Sorry dat ik jullie hiermee lastig val maar ik kan het ff aan niemand anders kwijt aangezien ik mijn schoonouders niet zwart wil maken, ze zijn geweldig namelijk maar ik blijf steeds tegen 1 ding aanhikken en het doet me zo'n pijn. Ik hoef geen tips ofzo maar moet het wel even van me afschrijven. Ik heb nu al een aantal jaar een relatie met mijn man en mijn schoonmoeder heeft mij helemaal in haar hart gesloten. Mijn schoonvader blijft mij echter "niet zien". Hij is degene die ALLES regelt bij hun thuis zoals financiën e.d. Ik ben degene die dat bij ons thuis doet. Voor dat ik er was regelde hij ook alles voor mijn man, zijn financien, zijn post werd door hem open gemaakt en hij had toegang tot al zijn rekeningen en spaarrekening en hield het keurig bij. Mijn man werd geleefd. Ik heb hier in het begin best wel problemen mee gehad aangezien ik al vroeg op mezelf ging, geen contact met mijn ouders heb en dus alles zelf moest doen. Ik ben erg zelfstandig en vond het niet fijn dat iemand alles overnam wat ik prima zelf kan en al jaren zelf deed. Na een aantal struggelingen in het begin is het prima gegaan. We konden dingen zelf doen en ik leerde mijn man ook beetje bij beetje hoe alles werkte zodat hij zelf inzicht kreeg in alles, zijn eigen post ging sorteren e.d. Nog steeds regel ik alles maar heb expres overal schema's van zodat mijn man heel makkelijk alles kan zien en mee kan doen in het geregel. Werkt ideaal voor ons. Nu gaan wij een huis kopen dat zijn vader in het bezit heeft. Dit huis kunnen we kopen mede dankzij mijn schoonouders die hier een enorme gift in hebben gedaan. Deze gift is door hem buiten de gemeenschap van goederen gehouden omdat hij dit alleen zijn zoon gunt. Heb ik nooit een probleem van gemaakt. Daar heb ik weinig mee te maken en ik ben van plan voor de rest van mn leven bij hem te blijven dus ik geniet ook van die gift door hier te wonen natuurlijk! Maar voor we het konden kopen moesten we het huren omdat ons spaargeld nog niet genoeg was. Nu begon dat met een huurcontract ALLEEN op naam van mijn man. Wij zijn hier toen niet akkoord mee gegaan en wilde deze niet tekenen. Na wat tegenduw is hij akkoord gegaan en heeft hij een nieuw contract op laten maken met mijn naam erbij. Toen stelde ze voor om bij hun op de rekening te sparen zodat wij er niet bij konden en het wat sneller ging. Hoewel dit totaal niets voor mij is (ik wil graag alles zelf onder controle houden) heb ik dit wel geaccepteerd omdat mijn man dit fijn vond (hij is dat gewend) en mijn schoonouders het natuurlijk alleen maar goed bedoelde! We hebben een mooi bedrag kunnen sparen wat in het huis gestopt kon worden. Dit bedrag is naar de notaris gegaan zodat het ook op de juiste plek kwam. Nu heeft hij hier OOK een uitsluitingsclausule aan gebonden zodat dit buiten de gemeenschap van goederen valt! Dit bedrag hebben we samen gespaard en is dus ook mijn geld, het is van ons samen. Ik was hier erg boos over en heb dit toen aangegeven bij ze. Ik kreeg het er niet in en heb een kleine ruzie gemaakt hierover omdat dit vlak voor het huwelijk was en ze het gevoel hadden dat ik mezelf wilde indekken voor als het niet goed ging met ons. Dit was niet zo maar ik gaf werkelijk ALLES op door met hem te trouwen omdat ik al mijn bezittingen deelde met hem en zijn ouders zorgde dat hij er warmpjes bij kwam te zitten als het fout zou gaan met inclusief mijn geld! Ik werd er onzeker van en heb het laten zitten, ik wilde inderdaad de rest van mijn leven met hem verder en vond het niet de moeite waard om de band die ik met mijn schoonouders heb te vernachelen om zoiets. Dus hij heeft nog steeds dat bedrag bij de notaris staan en ik mag ervan genieten zolang ik bij hem ben. mijn eigen geld is me afgepakt. Mijn man wilde nog vast laten leggen bij de notaris dat als we ooit uit elkaar gaan, ik sowieso dat bedrag mee kreeg. Dat heb ik geweigerd omdat ik in gemeenschap van goederen trouw voor een reden. je