Ik zeg niet dat onze hond dat niet zal doen, maar let wel een hond is geen mens. Gedrag dat wij als fout gedrag zien kan in een groep honden (om het woord roedel even te vermijden) heel normaal gedrag zijn. Een hond heeft priveleges ten aanzien van degenen die onder hem staan in rang. Dus als jij je hond hoger laat in rang dan je kind, maar hem wel straft wanneer hij een koekje of speeltje oid afpakt, verstoor je zelf de rangorde. En mijn hond is ook geen heilige hoor. Die doet ook heus wel es iets wat niet mag. Maar daar wordt hij wel op aangesproken.
Mijn honden moeten wel het verschil weten/leren tussen goed en foutief gedrag en hier wordt niet gestraft hoor, dat gaat echt niet met deze honden! Goed gedrag wordt beloond, dus als er straks een speeltje of koekje in de bek van de hond verdwijnt, dan gaan we dat omruilen en daar niet voor straffen. Tevens zal ik mijn kind als het wat groter is ook leren om geen speelgoed te laten slingeren en met eten de hond op het spek te binden. Mijn honden moeten met zachte hand worden behandeld, want hebben tot hun eerste jaar in het donker gezeten aan een ketting, dus die hebben een behoorlijk trauma. Maar hun karakters zijn goed, ze zijn niet gestoord ofzo (ja, prettig, dat wel!). Het zijn heel lieve honden, ondanks alles wat ze hebben meegemaakt. Maar omdat ik niet precies weet wat ze hebben meegemaakt en ze om de vreemdste dingen kunnen schrikken, zal ik er altijd bovenop zitten. Wij hebben vroeger thuis altijd honden gehad en nooit problemen gekend en ik hoop dat dat hier ook zo zal gaan! Ik wil nogmaals kwijt dat niet iedere hond hetzelfde is en daarom is er ook niet 1 opvoeding de juiste. Ligt maar helemaal aan de situatie!
Hahaha wat leuk! en lief natuurlijk Mijn hond gaat al vanaf dat we haar hadden in de bench (was met 8 wkn) De eerste maanden met het deurtje dicht en daarna gewoon open... Als wij nu gaan slapen zeg ik: Meggie ook lekker slapen? en dan gaat ze lekker op haar plekje in de bench liggen, t is echt haar veilige plekje!
Ja, het is echt superaandoenlijk! Ik durfde er eerst niet aan omdat ze opgesloten hebben gezeten, dus ik ben ook heel erg blij dat het nu hun veilige plekje is! Ik ben er wel weken mee bezig geweest, want het is niet makkelijk met volwassen honden! Nu, als de deur dicht is, tikt Tigger er met haar neus tegenaan met zo'n schuin koppie van: joehoe, mag ik erin? En dan zeg ik ook; lekker slapie doen! Als Pooh dan tegen haar aan gaat liggen, heb ik er zelf ook wel zin in om erbij te gaan liggen! Heel hoog smeltgehalte heeft dat!
Hier ook een bench hoor. Daar gaat hij dan zo nu en dan ook in als ik even snel iets moet pakken. Of Gwen gaat mee naar boven/buiten. Ondanks dat Billie nog een pup (10 maanden) is is hij wel heel braaf en luisterd hij echt goed. Hij mag niet op de bank al kan ik dat niet goed controleren als ik er niet ben. Maar zodra wij thuis zijn is hij ook echt niet op de bank. Hij mag niet naar boven en dat zal ook nooit gebeuren. En als wij aan het eten zijn mag hij er best bij liggen maar hij mag niet scheumen want dan moet hij op zijn plaats. En ik moet zeggen, ik hoef het nooit te herhalen want hij snapt het donders goed. Met mishandelde dieren kan je gewoon niet altijd de standaard regels handhaven. En dat weet Zogelukkig ook, en volgens mij gaat dat heus wel goed komen. Ondanks dat de rangorde anders is hebben ze wel duidelijke regels. En dat is veel belangrijker.
Aah wat lief...kan me voorstellen dat je er zelf ook bij wilt liggen hoor! zou ik soms ook wel bij Meggie willen, ze heeft zo'n heerlijk plekje daar met een lekker zacht kussen erin en ze ligt dan zoooo lief..... Wat voor rassen zijn jou honden eigenlijk?
