Wij wonen op een boerderij. Hij heeft de tuin en die is behoorlijk groot en de hele achterplaats, ook best wel groot, tot zijn beschikking. Overdag kan hij altijd in zijn hok gaan liggen, daar ligt flink wat stro in. s Avonds en snachts is hij binnen. Hij rent altijd de duiven achterna, blaft tegen de postbode en bewaakt het terrein. Als het hem lukt dan wipt hij de kat (ja dat doet hij echt en ik weet ook werkelijk niet wat ik daarmee aan moet, stomme kat loopt niet weg). Verder is hij waanzinnig speels en hij luistert naar mij eigenlijk sowieso minder goed dan naar mijn man. Mijn man is dan ook de echte baas. Onze hond is (vind ik) ook echt best wel slim. Als ik bv wil dat hij op zijn plaats blijft, dan gaat hij echt super keurig daar heen, hij blijft liggen, maar hij heeft door wanneer mijn aandacht verslapt en dan sluipt hij er tussenuit. Omdat ik er dan vaak te laat achter kom, kan ik hem daarvoor niet meer bestraffen. Ik heb wel eens een tijdje heel consequent geprobeerd om daarop te letten en hem iedere keer weer terug gestuurd en beloont als het goed ging. Alleen, hij is zo waanzinnig vasthoudend, dat wint hij van mij. Ik heb het dus verder maar opgegeven en me erbij neer gelegd dat hij een erg grappig hond is
ik vind het nogal tegen natuurlijk.. En ook een beetje wreed.. Het geluid is echt niet leuk voor die beesten.. Mensen hier ion de buurt hadden zo'n geluidsding voor katten (geloof ik) steeds als ik langs dat huis liep werd ik helemaal gek.. Ik hoorde die toon namenlijk ook (ben af en toe heerlijk kattig denk ik) Laat staan dat zo'n beestje er gek van wordt
hmm kun je hem als je het ziet dat hij de kat wipt niet met een plantenspuit hem nat spuiten Dus echt op het moment dat hij het wil gaan doen. en je zult vasthoudender dan hem moeten zijn Anders blijft hij zeg maar een loopje met hem nemen. Hier is er nl ook zo 1, geef je hem een vinger neemt hij de gehele hand. Consequent zijn geeft hem ook meer duidelijkheid. wat van ras heb je trouwens?
Je leert het de hond sowieso niet af, je onderdrukt het. Beter kan je de oorzaak aanpakken, op die manier zal de hond het wel afleren en niet weer gaan doen als je d band vergeet of de batterijtjes leeg zijn.
Bandjes met stroomschokken? Sorry maar als kinderen schreeuwen/gillen doe je ze dit toch ook niet om de nek? Verder denk ik inderdaad ook dat geen van die bandjes helpen en de honden alleen maar meer stress krijgen door die dingen. Vaak is er wel een reden waarom een hond blaft, helaas is het wel vervelend als het niet je eigen hond is en je er weinig aan kunt doen!
Kruising tussen een labrador, Friese stabij en een bordercollie. Ik weet dat ik standvastiger moet zijn, maar ik heb er de tijd niet voor Ach we kunnen er wel mee leven, t is niet dat we een onhandelbare hond hebben ofzo. Ik vind hem heel betrouwbaar, ook met onze dochter en daar ben ik heel blij mee. Wat ik wel jammer vind, is dat ik hem buiten echt niet onaangelijnd kan hebben. Als hij een konijn ziet, is hij weg, je kunt op je kop gaan staan. Hij ziet ze 1000 keer eerder dan wijzelf. Dat van dat consequent zijn dat klopt, maar mijn man is daar heel anders in dan ik. Van hem mag er gewoon veel meer, dus kan ik wel heel consequent zijn, die hond krijgt dan last van een identiteitscrisis denk ik
Alhoewel je altijd moet proberen zoiets eerst anders op te lossen hoeft zo'n band heus niet zo'n drama te zijn. Wij hebben een shit zu (ja shit!! zu ) en die heeft niets last van verlatingsangst of wat ook. DAt is gewoon een etterbak. Daar is alles al bij geweest tot aan gedragsdeskundige aan toe. Dat mijn buren er gestoord van werden kon ik me goed voorstellen want als ik aan de andere kant van het park liep kon ik het kreng nog horen. Dan heb je twee keuzes: buren die het hogerop gaan zoeken en dus uiteindelijk hond weg of naar het asiel. Of een minder vriendelijke oplossing. OVerigens is ie niet zo onvriendelijk want ik heb hem tegen mijn tong getest en het schrikdraad wat om de paardenweiden staat is stukken minder prettig. Hij heeft hem twee keer omgehad, nu heeft ie hem om, maar staat ie uit. Maar hij is wel stil, hoeft niet naar het asiel en is nog steeds een bijzonder gelukkig hondje (en etterbak maar dat zit in het ras ). Sommige mensen dumpen zo'n dier liever in het asiel om maar niet zoiets te hoeven doen. Vraag ik me toch af wat vriendelijker is. Etter of niet, ik ben nog altijd even blij dat ie lekker in mijn armen opgerold ligt als we tv zitten te kijken .