wilt met iemand verder zonder dingen vast te leggen voor het geval het fout gaat. Ik snap dat je zoiets doet met een bedrijf om je gezin te beschermen maar niets van dat was bij ons van toepassing dus ik ging er voor de volle 100% voor. Dus opschrijven wat van mij word na de scheiding wilde ik absoluut niet voor ik uberhaupt ging trouwen. Dat voelt bij mij als een half huwelijk en dat wilde ik niet. Ik vertrouw hem in dat dit gezond geregeld word mocht het ooit gebeuren en zo niet, dan niet. Het is maar geld. Zand erover en lekker genieten van onze trouwdag e.d. Je snapt nu zeker wel dat we stopte met sparen via hen en dit via onze eigen rekening verder deden. Dat gaat tot nu toe prima en we kunnen dan ook eind deze maand dit huis kopen. erg blij zijn we. Maar dit soort dingen blijven gebeuren. Mailtjes of berichtjes van mijn schoonmoeder aan ons zijn ook echt aan ONS gericht en als er iets geregeld moet worden richt ze dit automatisch aan mij omdat ze heel dicht bij ons staat en weet hoe het bij ons gaat. Berichten van mijn schoonvader zijn ALTIJD zonder uitzondering aan mijn man gericht. Ik word hierin niet genoemd en ik moet ze maar onderscheppen en zorgen dat het geregeld word anders ging het hier fout. Nu hebben we daarom een gezamelijke mail aangeschaft waar ik zijn mailtjes gewoon kan lezen en de dingen kan regelen die nodig zijn aangezien dat er nogal wat zijn nu we zijn woning overnemen. Maar alles wordt overgezet op naam van mijn man. Ik besta gewoon niet. ik baal daar zo van. Nu zit ik weer huilend op de bank en ik huil niet zo snel (vrijwel nooit) wat aangeeft dat de hormonen ook behoorlijk meespelen natuurlijk maar baal zo! De verwarmingsmaatschappij waar we lid van zijn (nu via mijn schoonvader) moet overgezet worden aan het einde van deze maand naar ons. En dit kunnen wij gewoon zelf doen rond de overdracht van de woning maar mijn schoonvader heeft van te voren een mailtje gestuurd om het over te laten zetten op naam van mijn man. Toen dit niet lukte heeft hij gebeld en pas toen hij te horen kreeg dat wij dit zelf moesten doen en hij dit niet kon doen is hij gestopt. Nu kunnen wij het zelf op beide namen zetten maar ik kan hier gewoon zo slecht tegen. Ik regel alles hier, haal een inkomen binnen EN doe alles voor mijn man & mijn gezin en heb het gevoel dat ik door hem niet gewaardeerd word en eigenlijk totaal niet besta. We hebben het hier meerdere malen over gehad want zijn moeder deed dit dus ook bij mijn schoonmoeder en ze weet dus hoe ik me voel. Ze erkent mijn gevoel maar kan er niets aan veranderen want mijn schoonvader is erg koppig en heeft vaak al iets gedaan voor zij er erg in heeft. Mijn schoonvader is een man van weinig woorden die eigenlijk nooit iets meer zegt dan "hm". Kan hem naar al die jaren nog steeds niet plaatsen en heb dan ook totaal geen band met hem. We doen altijd wel vriendelijk tegen elkaar hoor en er is nooit spanning geweest tussen ons maar dit blijft hij doen. Ik kan het er niet met hem over hebben aangezien hij nooit geleerd heeft te communiceren en het dus ook echt niet kan, niet weet wat hij met mijn gevoelens aanmoet. Lijkt ook wel alsof hij ze niet snapt en het niet bij hem aankomt. Ik hou dit nooit het hele huwelijk vol. Hoop zo dat er niets meer is wat hij moet regelen/overzetten na de aankoop van deze woning want ik ben op. Het doet me pijn. Ik zorg al jaren goed voor zijn zoon en andersom ook. We redden het heel goed samen en nog steeds besta ik niet voor hem. sorry voor het lange verhaal en er zullen vast enorm veel situaties vergeten zijn waarvan ik een aantal uit het verhaal heb gelaten omdat ik er anders wel een boek van kan schrijven maar dit is hoofdzakelijk hetgene wat me teveel wordt nu. Mijn man en ik staan machteloos want hij is niet te veranderen... Het scheelt dat mijn schoonmoeder en mijn man weten hoe ik erover voel en er ontzettend rekening mee houden maar hij blijft die muur voor zich houden...