Dat is inderdaad suuuuuper lief! Ik ben ook bezig met een benchtraining. Best lastig idd, ben ook bang om het deurtje dicht te doen. Zogelukkig, hoe heb jij dat met jouw volwassen honden (met verleden) gedaan? Ik moet bij de combi honden en kinderen altijd denken aan het (volgens mij bekende) verhaal (hoop dat de feiten kloppen maar de moraal van het verhaal ben ik nooit vergeten) van de labrador (geloof ik) die helemaal gek was op kinderen en waarbij de kinderen alles konden doen, eroverheen klauteren, ermee spelen, etc. En op een dag heeft die toch gebeten. Iedereen verbijsterd (want het was zooo'n lieve hond) en met het kind naar de dokter. Zagen ze pas later dat er allemaal nietjes in het oor van de hond zaten. Logisch dat die uiteindelijk heeft gebeten, arme hond en arm kind. Voor mij zijn kinderen en honden allebei niet helemaal 'toerekeningsvatbaar' , dus hoe lief ook allebei, ik laat ze idd absoluut nooit alleen. Dus: box voor de baby en bench voor de hond.... haha
Er zit overduidelijk Friese Stabij of Drentse Patrijs of Bordercollie in en dan wsl nog iets van een grote jachthond, want ze zijn een beetje groot uitgevallen (resp. 36 en 40 kilo).
Met heel veel geduld! In de bench vonden ze natuurlijk niet leuk en toen ben ik op de bank gaan zitten, beetje uit zicht totdat ze stil waren (duurde maar een paar minuten, maar dat gaat wel door merg en been hoor, helemaal als je weet wat ze hebben meegemaakt). Ik praatte zachtjes tegen ze om ze gerust te stellen. Toen ze stil waren en hun lot hadden geaccepteerd, heb ik ze er na een minuut uitgehaald en uitbundig beloond en geprezen! Hee; bench is toch leuk! Tweede keer pas een dag later weer geprobeerd. Toen 2 minuutjes, verderop de dag 3 minuutjes en steeds dezelfde beloning gegeven (Rodi-worst). Derde dag pakte ik de worst en gingen ze er al vanzelf in en ben ik zelfs de kamer uit gegaan. Klein beetje paniek nog en toen was het stil. Ben boven gaan computeren en toen ik na een half uur beneden kwam lagen jut en jul languit te slapen! Nu slapen ze er zelfs 's nachts in, met deurtje los, want vast hoeft niet, maar dat kunnen ze al wel! Het is echt een kwestie van geduld hebben en de eerste paar keer als ze stampei maken, moet je daar toch even doorheen! Mijn hart brak ook hoor, maar ik ben heel blij met het resultaat!
Wij hebben zelfs geen hond maar mijn ouders wel.. Aangezien wij goed contact hebben met me ouders en me moeder ook wil oppassen soms ben ik wel bang voor de reactie van de hond... Ze is nu 8 jaar en is onzettend jalours... Ze is mij en me zus wel gewend maar echt jonge kinderen dus niet... Kinderen willen d'r vaak aaien maar ze vindt ze eng en kruipt dan achter mij weg... vooral als ze gaan krijsen of gillen staart tussen d'r poten... Als mensen die ze kent bijvoorbeeld een pupje aaien wordt ze boos op dat pupje... En dat is hetzelfde met kinderen als me vader een kind optilt springt ze tegen hem op... zo van he ik ben leuker hoor... Dus ik ben bang dat als straks de baby er is en langs ga dat ze zo iets heeft van nee ik ben hier de favoriet dit is mijn huis...
Kan ze op de gang, in de keuken, in een bench? Beter geen risico's lopen met een jaloerse hond. Ze is kennelijk ook bang voor kleine kinderen. En als jij ook bang bent, zal ze dit voelen. Zulke honden zijn meestal onvoorspelbaar. Het is ook een vreemde in haar huis, als je haar zelf zou hebben, zou ze eerder aan de baby kunnen wennen. Ik zou het risico niet nemen om haar bij de baby te laten.
Ik snap wat je bedoelt maar als we haar elke keer opsluiten als de baby er is went ze er nooit aan en gaat ze het juist haten omdat ze dan dan juist denkt die neemt mijn plek in... En ik kom veel bij me ouders... Ik zal ze nooit alleen laten met de baby maar dat doe je eigenlijk nooit je hond alleen met de baby laten... Ik denk dat ik gewoon in het begin langs ga met de baby in de maxi cosi op de bank en dan haar ook aandacht geven zodat ze er langzaam aan went..
