Zo moet het toch nog even kwijt. Vorige week zaterdag heeft mijn hond een beschadiging aan zijn oog opgelopen. Zaterdags gaat mijn man altijd met een neef en zijn honden lekker naar een natuurgebied waar ze heerlijk hun energie kwijt kunnen. Nu zijn daar ook aardig waar doornstruiken waar natuurlijk konijnen zich onder verschuilen. Nu is hij op zoek naar een konijn daar dwars door heen gerend. Met dus als gevolg waarschijnlijk een doorn er in te hebben gehad. In eerste instantie even aangekeken. We wisten nog niet dat het oog beschadigid was. Goed schoon gehouden. Ik vertrouwede het toch niet helemaal dus Dinsdag naar de DA. Daar heeft hij een zalfje gekregen en het zou wel weg trekken. Vrijdags zag het er erg eng uit dus weer naar de DA. Er zit een hele witte waas over het oog maar dat was normaal en zou weg trekken. Hond had wel koorts dus ook een flinke ABkuur mee gekregen. Nu is het zo dat hij dus niks meer ziet met het oog en er komt ook van buiten naar binnen een rode rand in het oog. Ik ben nu dus bang dat hij zijn oog kwijt raakt. Morgen vroeg weer naar de DA. Vind het zo een verschrikkelijk gevoel mijn maatje die we al 8 jaar hebben moet straks waarschijnlijk een oog missen. *snik*
oh nou, wat zielig zeg. ik snap dat je je zorgen maakt. hopelijk hoeft het niet zo ver te komen. sterkte ermee.
agossie wat een zieligerd zeg! Ik hoop dat ie ook zijn oog mag houden, ik weet wel dat ik ook een keer dacht met die van ons, JEMIG DAT OOG MOET ERUIT en dat viel reuze mee gelukkig. Een oog is wel een goed en snel herstellend iets normaal gesproken! Ik hoop het beste voor jullie maatje meid!!
O wat sneu! Ik begrijp je angst dat je bang bent dat je hond ms. een oog moet missen. Van onze dierenarts, en de dierenartsen die wij bezocht hebben met onze hond (ivm. tumor achter het oog) hoorden wij dat een hond heel goed kan omgaan met het hebben van maar 1 oog. Natuurlijk is het wennen in het begin. Je kunt immers geen diepte meer zien en omdat een hond meer opzij kijkt dan ons moet je daar wel rekening mee houden..... Heel veel sterkte! Ik ben trouwens wel heel benieuwd hoe het nu gaat en wat jullie dierenarts inmiddels heeft gezegd!
Bedankt voor jullie reacties. Vanmiddag hebben we een afspraak staan bij de DA. Mijn man heeft beide honden nu mee genomen naar het werk. Kan hij de ene mooi in de gaten houden. Ik zal jullie vanavond meer laten weten.
Een van mijn honden kreeg eerst in het ene oog glaucoom nadat een kat erin gekrabt had en een tijdje later in het andere oog. Allebei zijn ogen zijn toen verwijderd (niet tegelijk natuurlijk) Het was zielig maar zieliger om ze te laten zitten, hij had vreselijke pijn. Heel verwonderlijk hoe honden dit oppakken. Hij ging nog steeds achter zn bal aan, sprong op de bank, kwam als je 'm riep etc. De dierenartsen wilden 'm eerst in laten slapen maar gelukkig was er een die dat niet nodig vond. Als het niet ging kon dat altijd nog. Hij werd gewoon weer de vrolijke vriend die hij was en is er 15 mee geworden.
Nou we komen net van de DA. En het is nog afwachten. Hij wil het oog nog niet gelijk verwijderen. Er is een kleine kans dat het nog goed gaat komen. Maar dat heeft tijd nodig. Ik hou jullie op de hoogte! Bedankt voor al jullie lieve reacties!
meissie, onze hond had zijn staart gebroken (waarschijnlijk een of andere buur die haar mishandelt heeft) en doc wou m verwijderen... heeft toch ng beetje willen wachten en ondertussen is het als bij een wonder weer samengegroeid... alles ok nu... mss heb jij ook zo een "wondertje"
Wij hebben zoiets in november met onze kat gehad. Waarschijnlijk een krab van een andere kat. Hij zat met zijn oog te knijpen en we zagen wel een kras, maar hij heeft wel vaker zoiets gehad en dat ging dan meestal na een dag of 3 wel beter. Dit keer niet, dus gingen we naar de dierenarts en kregen we zalf. Een dag later kwam er opeens allemaal bloed en gele troep uit zijn oog lopen, dus gelijk naar de dierenarts. Het binnenste van zijn oog was naar buiten gekomen, vandaar dat het opeens zo was gaan bloeden, het was gaan scheuren. De dierenarts dacht eerst ook dat zijn oog er uit moest. Hij heeft toen gebeld met een oogspecialist en we mochten geen zalf meer geven, maar druppels om zijn pupil groot te houden (atropine) en desinfecterende druppels (gentapol) plus prednison. Was echt een drama om hem te verplegen, want hij moest iets van 8 x per dag minimaal gedruppeld worden en daarnaast nog die prednison naar binnen gooien. We moesten 2 x per week naar de dierenarts, zo'n 3 weken lang. Hij had nog een keer een terugval, maar sindsdien ging het beter. Sinds twee weken is hij helemaal van de prednison en de druppels en nu heeft hij alleen nog een witte waas, die ook steeds minder lijkt te worden en ook zijn pupil heeft weer een normale vorm. Het is dus gelukkig goed afgelopen, maar het was wel een werk om hem te verzorgen en hij verstopte zich gewoon, zo zat was hij dat gefrustel aan zijn oog. Hopelijk loopt het ook goed af met jullie hond's oog.
Agossie. Ja, onze kat zijn oog zag er ook zoiets uit. Eerst werd het nog erger, tenminste, toen begon het helemaal rood te worden, maar dat was volgens de dierenarts omdat er nieuwe bloedvaatjes werden aangemaakt. Nu heeft hij nog een lichte waas, maar het wordt steeds minder. En eerst zat er dus echt een bult op zijn oog op die plek waar open gebarsten was, maar die bult is ook weg gegaan.