Dat is zacht gezegd balen! Ik hoop dat jullie alles straks in eigen hand kunnen nemen en dat je kunt genieten van je gezinnetje. En misschien een opsteker, door een gezamenlijk mailadres aan te maken ben je hem toch te slim af.
Sorry voor mij is het een te lang verhaal. Maar begrijp er een beetje uit dat je schoonvader jou ziet als aangetrouwd en het huis wat kan kopen of gekocht hebt liever op zijn zoon zijn naam zag ect ect. Maar verder lees ik ook dat jullie getrouwd zijn in gemeenschap van goederen. Zo ja dan is alles wat van je man is automatisch ook voor jou. Hem kan je niet veranderen allen je zelf je moet er boven staan en je het alles al gedaan om ook je zelf in het hele verhaal te blijven betrekken je hebt je niet uit het velt laten slaan.
Wat vervelend!!!! Maar als ik eerlijk was zou ik op deze manier nooit hun woning hebben gekocht. Zodra alles rond is zou ik alle financiële banden met ze verbreken en het lekker met zijn 2tjes doen!
We hebben gevochten om het huis op beide namen te laten komen dus dat is ook van mij maar alle financiele dingen die hij regelt laat hij via de notaris vastleggen met een uitsluitingsclausule waardoor het dus NIET binnen de gemeenschap van goederen valt en ik hier dus geen recht op heb als wij gaan scheiden. Als wij ooit gaan scheiden beland ik met 3 kids in de goot en hij hoog en droog met een ziekelijk hoog bedrag op zijn rekening. Denk niet dat hij dan nog hoeft te werken zeg maar. Ik verwacht (mijn man kennende) dat hij mij en zn kinderen niet zomaar in de goot laat zitten natuurlijk en mijzelf kennende sla ik mezelf er ook echt wel door heen maar hij is ook erg beinvloedbaar door zijn ouders en het maakt me wel bang. Ook al wil ik de rest van mijn leven bij hem blijven en andersom ook legde dit wel een bom onder ons huwelijk voor het begonnen was. Daar baalde ik enorm van. Wil het heel graag achter me laten maar het blijft zo knagen. wat als...?
Als je eens weet hoevaak dat door mijn hoofd heeft gespookt... Maar het was een geweldige kans voor ons gezin, mijn man woonde dicht bij zijn ouders en zijn vrienden en mijn kinderen hadden alle ruimte en alle 3 een eigen slaapkamer. Wie ben ik dan om stug op een 3 kamer appartementje te blijven zitten op 2 hoog omdat ik me er niet lekker bij voel. Mijn gezin gun ik alles en dit dus ook. We zijn verder financieel niet afhankelijk van ze gelukkig dus die banden zijn makkelijk te breken. Hoop alleen dat er ook niets meer overgezet of geregeld hoeft te worden hierna want ik kan het gewoon echt even niet meer hebben nu. Het is me even teveel geworden.
Lijkt me dat je man eens ballen moet kweken en zijn eigen sores in eigen handen moet gaan nemen. Overigens hebben ook wij een koude kant uitsluiting in ons testament. Dat heeft niets met de persoon in kwestie te maken, maar meer met hoe je wilt dat je erfenis wordt verdeeld. Sommige mensen vinden dat gewoon belangrijk (wij dus ook), dat in geval van scheiding van onze dochter over tig jaar (hopelijk nooit natuurlijk), haar deel van onze erfenis ook van haar blijft. Knap: koude kant uitsluiting zal buiten de inboedel blijven bij GvG ...
