Ik lees dat advies nergens (maar dat kan ook aan mij liggen...). Verder merk ik dat ik echt moeite heb met je bericht. Nu je hondje geen lief schattig speels pupje meer is maar een oudere dame die haar rust wil en niet meer overal naartoe wil worden meegenomen is de liefde voor haar bekoeld... serieus? Wij hebben hier ook een oudere tante. Soms haalt ze het bloed onder mijn nagels vandaan als ze tijdens het wandelen weer eens achter ons aan sjokt en geen tandje harder wil lopen terwijl ik dat wel wil. Of als ze weer eens langs mijn bord staat te schooien aangezien ze prednison krijgt en daardoor chronisch honger heeft. Maar het blijft mijn mup, als ze er straks niet meer is breekt mijn hart..