Ja, 't is moeilijk hoor; je kan helaas niet voorspellen hoe het zal gaan! Hangt ze erg aan je vader of moeder in het bijzonder? Dan is het misschien verstandig dat als de baby de eerste keer bij hen komt, ze niet heel enthousiast gaan doen en meteen de baby pakken, maar dat jij haar rustig vasthoudt en een van je ouders de hond aandacht geeft, zodat ze minder jaloers hoeft te zijn.
Ik zou al beginnen met oefenen de hond in een andere kamer te zetten vóór de baby er is, anders kan hij het daarmee gaan associeren. Of een bench of de keuken, gang etc. En inderdaad, rustig met de hond en de baby omgaan als je voor het eerst langskomt. Als het een drukke boel wordt, raakt de hond misschien in paniek. Gewoon in het begin even kort en dat langzaam op gaan bouwen. Ik zou er zeker mee uitkijken, vooral omdat het hondje wat bang is voor kinderen, dat hij daarom niet plotseling uithaalt. Als je vader iemand anders aandacht geeft en hij daarom gaat springen en doen, zou ik niet accepteren, de hond dwingt op die manier aandacht af en zo worden de rollen omgedraaid. En je kindje straks leren het hondje met rust te laten. Maar ik kan me voorstellen dat je je kind daar niet met een gerust hart achter laat als het hondje daar rondloopt.
wij hebben drie grote honden en die leren we nu wel van de babyspeeltjes af te blijven heb ze wel alledrie een rompertje die ik in de zwitsal heb gewassen gegeven en normaal slopen ze alles maar die rompertjes blijven heel en worden hele dag versleept bij alles wat we doen of kopen worden ze betrokken en zo leg ik ook vaak de grote flaporen op mijn dikke buik het lijkt wel of ze echt wat horen want ze beginnen meestal keihard te kwispelen ja hoor komt helemaal goed, zit er echt niet over in
oh ik ga de honden niet weghouden of elders opsluiten dan krijgen ze juist het idee heeee baby is er ik moet weg, dus dan moet voor hun gevoel de baby weg en is het een vijand... zo legde de kraamzorg het bij ons intake gesprek uit.,.. ze gaan hier lekker samen opgroeien en natuurlijk laat ik nooit ons beebje alleen met de doggies maar ik ga niet de honden verbannen naar ergens anders dan krijg je juist dat de dieren zich een stap voelen terug gezet en dat is juist foute boel
Moet jij niet gaan bevallen, hihi! Ik ga de honden ook niet weghouden bij de baby hoor, de bench is bedoeld als ik even naar boven moet of even iets moet pakken uit de keuken, maar vooral voor vreemden, want mijn honden zijn erg waaks en ik weet niet wat ze doen als ik er niet bij ben, ze kunnen nogal intimideren zeg maar. Dus als de kraamhulp komt of onbekende visite moeten ze toch echt in de bench! Echt afzonderen als op de gang, naar buiten ofzo, dat was ik niet van plan. Maar als je ergens op visite gaat waar ze honden hebben die jaloers zijn en verdedigend, dan zou het wel een optie zijn om ze apart te houden. Dat is dan ook maar voor even.
Ik heb misschien ook nog wel een tip , Mijn beste vriendin was nog geen 2 dagen toen haar vader een poepluier van haar had meegenomen naar huis (ze lag in het ziekenhuis nog) en daar de hond aan heeft laten snuffelen , Het klinkt misschien heel smerig , maar zo kan de hond toch al een beetje wennen aan de baby , Het heeft goed geholpen bij haar , hun hadden een stefford en ze kon gewoon bij de hond in de mand zitten , en hij beschermde haar ook. Ik heb zelf een Jack russel en een Amerikaanse bulldog (is nog pup) en ik ga hun denk ik ook zo laten wennen (mocht het niet lukken op de ''normale'' wijze)
oh ja ik heb ook al een keer gehoord de placenta voor de hond te bakken maar dit gata mij allemaal te ver.,... tis heel simpel onze honden zijn deel van het gezin en ook hun hebben zich te gedragen ten opzichte van de baby en ik verwacht als je zelf gewoon normaal met de nwe situatie omgaat en de honden hun nodige normale aandacht en liefde geeft als altijd dat het helemaal goed komt