Ik zou daar ook niet goed tegen kunnen! Net alsof hij de keuze van zijn zoon om met jou te trouwen, in gemeenschap van goederen, niet respecteerd! Hopelijk is al het regelwerk voor het nieuwe huis snel achter de rug zodat je schoonvader zich wat terug trekt. Succes!
pfff wat is jou schoonvader een enorm koppige man. ik neem aan dat je man dit ook behoorlijk lullig vind allemaal voor jou? klinkt een beetje alsof je schoonvader alles in handen moet hebben en alles moet regelen. ik zou als jullie het huis hebben gekocht zorgen dat je schoonvader nergens over meer de touwtjes in handen krijgt. jullie kunnen het prima zelf regelen en je schoonvader sluit jou buiten dus zou dit soort dingen gewoon vermijden. ik snap dat dit soort dingen steekt en je je afvraagd wat je hebt gedaan dat je s vader zo doet.
Ik snap dat het makkelijk praten is, maar dan was de koop bij mij toch echt niet doorgegaan. Juist vanwege de zaken die jij nu noemt. Dat je man dit pikt, zou mij echt hels maken. Hij heeft ook voor je op te komen. En stel dat er met je man iets ergs gebeurd (niet te hopen natuurlijk), en overlijd?
Daar gaat een koude kant uitsluiting niet om. Waarom zou ik niet zelf mogen en kunnen bepalen wat er gebeurd met mijn erfenis Je zal een "Constanza-tje" hebben ... no bloody way dat de ex van mijn dochter met de helft van mijn erfenis er vandoor gaat. Dat is niets persoonlijks. Net zoals huwelijks voorwaarden. Mensen moeten dat niet zo vreselijk persoonlijk trekken.
Haha alsjeblieft niet zeg, het werkt echt prima zo tussen ons. Ik ben ook iemand die dingen graag regelt namelijk en ik kan het prima uit handen geven hoor maar zelf regelen vind ik toch fijner en hij heeft overal inzicht in en denkt regelmatig mee over beslissingen. Het werkt prima zo voor ons, alleen voor zijn vader niet blijkbaar. En natuurlijk heb je dat recht. Heb ook echt nooit iets over die gift gezegd. Dit is van zijn ouders en hier heb ik echt 0,0 procent mee te maken. Ik heb hier niet voor gewerkt en heb er niets over te zeggen. Snap ook best dat je zulke dingen veilig wilt stellen voor je eigen kinderen. Het ging mij om de dingen waar ik WEL aan mee werk en wel voor knok. Die worden me afgenomen of gewoon niet gezien. Dat breekt me op.
Snap je wel t.s maar het hele verhaal snapte ik niet helemaal. Zo als je het nu uit legt snap ik het wel meer schoonvader wil jou niet als erfgename. Maar er zit gedeeltelijk ook geld van jou bij. Vergeef me. Lijkt me idd een lastige situatie voor jou. En ben het dan ook met Consider en lioness eens. Was er niet aan begonnen aan dat huis te kopen. Nu oefent hij op deze manier zijn macht uit. Kunnen jullie je niet terug trekken om dat huis te kopen?
terug trekken uit de koop kan wettelijk gezien nog als we de bank 10% van de koopsom betalen. Maar dat is totaal niet logisch. Ik heb een plek voor onze kinderen, ze voelen zich hier thuis, gaan naar school en hebben vriendinnen. Om ze weg te trekken uit hun vertrouwde omgeving omdat mamma zo egocentrisch is, zal niet mijn keuze zijn. Plus dat als we dat doen, we VOOR December een andere woning moeten hebben omdat de gemeente geen huur meer toestaat per januari (vrijstaandwet ofzo) En ik zie ons niet met een pasgeboren kindje het risico lopen op straat te komen. Dus de koop gaat gewoon door. Daarna heeft mijn schoonvader er als het goed is niets meer over te zeggen. Hoe hij verder zijn erfenis verdeeld doet me weinig. Ik heb daar niet voor gewerkt en heb daar dus ook totaal geen recht op. Alles waar ik hard voor gewerkt heb, staat op dat moment ook op mijn naam op dat ene spaargeld na. Daar hebben mijn man en ik samen voor gezorgd. Mijn man staat compleet achter mij hoor en mijn schoonmoeder snapt mij ook maar mijn schoonvader gaat gewoon zijn eigen gang en aangezien hij alles regelt heeft hij vaak alles geregeld voor mijn schoonmoeder het uberhaupt weet. Ze krijgt het dan van ons te horen dat hij weer zo'n actie uitgehaald heeft en dan krijgt hij dat weer te horen van haar haha. Maar daar zijn we mee gestopt. Het werkt niet en heb ook geen zin om mijn schoonouders steeds met een ruzie te laten zitten.
