Wat een onvriendelijke reactie zeg… Je kunt idd ooit heel lang op een hond moeten wachten. Er zijn wachtlijsten en de vraag is dan ook nog hoeveel pups er in een nestje zitten en of er überhaupt een nest komt. Dan nog reutjes of teefjes en hoeveel er op een van die wachten op de wachtlijst. Kan dus idd 2 jaar duren als het tegen zit, ja weet ik uit ervaring binnen familie. Maar wachten op zoiets moois is niet erg. En als dan blijkt dat er toch een nestje beschikbaar is met een pup voor je terwijl je net je vakantie hebt geboekt en de fokker aangeeft dat t geen probleem is als de pup dan daar komt is t toch fantastisch opgelost. Als blijkt dat t onverhoopt niet door kan gaan dan goed rondkijken naar een goede oplossing voor je pup is toch top? Probeer eens een positieve benadering ipv negatieve dat zal je meer sieren.
Gedurende twee jaar geen vakantie boeken omdat je op een nestje wacht… Ts had alles top uitgedacht alleen kunnen dingen ooit anders lopen dan gepland. Wil niet zeggen dat t niet goed vooruit bedacht was.
Wij hebben precies hetzelfde gehad, onze hond kon gelukkig wel dat weekje nog terug naar de fokker, was toen 4 mnd. Van het ras wat wij hebben is er op facebook een specifieke groep voor oppas gezocht/aangeboden, misschien is er zoiets van jullie ras of niet op ras maar op omgeving, dat kan ook. En je kunt ook bij uitlaatservices informeren of die iets weten. En weet niet waar je woont, maar ik dacht in Eemnes zit een opvang speciaal voor puppen.
Ik weet niet welke regio je zit, maar ik weet evt een adres in Brabant, tegen de Belgische grens. Het is een vriendin van ons, zij is bezig een hondenschool op te zetten. Zij hebben vorig jaar een huis gekocht waar ook kennelmogelijkheden zijn. Ze hebben zelf 4 labradors, waaronder nu net weer een pup. Het ligt mooi landelijk en ze hebben een grote tuin en nog een weiland ter beschikking. Heel anders, maar wij hebben er vorig jaar onze kippen gebracht . Er stond ook nog een kippenren. Onze buurman kan het normaal gesproken doen, en wij doen die zijn kippen dan ook, maar vorig jaar gingen we gelijk weg.
Mee eens, mijn honden zijn nu 10 en bijna 11, Ik ben 1 x alleen op vakantie geweest voor 8 dagen. Daarna nooit weer, 1 van de honden bleef letterlijk de hele dag op de mat bij de voordeur liggen. Om op mij te wachten, niet eten en drinken. De andere lag onder de tafel. Ik boek nu gewoon een huis op een vakantiepark in Nederland. Zij horen absoluut bij mijn gezin. En mijn partner en onze kinderen waren gewoon thuis he. Maar ik ben de verzorger de vertrouwde persoon.
Oh wat een lastige situatie! Persoonlijk zou ik 4,5 maand echt wel te jong vinden voor een pension en opvang proberen te zoeken in een huiselijke situatie. Het liefst in eigen woning maar dat is denk nog wel wat lastiger. Je weet ook niet hoe het dan gaat met zindelijkheid en verlatingsangst? Ik weet dat er ook facebook groepen zijn om onderling opvang te zoeken voor een bepaald ras, ik heb ze iig gezien van het ras van onze hond (labradoodle)