Heb het hele verhaal gelezen en jeetje wat erg! Je gaat je haast onzichtbaar voelen zo alsof je niet bestaat op papier.. Zou er toch proberen over te praten met je schoonvader en wellicht kan je man hierin bemiddelen? Zou het er zeker niet bij laten zitten. Kijk nu weet je wel zeker dat je bij hem blijft maar je weet nooit hoe dingen lopen, zeker gezien de helft van het gespaarde geld van jou is zou ik het toch echt vast laten leggen!
Ik lees dit en denk, wacht even: jouw schoonvader kan geen uitsluiting bedingen ten tijde van jullie huwelijk volgens mij. Ik neem aan dat je voor een deel van het bedrag gewoon hypotheek betaalt aan een bank? Alles wat ten tijde van jullie huwelijk in het huwelijk en aan betalingen gestopt is door jullie beide is voor de helft van jou. Dat is in onze situatie net zo. Wij zijn getrouwd op huwelijkse voorwaarden met koude uitsluiting. Het huis staat op naam van mijn man, evenals de hypotheek, maar. Ik betaal ook de helft van de vaste lasten. Stel wij gaan uit elkaar, dan nog moet hij mij de helft van de overwaarde uitbetalen, de overwaarde is namelijk iets dat wij samen gecreëerd hebben en waar ieder zijn deel ingestopt heeft. Het zou kunnen dat jij na een scheiding daar wellicht niet zou mogen wonen maar je staat niet met lege handen. En dan nog kan jouw man besluiten dat jij in het huis kan blijven. In geval van overlijden kan je er ook niet uitgezet worden. Neemt niet weg dat het ontzettend naar is, sterkte ermee en probeer het van je af te zetten, je schoonvader is nu eenmaal zo, denk ook niet dat het verandert, zolang je met je man op een lijn zit kan je je straks vast wel losmaken.
Maar, we hebben het niet alleen over een erfenis? TS heeft geld gespaard waar ze zelf niet bij kan.. vind ik best persoonlijk.
Je man moet wat ruggengraat kweken en tegen zijn vader in gaan. Belachelijk die uitsluitingsclausule. Never nooit niet dat ik daarmee akkoord zou gaan. Dan maar geen huis van hun kopen. Ik ben erg van het zelfstandige, wil erg graag zelfredzaam zijn en absoluut geen hulp van mijn ouders of schoonouders dus ik begrijp echt niet dat jij hier akkoord mee bent gegaan. Ik zou gaan eisen dat die clausule eruit gedonderd wordt en het huis binnen gemeenschap van goederen valt. Uiteindelijk gaan JULLIE het huis kopen, en bepalen JULLIE wat er met het huis gebeurt. En daarna zou ik je kerel een flinke schop onder zijn reet verkopen.
@susyq: Volgens mij gaat het ts in dit geval niet om uitsluiting van geld van haar schoonouders, maar van haar EIGEN spaargeld. ZIJ heeft daarvoor gespaard - samen met haar man. Het was dus van hen gezamelijk, maar nu heeft schoonpa het zo geregeld dat het bij scheiden alleen van haar man is. Dat is natuurlijk heel onrechtvaardig. @TS: Aangezien jullie er al meerdere keren met hem over gesproken hebben en je man en schoonmoeder ook niet bij hem doordringen, zou ik het er bij laten zitten. Die keuze heb je eigenlijk al gemaakt toen je koos om inderdaad onder die voorwaarden te trouwen en het huis te kopen. Wéér een gesprek aangaan zal waarschijnlijk niets opleveren, behalve nieuwe spanningen. Nog even doorbijten en dingen inslikken. Als de koop straks helemaal rond is, zijn jullie financieel compleet onafhankelijk van je schoonouders en kunnen jullie lekker je eigen boontjes doppen. En dan kunnen jullie er ook samen voor zorgen dat jullie je eigen bezit en vermogen eerlijk verdelen en dat vast laten leggen. Natuurlijk bereik je daarmee niet dat de verhouding tussen jou en je schoonvader ineens goed is. Het is dus logisch dat je je daar verdrietig over voelt. Die emoties mag je dus best toelaten.